פעשען האט געשריבן:א מחזה הוד האט זיך אפגעשפילט נעכטן ווען הונדערטער(!) אינגעלייט און בעלי בתּים זענען זיך צוזאמגעקומען פון אלע עקן תחת קורת גג אחד בצילה דמהימניתא פון מרן הגה"צ הדומ"ץ שליט"א אין די צייטווייליגע קעמפּ ווי מ'האט געשלינגען מיט דארשט די דרשות און פערל ווערטער פונעם דיין בסעודת מלוה מלכה וסעודת הילולא פון רביהקוה"ט זי"ע. דער דיין שליט"א האט אויסגענוצט די צייט מיט א מרוגש'דיגע שהחיינו אז מ'קען זיך ב"ה נאכאמאל טרעפן מיט אזויפיל תלמידים נאכן דורכגיין די שווערע חדשים, און מעורר געווען פאר די תלמידיו השותים בצמא את דבריו איבער די פגעי הזמן ודברים העומדים על הפרק, און אנגעווארימט די הערצער צו גיין בדרך המסורה פונעם בעל ההילולא זי"ע. די הנהלה המחנה מיט די בחורים האבן צוגעגרייט א ספעציעל שיינע סעודות מלו"מ פאר כל הקהל הקודש, אראנדזשירט דורכן יד ימינו פונעם דיין שליט"א משמש בקודש וואס איז אייביג עוסק בלב ונפש למען המשכת הקשר פון די תלמידים מיטן דיין. בלייבט איבער צו בעטן און וואונטשן אז דער דיין זאל ווייטער קענען משפיע זיין מיט לאנגע געזונטע יארן בבריאת הגוף והנפש עד ביאת גואל צדק.
נא_שכל האט געשריבן: ר' מרדכי ע"ה פלעגט נאכזאגן בשם צדיקים, א ווערטל אויפן פסוק "ואכלתם בשר בניכם", די צדיקים האבן דאך אייביג פרובירט צו מהפך זיין את הקללה לברכה, און אריינטיישען די אלע פסוקים לברכה, אבער וואס איז שייך צו זאגען אויף דעם פסוק ואכלתם את בשר בניכם?
נאר וואס דען, ס'מאכט זיך א איד וואס ער כאפט אפ זיין שבת מיט א קאלטקייט, און ער איז זיך נישט מסתופף בצל הצדיקים, און אזוי גייט ער אן מיט זיין טריקענע מהלך החיים אן קיין חיות דקדושה, אבער דער זון זיינער ביי אים קאכט יא עפעס, ער שפירט אז ער דארף יא א רבי, ער זיכט יא א חיות דקדושה, ער וויל פארן צום רבי'ן, אבער די טאטע לאזט נישט, וואס טיט ער, איין ערב שב"ק געט א פאר צום רבי'ן אן מודיע זיין פאר די עלטערן און ער איז זיי מודיע ווען ער איז שוין דארט אז ער איז ביים רבי'ן אויף שבת, מען האט דאך למעשה אנגעגרייט די עסן לכבוד שבת פאר דעם זון אויך, וואס טיט מען מיט די עסן? דארפן די טאטע מאמע דאס אויפעסן, דאס איז פשט ואכלתם בשר בניכם, אז די עלטערן וועלן אויפעסן די שבת'דיגע פלייש וואס די קינדער האבן איבער געלאזט פארנדיג צום רבין.
נא_שכל האט געשריבן: ר' מרדכי ע"ה פלעגט נאכזאגן בשם צדיקים, א ווערטל אויפן פסוק "ואכלתם בשר בניכם", די צדיקים האבן דאך אייביג פרובירט צו מהפך זיין את הקללה לברכה, און אריינטיישען די אלע פסוקים לברכה, אבער וואס איז שייך צו זאגען אויף דעם פסוק ואכלתם את בשר בניכם?
נאר וואס דען, ס'מאכט זיך א איד וואס ער כאפט אפ זיין שבת מיט א קאלטקייט, און ער איז זיך נישט מסתופף בצל הצדיקים, און אזוי גייט ער אן מיט זיין טריקענע מהלך החיים אן קיין חיות דקדושה, אבער דער זון זיינער ביי אים קאכט יא עפעס, ער שפירט אז ער דארף יא א רבי, ער זיכט יא א חיות דקדושה, ער וויל פארן צום רבי'ן, אבער די טאטע לאזט נישט, וואס טיט ער, איין ערב שב"ק געט א פאר צום רבי'ן אן מודיע זיין פאר די עלטערן און ער איז זיי מודיע ווען ער איז שוין דארט אז ער איז ביים רבי'ן אויף שבת, מען האט דאך למעשה אנגעגרייט די עסן לכבוד שבת פאר דעם זון אויך, וואס טיט מען מיט די עסן? דארפן די טאטע מאמע דאס אויפעסן, דאס איז פשט ואכלתם בשר בניכם, אז די עלטערן וועלן אויפעסן די שבת'דיגע פלייש וואס די קינדער האבן איבער געלאזט פארנדיג צום רבין.
בערב חג השבועות תרפ"ח גברה התשוקה בלב קבוצת בחורים מעיר סמוכה לבובוב לנסוע אל הרבי בעל 'קדושת ציון' הי"ד, לעשות במחיצתו את החג. התארגנו הבחורים, ובלי לבקש את רשות הוריהם קמו ונסעו.
בעת עריכת ה'שולחן' בחג פנה הרבי לעבר קבוצת הבחורים ואמר: "היום מתקיים פסוק מפורש ב'תוכחה'". הבחורים נרעדו, והיו בטוחים שעכשיו הרבי ינזוף בהם בפומבי על המעשה שעשו.
אך הרבי חייך ואמר: "בפסוקי ה'תוכחה' נאמר 'ואכלתם בשר בניכם' – והיום הפסוק הזה מתקיים בהורים של הבחורים, שהם אוכלים את מנות הבשר שהוכנו בעבור בניהם"...
להודיע האט געשריבן:בערב חג השבועות תרפ"ח גברה התשוקה בלב קבוצת בחורים מעיר סמוכה לבובוב לנסוע אל הרבי בעל 'קדושת ציון' הי"ד, לעשות במחיצתו את החג. התארגנו הבחורים, ובלי לבקש את רשות הוריהם קמו ונסעו.
בעת עריכת ה'שולחן' בחג פנה הרבי לעבר קבוצת הבחורים ואמר: "היום מתקיים פסוק מפורש ב'תוכחה'". הבחורים נרעדו, והיו בטוחים שעכשיו הרבי ינזוף בהם בפומבי על המעשה שעשו.
אך הרבי חייך ואמר: "בפסוקי ה'תוכחה' נאמר 'ואכלתם בשר בניכם' – והיום הפסוק הזה מתקיים בהורים של הבחורים, שהם אוכלים את מנות הבשר שהוכנו בעבור בניהם"...
זעט אויס פאר די קריג איז עס געווען נחלל כלל החסידים, אבער נאך די קריג איז עס אריבער נאר צו די ברסלבער חסידים.
