שואלכענין האט געשריבן:נישט חלילה איינעם וויי צו טאן, נאר אז מען שרייבט דערוועגן האב איך מיך דערמאנט דערפון.
א פארפאלק וואס האבן ל"ע נישט געהאט קינדער, האבן איבערגעגעבן פאר די סאטמארע רביצין ע"ה א גרויסע סומע געלט, אז לאחר מאה ועשרים זאל זי טאן דערמיט א גוטע זאך לטובת נשמתם. זי האט אוועקגעלייגט די געלט, און נאך זייער פטירה האט זי געקלערט, צו שרייבן א ספר תורה מיט די געלט, לעילוי נשמתם, בפרט אז זיי האבן נישט איבערגעלאזט דורות.
אבער בעפאר זי האט עפעס געטאן למעשה, האט זי אנגעפרעגט איר מאן, רביה"ק זצ"ל, האט דער רבי זיך געוואונדערט פארוואס עפעס זי טראכט פון שרייבן א ספר תורה? האט זי געזאגט אז אלע זכותים וואס מען ליינט אין די תורה און די ברכות וואס מען איז עולה לתורה גייט אויף זייער חשבון, דער רבי האט עס אבער גענצליך אוועקגעמאכט, האט זי געפרעגט וואס דען זאל זי טאן מיט'ן געלט? האט ער געטראכט א מינוט, און געענטפערט אז זי זאל עס פשוט אריינלייגן אין גמ"ח, און יעדן דאלער וואס מען בארגט דערפון פאר א איד, עד סוף כל העתים והזמנים, גייט פאר זייער חשבון, וצדקתם עומדת לעד.
נאכאמאל, איך שרייב עס פשוט אויף צו וויסן למעשה, אויב עס מאכט זיך אזעלכע ענינים ל"ע, איז דאס א געוואלדיגער זכות.
אוודאי איז אויך א דבר טוב צו שרייבן א ספר תורה, און איך מאך ח"ו קיינעם נישט אוועק מיט יעדע דבר חשוב, ודי.
אוודאי אזוי, די מעשה איז א פליאה עצומה, דער רבי האט "גענצליך אוועקגעמאכט" די זכות פון שרייבן א ספר תורה????? אוממעגליך אויף דער וועלט, שרייבן א ספר תורה איז זיכער א ריזיגע זכות לעילוי נשמת, ופוק חזו מאי עמא דבר.
מן הסתם נישט גענצליך, נאר אז דאס איז נישט די ערשטע זאך גדולי ישראל קוקן אנדערש אויף זאכן ווי מיר פשוטע אידן איך ווייס פון א איד א נגיד וואס איז אריין צו האדמו"ר מסאטמאר מהר"א אז ער וויל שרייבן א ספר תורה, ס'איז א זכות פאר א נשמה וכו', האט אים די רבי געפרעגט צו ער האט שוין געקויפט א כתה אין די תלמוד תורה (וואס מ'האט דעמאלטס געבויט), און די רבי האט אים געזאגט קודם קויף א כתה, נאכדעם וועסטו שרייבן א ספר תורה
אידעלע זיי פרייליך, שטארק דיך שטארק דיך אצינד, ווייל דו ביסט דאך א בן מלך, דעם באשעפער'ס קינד.
שואלכענין האט געשריבן:נישט חלילה איינעם וויי צו טאן, נאר אז מען שרייבט דערוועגן האב איך מיך דערמאנט דערפון.
א פארפאלק וואס האבן ל"ע נישט געהאט קינדער, האבן איבערגעגעבן פאר די סאטמארע רביצין ע"ה א גרויסע סומע געלט, אז לאחר מאה ועשרים זאל זי טאן דערמיט א גוטע זאך לטובת נשמתם. זי האט אוועקגעלייגט די געלט, און נאך זייער פטירה האט זי געקלערט, צו שרייבן א ספר תורה מיט די געלט, לעילוי נשמתם, בפרט אז זיי האבן נישט איבערגעלאזט דורות.
אבער בעפאר זי האט עפעס געטאן למעשה, האט זי אנגעפרעגט איר מאן, רביה"ק מסאטמאר זצ"ל, האט דער רבי זיך געוואונדערט פארוואס עפעס זי טראכט פון שרייבן א ספר תורה? האט זי געזאגט אז אלע זכותים וואס מען ליינט אין די תורה און די ברכות וואס מען איז עולה לתורה גייט אויף זייער חשבון, דער רבי האט עס אבער גענצליך אוועקגעמאכט, האט זי געפרעגט וואס דען זאל זי טאן מיט'ן געלט? האט ער געטראכט א מינוט, און געענטפערט אז זי זאל עס פשוט אריינלייגן אין גמ"ח, און יעדן דאלער וואס מען בארגט דערפון פאר א איד, עד סוף כל העתים והזמנים, גייט פאר זייער חשבון, וצדקתם עומדת לעד.
נאכאמאל, איך שרייב עס פשוט אויף צו וויסן למעשה, אויב עס מאכט זיך אזעלכע ענינים ל"ע, איז דאס א געוואלדיגער זכות.
אוודאי איז אויך א דבר טוב צו שרייבן א ספר תורה, און איך מאך ח"ו קיינעם נישט אוועק מיט יעדע דבר חשוב, ודי.
די מעשה איז לעצטנס געווען אין יטב לב'ס בקודש חזיתך מיט אלע נעמען.
טראק דרייווער האט געשריבן:די מעשה איז א פליאה עצומה, דער רבי האט "גענצליך אוועקגעמאכט" די זכות פון שרייבן א ספר תורה????? אוממעגליך אויף דער וועלט, שרייבן א ספר תורה איז זיכער א ריזיגע זכות לעילוי נשמת, ופוק חזו מאי עמא דבר.
בכלל נישט קיין פליאה. וואס איז די מקור פון שרייבן א ס"ת לע"נ?
שרייבן א ס"ת איז א מצוות עשה דאורייתא פונקט ווי שאקלען לולב. אויף דיין אתרוג פושקע שרייבסטו אויך לע"נ דיין זיידע?... נאר די לע"נ איז אויפן אריינגעבן די ס"ת צו א ביהמ"ד, נישט אויף די שרייבן. ודו"ק.
טראק דרייווער האט געשריבן:די מעשה איז א פליאה עצומה, דער רבי האט "גענצליך אוועקגעמאכט" די זכות פון שרייבן א ספר תורה????? אוממעגליך אויף דער וועלט, שרייבן א ספר תורה איז זיכער א ריזיגע זכות לעילוי נשמת, ופוק חזו מאי עמא דבר.
בכלל נישט קיין פליאה. וואס איז די מקור פון שרייבן א ס"ת לע"נ?
שרייבן א ס"ת איז א מצוות עשה דאורייתא פונקט ווי שאקלען לולב. אויף דיין אתרוג פושקע שרייבסטו אויך לע"נ דיין זיידע?... נאר די לע"נ איז אויפן אריינגעבן די ס"ת צו א ביהמ"ד, נישט אויף די שרייבן. ודו"ק.
שואלכענין האט געשריבן:נישט חלילה איינעם וויי צו טאן, נאר אז מען שרייבט דערוועגן האב איך מיך דערמאנט דערפון.
א פארפאלק וואס האבן ל"ע נישט געהאט קינדער, האבן איבערגעגעבן פאר די סאטמארע רביצין ע"ה א גרויסע סומע געלט, אז לאחר מאה ועשרים זאל זי טאן דערמיט א גוטע זאך לטובת נשמתם. זי האט אוועקגעלייגט די געלט, און נאך זייער פטירה האט זי געקלערט, צו שרייבן א ספר תורה מיט די געלט, לעילוי נשמתם, בפרט אז זיי האבן נישט איבערגעלאזט דורות.
אבער בעפאר זי האט עפעס געטאן למעשה, האט זי אנגעפרעגט איר מאן, רביה"ק זצ"ל, האט דער רבי זיך געוואונדערט פארוואס עפעס זי טראכט פון שרייבן א ספר תורה? האט זי געזאגט אז אלע זכותים וואס מען ליינט אין די תורה און די ברכות וואס מען איז עולה לתורה גייט אויף זייער חשבון, דער רבי האט עס אבער גענצליך אוועקגעמאכט, האט זי געפרעגט וואס דען זאל זי טאן מיט'ן געלט? האט ער געטראכט א מינוט, און געענטפערט אז זי זאל עס פשוט אריינלייגן אין גמ"ח, און יעדן דאלער וואס מען בארגט דערפון פאר א איד, עד סוף כל העתים והזמנים, גייט פאר זייער חשבון, וצדקתם עומדת לעד.
נאכאמאל, איך שרייב עס פשוט אויף צו וויסן למעשה, אויב עס מאכט זיך אזעלכע ענינים ל"ע, איז דאס א געוואלדיגער זכות.
אוודאי איז אויך א דבר טוב צו שרייבן א ספר תורה, און איך מאך ח"ו קיינעם נישט אוועק מיט יעדע דבר חשוב, ודי.
אוודאי אזוי, די מעשה איז א פליאה עצומה, דער רבי האט "גענצליך אוועקגעמאכט" די זכות פון שרייבן א ספר תורה????? אוממעגליך אויף דער וועלט, שרייבן א ספר תורה איז זיכער א ריזיגע זכות לעילוי נשמת, ופוק חזו מאי עמא דבר.
מן הסתם נישט גענצליך, נאר אז דאס איז נישט די ערשטע זאך גדולי ישראל קוקן אנדערש אויף זאכן ווי מיר פשוטע אידן איך ווייס פון א איד א נגיד וואס איז אריין צו האדמו"ר מסאטמאר מהר"א אז ער וויל שרייבן א ספר תורה, ס'איז א זכות פאר א נשמה וכו', האט אים די רבי געפרעגט צו ער האט שוין געקויפט א כתה אין די תלמוד תורה (וואס מ'האט דעמאלטס געבויט), און די רבי האט אים געזאגט קודם קויף א כתה, נאכדעם וועסטו שרייבן א ספר תורה
ווען די זאגסט מיר אז מהר"א האט געהייסן אריינלייגן אין גמ"ח וואלט איך ארויסגענומען עפעס פון די מעשה, אבער היות די זאגסט סך הכל אז זיינע מוסדות מוטשענען זיך ממילא האט ער געהאלטן אז דאס איז מער א צורך השעה ווי איידער שרייבן א ספר תורה וואס איז דא ברוך השם גענוג און נאך.
עס מיינט גארנישט פון די מעשה פון מהר"א אז ער האלט אז בעצם איז א נדבה פאר די מוסדות חשוב'ער ווי א תלמוד תורה.
ווען משיח וועט קומען וועט קוקן מיט די אויגן די זענען די אויגן וואס האבן ארויסגעקוקט אויף די גאולה און דאס געהאלטן ריין לראות בתפארת עוזך
שואלכענין האט געשריבן:נישט חלילה איינעם וויי צו טאן, נאר אז מען שרייבט דערוועגן האב איך מיך דערמאנט דערפון.
א פארפאלק וואס האבן ל"ע נישט געהאט קינדער, האבן איבערגעגעבן פאר די סאטמארע רביצין ע"ה א גרויסע סומע געלט, אז לאחר מאה ועשרים זאל זי טאן דערמיט א גוטע זאך לטובת נשמתם. זי האט אוועקגעלייגט די געלט, און נאך זייער פטירה האט זי געקלערט, צו שרייבן א ספר תורה מיט די געלט, לעילוי נשמתם, בפרט אז זיי האבן נישט איבערגעלאזט דורות.
אבער בעפאר זי האט עפעס געטאן למעשה, האט זי אנגעפרעגט איר מאן, רביה"ק (מחבר ספר על הגאולה ועל התמורה ומגיה ספר כולל ענינים...) זצ"ל, האט דער רבי זיך געוואונדערט פארוואס עפעס זי טראכט פון שרייבן א ספר תורה? האט זי געזאגט אז אלע זכותים וואס מען ליינט אין די תורה און די ברכות וואס מען איז עולה לתורה גייט אויף זייער חשבון, דער רבי האט עס אבער גענצליך אוועקגעמאכט, האט זי געפרעגט וואס דען זאל זי טאן מיט'ן געלט? האט ער געטראכט א מינוט, און געענטפערט אז זי זאל עס פשוט אריינלייגן אין גמ"ח, און יעדן דאלער וואס מען בארגט דערפון פאר א איד, עד סוף כל העתים והזמנים, גייט פאר זייער חשבון, וצדקתם עומדת לעד.
נאכאמאל, איך שרייב עס פשוט אויף צו וויסן למעשה, אויב עס מאכט זיך אזעלכע ענינים ל"ע, איז דאס א געוואלדיגער זכות.
אוודאי איז אויך א דבר טוב צו שרייבן א ספר תורה, און איך מאך ח"ו קיינעם נישט אוועק מיט יעדע דבר חשוב, ודי.
אוודאי אזוי, די מעשה איז א פליאה עצומה, דער רבי האט "גענצליך אוועקגעמאכט" די זכות פון שרייבן א ספר תורה????? אוממעגליך אויף דער וועלט, שרייבן א ספר תורה איז זיכער א ריזיגע זכות לעילוי נשמת, ופוק חזו מאי עמא דבר.
מן הסתם נישט גענצליך, נאר אז דאס איז נישט די ערשטע זאך גדולי ישראל קוקן אנדערש אויף זאכן ווי מיר פשוטע אידן איך ווייס פון א איד א נגיד וואס איז אריין צו האדמו"ר מסאטמאר מהר"א אז ער וויל שרייבן א ספר תורה, ס'איז א זכות פאר א נשמה וכו', האט אים די רבי געפרעגט צו ער האט שוין געקויפט א כתה אין די תלמוד תורה (וואס מ'האט דעמאלטס געבויט), און די רבי האט אים געזאגט קודם קויף א כתה, נאכדעם וועסטו שרייבן א ספר תורה
ווען די זאגסט מיר אז מהר"א האט געהייסן אריינלייגן אין גמ"ח וואלט איך ארויסגענומען עפעס פון די מעשה, אבער היות די זאגסט סך הכל אז זיינע מוסדות מוטשענען זיך ממילא האט ער געהאלטן אז דאס איז מער א צורך השעה ווי איידער שרייבן א ספר תורה וואס איז דא ברוך השם גענוג און נאך.
עס מיינט גארנישט פון די מעשה פון מהר"א אז ער האלט אז בעצם איז א נדבה פאר די מוסדות חשוב'ער ווי א תלמוד תורה.
אין איין כתה לערנען תורה יעדער יאר לכה"פ צוואנציג תשב"ר, לעבעדיגע ספרי תורה.
הנה אנכי שולח מלאך. זאגט רש"י כאן נתבשרו שעתידין לחטוא. די בשורה איז געווען אז אעפ"י שיחטאו לא תסתלק שכינה מביניהם, אזוי ווי די תרגום טייטשט כי לא אעלה בקרבך; לא אסלק שכינתי מבינך!
שואלכענין האט געשריבן:נישט חלילה איינעם וויי צו טאן, נאר אז מען שרייבט דערוועגן האב איך מיך דערמאנט דערפון.
א פארפאלק וואס האבן ל"ע נישט געהאט קינדער, האבן איבערגעגעבן פאר די סאטמארע רביצין ע"ה א גרויסע סומע געלט, אז לאחר מאה ועשרים זאל זי טאן דערמיט א גוטע זאך לטובת נשמתם. זי האט אוועקגעלייגט די געלט, און נאך זייער פטירה האט זי געקלערט, צו שרייבן א ספר תורה מיט די געלט, לעילוי נשמתם, בפרט אז זיי האבן נישט איבערגעלאזט דורות.
אבער בעפאר זי האט עפעס געטאן למעשה, האט זי אנגעפרעגט איר מאן, רביה"ק (מחבר ספר על הגאולה ועל התמורה ומגיה ספר כולל ענינים...) זצ"ל, האט דער רבי זיך געוואונדערט פארוואס עפעס זי טראכט פון שרייבן א ספר תורה? האט זי געזאגט אז אלע זכותים וואס מען ליינט אין די תורה און די ברכות וואס מען איז עולה לתורה גייט אויף זייער חשבון, דער רבי האט עס אבער גענצליך אוועקגעמאכט, האט זי געפרעגט וואס דען זאל זי טאן מיט'ן געלט? האט ער געטראכט א מינוט, און געענטפערט אז זי זאל עס פשוט אריינלייגן אין גמ"ח, און יעדן דאלער וואס מען בארגט דערפון פאר א איד, עד סוף כל העתים והזמנים, גייט פאר זייער חשבון, וצדקתם עומדת לעד.
נאכאמאל, איך שרייב עס פשוט אויף צו וויסן למעשה, אויב עס מאכט זיך אזעלכע ענינים ל"ע, איז דאס א געוואלדיגער זכות.
אוודאי איז אויך א דבר טוב צו שרייבן א ספר תורה, און איך מאך ח"ו קיינעם נישט אוועק מיט יעדע דבר חשוב, ודי.
אוודאי אזוי, די מעשה איז א פליאה עצומה, דער רבי האט "גענצליך אוועקגעמאכט" די זכות פון שרייבן א ספר תורה????? אוממעגליך אויף דער וועלט, שרייבן א ספר תורה איז זיכער א ריזיגע זכות לעילוי נשמת, ופוק חזו מאי עמא דבר.
מן הסתם נישט גענצליך, נאר אז דאס איז נישט די ערשטע זאך גדולי ישראל קוקן אנדערש אויף זאכן ווי מיר פשוטע אידן איך ווייס פון א איד א נגיד וואס איז אריין צו האדמו"ר מסאטמאר מהר"א אז ער וויל שרייבן א ספר תורה, ס'איז א זכות פאר א נשמה וכו', האט אים די רבי געפרעגט צו ער האט שוין געקויפט א כתה אין די תלמוד תורה (וואס מ'האט דעמאלטס געבויט), און די רבי האט אים געזאגט קודם קויף א כתה, נאכדעם וועסטו שרייבן א ספר תורה
ווען די זאגסט מיר אז מהר"א האט געהייסן אריינלייגן אין גמ"ח וואלט איך ארויסגענומען עפעס פון די מעשה, אבער היות די זאגסט סך הכל אז זיינע מוסדות מוטשענען זיך ממילא האט ער געהאלטן אז דאס איז מער א צורך השעה ווי איידער שרייבן א ספר תורה וואס איז דא ברוך השם גענוג און נאך.
עס מיינט גארנישט פון די מעשה פון מהר"א אז ער האלט אז בעצם איז א נדבה פאר די מוסדות חשוב'ער ווי א תלמוד תורה.
אוודאי אזוי, די מעשה איז א פליאה עצומה, דער רבי האט "גענצליך אוועקגעמאכט" די זכות פון שרייבן א ספר תורה????? אוממעגליך אויף דער וועלט, שרייבן א ספר תורה איז זיכער א ריזיגע זכות לעילוי נשמת, ופוק חזו מאי עמא דבר.
מן הסתם נישט גענצליך, נאר אז דאס איז נישט די ערשטע זאך גדולי ישראל קוקן אנדערש אויף זאכן ווי מיר פשוטע אידן איך ווייס פון א איד א נגיד וואס איז אריין צו האדמו"ר מסאטמאר מהר"א אז ער וויל שרייבן א ספר תורה, ס'איז א זכות פאר א נשמה וכו', האט אים די רבי געפרעגט צו ער האט שוין געקויפט א כתה אין די תלמוד תורה (וואס מ'האט דעמאלטס געבויט), און די רבי האט אים געזאגט קודם קויף א כתה, נאכדעם וועסטו שרייבן א ספר תורה
ווען די זאגסט מיר אז מהר"א האט געהייסן אריינלייגן אין גמ"ח וואלט איך ארויסגענומען עפעס פון די מעשה, אבער היות די זאגסט סך הכל אז זיינע מוסדות מוטשענען זיך ממילא האט ער געהאלטן אז דאס איז מער א צורך השעה ווי איידער שרייבן א ספר תורה וואס איז דא ברוך השם גענוג און נאך.
עס מיינט גארנישט פון די מעשה פון מהר"א אז ער האלט אז בעצם איז א נדבה פאר די מוסדות חשוב'ער ווי א תלמוד תורה.
אזוי צו אזוי... לכאורה ווען מ'רעדט פון צוזאם נעמען געלט פונעם עולם איז לכאורה גרינגער אויף א ספר תורה א ספר תורה קאסט קרוב צו א שמונים אלף, און דער עולם איז זיך משתתף ווייל ס'האט א גבול. משא"כ א קרן פאר גמ"ח קען מען געבן 10000 און מ'קען אריין לייגן א מיליאן אויך. סווענדט זיך ווער דער נדבן איז