וואס טוט זיך האט געשריבן:ווי שוין ערווענט, איז די גאנצע צורך פון די 2ND אמענדמענט געוען זיך צו באשיצן אקעגן א טיראניע, אזויווי דו ברענגסט אליינס מעדיסאן'ס ווערטער,
it may be affirmed with the greatest assurance, that the throne of every tyranny in Europe would be speedily overturned in spite of the legions which surround it
דאס איז געווען זייער גרעסטע זארג דעמאלטס. און דאס איז שוין פשוט נישט נוגע בזה"ז.
יא, רעליגיע, אויסדרוק, פרעסע, דזשורי, ווארענטס, פאר דעם אלעם איז דא א צורך, אבער פאר מעסס-שוטטינג געווער אז ציווילע זאלן זיך קענען באשיצן אקעגן די מיליטער איז נישט דא, ספעציעל ווען ס'אפילו נישט מעגליך, ופשוט הוא.
איך זאג נישט אז מ'דארף נישט נאכקומען די פראדעצור צו טוישן די קאנסטיטוציע, אוודאי דארף מען, כ'ברענג נאר ארויס פארוואס מען דארף עס אויסרייסן (אדער לכה"פ גוט מאדיפיצירן).
און צו רעגולאציעס איז אויסגעהאלטן לויט די קאנסטיטוציע, פארוואס נישט? פונקט ווי דו פארשטייסט אז ס'דא א רעכט צו דרייוון א קאר און עכ"ז קען די רעגירונג עס רעגולאטירן,
פונקט ווי דו פארשטייסט אז ס'דא א רעכט צו טרינקען אלקעהאל און עכ"ז קען די רעגירונג עס רעגולאטירן, פונקט ווי דו פארשטייסט אז ס'דא א רעכט צו פליען און עכ"ז קען די רעגירונג עס רעגולאטירן, ה"ה די גאנס.
דא קומט אריין נוצן שכל, אויב די רעכט פון געווער שטייט אין די קאנסטיטוציע, און די רעכט פון דרייוון א קאר (איים סארי, פערד און וואגאן) אדער פליען אויף א פליגער (פארן אויף א שיף..) שטייט נישט, מיינט דאס נישט אז די רעכט פון געווער איז שטערקער (ווי ס'איז ליידער במציאות אין געוויסע פלעצער..), ס'מיינט פשוט אז זיי האבן פארשטאנען אז אויב מ'לייגט עס נישט אריין, וועט מען עס אינגאנצן פארבאטן. דאס מיינט נאכנישט אז מ'מעג עס נישט רעגולאטירן.
אפאר זאכן:
1. מ'קען נישט קלויבן וואס איז יא נוגע און וואס נישט, ס'איז א גאר מסוכנ'דיגע שפיל.
היינט טענה'ט מען אז די צווייטע אמענדמענט איז נישט נוגע, מארגן וועט מען טענה'ן אז די ווארענטס זענען נישט נוגע, וויבאלד כאפן פארברעכער איז היינט פיל וויכטיגער (און מ'טוט שוין אביסל אזוי). דערנאך קומט רעגולירן די פרעסע ווייל פעיק ניוז, דערנאך קומט רעגולירן אויסדרוק צוליב מיס/דיסאינפארמאציע. דערנאך קומט רעליגיע צוליב קאוויד, טעראריזם, אדער ערציאונג. דערנאך קומט פייניגן צוליב טעראריזם, פארהאלטן אן טשארדזשעס, און אזוי ווייטער און ווייטער.
און ביידע פארטייען טוען דאס שוין! מ'איז פעסט אויפ'ן וועג אראפ דורכ'ן פארלעצן די קאנסטיטוציע. מ'שפילט זיך מיט פייער. מען דערקייקעלט זיך.
ביידע פארטייען באגייען פארלעצונגען אנטקעגן די קאנסטיטוציע. דער טוט איינס און דער צווייטער מוז צוריקשלאגן און דערנאך שפילט מען "רבי, ער האט אנגעהויבן"...
2. פיין איז נוגע באשיצונג אנטקעגן די רעגירונג. די רעכטע האבן דורכגעפירט געוויסע אומרוען אויף א געוויסע טאג אין יאנואר, און יעצט ווילן די לינקע דורכפירן אומרוען צוליב אנטי רציחה געזעצן. ראיאטן פאר פאליציי ברוטאליטעט. ווילדע פראטעסטן אדער זיך סתם נעמען די געזעץ אין האנט, ביי רעכטע.
דאס לאנד איז אויפ'ן שוועל פון א בירגער קריג, עס פעלט נאר אפאר מעטשעס.
איז עס א גוטע זאך אז בירגער באוואפנט וועלן שיסן איינע אויפ'ן צווייטע? זיכער נישט.
אבער די מציאות ווייזט אז אין פלעצער וואו עס געפינען זיך מער באוואפנטע בירגער און ספעציפיש מיליציעס, וואגן זיך נישט די פאליציי אדער די נעשאנעל גארד אריינצומארשירן, אנטשטאט קומט מען זיך ענדערש אויס דורך פארהאנדלונגען. אבער אין פלעצער וואו די בירגער זענען נישט באוואפנט און פארמאגן נישט מיליציעס, מארשירן זיי אריין און טוען ככל הישר בעיניהם.
די ציל איז נישט צו
ניצן די געווער אנטקעגן די רעגירונג, די ציל איז
אפצוהאלטן די רעגירונג פון זיך אנהייבן מיט די בירגער ווייל זיי ווייסן אז דערוילעם איז באוואפנט, און אפילו די מיליטער וויל נישט א בלוטבאד.
דאס האט דזשעימס מעדיסאן געזאגט. דיקטאטורן טרויען נישט זייערע בירגער מיט וואפן, אבער א לאנד וואס פארמאגט
אמת'ע פרייהייט, וועט קיינמאל מורא האבן פון איר אייגענע בירגער מיט זייער וואפן.
און דאס שרייען וואפן אקטיוויסטן. 'מיר ווילן נישט אז די רעגירונג זאל צונעמען אונזער
רעכט ווייל דאס צייגט אז די רעגירונג האט מורא פון אונז, אז די רעגירונג וויל אונז
רעגולירן ווען די רעגירונג ברויך אונז געטרויען'.
די מציאות ווייזט אויכעט אז די ציווילע מיליציעס וואס טרענירן זיך אין די וועלדער ווי א פולקאמע מיליטער, פירן נישט דורך מאסן שיסערייען. די מיליאנע ציווילע וואס פארמאגן וואפן און גלייכן זיך צו פארמעסטן דורך שיסן אויף פאפירן, זענען נישט די וואס באגייען פארברעכנס אדער מאסן שיסערייען.
3. אמעריקע איז אייגנארטיג צווישן אלע (אמת'ע) דעמאקראטיעס ארום די וועלט אין איר אויסשטעל פון פאליטיק.
דער פרעזידענט אין אמעריקע האט דאס מערסטע מאכט דא אין לאנד ווי סיי וועלכע פירער פון אנדערע לענדער האבן ביי זיך אין לאנד.
עס זענען דא אסאך סיבות פארוואס. די פשוט'סטע איז, ווייל א פרעמיער איז גענצליך אנגעוואנדן אין זיין קאאליציע אדער אפילו פארטיי וואס קען אים סיי ווען אראפשטימען פון בענקל. משא"כ אמעריקע, וואו דער פרעזידענט איז פארזיכערט זיין טערמין מיט וועטא מאכט און קאנגרעס קען אים נישט פארשיקן.
אויך איז קאנגרעס אליינס פיל שטערקער. די קאנגרעסלייט ווערן באשטימט אויף א געוויסע טערמין און זייער פארטיי קען זיי נישט ארויס וועלן אינדערמיט. סענאטארן האבן אפילו לענגערע טערמינען.
עס זענען נישט דא קאאליציעס וואס קענען זיך סיי ווען צופאלן, און דאס גיבט זיי מער מאכט, ספעציפיש פון א פארטיישע שטאנדפונקט.
אויכעט זענען דא שטאטן ביינונז, א זאך וואס עקזיסטירט נישט אין אנדערע לענדער (עכ"פ נישט אויף אזא פארנעם), און זיי פארמאגן א געוואלד מיט כוח, ספעציעל די גאווערנערס וואס זענען שולט אויף זייער שטאט, און אפילו זייער אייגענע קאנגרעסלייט און פעדעראלע סענאטארן קענען זיך נישט אריינמישן אין די אינערליכע אנלעגנהייטן פון די שטאט וואס זיי רעפרעזענטירן אין די פעדעראלע רעגירונג.
מ'דארף פארשטיין אז די קאנסטיטוציע איז אויך געשריבן געווארן צו באשיצן די שטאטן פון די פעדעראלע רעגירונג. די שטאטן קענען ווען זיין לענדער פאר זיך און ניטאמאל קליינע, וויבאלד רוב זענען גרעסער ווי רוב לענדער אין אייראפע.
די שטאטן זענען נאר איינגעגאנגען זיך צו פאראייניגן אויב מ'האלט זיך צום קאנסטיטוציע. אלע שטאטן האבן אייגענע קאנסטיטוציעס וואס די פעדעראלע רעגירונג קען נישט פארלעצן, אחוץ אויב עס איז אויסדרוקליך ערלויבט אדער פארלאנגט פון די פעדעראלע קאנסטיטוציע.
און דאס גייט אן סיי אז די פעדעראלע רעגירונג קען נישט מאכן קיין געזעצן אדער רעגולאציעס פארלעצן די קאנסטיטוציעס פון די שטאטן, און סיי אז די שטאטן קענען נישט מאכן געזעצן אדער רעגולאציעס וואס איז פארזיכערט אונטער די פעדעראלע קאנסטיטוציע.
דאס ארבעט צו פארזיכערן א געוויסע מאס פאראייניגונג צווישן די שטאטן, און א געוויסע מאס גלייכע רעכטן פאר אלע בירגער אפגעזען אין וועלכע שטאט זיי וואוינען.
אלע (כאטשיג די וואס איך האב נאכגעקוקט) שטאטן קאנסטיטוציעס פארמאגן, אין איין וועג אדער א צווייטע, וואפן רעכטן (אפילו ניו יארק פארמאגט וואפן רעכטן, און די קאנסטיטוציע האט מען לעצט צוגעפיצט בערך 2015). דעריבער קען די פעדעראלע רעגירונג נישט איינפירן רעגולאציעס אדער געזעצן וואס גייען פארלעצן די קאנסטיטוציעס פון די שטאטן, וויבאלד אין דעם הינזיכט האבן זיי קיין רעכט דאס צו טאן.
און די זעלבע פארקערט, שטאטן קענען אויך נישט איינפירן רעגולאציעס און געזעצן אין דעם הינזיכט וויבאלד עס איז פארזיכערט אייניג פאר אלע בירגער אונטער די פעדעראלע קאנסטיטוציע.
קוק אן די קאנסטיטוציע פון דעם קוקווינקל וועסטו פארשטיין פארוואס שטאטן און בירגער זענען אחת דתו אנטקעגן פארלעצן א ברעקל פון די פעדעראלע קאנסטיטוציע, אלע שטאטן לויט זייער פאליטיק. געוויסע ווילן וואפן רעכטן און געוויסע ווילן ציווילע רעכטן.
דער סיסטעם איז געקניפט און געבינדן, און עס שטעלט צו א פאראייניגונג צווישן די פעדעראלע רעגירונג און די שטאטן, א פאראייניגונג צווישן די שטאטן זעלבסט, און צווישן אלע בירגער אפגעזען אין וועלכע שטאט זיי וואוינען, וואו זיי קענען מעגליך אויסשטיין צו ליידן ווייל זיי זענען דארט די מינאריטעט.
דא פארקריך איך אביסל פון וואפן. ווער עס וויל זאל עס איבערהיפן.[מ'קען דאס זען אביסל בעסער פון די וועג ווי אזוי די איינפירונג פון אלע קאנסטיטוציעס זענען צוגעגאנגען.
די קאלאניעס זעלבסט האבן שוין בעפאר די פאראייניגונג און זעלבסטשטענדיקייט פארמאגט פארשידענע טשארטערס (כמו קאנסטיטוציעס) וואס זייער קאונסילס/גרינדער/דעלעגאטן האבן געשריבן און דערנאך באקומען דעם שטעמפל פון קעניג טשארלס פון בריטאניע (אדער ווער עס איז דאן געווען קעניג/ין).
די קאלאניעס האבן שוין געהאט וואלן און די רעכט צו שטימען און האבן פארמאגט מער רעכטן ווי בריטן וואס האבן געוואוינט אין אייראפע.
אבער די דאזיגע טשארטערס זענען געווען פארשידן. אין אלגעמיין זענען זיי געווען אביסל פרייער ווי אייראפע, אבער עס האט זיך געוואנדן אין די קאלאניע.
(למשל, ראוד איילענד, דעלאווער, און פענסילוועניע האבן געהאט שטארקע אידן פריינט: וויליאם פען און נאכמער ראדזשער וויליאמס וואס האבן אריינגעלייגט אין זייערע טשארטערס שטארקע רעכטן פאר אלע צו דינען גאט לויט זייער באגער קיין חילוק די רעליגיע. אז מ'זאל בשום אופן נישט טשעפן נישט-קריסטן, און זיי אויך לאזן דינען גאט לויט זייער שטייגער.
וויליאם פען האט אפילו געשריבן אז דאס גייט אן לעולם ועד, און קיינער קען עס קיינמאל טוישן!
ווידעראום צפון קעראליינע האט געשריבן אז מ'קען לאזן אידן (זיי שרייבן אויסדרוקליך 'אידן') דינען גאט לויט זייער שטייגער, אבער דאס איז מיט'ן האפענונג אז זיי וועלן זיך מיט די צייט טויפן, רח"ל.
אין דזשארדזיע האבן אידן אפיציעל נישט געטארט וואוינען, אבער דער לאקאלער פארוואלטער האט זיך נישט געקימערט און זיי אריינגעלאזט צוליב וואס זיי האבן געהאט געוויסע קוואליטעטן וואס האט ארויסגעהאלפן מיט די עקאנאמיע.)
איינמאל די שטאטן זענען זיך צוזאמגעקומען און פאראייניגט האבן די גרינדער פארלאנגט פון די שטאטן צו שרייבן אייגענע קאנסטיטוציעס וואס וועט אנולירן די בריטישע טשארטערס.
די סיבה איז טאקע געווען צוליב וואס זיי האבן מורא געהאט אז די שטאטן וועלן נישט איינהאלטן די פעדעראלע קאנסטיטוציע, דעריבער האבן אלע שטאטן געשריבן קאנסטיטוציעס וואס זענען געלאפן גאר ענליך צו די פעדעראלע קאנסטיטוציע.
געוויסע שטאטן האבן בכלל נישט געהאט גרויס חשק צו די גאנצע געשעפט, ס'איז אפילו משמע אז געוויסע האבן זיך ניטאמאל געקימערט מיט די נייע זעלבסטשטענדיגקייט, אבער זענען פשוט מיטגעגאנגען דערמיט.
למשל ניו העמפשיר'ס קאנסטיטוציע ליינט זיך אזוי:
WE, the members of the Congress of New Hampshire, chosen and appointed by the free suffrages of the people of said colony, and authorized and empowered by them to meet together, and use such means and pursue such measures as we should judge best for the public good; and in particular to establish some form of government, provided that measure should be recommended by the Continental Congress: And a recommendation to that purpose having been transmitted to us from the said Congress: Have taken into our serious consideration the unhappy circumstances, into which this colony is involved by means of many grievous and oppressive acts of the British Parliament, depriving us of our natural and constitutional rights and privileges; to enforce obedience to which acts a powerful fleet and army have been sent to this country by the ministry of Great Britain, who have exercised a wanton and cruel abuse of their power, in destroying the lives and properties of the colonists in many places with fire and sword, taking the ships and lading from many of the honest and industrious inhabitants of this colony employed in commerce, agreeable to the laws and customs a long time used here.
The sudden and abrupt departure of his Excellency John Wentworth, Esq., our late Governor, and several of the Council, leaving us destitute of legislation, and no executive courts being open to punish criminal offenders; whereby the lives and properties of the honest people of this colony are liable to the machinations and evil designs of wicked men, Therefore, for the preservation of peace and good order, and for the security of the lives and properties of the inhabitants of this colony, we conceive ourselves reduced to the necessity of establishing A FORM OF GOVERNMENT to continue during the present unhappy and unnatural contest with Great Britain; PROTESTING and DECLARING that we neaver sought to throw off our dependence upon Great Britain, but felt ourselves happy under her protection, while we could enjoy our constitutional rights and privileges. And that we shall rejoice if such a reconciliation between us and our parent State can be effected as shall be approved by the CONTINENTAL CONGRESS, in whose prudence and wisdom we confide.
ס'ממש מאדנע וואס זיי שרייבן דארט.
קודם שרייבן זיי אז זיי קומען זיך צוזאם צו פארמירן עפעס א סארט רעגירונג וויבאלד די פעדעראלע קאנגרעס האט זיי אזוי געראטן. דערנאך רעדן זיי זיך אפ אז זיי זענען זייער אומצופרידן אז זיי האבן זיך געטראפן פארמישט אין א מלחמה מיט בריטאניע און אז דורכאויס די מלחמה האט בריטאניע זיי באראבעוועט וכו'.
דערנאך שרייבן זיי אז נאך וואס דער פריערדיגער בריטישער גאווערנער און זיין קאונסיל האבן פלוצלינג אפגעצויגן, האבן זיי זיך געטראפן גענצליך אן א ווירטשאפט און זייער קאלאניע איז אפן פאר קרימינאלן און שלעכטע מענטשן צו טון וואס זיי ווילן.
דערנאך: מיר זען זיך ווי מיר מוזן בלית ברירה אויפשטעלן עפעס א סארט רעגירונג דורכאויס די אומצופרידענע און אומ-נאטירליכע פארמעסט אנטקעגן בריטאניע.
מיר דערקלערן און פראטעסטירן אז מיר האבן קיינמאל געוואלט אראפווארפן די בריטישע געוועלטיגער אונטער וועם מיר זענען געווען צופרידן ווילאנג מיר האבן געהאט אונזערע רעכטן און פרייהייטן.מיר האפן און וואלטן זיך מחייה געווען אויב מיר וואלטן געקענט עפעס אויסארבעטן צו ווידער זיין אונטער בריטאניע, אויב עס ווערט באוויליגט דורך די פעדעראלע קאנגרעס אין וועמענס חכמה און וויסנהאפט מיר טרויען
] -
ענדעדי קאנסטיטוציעס פון די שטאטן זענען צומאל געווען עטוואס קלארער. האסט אויסגעלאזט די חלק וואס איך האב געברענגט פון פענסילוועניע וואו זיי האבן קלאר געשריבן אז די רעכט צו האבן געווער איז אויך פאר זעלבסט-פארטיידיגונג, חוץ פון מיליציעס זיך צו באשיצן פון די רעגירונג.
אין די אריגינעלע קאנסטיטוציע פון ווערמאנט שטייט אז א יעדער מעג האבן וואפן זיך אליינס צו באשיצן ווי אויך די שטאט, אזוי אויך צפון קעראליינע.
אלע שטאטן האבן נאך היינט צוטאגס א סארט ווערסיע צו פארזיכערן די רעכט פון באזיצן וואפן.
4. די קאנסטיטוציע האט קלארע אנווייזונגען ווי אזוי שטרייכט אויס א געוויסע אמענדמענט, ווי אזוי מ'לייגט צו, וכו'. מ'האט דאס שוין אפאר מאל געטאן. פראהיבישן, סיוויל רייטס, און נאך.
אז דו האלטסט אז עפעס אין די קאנסטיטוציע איז אומריכטיג אדער איז מער נישט רעלאווענט, דאן ברויכסטו נעמען די מהלך וואס די קאנסטיטוציע ווייזט אן, חוץ אויב דו האלטסט אז יענע חלק איז שוין אויך נישט רעלעוואנט.
מ'קען טענה'ן וואס די שכל זאגט און וואס די קאנסטיטוציע זאגט, אבער מ'קען נישט מישן די צוויי. מ'ברויך זיך האלטן צו די פראטאקאלן, צי ס'שמעקט אדער נישט.
לכאורה זוכן גאר אסאך אויסצוקרויזן די פראטאקאל פון פשוט אויסשטרייכן די צווייטע אמענדמענט וויבאלד זיי האבן מורא אז עס וועט נישט דורכגיין צוליב וואס עס פארלאנגט צוויי דריטל.
און אויב דאס איז טאקע אזוי, דאן האמיר א גרויסע פראבלעם. דהיינו, אז געוויסע זענען נישט מסכים מיט דעמאקראטיע און ווילן אויסקרויזן דעמאקראטישע פראטאקאלן צוליב וואס זיי זענען איבערצייגט אז זיי זענען גערעכט.
און דאס פאסירט שוין האלבוועגס ביי ביידע פארטייען, אין וואס ביידע האלטן אז די אנדערע זענען א סכנה פאר דעמאקראטיע, און דאס ערלויבט זיי צו נעמען געוויסע אומדעמאקראטישע שריט צוריקצוברענגען דעמאקראטיע על תילה.
אבער דערווייל ליידן די בירגער דערפון. די ריס וואס שאפט אומסטאביליטעט איז פשוט שלעכט פאר אלע גלייך.
