צוויי מענטשן שווימען אין א טייך! א שבת אין קערעסטיר מיט הייליגע בעלי שם!

[איד27]

שכוח תרמי ביסט זיסע נייעס שרייב ווייטער

[תרמב]

אויף די וועגן און שטעגן

ביים ערשטן סטאפ איז נאך געווען לעכטיג האט זיך דער עולם ארויסגעלאזט אין א פייערדיגע ריקוד, אנגעפירט דורך מרדכי אהרן עפשטיין צוזאמען מיט רב גאלדבלום וואס איז אנגעקומען מיט די קאר, מ'האט געטאנצן בשמחה רבה בשעת ר' חננאל מעכל האט געמאכט תנועות מיט די הענט, די גוים ארום האבן געכאפט בילדער פון אונז און זיי האבן געבעטן פאר סעלפי'ס, מ'האט געכאפט א שמועס מיט איינע פון די חברה וואס האט פארציילט אז ער קומט פון שוועדן.

imgonline-com-ua-resize-2oCND8Tjlz (1).jpg (88.56 KiB) געזען 1907 מאל

אויפן באס בשעת'ן פארן האט מען גאר איינגענעם פארברענגט, אנפאנג איז נאך געווען גאנץ רואיג, ביים ערשטן סטאפ איז רב גאלדבלום צוריקגעקומען צום באס, ער האט פיין מיטגעשמועסט מיטן עולם, אפרים ישראל איז ארומגעגאנגען טיילן ברוינפען פארן עולם צו מאכן א לחיים היות מ'האט געפויעלט אלעס גוטס ביים חתם סופר, און וויבאלד מיט שמחה קען מען אלעס פויעלן האט ער זיכער געמאכט אז יעדער טרונקט און ס'האט מיט די צייט געהאט א השפעה.

מ'האט זיך אריינגעלאזט אין טיפע דיסקוסיעס, מ'האט ארום גערעדט איבער דאס און יענץ, איך ארויפגעברענגט א טענה אויף די גאנצע קערעסטיר געפארעכטס, איך פרוביר צו פארשטיין וואס די קאנעקשאן וואס אסאך אידן האבן קיין קערעסטיר, מענטשן אידענטיפייען זיך אלס איש קערעסטיר, איך בין פון רעב שייעלעס מענטשן! וואס מיינט דאס? ווען איינער זאגט אז ער איז א ברסלבער ווייס איך אז ער לערנט ברסלבע תורות, ער פרובירט צו אדאפטירן דעם ברסלב'ן לייפסטייל, ער האט א קאנעקשאן אהין, ס'איז דא מיט וואס זיך צו באהעפטן, ווען איינער זאגט אז ער איז א איזשביצער, ווייס איך אז עפעס ציהט אים אהין, עפעס האט ער געזען אינעם מי השילוח וואס זאל אים ציען אהין, אבער וואס איז דא אין קערעסטיר? ס'איז נישט דא קיין שום ספר, קיין שום מהלך, קיין דרך החיים וואס מ'קען זאגן אז אזוי גייט צו א קערעסטירער צום לעבן, סך הכול עסט מען, ס'איז גארנישט מחייב און ניטאמאל פטר'ט עס גארנישט, סך הכול דארף מען עסן אדער מנדב זיין א גרויסע לחיים און זיך קלאפן אין בייכל רעב שייע בען רעב מוישע, איך האב געוואלט אנציען דעם עולם אז מען זאל זיך טענה'ן מיט מיר, אבער דער עולם האט פלעין מסכים געווען מיט מיר, זעהט אויס איך בין נישט דער איינציגסטער וואס איז געקומען קיין אונגארן זשאסט פאר פאן...

די שמועס האט זיך דערקייקלט צו נאך גאר אסאך אינטערסאנטע עניינים, מ'האט גערעדט פונעם גאב"ד און פונעם ראב"ד, נתנאל האט פארציילט שיינע מעשה'לעך וואס ער האט געהאט מיט ר' אברהם יצחק אולמאן און מיט אנדערע צדיקים, ער האט פארציילט אז ער איז געגאנגען זאגן פאר ר' משה שטרנבוך אז ער דארף א ישועה האט ר' משה געזאגט גיי זיי מתפלל ביים כותל! אבער איך בין א סאטמארער האט נתנאל געטענה'ט, האט ר' משה שנעל צוריקגעצויגן, גיי נישט!, האט נתנאל געטענ'ט אז אפשר דארף די עשה פון מצווה לשמוע דברי חכמים איבערוועגן דעם לא תעשה פונעם רבין פון נישט גיין צום כותל, אבער ר' משה האט נישט מסכים געווען צו נתנאל'ס אויבערחכמה, און געזאגט נעין נעין געי נישט!

פון דארט האט האט זיך דער שמועס דערקייקלט צו אסאך קאנטערווערסיאלע עניינים, וואס דאס האט צוגעפירט אז ר' חננאל מעכל זאל זיך אויפשטעלן פון זיין פלאץ אויפן אויבן אן און זיך אריבערשטופן צו די בעק צו פראקלאמירן אז ער איז נישט מסכים צו מיינע שטעלונגען! ער איז נאך פון דער אלטער חדר און דארט האט מען נישט גערעדט פון די זאכן, ער זאגט אז איך מיט אים זענען נישט פון די זעלבע טייג געקנאטן, מיט אזא אויסדרוק אז איך בין קאקאש קעיק און ער איז צימערינג... נאך א מזל איך האב בעסער ליב קאקאש קעיק....

אז מיר האבן שוין געהאט ר' חננאל מעכל'ען מיט אונז האבן מיר געשמאק פארברענגט מיט אים אויך, ביז די נעקסטע סטאפ, דאן איז שוין געווען טונקל האט זיך דער עולם געשטעלט אין א זייט אזוי מידלעך עטליכע האבן זיך געזעצט אויף דער ערד, ביז מ'איז ווייטער געפארן, שמחה אילאוויטש האט געהאלטן א אויג אויפן זשי פי עס, איינמאל האט ער געזאגט אז מ'איז נאך צוויי שעה אוועק א האלבע שעה שפעטער האב איך אים געפרעגט נאכאמאל ווי מ'האלט, האט ער געזאגט אז ס'שטייט נאך אלס די זעלבע צוויי שעה, ס'האט זיך נישט געטוישט, אזוי איז מען געפארן שעות און ס'האט נישט אויסגעקוקט ווי מ'קומט בכלל אן נענטער צו דעסטינאציע, איך האב זיך ארומגעקוקט וואס דער עולם טוט, רב גאלדבלום האט געקוקט אין א ספר'ל, איינער איז געזעצן אריינגעטון אין זיין געים בוי וואס ער האט געברענגט אז ער זאל נישט נכשל ווערן מיט שמירת עיניים אויפן פליגער, האט ער געהאט דארט א געים וואס מ'שיסט מיט טאנקען, איך האב פרובירט רעדן מיט אים אבער ער האט געהאלטן פעסט אינמיטן איינעמען ראמעניע האט ער זיך נישט צוטון געמאכט פון מיר, יוסף העכיל האט געטיילט שאקאלאדן פארן עולם, א מחזה הוד איז געווען צוצוקוקן ווי דני זיצט איינגעוויקלט אין זיין הייליגן דאכענע און רעכט אפ א הייליגן שלאף..

imgonline-com-ua-resize-in0VugWr9Wx (1).jpg (98.77 KiB) געזען 1907 מאל

מ'האט זיך אריינגעלאזט אין א הערליכע קומזיץ מ'איז געזעצן פאר א לאנגע צייט און געזינגען אלע סארטן שיינע לידער דני האט געהאט דארט זיין גיטאר, און דער עולם האט אזוי שיין מיטגעזינגען, דני'ס גיטאר איז אן אויסגענוצטע גיטאר אזוי ווי עס איז דא אזא מושג פון א אויסגענוצטע גמרא וואס די בלעטער זענען צוקנייטשט אוןן אפגעריסן ביי די עקן פון אזויפיל הארעווען דערויף, איז דני'ס גיטאר קען מען זאגן אז ס'איז א אויסגעהארעוועטע גיטאר, דארט ווי מ'שפילט מיט די קליינע שטיקל פלעסטיק, איז די האלץ פון די גיטאר אינגאנצן אפגעריבן אזש ס'האט זיך שוין אפילו געמאכט א לעכל דארט, לעצטנס האט איך געזעהן א ווידיאו פון דני האב איך געזעהן אז די לעכל האט זיך שוין אויסגעברייטערט, מ'זעהט אז דני לייגט אריין שווערע כוחות אינעם גיטאר, ס'איז ממש העכערע כוחות, דער עולם האט געזינגען מיטן גאנצן אייפער, איך בין א שטיק תפילה איך בין א שטיק תפילה ווען איך דאוון צום נורא עלילה! ואני תפילתי! פון די ווארימע קאמפאזיציעס וואס דני האט פארפאסט.

ווי אויך האט מען פארשטייט זיך יעדע עטליכע מינוט זיך צופייערט מיטן באקאנטן זמר צוויי מענטשן שווימען אין א טייך! אפרים ישראל דער באקאנטער דעברעצינער חזן האט אפירגענומען דעם גיטאר, ער האט נישט געקענט שפילן אבער ס'איז געווען גוט פאר די אויסקוק, און ער האט אראפגעלייגט א פייערדיגע ממקומך, ס'האט אפגעדונערט, מתי תמלוך בציון...! בקרוב וכו' וכו' און דער גאנצער עולם האט מיטגעברימט לעולם ועד תשכון העעעעע.... ועינינו תראנה...! תעעעראנה מלכותך.... כדבר האמור בשירי עיזיך, דא האט ער ארויפגעברענגט זיין שטימע, עעעל ידי דוד! מאאאשיח צידקיייייייייך!

imgonline-com-ua-resize-KWwhHTuSWuX (1).jpg (94.99 KiB) געזען 1907 מאל

נעקסטע ארטיקל

[ממוצע]

הויך ספעריש. יישר.

[Kollel]

נאכנישט קאמענטירט דא, געלייענט יעדעס פארזעצונג מיט אינטרעס און מיר קוק מיר ארויס אויף נאך.

צוקער זיס!

[הר גריזים]

ס׳ווערט בעסער און בעסער! גיי אן מיט א פרישקייט!

[להחיות]

דער תרמב איז פאר די ביכער!!!

[פאקטען]

יוש...

[enjoy]

גאר גוט! גיי אן

[דן שמחה]

תרמי, הערליך.

האסט אויסגעלאזט א קליינע דעטאל וועגן די סאלדאטן ביים גרעניץ.

מיט די רבי איז די מעשה אזוי, גלייך ווען ער איז אנגעקומען בין איך שרעקליך נערוועז געווארן פון איהם, נאך עפעס א נעכס רבילע קומט זיך דא אנלייגן אויפן עולם בעל כרחם.

אבער מיט די צייט האב איך אנגעהויבן זעהן אז ווי שטארק דער עולם האט איהם געגעבן עטיטוד האט עס איהם בכלל נישט באנומען, ער איז בכלל נישט געווארן פארווייטאגט אדער פארשעמט, פארקערט גאר, ער זיצט מיט אזא שמייכל, מיט אזא שלוות הנפש.

און נישט פארגעסן, ער האט פארלוירן זיין רענצל, זיין טייערע שטריימל, טלית, בעקיטשעס, אלעס איז פארלוירן, דא איז שוין דאנערשטיג נאכמיטאג, ער האט נישט קיין פאר וועש זיך צו איבערטוען, און ער ווייזט נישט בכלל קיין צייכן פון זארג.

האב איך באשלאסן אנצוהייבן א שטיקל שמועס מיט איהם, צוערשט אביסל סקעפטיש געמישט מיט סארקאזם, אבער ווי מער איך האב גערעדט איהם האב איך אנגעהויבן זעהן אז מרעדט דא פון א שטארק אויסגעבויטע איד, א דיין ומורה הוראה, אין וועלכע נושא כהאב נאר אנגערירט האט זיך פון איהם געגאסן ידיעות מיט א מוראדיגע קלארקייט, צוביסלעך האט זיך די שמועס אנטוויקלט מער און מער, מהאט גערעדט פון פארשידענע אינטרעסאנטע ענינים צום סוף האט ער זייער שיין ארומגערעדט וועגן יחוד השם און בריאה, וואס לכאורה זענען די צוויי זאכן א סתירה, פון דארט איז מען געפארן צו ידיעה און בחירה, און למעשה האט ער געטענהט אז אלעס ווענדט זיך און די רצון פון מענטש, דארט איז די אמתע בחירה, וויפיל ער וויל באמת, וויפיל ער בענקט, דארט איז די עיקר בחירה וכו׳ וכו,

עכ״פ אויב בין איך געגאנגען צו די נסיעה נאר אויף צו טרעפן דעם רב גאלבלום האט זיך שוין געלוינט.

[היסטאריש]

תרמ"ב, איך ליין יעדעס וואָרט מיט דאָרשט, דיין פעדער איז דאָך אַזוי באַ'טעמ'ט און ציענד. ביטע שטעל דיר נישט אָפ…

אַ גרויסן ש'כח!

[אה''ו]

ווערט בעסער און בעסער, אונז קאן מיר דעם דני, ווער עס האט נאכנישט געהערט זיין ”נח בויעט א תיבה” קאמפאזיציע זאל וויסן אז ער פארפאסט.

[מטעמים]

זייער יוניק, שרייב נאך. מיר האבען הנאה.

[נתנאל רוזנברג]

זאל מען ארויף ברענגן דני אהער?

[בעל מנוחה]

זאל מען ארויף ברענגן דני אהער?

וואס איז די שאלה?
אוודאי!

[תרמב]

דער תרמי שטעלט שוין כמעט אין שאטן דעם מנהל'ס נסיעה טאג בוך...טובים שנים מן האחד

דאס איז א מעכטיגע קאמפלימענט! איך גלייך עס...

[בניהו]

זאל מען ארויף ברענגן דני אהער?

אבער שוין!

[תרמב]

תרמי, הערליך.

האסט אויסגעלאזט א קליינע דעטאל וועגן די סאלדאטן ביים גרעניץ.

מיט די רבי איז די מעשה אזוי, גלייך ווען ער איז אנגעקומען בין איך שרעקליך נערוועז געווארן פון איהם, נאך עפעס א נעכס רבילע קומט זיך דא אנלייגן אויפן עולם בעל כרחם.

אבער מיט די צייט האב איך אנגעהויבן זעהן אז ווי שטארק דער עולם האט איהם געגעבן עטיטוד האט עס איהם בכלל נישט באנומען, ער איז בכלל נישט געווארן פארווייטאגט אדער פארשעמט, פארקערט גאר, ער זיצט מיט אזא שמייכל, מיט אזא שלוות הנפש.

און נישט פארגעסן, ער האט פארלוירן זיין רענצל, זיין טייערע שטריימל, טלית, בעקיטשעס, אלעס איז פארלוירן, דא איז שוין דאנערשטיג נאכמיטאג, ער האט נישט קיין פאר וועש זיך צו איבערטוען, און ער ווייזט נישט בכלל קיין צייכן פון זארג.

האב איך באשלאסן אנצוהייבן א שטיקל שמועס מיט איהם, צוערשט אביסל סקעפטיש געמישט מיט סארקאזם, אבער ווי מער איך האב גערעדט איהם האב איך אנגעהויבן זעהן אז מרעדט דא פון א שטארק אויסגעבויטע איד, א דיין ומורה הוראה, אין וועלכע נושא כהאב נאר אנגערירט האט זיך פון איהם געגאסן ידיעות מיט א מוראדיגע קלארקייט, צוביסלעך האט זיך די שמועס אנטוויקלט מער און מער, מהאט גערעדט פון פארשידענע אינטרעסאנטע ענינים צום סוף האט ער זייער שיין ארומגערעדט וועגן יחוד השם און בריאה, וואס לכאורה זענען די צוויי זאכן א סתירה, פון דארט איז מען געפארן צו ידיעה און בחירה, און למעשה האט ער געטענהט אז אלעס ווענדט זיך און די רצון פון מענטש, דארט איז די אמתע בחירה, וויפיל ער וויל באמת, וויפיל ער בענקט, דארט איז די עיקר בחירה וכו׳ וכו,

עכ״פ אויב בין איך געגאנגען צו די נסיעה נאר אויף צו טרעפן דעם רב גאלבלום האט זיך שוין געלוינט.

איך געדענק נישט וואס דו מיינסט מיט די סאלדאטן ביים גרעניץ, אדרבה פארצייל דו פארן עולם.

לגבי דעם רעבין איז אמת ויציב יעדעס ווארט, מ'האמיר אים נישט מחשיב געווען כפי כבודו די ערשטע טייל פון די נסיעה, מ'האמיר אבער שפעטער תשובה געטון און אפגעגעבן די כבוד הראוי לו, ולשבחו יאמר אז ביי אים האט מען נישט געזעהן קיין חילוק פון די ערשטע העלפט נסיעה צו די צווייטע.

[נתנאל רוזנברג]

תרמי, הערליך.

האסט אויסגעלאזט א קליינע דעטאל וועגן די סאלדאטן ביים גרעניץ.

מיט די רבי איז די מעשה אזוי, גלייך ווען ער איז אנגעקומען בין איך שרעקליך נערוועז געווארן פון איהם, נאך עפעס א נעכס רבילע קומט זיך דא אנלייגן אויפן עולם בעל כרחם.

אבער מיט די צייט האב איך אנגעהויבן זעהן אז ווי שטארק דער עולם האט איהם געגעבן עטיטוד האט עס איהם בכלל נישט באנומען, ער איז בכלל נישט געווארן פארווייטאגט אדער פארשעמט, פארקערט גאר, ער זיצט מיט אזא שמייכל, מיט אזא שלוות הנפש.

און נישט פארגעסן, ער האט פארלוירן זיין רענצל, זיין טייערע שטריימל, טלית, בעקיטשעס, אלעס איז פארלוירן, דא איז שוין דאנערשטיג נאכמיטאג, ער האט נישט קיין פאר וועש זיך צו איבערטוען, און ער ווייזט נישט בכלל קיין צייכן פון זארג.

האב איך באשלאסן אנצוהייבן א שטיקל שמועס מיט איהם, צוערשט אביסל סקעפטיש געמישט מיט סארקאזם, אבער ווי מער איך האב גערעדט איהם האב איך אנגעהויבן זעהן אז מרעדט דא פון א שטארק אויסגעבויטע איד, א דיין ומורה הוראה, אין וועלכע נושא כהאב נאר אנגערירט האט זיך פון איהם געגאסן ידיעות מיט א מוראדיגע קלארקייט, צוביסלעך האט זיך די שמועס אנטוויקלט מער און מער, מהאט גערעדט פון פארשידענע אינטרעסאנטע ענינים צום סוף האט ער זייער שיין ארומגערעדט וועגן יחוד השם און בריאה, וואס לכאורה זענען די צוויי זאכן א סתירה, פון דארט איז מען געפארן צו ידיעה און בחירה, און למעשה האט ער געטענהט אז אלעס ווענדט זיך און די רצון פון מענטש, דארט איז די אמתע בחירה, וויפיל ער וויל באמת, וויפיל ער בענקט, דארט איז די עיקר בחירה וכו׳ וכו,

עכ״פ אויב בין איך געגאנגען צו די נסיעה נאר אויף צו טרעפן דעם רב גאלבלום האט זיך שוין געלוינט.

איך געדענק נישט וואס דו מיינסט מיט די סאלדאטן ביים גרעניץ, אדרבה פארצייל דו פארן עולם.

לגבי דעם רעבין איז אמת ויציב יעדעס ווארט, מ'האמיר אים נישט מחשיב געווען כפי כבודו די ערשטע טייל פון די נסיעה, מ'האמיר אבער שפעטער תשובה געטון און אפגעגעבן די כבוד הראוי לו, ולשבחו יאמר אז ביי אים האט מען נישט געזעהן קיין חילוק פון די ערשטע העלפט נסיעה צו די צווייטע.

אנגעהויבן האט ער מיט צוואנציג מתנגדים... גענדיגט מיט אכצען חסידים...

[חאצקיל בעל עגלה]

ווערט בעסער און בעסער, אונז קאן מיר דעם דני, ווער עס האט נאכנישט געהערט זיין ”נח בויעט א תיבה” קאמפאזיציע זאל וויסן אז ער פארפאסט.

יאפ. יעדעס תנועה זיינע איז גאלט און ציקער זיס

[מלא משאלות]

תרמי, הערליך.

האסט אויסגעלאזט א קליינע דעטאל וועגן די סאלדאטן ביים גרעניץ.

מיט די רבי איז די מעשה אזוי, גלייך ווען ער איז אנגעקומען בין איך שרעקליך נערוועז געווארן פון איהם, נאך עפעס א נעכס רבילע קומט זיך דא אנלייגן אויפן עולם בעל כרחם.

אבער מיט די צייט האב איך אנגעהויבן זעהן אז ווי שטארק דער עולם האט איהם געגעבן עטיטוד האט עס איהם בכלל נישט באנומען, ער איז בכלל נישט געווארן פארווייטאגט אדער פארשעמט, פארקערט גאר, ער זיצט מיט אזא שמייכל, מיט אזא שלוות הנפש.

און נישט פארגעסן, ער האט פארלוירן זיין רענצל, זיין טייערע שטריימל, טלית, בעקיטשעס, אלעס איז פארלוירן, דא איז שוין דאנערשטיג נאכמיטאג, ער האט נישט קיין פאר וועש זיך צו איבערטוען, און ער ווייזט נישט בכלל קיין צייכן פון זארג.

האב איך באשלאסן אנצוהייבן א שטיקל שמועס מיט איהם, צוערשט אביסל סקעפטיש געמישט מיט סארקאזם, אבער ווי מער איך האב גערעדט איהם האב איך אנגעהויבן זעהן אז מרעדט דא פון א שטארק אויסגעבויטע איד, א דיין ומורה הוראה, אין וועלכע נושא כהאב נאר אנגערירט האט זיך פון איהם געגאסן ידיעות מיט א מוראדיגע קלארקייט, צוביסלעך האט זיך די שמועס אנטוויקלט מער און מער, מהאט גערעדט פון פארשידענע אינטרעסאנטע ענינים צום סוף האט ער זייער שיין ארומגערעדט וועגן יחוד השם און בריאה, וואס לכאורה זענען די צוויי זאכן א סתירה, פון דארט איז מען געפארן צו ידיעה און בחירה, און למעשה האט ער געטענהט אז אלעס ווענדט זיך און די רצון פון מענטש, דארט איז די אמתע בחירה, וויפיל ער וויל באמת, וויפיל ער בענקט, דארט איז די עיקר בחירה וכו׳ וכו,

עכ״פ אויב בין איך געגאנגען צו די נסיעה נאר אויף צו טרעפן דעם רב גאלבלום האט זיך שוין געלוינט.

איך געדענק נישט וואס דו מיינסט מיט די סאלדאטן ביים גרעניץ, אדרבה פארצייל דו פארן עולם.

לגבי דעם רעבין איז אמת ויציב יעדעס ווארט, מ'האמיר אים נישט מחשיב געווען כפי כבודו די ערשטע טייל פון די נסיעה, מ'האמיר אבער שפעטער תשובה געטון און אפגעגעבן די כבוד הראוי לו, ולשבחו יאמר אז ביי אים האט מען נישט געזעהן קיין חילוק פון די ערשטע העלפט נסיעה צו די צווייטע.

אנגעהויבן האט ער מיט צוואנציג מתנגדים... גענדיגט מיט אכצען חסידים...

און וואס איז געבליבן מיט די לעצטע צוויי מתנגדים?

[להחיות]

ווערט בעסער און בעסער, אונז קאן מיר דעם דני, ווער עס האט נאכנישט געהערט זיין ”נח בויעט א תיבה” קאמפאזיציע זאל וויסן אז ער פארפאסט.

יאפ. יעדעס תנועה זיינע איז גאלט און ציקער זיס

וואס איז די ניגון נח בויעט א תיבה ?

[נישט ווי יעדעם]

WOW יישר כח
איינער מיט א PDF ביז אהער ?

[תרמב]

תרמי, הערליך.

האסט אויסגעלאזט א קליינע דעטאל וועגן די סאלדאטן ביים גרעניץ.

מיט די רבי איז די מעשה אזוי, גלייך ווען ער איז אנגעקומען בין איך שרעקליך נערוועז געווארן פון איהם, נאך עפעס א נעכס רבילע קומט זיך דא אנלייגן אויפן עולם בעל כרחם.

אבער מיט די צייט האב איך אנגעהויבן זעהן אז ווי שטארק דער עולם האט איהם געגעבן עטיטוד האט עס איהם בכלל נישט באנומען, ער איז בכלל נישט געווארן פארווייטאגט אדער פארשעמט, פארקערט גאר, ער זיצט מיט אזא שמייכל, מיט אזא שלוות הנפש.

און נישט פארגעסן, ער האט פארלוירן זיין רענצל, זיין טייערע שטריימל, טלית, בעקיטשעס, אלעס איז פארלוירן, דא איז שוין דאנערשטיג נאכמיטאג, ער האט נישט קיין פאר וועש זיך צו איבערטוען, און ער ווייזט נישט בכלל קיין צייכן פון זארג.

האב איך באשלאסן אנצוהייבן א שטיקל שמועס מיט איהם, צוערשט אביסל סקעפטיש געמישט מיט סארקאזם, אבער ווי מער איך האב גערעדט איהם האב איך אנגעהויבן זעהן אז מרעדט דא פון א שטארק אויסגעבויטע איד, א דיין ומורה הוראה, אין וועלכע נושא כהאב נאר אנגערירט האט זיך פון איהם געגאסן ידיעות מיט א מוראדיגע קלארקייט, צוביסלעך האט זיך די שמועס אנטוויקלט מער און מער, מהאט גערעדט פון פארשידענע אינטרעסאנטע ענינים צום סוף האט ער זייער שיין ארומגערעדט וועגן יחוד השם און בריאה, וואס לכאורה זענען די צוויי זאכן א סתירה, פון דארט איז מען געפארן צו ידיעה און בחירה, און למעשה האט ער געטענהט אז אלעס ווענדט זיך און די רצון פון מענטש, דארט איז די אמתע בחירה, וויפיל ער וויל באמת, וויפיל ער בענקט, דארט איז די עיקר בחירה וכו׳ וכו,

עכ״פ אויב בין איך געגאנגען צו די נסיעה נאר אויף צו טרעפן דעם רב גאלבלום האט זיך שוין געלוינט.

איך געדענק נישט וואס דו מיינסט מיט די סאלדאטן ביים גרעניץ, אדרבה פארצייל דו פארן עולם.

לגבי דעם רעבין איז אמת ויציב יעדעס ווארט, מ'האמיר אים נישט מחשיב געווען כפי כבודו די ערשטע טייל פון די נסיעה, מ'האמיר אבער שפעטער תשובה געטון און אפגעגעבן די כבוד הראוי לו, ולשבחו יאמר אז ביי אים האט מען נישט געזעהן קיין חילוק פון די ערשטע העלפט נסיעה צו די צווייטע.

אנגעהויבן האט ער מיט צוואנציג מתנגדים... גענדיגט מיט אכצען חסידים...

און וואס איז געבליבן מיט די לעצטע צוויי מתנגדים?

איך ברעך מיך קאפ צו כאפן ווער די צוויי מחוצפים זענען

[תרמב]

WOW יישר כח
איינער מיט א PDF ביז אהער ?

ביים סוף וועט זיין

[מלא משאלות]

ווערט בעסער און בעסער, אונז קאן מיר דעם דני, ווער עס האט נאכנישט געהערט זיין ”נח בויעט א תיבה” קאמפאזיציע זאל וויסן אז ער פארפאסט.

יאפ. יעדעס תנועה זיינע איז גאלט און ציקער זיס

וואס איז די ניגון נח בויעט א תיבה ?

א קאזין מיט די צוויי מענטשן שווימען אין א טייך!