פסק דין: פופציג שלעק!
די אחראים: יאנאש,אחראי,געלעגער
- פרישע קוגל
- שר שלשת אלפים
- תגובות: 3014
- זיך איינגעשריבן אום: מאנטאג יאנואר 13, 2020 1:14 pm
- לאקאציע: און עוד מלבדו - דענווער קאלאראדא
פסק דין: פופציג שלעק!
עס איז ניין אזייגער אויף די נאכט, די בני החבורה פון בית המדרש בית דוד קומען זיך צוזאם צום טעגליכן שיעור, דער מגיד שיעור ר׳ ברוך שטייט שוין אויף זיין פלאץ מיט א גלעזל וואסער שוין האלב אפגעטרינקן, און מאכט זיך גרייט זיינע פאפירן מיט די פארגעשריבענע חידושים פארן היינטיגן שיעור.
אלעס גייט אן ווי געווענליך, יששכר האט שוין אויפגעסעט די מייק, משולם׳ס ריקארדער איז אנגעצינדן, חיים זאנוויל טיילט אויס גמרות, ישעי ריקט אראפ די עיר קאנדישאן וואס נחום האט ארויפגעריקט… יעדער זיצט שוין אויף זיין באשטימטע פלאץ ווען די טיר עפענט זיך און מיכאל קומט אריין ווי זיין שטייגער, גייט צו צום לעצטן באנק און זעצט זיך אנידער, ער עפענט זיין גמרא, און פאלט אריין אין א זיסע שלאף.
נאכט נאך נאכט, יאר נאך יאר, גייט דאס שוין אן, דער זיבעציג יעריגער מיכאל קומט אן צום שיעור נאך א טאג ארבעט אין זיין זייגער געשעפט, און די איינע זאך וואס ער טוט דארט איז פראווענען א געשמאקע שלאף, צו די ווינדער פון אלע באטייליגטע.
יעדער ווייסט דאס, אבער קיינער ווייסט נישט פארוואס
היינט, האט איינע פון די אינגעלייטלעך - יעקב שלמה - באשלאסן אז נאכן שיעור גייט ער כאפן א שמועס מיט מיכאל׳ן און עם פרעגן פשט אויף זיין מאדנע מנהג.
די פינעף און פערציג מינוטיגע שיעור קומט שוין צו א ענדע, בענק און טישן הייבן זיך אן רוקן, און מיכאל געט זיך א כאפ אויף גרייט אהיים צו גיין.
יעקב שלמה גייט צו צי מיכאל און פרעגט עם איידעלערהייט: ״איך קען אייך פרעגן א שאלה?״
״זיכער״ ענפערט מיכאל, ״מיט וואס קען איך דיר העלפן?״
״ איז אזוי, איר ווייסט מן הסתם אז יעדער ווינדערט זיך אויף אייער פירונג, איר קומט אין בית המדרש יעדע נאכט צום שיעור און ניטאמאל פראבירט איר צו הערן וואס די מגיד שיעור זאגט. נאך פאר וואס ווען ווי און איר זענט שוין אין א זיסן דרימל. אויב מעג מען פרעגן, וואס איז פשט דערפון?״
מיכאל קוקט עם אן, ער שמייכלט נישט, זיינע אויגן איז ערענסט, ער זעצט זיך צוריק אראפ און הייבט אן פארציילן א מעשה.
———
אין א האלב באלאכטענע זאל אינעם טרויריג באקאנטן שטאט סיביר זיצן עטליכע סאלדאטן און ווארטן צו הערן די אורטייל וואס ווארט אויף זיי.
נעכטן ביינאכט נאך א טאג ארבעט זענען זיי געגאנגען אביסל טרינקן און ווי די שטייגער פון רוסישע גופים ווערט פון א קליינע גלעזל א גרויסע באטל און די אויסגעמוטשטע סאלדאטן זענען פארגאנגען אין אן ערענסטע שיכרות.
פון א ווארט דא, א ווארט דארט, ביז מען האט אנגעהויבן בארעדן די אויבערהארן. פון די לאקאלע אפיצירן איז עס געפארן צו די העכערע גענערעלער, און פון דארט גענומען א לינקס צו די גאנצע רוסישע פירערשאפט און עס האט נישט לאנג געדוירט ביז מען האט זיך גענומען גיסן פעך און שוועבל אויפן סטאלין אליינס.
ווי יעדער ווייסט איז אזא זאך די סאמע ערגסטע זאך וואס א בן אדם קען טון אין די מאמע רוסלאנד, אבער די סאלדאטן האבן אין זייער טיעפן שיכרות נישט אינאכט גענומען וואס זיי טוען.
דארט אין די זייט אינעם שענק, זיצט א סאלדאט, מיכאל הייסט ער, ער איז אינגאנצן פון א אנדערע טייג געקנאטן, ער נעמט נישט אנטייל אין זייערע שמעוסערייען און הוליערייען, ער זיצט זיך אין זיין ווינקל און רעדט נישט צו קיינעם. קיינער דא פארשטייט נישט זיין שפראך, ער באלאנגט צו א העכערע פאלק און טאקע פאר דעם איינעם זונד זיצט ער דא אין דעם פארשאלטענעם סיביר און ארבעט עבודת הפרך. ער זיצט טאקע אין דעם שענק אבער ער האלט נישט מיט וואס קומט פאר ארום עם ווען פלוצלינג שפאצירט אריין א גרופע סאלדאטן און שפיץ פונעם העכסטן גענעראל, ווי עס שיינט האט א געטרייע רוס גע’מוסר’ט פאר די באאמטע אז אן ערענסטע פארלעצונג קומט פאר אין דעם ווערצהויז.
״יעדער ארעסטירט!״ שרייט ער אויס.
די סאלדאטן שטייען געפרוירן, זייער שיכרות האט געוועפט אין א מילי סקונדע, זיי ווייסן דעם ביטערן פאקט אז יעדער פון זיי גייט יעצט ליידן פאר דעם זינד פון רעדן אויף מאמע רוסלאנד, עס איז נישטא קיין וועג ארויס, און מיט די קאפ געבויגן פירט מען ארויס יעדן פון דארט גלייך אריין אין א שמוציגן קעלער ווי מען וועט זיי מארגן ארויסנעמען און שטעלן פאר א געריכט.
אויך מיכאל איז פון די ארעסטירטע, ער האט טאקע נישט מיטגעשמועסט מיט די סאלדאטן דארט, אבער דאס האט עם נישט געהאלפן זיך ארויסדרייען פון ווערן איינגעשפארט.
״דאס אז די האסט גארנישט געזאגט וועסטו ענפערן פארן שופט״ האט אים דער אפיציר געזאגט ביים אריינלייגן אין קעלער ״אבער יעצט מוזטו דא ווארטן ביז צופרי.״
אזוי זיצן די סאלדאטן אינעם זאל און ווארטן צו הערן וואס זייער שטראף וועט זיין. זיי ווייסן אלע אז די מצב איז ביטער און טויט שטראף איז בכלל נישט אויסגעשלאסן.
איינער וויינט, איינער קרעכצט, איינער פראבירט צו בעטן חמנות אבער די האפענונגען זענען גאר שוואכע.
מיכאל זיצט דארט אין די זייט, ער ווייסט אז ער האט בכלל נישט געהאט עפעס מיט די גאנצע זאך, דער שופט ווייסט דאס אויך, און ער ערווארט צו ווערן גלייך באפרייט.
אט איז שוין עלעוו אזייגער, די טיר עפענט זיך אויך, דער שופט קומט אריין און זעצט זיך אנידער.
דער אפיציר שטעלט זיך אויף און נעמט זיך דערציילן פארן שופט וואס דא האט פאסירט, און ווי אזוי די דאזיגע סאלדאטן האבן גערעדט אויף סטאלין און אויף מאמע רוסלאנד.
דער שופט נעמט איבער דאס ווארט און נעמט זיך ארויסגעבן אורטיילן.
״ווילאדאמיר, פעטראוו, סערגיי, אלעקסיי, דימיטרי, איוואן, און איגאר, די וואס האבן אנגעפירט די רעדערייען זאל מען שוין הענגען ביי א צערמאניע וואס די גאנצע לאגער גייט מיטהאלטן. אלכסנדר, ניקאליי, סטעפאן, און גרעגארי, די וואס האבן מיטגעלאכט אין הנאה געהאט דארפן באקומען טויט שטראף דורכן שיסן אינדרויסן פון לאגער!
״און דו מיכאל פארן זיצן דארט אין די זייט באקומסטו פופציג שלעק מיט א פייערדיגע ריט!״
———
״אינגערמאנטשיק״, פירט מיכאל אויס. ״פארן בלויז זיצן אין א פלאץ ווי מען האט גערעדט קעגן סטאלין אפילו איך האב גארנישט געהערט און גארנישט צוגעלייגט האב איך באקומען פופציג געבראטענע שלעק, על אחת כמה וכמה וויפל וועט זיין מיין שכר פארן זיצן דא אין בית המדרש בשעת ווען אידן זיצן אין לערנען די הייליגע תורה אפילו איך פארשטיי גארנישט און גיב גארנישט צו!״
אלעס גייט אן ווי געווענליך, יששכר האט שוין אויפגעסעט די מייק, משולם׳ס ריקארדער איז אנגעצינדן, חיים זאנוויל טיילט אויס גמרות, ישעי ריקט אראפ די עיר קאנדישאן וואס נחום האט ארויפגעריקט… יעדער זיצט שוין אויף זיין באשטימטע פלאץ ווען די טיר עפענט זיך און מיכאל קומט אריין ווי זיין שטייגער, גייט צו צום לעצטן באנק און זעצט זיך אנידער, ער עפענט זיין גמרא, און פאלט אריין אין א זיסע שלאף.
נאכט נאך נאכט, יאר נאך יאר, גייט דאס שוין אן, דער זיבעציג יעריגער מיכאל קומט אן צום שיעור נאך א טאג ארבעט אין זיין זייגער געשעפט, און די איינע זאך וואס ער טוט דארט איז פראווענען א געשמאקע שלאף, צו די ווינדער פון אלע באטייליגטע.
יעדער ווייסט דאס, אבער קיינער ווייסט נישט פארוואס
היינט, האט איינע פון די אינגעלייטלעך - יעקב שלמה - באשלאסן אז נאכן שיעור גייט ער כאפן א שמועס מיט מיכאל׳ן און עם פרעגן פשט אויף זיין מאדנע מנהג.
די פינעף און פערציג מינוטיגע שיעור קומט שוין צו א ענדע, בענק און טישן הייבן זיך אן רוקן, און מיכאל געט זיך א כאפ אויף גרייט אהיים צו גיין.
יעקב שלמה גייט צו צי מיכאל און פרעגט עם איידעלערהייט: ״איך קען אייך פרעגן א שאלה?״
״זיכער״ ענפערט מיכאל, ״מיט וואס קען איך דיר העלפן?״
״ איז אזוי, איר ווייסט מן הסתם אז יעדער ווינדערט זיך אויף אייער פירונג, איר קומט אין בית המדרש יעדע נאכט צום שיעור און ניטאמאל פראבירט איר צו הערן וואס די מגיד שיעור זאגט. נאך פאר וואס ווען ווי און איר זענט שוין אין א זיסן דרימל. אויב מעג מען פרעגן, וואס איז פשט דערפון?״
מיכאל קוקט עם אן, ער שמייכלט נישט, זיינע אויגן איז ערענסט, ער זעצט זיך צוריק אראפ און הייבט אן פארציילן א מעשה.
———
אין א האלב באלאכטענע זאל אינעם טרויריג באקאנטן שטאט סיביר זיצן עטליכע סאלדאטן און ווארטן צו הערן די אורטייל וואס ווארט אויף זיי.
נעכטן ביינאכט נאך א טאג ארבעט זענען זיי געגאנגען אביסל טרינקן און ווי די שטייגער פון רוסישע גופים ווערט פון א קליינע גלעזל א גרויסע באטל און די אויסגעמוטשטע סאלדאטן זענען פארגאנגען אין אן ערענסטע שיכרות.
פון א ווארט דא, א ווארט דארט, ביז מען האט אנגעהויבן בארעדן די אויבערהארן. פון די לאקאלע אפיצירן איז עס געפארן צו די העכערע גענערעלער, און פון דארט גענומען א לינקס צו די גאנצע רוסישע פירערשאפט און עס האט נישט לאנג געדוירט ביז מען האט זיך גענומען גיסן פעך און שוועבל אויפן סטאלין אליינס.
ווי יעדער ווייסט איז אזא זאך די סאמע ערגסטע זאך וואס א בן אדם קען טון אין די מאמע רוסלאנד, אבער די סאלדאטן האבן אין זייער טיעפן שיכרות נישט אינאכט גענומען וואס זיי טוען.
דארט אין די זייט אינעם שענק, זיצט א סאלדאט, מיכאל הייסט ער, ער איז אינגאנצן פון א אנדערע טייג געקנאטן, ער נעמט נישט אנטייל אין זייערע שמעוסערייען און הוליערייען, ער זיצט זיך אין זיין ווינקל און רעדט נישט צו קיינעם. קיינער דא פארשטייט נישט זיין שפראך, ער באלאנגט צו א העכערע פאלק און טאקע פאר דעם איינעם זונד זיצט ער דא אין דעם פארשאלטענעם סיביר און ארבעט עבודת הפרך. ער זיצט טאקע אין דעם שענק אבער ער האלט נישט מיט וואס קומט פאר ארום עם ווען פלוצלינג שפאצירט אריין א גרופע סאלדאטן און שפיץ פונעם העכסטן גענעראל, ווי עס שיינט האט א געטרייע רוס גע’מוסר’ט פאר די באאמטע אז אן ערענסטע פארלעצונג קומט פאר אין דעם ווערצהויז.
״יעדער ארעסטירט!״ שרייט ער אויס.
די סאלדאטן שטייען געפרוירן, זייער שיכרות האט געוועפט אין א מילי סקונדע, זיי ווייסן דעם ביטערן פאקט אז יעדער פון זיי גייט יעצט ליידן פאר דעם זינד פון רעדן אויף מאמע רוסלאנד, עס איז נישטא קיין וועג ארויס, און מיט די קאפ געבויגן פירט מען ארויס יעדן פון דארט גלייך אריין אין א שמוציגן קעלער ווי מען וועט זיי מארגן ארויסנעמען און שטעלן פאר א געריכט.
אויך מיכאל איז פון די ארעסטירטע, ער האט טאקע נישט מיטגעשמועסט מיט די סאלדאטן דארט, אבער דאס האט עם נישט געהאלפן זיך ארויסדרייען פון ווערן איינגעשפארט.
״דאס אז די האסט גארנישט געזאגט וועסטו ענפערן פארן שופט״ האט אים דער אפיציר געזאגט ביים אריינלייגן אין קעלער ״אבער יעצט מוזטו דא ווארטן ביז צופרי.״
אזוי זיצן די סאלדאטן אינעם זאל און ווארטן צו הערן וואס זייער שטראף וועט זיין. זיי ווייסן אלע אז די מצב איז ביטער און טויט שטראף איז בכלל נישט אויסגעשלאסן.
איינער וויינט, איינער קרעכצט, איינער פראבירט צו בעטן חמנות אבער די האפענונגען זענען גאר שוואכע.
מיכאל זיצט דארט אין די זייט, ער ווייסט אז ער האט בכלל נישט געהאט עפעס מיט די גאנצע זאך, דער שופט ווייסט דאס אויך, און ער ערווארט צו ווערן גלייך באפרייט.
אט איז שוין עלעוו אזייגער, די טיר עפענט זיך אויך, דער שופט קומט אריין און זעצט זיך אנידער.
דער אפיציר שטעלט זיך אויף און נעמט זיך דערציילן פארן שופט וואס דא האט פאסירט, און ווי אזוי די דאזיגע סאלדאטן האבן גערעדט אויף סטאלין און אויף מאמע רוסלאנד.
דער שופט נעמט איבער דאס ווארט און נעמט זיך ארויסגעבן אורטיילן.
״ווילאדאמיר, פעטראוו, סערגיי, אלעקסיי, דימיטרי, איוואן, און איגאר, די וואס האבן אנגעפירט די רעדערייען זאל מען שוין הענגען ביי א צערמאניע וואס די גאנצע לאגער גייט מיטהאלטן. אלכסנדר, ניקאליי, סטעפאן, און גרעגארי, די וואס האבן מיטגעלאכט אין הנאה געהאט דארפן באקומען טויט שטראף דורכן שיסן אינדרויסן פון לאגער!
״און דו מיכאל פארן זיצן דארט אין די זייט באקומסטו פופציג שלעק מיט א פייערדיגע ריט!״
———
״אינגערמאנטשיק״, פירט מיכאל אויס. ״פארן בלויז זיצן אין א פלאץ ווי מען האט גערעדט קעגן סטאלין אפילו איך האב גארנישט געהערט און גארנישט צוגעלייגט האב איך באקומען פופציג געבראטענע שלעק, על אחת כמה וכמה וויפל וועט זיין מיין שכר פארן זיצן דא אין בית המדרש בשעת ווען אידן זיצן אין לערנען די הייליגע תורה אפילו איך פארשטיי גארנישט און גיב גארנישט צו!״
לעצט פארראכטן דורך פרישע קוגל אום דאנערשטאג אקטאבער 21, 2021 1:53 am, פארראכטן געווארן 3 מאל.
Re: פסק דין: פופציג שלעק!
הערליך טרעפליך, שטארקע חיזוק,
קיעפ איט קאמינג
קיעפ איט קאמינג
The Divided States Of America
- פעיק ניוז
- שר עשרים אלף
- תגובות: 24206
- זיך איינגעשריבן אום: דינסטאג יוני 13, 2017 8:49 pm
- לאקאציע: אנאנימע סאורסעס
Re: פסק דין: פופציג שלעק!
פאוערפול!!
עס איז מיר בעסער צו זיין אן אנעדיוקעטעד חכם ווי איידער אן עדיוקעטעד טיפש
- שלמה מולכו
- שר ארבעת האלפים
- תגובות: 4216
- זיך איינגעשריבן אום: דאנערשטאג יולי 18, 2019 11:18 am
- לאקאציע: אין פעלד
Re: פסק דין: פופציג שלעק!
Wow, נישט סתם די נקודה.
אגב איך וואלט געטוישט פון צאר צו סטאלין אז די מעשה זאל בעסער שטימען מיט די יארן.
אגב איך וואלט געטוישט פון צאר צו סטאלין אז די מעשה זאל בעסער שטימען מיט די יארן.
פון רעמסס קיין ניו יארק
פעלדמאן בחורל׳ס טרערעליך - וויינט מיט מיר.
מיין וואקאציע - קאליפארניע
ווער עס האט אויגין לאז זעהן און ווער עס האט א הארץ לאז פארשטיין, וואס אויף דער וועלט טוט זיך.
פעלדמאן בחורל׳ס טרערעליך - וויינט מיט מיר.
מיין וואקאציע - קאליפארניע
ווער עס האט אויגין לאז זעהן און ווער עס האט א הארץ לאז פארשטיין, וואס אויף דער וועלט טוט זיך.
-
- שר האלפיים
- תגובות: 2168
- זיך איינגעשריבן אום: דינסטאג פעברואר 23, 2021 12:47 pm
Re: פסק דין: פופציג שלעק!
פרישע, זינט די ארטיקל מיט די שפאנישע בחור ווארט איך געשפאנט אויף נאך א 'פרישע קוגל ארטיקל, גיימיר זיך זעצן ליינען.
- חוח בין השושנים
- שר ארבעת האלפים
- תגובות: 4136
- זיך איינגעשריבן אום: זונטאג מאי 19, 2019 12:30 pm
Re: פסק דין: פופציג שלעק!
בלויז פארן אריינקומען אין דעם אשכול מיטצוהאלטן ווי אידן ווערן מחוזק פון די הערליכע דיבורים פון @פרישע קוגל, אפילו אן צוגעבן עפעס, ווארט אונז א גרויסער שכר...
- פעיק ניוז
- שר עשרים אלף
- תגובות: 24206
- זיך איינגעשריבן אום: דינסטאג יוני 13, 2017 8:49 pm
- לאקאציע: אנאנימע סאורסעס
Re: פסק דין: פופציג שלעק!
שלמה מולכו האט געשריבן:
אגב איך וואלט געטוישט פון צאר צו סטאלין אז די מעשה זאל בעסער שטימען מיט די יארן.
עס איז מיר בעסער צו זיין אן אנעדיוקעטעד חכם ווי איידער אן עדיוקעטעד טיפש
- Masmid
- שר ארבעת האלפים
- תגובות: 4866
- זיך איינגעשריבן אום: זונטאג מאי 12, 2019 1:53 pm
- לאקאציע: בית המדרש
Re: פסק דין: פופציג שלעק!
אייזן שטארק!
און ס'איז נאך מדה טובה מרובה ממידת הפורעניות
און ס'איז נאך מדה טובה מרובה ממידת הפורעניות
המאור שבה יחזירנו למוטב!
- נו גוט נו שוין
- שר עשרת אלפים
- תגובות: 12236
- זיך איינגעשריבן אום: דינסטאג אוגוסט 07, 2018 12:33 pm
Re: פסק דין: פופציג שלעק!
בחבורתינו נרפא לנו
אז מ’דרייט זיך מיט גוטע אידן, שטייט מען שוין גוט!!
אז מ’דרייט זיך מיט גוטע אידן, שטייט מען שוין גוט!!
ווער איז צמח???? ערשט האנטיגע באריכטן פונעם שפיאנאזש הויפטקוואטיר
- בלא בלא בלא
- שר האלף
- תגובות: 1762
- זיך איינגעשריבן אום: מיטוואך סעפטעמבער 18, 2019 11:34 pm
Re: פסק דין: פופציג שלעק!
געוואלדיג!
__________
שמחת עולם - מיין ארטיקלען מפתח
שמחת עולם - מיין ארטיקלען מפתח
זייטיגע נאטיץ
"שבע יפול צדיק וקם"
נישט אלעמאל האט מען די ברירה, מען מוז זיך דרייען אויפן געוועב וועגן פרנסה וכדו', שבע יפול צדיק...
אבער ...דאט.קאם(com.) - עס מוז זיך ענדיגן מיט ...וקם!
נישט אלעמאל האט מען די ברירה, מען מוז זיך דרייען אויפן געוועב וועגן פרנסה וכדו', שבע יפול צדיק...
אבער ...דאט.קאם(com.) - עס מוז זיך ענדיגן מיט ...וקם!
-
- שר שלשת אלפים
- תגובות: 3875
- זיך איינגעשריבן אום: דאנערשטאג אקטאבער 29, 2020 11:51 pm
- לאקאציע: ביים גמרא
Re: פסק דין: פופציג שלעק!
געוואלדיג.
אויב זיכט איר א גוטע אקאונטענט, קאנטעקט מיר אין אישי, אדער שיקט א אימעיל צו [email protected].
-
- שר ששת אלפים
- תגובות: 6791
- זיך איינגעשריבן אום: זונטאג יוני 27, 2021 2:10 am
- לאקאציע: Kollel
Re: פסק דין: פופציג שלעק!
פעיק ניוז האט געשריבן:פאוערפול!!
Re: פסק דין: פופציג שלעק!
זייער שיין.
(כ׳בין געווען זיכער אז ס׳איז א פסק דין פאר פופציגער פארן אונז פארלאזן...)
(כ׳בין געווען זיכער אז ס׳איז א פסק דין פאר פופציגער פארן אונז פארלאזן...)
-
- שר חמש מאות
- תגובות: 925
- זיך איינגעשריבן אום: דינסטאג מארטש 02, 2021 4:50 pm
- ענדע צדיק!
- שר שמונת אלפים
- תגובות: 8114
- זיך איינגעשריבן אום: מיטוואך יולי 17, 2013 4:44 pm
- פארבינד זיך:
Re: פסק דין: פופציג שלעק!
זייער געוואלדיג!
צ' כפופה וץ' פשוטה... היינו נאמן כפוף נאמן פשוט. וברש"י: נאמן כפוף - אדם כשר צריך להיות כפוף ועניו וסופו להיות פשוט וזקוף לעולם הבא: (שבת קד.)
בלאג - מיינע ארכיוון
בלאג - מיינע ארכיוון
- פעיק ניוז
- שר עשרים אלף
- תגובות: 24206
- זיך איינגעשריבן אום: דינסטאג יוני 13, 2017 8:49 pm
- לאקאציע: אנאנימע סאורסעס
Re: פסק דין: פופציג שלעק!
איך בין געווען זיכער אז עס האט עפעס צוטון מיט פופציגער'ס ארויסגיין.
עס איז מיר בעסער צו זיין אן אנעדיוקעטעד חכם ווי איידער אן עדיוקעטעד טיפש
Re: פסק דין: פופציג שלעק!
חוח בין השושנים האט געשריבן:בלויז פארן אריינקומען אין דעם אשכול מיטצוהאלטן ווי אידן ווערן מחוזק פון די הערליכע דיבורים פון @פרישע קוגל, אפילו אן צוגעבן עפעס, ווארט אונז א גרויסער שכר...
כשמ"ו כן הוא
סיין זיך אויף מיט די לינק צו Webull stocks platform, און איך און די וועלן פארדינען free stocks נאכן deposit $100 די ערשטע 30 טעג פון אויפסיינען https://act.webull.com/nt/1tSOfvYQhs4K/
גם אני נקי עם נטפרי
סיין זיך אויף מיט די לינק צו Webull stocks platform, און איך און די וועלן פארדינען free stocks נאכן deposit $100 די ערשטע 30 טעג פון אויפסיינען https://act.webull.com/nt/1tSOfvYQhs4K/
גם אני נקי עם נטפרי
- פאטאקי08
- שר עשרת אלפים
- תגובות: 13895
- זיך איינגעשריבן אום: דאנערשטאג אוגוסט 09, 2007 1:30 pm
- פארבינד זיך:
Re: פסק דין: פופציג שלעק!
זייער שיין געשריבען
איך האב שוין געהערט דאס אמאל פון א בעל דרשן, סאיז לכאורה א אמת'דיגע מעשה
ווייסט א מקור?
איך האב שוין געהערט דאס אמאל פון א בעל דרשן, סאיז לכאורה א אמת'דיגע מעשה
ווייסט א מקור?
Re: פסק דין: פופציג שלעק!
פשיהא אזאנע חיזוק!
לעצט פארראכטן דורך חלקי אום דאנערשטאג אקטאבער 21, 2021 5:11 pm, פארראכטן געווארן 1 מאל.
מיין חלק אינעם שמועס...
Re: פסק דין: פופציג שלעק!
קאפעלע האט געשריבן:שטארק! פיין געשריבן.
נו שוין, שלאפן איז אויך עפעס...
עפעס??
די וועלט שטייט אויף דעם
יישר כח @פרשיע קוגל זייער שיין באשריבן
-
- שר שלשת אלפים
- תגובות: 3152
- זיך איינגעשריבן אום: מאנטאג יאנואר 16, 2017 8:53 pm
Re: פסק דין: פופציג שלעק!
זייער שיין ארויסגעברענגט די משנה אנפאנג מס' מכות