אהרן הלוי האט געשריבן:נעמען:
זרח (קומט מיט א סגול)
נחום (קומט מיט א פתח)
זרח ביי א סוף פסוק אדער אתנחתא איז עס לכאורה מיט א קמץ
די אחראים: יאנאש,אור המקיף,אחראי,געלעגער
אהרן הלוי האט געשריבן:נעמען:
זרח (קומט מיט א סגול)
נחום (קומט מיט א פתח)
ישרן האט געשריבן:אהרן הלוי האט געשריבן:נעמען:
זרח (קומט מיט א סגול)
נחום (קומט מיט א פתח)
זרח ביי א סוף פסוק אדער אתנחתא איז עס לכאורה מיט א קמץ
מיגו האט געשריבן:ביללער האט געשריבן:מיגו האט געשריבן:אדרבה, ברענג א מקור לדבריךביללער האט געשריבן:עפן ספרי שמות גיטין ויונעם לך
א מ"מ ביטע שעהן
דברי חיים
ייש"כ פאר'ן מעורר זיין אז דער ענין האט א געהעריגער מקור, איך האב דאס שוין געליינט דא כמ"פ און נישט געוויסט אז דאס האט בכלל א ממשות און יעצט זע איך אז דאס האט גאר א פריערדיקער מקור פון בית שמואל וואס ברענגט אזוי פון סדר מהר"ם. א דאנק פאר מעורר זיין צו קוקן די ספרי שמות גטין, נאך אסאך אינטערעסאנטע ידיעות געטראפן דארט.
כ'האב אביסל געבלעטערט שבת און למעשה איז עס נישט ממש גלאטיג און עכ"פ עס האט נישט קיין שייכות מיט די פאקט אז מ'זאגט עס אנדערש ווי עס שטייט אין פסוק. זע ווייטער
איך בין אויך מסופק אויב אפי' די וואס האבן געהאלטן אז נחום איז א כינוי למנחם איז אבער דער שורש פונעם נאמען פון נחום אין פסוק (די שאלה איז אויב א נאמען פאר זיך קען אויך דינען אלס כינוי פאר אן אנדער נאמען).
ס'איז באמת אן אינטערעסאנטער נושא און ווער עס קען זאל ביטע מעתיק זיין אביסל די ספרים וואס רעדן פון דעם, דער עולם וועט הנאה האבן.
דער ב"ש זאגט פאר א פשטות אז נחום איז מסתמא כינוי למנחם און מ'דארף שרייבן מנחם באופן וואס מ'איז נישט זיכער אז דער נאמען איז נחום אליין. און דער מקור איז דער סדר מהר"ם.
דער טו"ז זאגט אז נחום איז א שם קודש און קומט פונעם נביא. דער ט"ז זאגט אבער "אלא" איך זע אזעלעכע וואס רופן זיך נחום אבער זייער שם קודש איז מנחם און ממילא איז נחום א קיצור השם און ער גייט אריין וויאזוי מ'דארף שרייבן.
ס'איז ממילא נשמע פונעם ט"ז אז דער אופן ווי אזוי מ'זאגט ארויס דעם נחום איז אים בכלל נישט געשטאנען אין וועג צו זאגן אז דער נאמען קומט פונעם נביא.
און ס'איז יתכן אז דער אלא איז נאר כלפי ווי אזוי מ'דארף שרייבן אינעם גט אבער נישט אז ער ציט צוריק פון דעם אז נחום איז מקורו בנביא ובחז"ל. עיי"ש
דער ים ש"ש אין סי' כט רעדט פון נחום דאכט זיך אלס א כינוי און ברענגט ראיות פון פסוק עי' בדבריו (ער רעדט דארט פון נחום בחול"ם וצ"ע. איינע פון די אחרונים זאגט אז בזמנינו זאגן אלע נחום במלאפום)
אבער די שטערקסטע איז וואס דער בית אפרים אין טיב גטין רעדט און ער באציעט זיך ממש צו אונזער שאלה און דאס וועל איך יא מעתיק זיין אפאר ווערטער הנוגע לעניןואע"ג דהנביא נקרא נחום הנו"ן בפתח ואנו קורין הנו"ן בקמ"ץ מ"מ שם חד הוא וכמו נחום הנגזר ממנחם אע"ג דבמנחם נמי הנו"ן בפתח ואע"ג שי"ל וכו' משא"כ בזה שאנו רוצים לומר שהוא עיקר השם ע"ש הנביא א"כ ה"ל לקרות נחום בפתח אך באמת אין זה ראיה מוכרחת לומר ששם נחום בסתם הוא כינוי למנחם
פון בי"א איז אויך משמע לכאורה אז אויב איז דער נאמען א כינוי למנחם איז נישט מקורו בנביא ולהיפך פון וואס איך בין געווען מסופק. אבער ס'איז נישט מוכרח בדבריו. און אזוי ווי איך בין נישט בקי בטיב שמות וועל איך נישט מאריך זיין ווייל עס קען זיין אז אזא יסוד איז מופרך מעיקרא. און אפשר איז עס דומה צו מרים דמתקריא שרה אדער איזעס נישט ווייל דארט רעדט מען אפשר נישט פון א כינוי. איך קען נישט די סוגיא צו קענען מפלפל זיין.
להודות האט געשריבן:איך טרעף עס אלטס אינטרעסאנט ווי מענטשן רעדן אריין אין זאכן וואס זיי קענען זיך בכלל נישט אויס (אדער מיינען אז זיי ווייסן אביסל וואס דאס איז אפילו ערגער בבחינת שלא הגיע להוראה ומורה).
חלום איז על משקל בכור מיט א שוא (חטף פתח צוליב די גרונית) וחולם. מ'געפונט עס גענוג מאל אין תנ"ך בנפרד צו וויסן אז ס'איז נישט במשקל שלום בקמץ וחולם.
הדס איז -לויט ווי מ'טרעפט אין פסוק- על משקל יקר כתב מיט שוא וקמץ. נישט דא קיין סיבה אויפצומאכן אדער מיינען אז ס'איז על משקל דבר בשני קמצים.
איי מ'רעדט אנדערש אין אידיש? נו ס'איז דאך אידיש נישט לשה"ק.
וכל זה פשוט למי שדרכו רגליו על קצה מפתן בית הדקדוק.
שבועת ראם האט געשריבן:מיגו האט געשריבן:ביללער האט געשריבן:מיגו האט געשריבן:אדרבה, ברענג א מקור לדבריךביללער האט געשריבן:עפן ספרי שמות גיטין ויונעם לך
א מ"מ ביטע שעהן
דברי חיים
ייש"כ פאר'ן מעורר זיין אז דער ענין האט א געהעריגער מקור, איך האב דאס שוין געליינט דא כמ"פ און נישט געוויסט אז דאס האט בכלל א ממשות און יעצט זע איך אז דאס האט גאר א פריערדיקער מקור פון בית שמואל וואס ברענגט אזוי פון סדר מהר"ם. א דאנק פאר מעורר זיין צו קוקן די ספרי שמות גטין, נאך אסאך אינטערעסאנטע ידיעות געטראפן דארט.
כ'האב אביסל געבלעטערט שבת און למעשה איז עס נישט ממש גלאטיג און עכ"פ עס האט נישט קיין שייכות מיט די פאקט אז מ'זאגט עס אנדערש ווי עס שטייט אין פסוק. זע ווייטער
איך בין אויך מסופק אויב אפי' די וואס האבן געהאלטן אז נחום איז א כינוי למנחם איז אבער דער שורש פונעם נאמען פון נחום אין פסוק (די שאלה איז אויב א נאמען פאר זיך קען אויך דינען אלס כינוי פאר אן אנדער נאמען).
ס'איז באמת אן אינטערעסאנטער נושא און ווער עס קען זאל ביטע מעתיק זיין אביסל די ספרים וואס רעדן פון דעם, דער עולם וועט הנאה האבן.
דער ב"ש זאגט פאר א פשטות אז נחום איז מסתמא כינוי למנחם און מ'דארף שרייבן מנחם באופן וואס מ'איז נישט זיכער אז דער נאמען איז נחום אליין. און דער מקור איז דער סדר מהר"ם.
דער טו"ז זאגט אז נחום איז א שם קודש און קומט פונעם נביא. דער ט"ז זאגט אבער "אלא" איך זע אזעלעכע וואס רופן זיך נחום אבער זייער שם קודש איז מנחם און ממילא איז נחום א קיצור השם און ער גייט אריין וויאזוי מ'דארף שרייבן.
ס'איז ממילא נשמע פונעם ט"ז אז דער אופן ווי אזוי מ'זאגט ארויס דעם נחום איז אים בכלל נישט געשטאנען אין וועג צו זאגן אז דער נאמען קומט פונעם נביא.
און ס'איז יתכן אז דער אלא איז נאר כלפי ווי אזוי מ'דארף שרייבן אינעם גט אבער נישט אז ער ציט צוריק פון דעם אז נחום איז מקורו בנביא ובחז"ל. עיי"ש
דער ים ש"ש אין סי' כט רעדט פון נחום דאכט זיך אלס א כינוי און ברענגט ראיות פון פסוק עי' בדבריו (ער רעדט דארט פון נחום בחול"ם וצ"ע. איינע פון די אחרונים זאגט אז בזמנינו זאגן אלע נחום במלאפום)
אבער די שטערקסטע איז וואס דער בית אפרים אין טיב גטין רעדט און ער באציעט זיך ממש צו אונזער שאלה און דאס וועל איך יא מעתיק זיין אפאר ווערטער הנוגע לעניןואע"ג דהנביא נקרא נחום הנו"ן בפתח ואנו קורין הנו"ן בקמ"ץ מ"מ שם חד הוא וכמו נחום הנגזר ממנחם אע"ג דבמנחם נמי הנו"ן בפתח ואע"ג שי"ל וכו' משא"כ בזה שאנו רוצים לומר שהוא עיקר השם ע"ש הנביא א"כ ה"ל לקרות נחום בפתח אך באמת אין זה ראיה מוכרחת לומר ששם נחום בסתם הוא כינוי למנחם
פון בי"א איז אויך משמע לכאורה אז אויב איז דער נאמען א כינוי למנחם איז נישט מקורו בנביא ולהיפך פון וואס איך בין געווען מסופק. אבער ס'איז נישט מוכרח בדבריו. און אזוי ווי איך בין נישט בקי בטיב שמות וועל איך נישט מאריך זיין ווייל עס קען זיין אז אזא יסוד איז מופרך מעיקרא. און אפשר איז עס דומה צו מרים דמתקריא שרה אדער איזעס נישט ווייל דארט רעדט מען אפשר נישט פון א כינוי. איך קען נישט די סוגיא צו קענען מפלפל זיין.
יבוא תשבי מנחם ונחמיה ( סליחות )
היה לו לכלול גם נחום?
שבועת ראם האט געשריבן:דבר נא אל עבדיך לשה"ק כי שומעים אנחנו ואל תדבר עמנו יהודית באזני העם אשר על החומה....( מלכים יח כו)
במחילה מכבודכם נושא הדוקדוק אם כותבים ביודיש הרי זה כמו כותבים זוהר ביודיש.
להודות האט געשריבן:שבועת ראם האט געשריבן:דבר נא אל עבדיך לשה"ק כי שומעים אנחנו ואל תדבר עמנו יהודית באזני העם אשר על החומה....( מלכים יח כו)
במחילה מכבודכם נושא הדוקדוק אם כותבים ביודיש הרי זה כמו כותבים זוהר ביודיש.
איר האט א שאלה אויף וואס איך האב געשריבן, אדער סתם נישט פארשטאנען?
פארשטייט זיך אז אויב האט איר נישט קיין ידיעה בדקדוק וועט נישט העלפן אן אנדער שפראך.
גרשון האט געשריבן:פול
להודות האט געשריבן:גרשון האט געשריבן:פול
וואס איז די שאלה? די ווארט שטייט כאטש צוויי מאל אין תנ"ך מיט א חולם.