טישטוך האט געשריבן:איך האב באקומען דאס פאלגענדע אין אישי, פונעם שרייבער פון די נפשי שורות. ביטע נישט פרעגן קיין פראגעס מחמת די פריוואטקייט פונעם ענין:
עכ"פ א חלק פון די ארויסגעשניטענע איז טאקע געווען א קורצע קלארמאכונג איבער מיינע קינדערלעך שיחיו, אז אנדערש ווי רוב פעלער, איז ביי א "קאווערט" נארסיסיסט צומאל אנדערש, און זיי קענען זיין וואוילע עלטערן. ב"ה מיין פרוי איז זייער א געטרייע איבערגעגעבענע מאמע, און מיינע קינדער האבן נישט געליטן גארנישט, און ניטעמאל באמערקט אז עפעס גייט פאר. די מאדנע זאך איז אז טראץ וואס מיר האבן געהאט די אלע אישוס צווישן אונז, איז עס געווען בלויז צווישן אונז, די קינדער האבן קיינמאל נישט מיטגעהאלטן גארנישט (עד היום הזה), פונדרויסן האבן מיר גע'עקט ווי די בעסטע קאפל מיט די בעסטע שלום בית! ווען נישט דעם, אויב וואלטן די קינדער חלילה מיטגעהאלטן די עגמת נפש, וואלט איך געהאט א גרינגערע פעלד זיך אפצולאזן פון איר און זיך זוכן עפעס בעסערס, אבער וויבאלד זיי לעבן אזא רואיגע לעבן האב איך נישט די דרייסטקייט און די הארץ עס צו טון פאר זיי.
די חלק באדערט מיר פארוואס ס'איז געווארן ארויסגעשניטן ס'איז א שטארקע חלק פון די מעשה
פון די שטארקייט פון די יונגערמאן וואס האט געקענט זיכער מאכן אז די קינדער זאלן נישט מיטהאלטן דאס איז א ריזיגע שטארקייט על אף ער האט באקומען די מוסר שמועסן מסתמא און פארענט פון די קינדער
און אויך כ'מיין אז פאר די צאמשטעל פון די מעשה פעהלט עס אויך אויס...
