לייבי לייבי, וואו ביזטו?

געדאנקען און התחזקות בעניני עבודת השם

די אחראים: יאנאש,אחראי,געלעגער

לחיים ולברכה
שר האלפיים
תגובות: 2554
זיך איינגעשריבן אום: דאנערשטאג פעברואר 22, 2007 1:10 pm
לאקאציע: אונטער'ן נעץ

לייבי לייבי, וואו ביזטו?

  • ציטיר
  • צו לייגן א דאנק דארפט איר זיין אריינגעלאגט

תגובה דורך לחיים ולברכה »

מגילת איכה
לייבי לייבי, וואו ביזטו?

אסאך אסאך טרערן זענען שוין פארגאסן געווארן אויף דיר, פיהלע הערצער זענען צובראכן געווארן וועגן דיר, אזויפיל אידן ווייטאגן איבער דיר, טא וואו ביזטו פארשוואונדען געווארן?

וויאזוי איז דאס מעגליך אז נאכ'ן דיך שיקן אין חדר ביזטו מער נישט אהיימגעקומען, איכה?
ווי קען דאס געמאלן זיין, אז נאכ'ן אזויפיל זוכן פון די סאמע ערשטע שעות האט מען דיך נישט געפונען, איכה?
ווי לייגט זיך אויפ'ן שכל אז נאך אזויפיל תפלות פון כלל ישראל, האט מען דיך נישט געטראפן בין החיים, איכה?
ווי קען זיין, אז נאך אזא אחדות פון כלל ישראל, איז געשען מיט דיר וואס איז געשען, איכה?

העיר רבתי עם, אין דער גרויסער שטאט בארא פארק וואס אין דער גרויסער ניו יארק, האט פאסירט וואס האט פאסירט.
רבתי בגוים, דאס גרויסע געשפרעך ביי די אומות העולם איבער די שוידערליכע טראגעדיע, איי, טוט וויי דאס הארץ.
בכה תבכה בלילה, וויפיל טוען אידן וויינען פאר דיר אין די פינסטערניש, ודמעתה על לחיה, און וויפיל קישענעס ווערן דורכגעווייקט דורך דיינע נאנטע. אין לה מנחם מכל אהביה, ס'איז נישטא קיין טרייסט ווערטער, אויך נישט פון דיינע פריינט וואס דארפן אליינס געטרייסט ווערן.

כל רעיה בגדו בה, איי איי איי, ווי גרויס איז דאס בושה, ווען דער וואס האט זיך פאררופן ווי א חבר דיר צו העלפן, האט ל"ע געפעלשט אין דיר, היו לה לאויבים רח"ל.
גלתה "יהודה" מעוני, טייערע יודעלע, אדער לייבי ווי מ'האט דיר גערופן, דו האסט געוואנדערט פון דיין וואוין ארט (מעוני מלשון מעון), ומרוב עבודה היא ישבה בגוים, און פון גרויס שוועריגקייט, נאכ'ן בלאנדזשענען אזוי ווייט, האט דיין נשמה'לע זיך דערזעהן צווישן די גוים, אינדרויסן פון אידישן געגנט. און ליידער כל רודפיה השיגוה בין המצרים, דער רודף נשמות, דער רוצח, האט דערגרייכט דיין ריינע נשמה צווישן די גרעניצן פונעם היימישן געגענט.

איי ווי נעמט מען דאס ווארט און דאס קאפ. ווי שאפט מען דאס פעדער און דאס הארץ. זיי זענען נישטא. דאס קאפ און הארץ פון יעדעס אידיש קינד איז בכלל נישט דארט וואו עס איז געווען פאר צוויי וואכן צוריק, ניין. ערגעץ וואו שוועבט דאס מוח פונעם מענטש, אין אן אנדערע פלאנעט. אין א פלאנעט פון חשבון הנפש. א וועלט פון התבוננות. א לעבן פון עבודת השם. א גייסט פון מצוות ומעשים טובים.

צו איז דאס די משפחה, די חברים, די בארא פארקער איינוואוינער, די תושבי ניו יארק אין אלע געגנטער, גאנץ כלל ישראל בכל מקומות מושבותיהם, אלע קענען נישט קומען צו זיך פון גרויס צער. ס'האט זיך אפגעהאקט א ווייכע יונגע צווייגעלע, וואס האט אנגעהויבן צו ארויסגעבן הערליכע בלומען. ס'האט זיך אויפגעהערט די קול תורה אין חדר פון אן ערליך יונגל. ס'איז נישטא מער דאס לעכטיגע דאווענען אין שול וואס איז געווען מיט אזא איידלקייט און תמימות. ס'האט זיך אפגעשטעלט די גאלדענע מדות און אויפירונג פונעם לעכטיג קינד, לייבי. שָׁבַת – ס'איז נישטא!

אוי וויי, ס'כאפט א שרעק קוקנדיג אין די ווייטערדיגע פסוקים פון איכה, מיר טארן נישט מקטרג זיין אויף כלל ישראל. אוי וויי, ממרום שלח אש, דאס איז זיכער א פייער פון הימל. על אלה אני בוכיה, מיר דארפן וויינען און קלאגן "על אלה", אויף מערערע זאכן, נישט נאר "על זה", אויף איין געפאלענע קרבן ל"ע. פרשה ציון בידיה, מ'קלאפט זיך צוזאם די הענט.

*


שטייט דער פוסק הדור אויפ'ן ארון הקודש, ערגעץ א זומער'דיגע שבת אין די תש"נ יארן, און לערנט פאר פרקי אבות פאר א ריזן צבור אידן. דער גאון בעל שבט הלוי שליט"א זעצט זיך אראפ אינמיטן שיעור, און אן אייניקל ברענגט עם א גלאז וואסער צו זיך דערכאפן דאס הארץ און מאכן אן הפסקה אינמיטן זיין פרקי אבות דרשה. נאכ'ן קורצע מינוט-אדער-צוויי הפסקה, שטעלט זיך דער גאון אויף און איז ממשיך זיין דרשה פיהל מיט פערל רייד, און רופט אויס בזה הלשון: "דער שליסל צו עבודת השם, איז התבוננות".

די ווערטער זענען מיר אריין אין די ביינער אויף א גאנץ לעבן. התבוננות. התבוננות מיינט טראכטן. קלערן. צוזאמקלויבן.

*


טייערע אידן, און אוודאי צו מיר אליינס אויך. דאס איז דאך שוין נמנו וגמרו פון גדולי ישראל שליט"א אז אונזער לייבי ע"ה איז א קרבן צבור, און האט געדינט אלץ א ציפ און פאטש צו דערמאנען און מאנען כלל ישראל צו עבודת השם. די מעשה פון אנהויב ביז'ן סוף, בכל פרטיה ודקדוקיה, לייגט זיך נישט בכלל אויפ'ן מענשטליכן שכל. דאס איז נישט א פאסירונג ווי אנדערע. דאס איז נישט א טעראר אטאקע וואס זענען ליידער נישט אזוי פרעמד צו אונז. דאס איז א גרויסער פאטש. עפעס מער ווי געווענליך. דאס איז זיכער עפעס פאר'ן דור, א פאטש צו א מעסעדזש. און מיר אלע דארפן זיך מתבוננן זיין, איכה, וויאזוי קען דאס זיין. איכה, וויאזוי האט דאס פאסירט אין מיין צייט. איכה, וויאזוי קען דאס זיין אז איך בין אזוי גערירט דערפון. איכה, פארוואס עפעס אן אומשולדיג אינגל.

אוודאי, מיר פארשטייען נישט דרכי השי"ת, און מיר ערווארטן נישט קיין תשובה פון אים. חס ושלום. מיר וועלן נישט און מיר טארן נישט מהרהר זיין אויף די וועגן פונעם בורא עולם. אבער התבוננות מעגן מיר יא, און מיר דארפן.

ווען מיר זאלן אריינקלערן וואס איז דאס וויכטיגסטע ביי כלל ישראל, און ביי יעדן איד בפרט, איז דאס זיכער מוסכם ביי יעדן, אז דאס טייערסטע וואס מיר פארמאגן איז אונזערע טייער קינדערלעך. מיר ברויכן זיין האדעווען און ערציען בכלל ובפרט. מיר זענען מחוייב צו זיי שטעלן אויפ'ן פיס, אז ווען זיי ווערן עלטער זאלן זיי זיין ביכולת צו אליינס פארן אויף די ריכטיגע רעלסן, און זיין מעלין בקודש, זיכער נישט מורידין. מיר זענען פאראנטווארטליך אויף זייערע מעשים אשר לא יעשו, און מיר ווערן אפילו געשטראפט דערפאר, ביז עס קומט צום בר מצוה ווען מיר מאכן דעם ברכה שפטרני מעונשו שלזה.

לאמיר אלזא אריינטראכטן אין וואספארא חלק מיר דארפן זיך פארלייגן אינעם חינוך פון אונזערע קינדער. זיי דארפן לערנען פלייסיג און אויסוואקסן בעלי מקרא, משנה וגמרא. זיי דארפן דאווענען ווי עס באדארף צו זיין, מיט אלע הלכות וואס קומען מיט'ן סדרי וזמני תפלה. זיי זאלן ארבייטן אויף מדות טובות צו טוהן מצוות ומעשים טובים וואס מער, לעשות נחת רוח להבורא ית"ש. זיי דארפן ארבייטן אויף זיך אליינס, אויף זייער גוף אז עס זאל נישט זיין לב שליט על המוח, און זייער גוף זאל נישט איבערקומען די נשמה, צו אין תאוות אכילה וכדו'.
און מער פון אלעם דארפן זיי זיין אפגעהיטן. אפגעהיטן פון רעדן וואס מ'מעג נישט, פון זעהן וואס מ'טאר נישט, און פון הערן וואס מ'דארף נישט. אפגעזונדערט פון די נידעריגע גאס, און פונעם גוי'אישן וועלט. ס'זאל חלילה נישט זיין הלב חומד, דאס הארץ גלוסט צו נישט גוטע זאכן, דורך די עין רואה, דאס אויג וואס זעהט אומאיידעלקייט. און אוודאי און אוודאי זענען מיר מחוייב אכטונג צו געבן אז ס'זאל נישט צוקומען צו קיין איסורים חמורים רח"ל.

דער באשעפער פון דער וועלט האט אונז באפוילן צו ערציען קינדער לה' ולתורתו, און טוט אונז באשטראפן אויב חלילה זיי זאלן עפעס זינדיגן. ער האט אונז באויפטראגט מיט זייער א שווער מיסיע, צו שטיין אויפ'ן פראנט און נישט לאזן די דרויסענדיגע וועלט אריינדרינגען אינעם פינטעלע איד. דאס דרויסענדיגע גאס טאר נישט מצליח זיין צו טוישן אונזער אויסגעטראטענעם וועג, אונזער אויפפירעכטס, און נישט אונזער געדאנקען גאנג. מיר דארפן שטיין אויף די וואך און באהיטן די טייערע נשמות, פון ווערן אריינגעבלאדזשעט צום שונא, דעם אנדערן זייט וואסער.

*


א נשמה'לע, לויטער און ריין, כאפט א שפאציר אין די גאסן און זוכט. זי זוכט עפעס, זי זוכט שמחה, זי זוכט גליק, זי זוכט דאס פלאץ וואו מ'ווערט אויפגעראכטן. אזוי אומווילענדיג טוט זי בלאנדזשענען ביי די גרעניצן פונעם סטרא אחרא, דארט ווי דער שטן המשחית שטייט ביים פרשת דרכים, דער שייד-וועג, און ווארט מיט די גרעסטע מאס געדולד אריינצוכאפן יעדן אין זיין נעץ. אט אט טרעפט ער דאס אומשולדיג נשמה'לע בלאנדזשעט, שטעלט ער זיך פאר ווי א הילפסמאן און טראגט אָן אַן אומסזיטע רייזע צום גליק שיסל, דאס פלאץ ווי דאס נשמה זאל ווערן אן אויפגעראכטענע. דאס וועג איז טאקע באצירט מיט שיינע רויזן, ס'שמעקט גאנץ גוט, ס'איז הערליך שיין, און ציט דאס אויג. אבער גאנץ שנעל דרייט ער זיך אויס צום נשמה'לע און באווארפט איר מיט מעדיצינען וואס זי איז בכלל נישט צוגעוואוינט דערצו. אזעלכע מעדיצינען וואס פארטייבן דעם מענטש אינגאנצן. אזעלכע טאבלעטן וואס נאכ'ן זיי אייננעמען פילט מען בכלל נישט אז מ'ווערט דערשטיקט פונעם שרעקליכן היץ כוואליע וואס הערשט אינעם גליק שיסל זאַל.

דער היץ ווערט אזוי הייס, אומדערטרעגליך, ממש אויפ'ן העכסטן גראד וואס איז שייך, אבער מ'פילט דאס נישט, זייענדיג פארטייבט אונטער די איינפלוס פון די מעדיצינען פון די סאמע ערשטע אטאקע וואס דער שטן האט אטאקירט די נשמה'לע ביים אריבערגיין די גרעניץ צום סטרא אחרא. די פעטש וואס זי כאפט פונעם שטן קוקט אויס ווי א זיסע קענדי באגלייט מיט געשמאקע געטראנקען. און דאן האט דאס פאסירט, די נשמה איז דערשטיקט געווארן פון די היץ כוואליע, און איז ליידער, ליידער אוועק אויף אייביג. אוועק אויף א פלאץ ווי זי קען נישט מער צוריקקומען גאנץ. אוועק אויף א ווייט ארט, פון וואו זי קען שוין ניטאמאל זיך אויסדרייען און צוריקקוקן פון וואנעט זי קומט. זי קען זיך שוין נישט אויסמאלן דאס אנדערע זייט, די סטרא דקדושה. זי קען שוין נישט דערווישן די זכרונות פון אמאל, אין די גוטע צייטן וואס זי האט זיך ערמוטיגט מיט די שמחה און סיפוק פון תורה ועבודת השם. זי קען שוין נישט. ווייל זי איז שוין ווייט ווייט פארפארן.
אפילו ווען זי זאל זיך יא עטוואס דערמאנען, און דראסטיש זיך ראנגלען מיט'ן יצר הרע, וועט זי אבער זיך נאר אויסלייזן צושטיקעלט. יא, צושניטערנערהייט וועט זי קענען צוריקקומען צווישן די הייליגע פיר ווענט פונעם בית המדרש, און זיין צווישן אלע הייליגע אידן, אבער מער נישט גאנץ. ווייל איינמאל דער מאנסטער, דער רוצח, דער יצר הרע, האט איר שוין אוועקגעפירט, האט ער פארכאפט איר קאפ און דאס ליידער אוועקגעפירט אין מיסט-קאסטן. דאס ריין קעפל און הערצעלע פונעם טייערע נשמה, וועט מער נישט זיין גאנץ, נאכ'ן ווערן אריינגעשלעפט אינעם שרעקעדיגן פלאנעט, דער פלאנעט פון די מאנסטערס, די מזיקין און מקטריגים.

*


די טעכניק איז זייער ציענד, און שטארק באלערנד, אזש איינער וואס בלאנדזשעט אהין אומוויסענד, און הייבט אן צו קומען נאנט צום גרעניץ, ווערט זאפארט אריינגעכאפט אויף א שיינעם אופן. אן אופן פון ידיעות התורה, אן אופן פון מרויח זיין אין פרנסה, אן אופן פון שנעלער אויפטוהן אויף דער וועלט מיט'ן האפענונג צו מער צייט צו זיך און צום באשעפער. וואס א טאג ס'גייט פארביי, ווערט טאקע די טעכניק מער סאפיסטיקירט און מער געשיקט, און ס'ציעט און ס'מאנט ביים ריינעם נשמה'לע, קום פארזוך נאר, וועסטו קענען מער טוען, שנעלער אויפטוען, און מער צייט פאר דיינע קינדערלעך.

ווי נאר ער גייט אריין אינעם סאפיסטיקירטן וועלט, ווערט ער זייער שנעל פארטייבט מיט אומלעגאלע סחורה, זאכן וואס זענען נישט אויסגעהאלטן אידיש'לעך, אזש ער כאפט שוין גארנישט וואס דא גייט פאר, ער פילט ניטאמאל אז ס'ווערט אים קאלט און הייס. קאלט צו אידישקייט, און הייס צו די אנדערע זייט רח"ל. ס'קען זיך אים אפילו דאכטן אז ער איז נאך אינעם היימישן וועלט, אינעם אידישן פלאנעט, אין ביהמ"ד צוזאמען מיט אלע אנדערע, אבער אין אמת'ן איז ער ווייט ווייט פארקראכן. ער כאפט פעטש רעכטס און לינקס, און צומאל אויך א גלעט אין פנים מיט א טונא סענדוויטש צו דער זייט, אבער ער האט שוין ניטאמאל קיין צייט צו טראכטן וואוהין ער איז אנגעקומען, ער איז זייער פארנומען געווארן מיט זיין נייע וועלטל. ער קען שוין ניטאמאל אויפטוען וואס ער האט געוואלט און געדארפט אויפטוען צו אנקומען צו זיין ציל, ווייל ער איז שוין ווייט פארקראכן פון זיין תכלית, ער איז דערווייטערט געווארן פון זיין ציל. ער ווערט ביטערלעך דערשטיקט, איי, און דערנאך איז זיין קאפ שוין מער נישט מיט אים...

און אפילו ער כאפט יא צוריק, ער וויל זיך יא צוריקלאזן אויפ'ן וועג אהיים, און לאזט זיך אפ דראסטיש פון מלאך המות, דארף ער זיך ביטער ראנגלען. א גראנגעל וואס קען זיך אמאל אויסלאזן צום גוטן, אבער מ'בלייבט מיט סימנים פון די פעטש. די קלעפ בלייבט. די סימנים פון די ראיות אסורות בלייבן אין מוח. די צייכענעס פון די אומריינע מחשבות פארבלייבן אין הארץ. איי איי איי, ער בלייבט צושטיקעלט, אויף גאר א מיאוס'ן אופן. זיין קאפ און הארץ איז שוין לאנג נישטא, ס'איז שוין אוועקגעפארן צו ווייט, מ'דארף דאס אפירזוכן, און דאס צוריק צוזאמשטעלן, איי איז דאס א שווער ארבייט. אזא טהרה פאר'ן נשמה איז גאר שווער...

*


אוי וויי טייערע אידן, די טעכנעלאגיע איז דער מלאך המות פונעם דור אויף א שטערבליכן אופן, עס פארכאפט, עס פארטייבט, עס שלאגט, עס דערשטיקט, און עס שניידט רעכטס און לינקס. פילע זענען שוין געפאלן אלץ קרבן צו די מחלה האיומה, די שרעקעדיגע מגיפה, די טעכנעלאגיע.

מיר לעבן אין זייער א שמוציגער וועלט, א וועלט וואס אירע מענטשן זענען טיף איינגעזונקען אין שמוץ. א וועלט וואס זוכט שמוץ. א וועלט וואס מאכט פארשריט יעדן טאג צו קענען נאכקומען די פארלאנג אויף שמוץ. א וועלט וואס זוכט צו אריינכאפן אומשולדיגע ריינע מענטשן אין זייער שמוציגע נעצן.

יא, די טהרה קומט אן זייער שווער, מ'ווערט צושטיקעלט אויף פיץ פיצלעך, אבער מיר קענען זיך נאך ספראווען דערמיט. טייערע אידן, מיר דארפן זיך זאפארט ארויסלאזן אין א שווערן קאמף מיט'ן מלאך המות, א ביטערע גראנגעל, אבער מיר וועלן בעזר השם געוואונען!

לאמיר זיך מקבל זיין, תיכף ומיד, אז מיר גייען נישט פארמאגן קיין אינטערנעט נאר מיט א כשר'ע פילטער!

לאמיר זיך פאָרנעמען, טאקע יעצט, אז מיר לאזן נישט אריין אינדערהיים קיין אומאויסגעהאלטענע כלים!

לאמיר זיך אונטערנעמען, אבער שוין, אז מיר פארמאגן נישט קיין סעלפאון וואס האט די מעגליכקייט צו אריינפאלן אין די הענט פונעם רוצח, דער מאנסטער, דער אכזרי!

לאמיר זיך צוריקהאלטן, יעדע מינוט, פון קוקן אומאיידעלע בילדער און ווידיאס!

לאמיר זיך צוהערען, נאך היינט, צו דאס געבעט פון אונזערע קינדער:

טאטע! העלף איך זאל נישט בלאנדזשענען!
טאטע! היט מיך פון די וואס לאקערן אויף מיר!
טאטע! כ'ווארט דו זאלסט לערנען מיט מיר!
טאטע! לאז נישט אריין דער מלאך המות צו אונז אינדערהיים!
טאטע! לאמיר מקיים זיין דעם ולא תסור מכל הדברים וגו' ימין ושמאל!


און דער באשעפער וועט מקיים זיין דעם:
ברוך פרי בטנך ופרי אדמתך, ואמר כל העם אמן!

זאל דער בורא כל עולמים אונז טרייסטן, און אונז געבן די כח צו אויסהאלטן די שווערע טעג. און מיר בעטן פון אונזער קרבן, לייבי! זיי מעורר רחמים פאר אונז אלע, אנשים נשים וטף, אז מיר זאלן נישט אריינפאלן צו די יצר הרע אין די הענט. מיר זאלן זיך קענען מתגבר זיין אויף די שווערע נסיונות וואס מיר גייען אדורך יעדן טאג אויף די וועלט. מיר זאלן האבן די כוחות צו זיך שטארקן איבער די וואס לאקערן נאך אונז. מיר זאלן קענען ערציען אונזערע קינדער, און זיך אליינס אויך, ווי דער טאטע אין הימל שטרעבט.

און איבער דיר אליינס לייבי! דו ביזט דאך תחת כנפי השכינה, עס פעלט דיר נישט גארנישט. דו ביזט ממשיך אויפ'ן עולם האמת דיין שטרעבונג פון די וועלט. דו גיבסט דאך אזא נחת רוח פאר'ן בורא כל עולמים וואס איז זיך משתעשע מיט דיר. תהא נשמתך צרורה בצרור החיים.
אם אין אני לי, אויב איך וועל נישט טוהן פאר מיינע אייגענע קינדער, מי לי, ווער וועט דאס טוהן אנשטאט מיר?
אויפריכטיג
שר שלשת אלפים
תגובות: 3445
זיך איינגעשריבן אום: דינסטאג דעצעמבער 16, 2008 8:10 pm
לאקאציע: ביים געפילטערטן קאמפיוטער

  • ציטיר
  • צו לייגן א דאנק דארפט איר זיין אריינגעלאגט

תגובה דורך אויפריכטיג »

לחיים ולברכה, נאכנישט געליינט אבער איך בין זיכער אז עס איז מורא'דיג.
(מעגסט קומען אפטער באזוכן דא אפילו אין פרידנס צייטן!)
אוועטאר
scy4851
שר ששת אלפים
תגובות: 6805
זיך איינגעשריבן אום: דינסטאג יאנואר 29, 2008 11:57 am
לאקאציע: אפשר קען איינער מיר זאגען וויא!

  • ציטיר
  • צו לייגן א דאנק דארפט איר זיין אריינגעלאגט

תגובה דורך scy4851 »

געליינט, מיט טרערען און די אויגען, ס'איז מורא'דיג,
the SCY is the limit
בהמה_דקה
שר העשר
תגובות: 19
זיך איינגעשריבן אום: מאנטאג נאוועמבער 09, 2009 11:07 am

  • ציטיר
  • צו לייגן א דאנק דארפט איר זיין אריינגעלאגט

תגובה דורך בהמה_דקה »

שפראך-לאז
speech less
נישט פארהאן קיין ווערטער.
פרינטער פרינט
--
ר' שמחה האקט - כמוני כשמחה
אוועטאר
געלעגער
שר עשרת אלפים
תגובות: 12250
זיך איינגעשריבן אום: זונטאג מאי 17, 2009 5:52 pm

  • ציטיר
  • צו לייגן א דאנק דארפט איר זיין אריינגעלאגט

תגובה דורך געלעגער »

אוי חיים ברכה'לע. דאס הארץ בענקט צו דיין שרופט. אזוי שיין, אזוי זאפטיג, אזוי צום הארץ, פארוואס באהאלטסטו דיך און קומסט נאר ארויס אין שווערע צייטן? קום שמועס מיט אונז מיט א שמייכל, קום נישט נאר שלאגן ווען מיר זענען צובראכן, קום פארברענג מיט אונז ווען די זון שיינט.
אוועטאר
פאטאקי08
שר עשרת אלפים
תגובות: 13864
זיך איינגעשריבן אום: דאנערשטאג אוגוסט 09, 2007 1:30 pm
פארבינד זיך:

  • ציטיר
  • צו לייגן א דאנק דארפט איר זיין אריינגעלאגט

תגובה דורך פאטאקי08 »

ברוך מחיה מתים חייב ברוך!!!!
אוועטאר
קרעמער
שר עשרים אלף
תגובות: 28338
זיך איינגעשריבן אום: זונטאג יוני 25, 2006 12:34 pm

  • ציטיר
  • צו לייגן א דאנק דארפט איר זיין אריינגעלאגט

תגובה דורך קרעמער »

חיים ברוך'ל טייערער, ווען וועלן מיר זיך נאכאמאל זעהן?

דיינע ווערטער זענען יורדין חדרי בטן!
אוועטאר
פארדינט
שר האלפיים
תגובות: 2026
זיך איינגעשריבן אום: מיטוואך אקטאבער 28, 2009 10:53 am
לאקאציע: אויפן טראוועי

  • ציטיר
  • צו לייגן א דאנק דארפט איר זיין אריינגעלאגט

תגובה דורך פארדינט »

חיים ברוך, פששיהה!!
א מייסטער ארטיקל.

ענדליך ענדליך נאך אזויפיל מוטשען בוסטו ענדליך אנגעקומען, אבער אויף אזאנס האב איך מיך נישט געראכטן, אבער זעה צי שרייבן אפטער, א ריזיגן שכח.
פארוואס האבעך עס? איימינוט, ווער זאגט כאבעס? אה! אז כא'פארדינט מסתם האבעכעס...!!!
איז וואס
שר העשר
תגובות: 39
זיך איינגעשריבן אום: דינסטאג יולי 19, 2011 3:04 pm

  • ציטיר
  • צו לייגן א דאנק דארפט איר זיין אריינגעלאגט

תגובה דורך איז וואס »

חיים ברוך, עס איז נישט סתם פיין, איך האב עס אריין געשלעפט צו וואר"ד און עס שיין מסדר געווען און אפילו געגעבן פאר מיינ'ס א חבר, און מיר ביידע צוזאמען האבן מיר שטארק הנאה געהאט.
כה לחי!
זאג נאר 'וואס איז' נייעס? אבער א גוט'ס ביטע...
אוועטאר
קליקו
שר חמש מאות
תגובות: 891
זיך איינגעשריבן אום: דאנערשטאג מאי 06, 2010 11:17 am

הערליך הערליך

  • ציטיר
  • צו לייגן א דאנק דארפט איר זיין אריינגעלאגט

תגובה דורך קליקו »

גאר שטארק באנומען, ריכטיגע זאצן.

בבקשה להבא נאך אזעלכע שטיקלעך (אויך אויף עשה טוב מהלך)
אוועטאר
ווינקל
שר שבעת אלפים
תגובות: 7788
זיך איינגעשריבן אום: דאנערשטאג מאי 21, 2009 12:10 am
לאקאציע: vinkel.ivelt ביי גימעיל

  • ציטיר
  • צו לייגן א דאנק דארפט איר זיין אריינגעלאגט

תגובה דורך ווינקל »

מיט וועלכן טעכנעלאגיע ליין איך דאס?... (מיט צוויי פילטער'ס).


מאסיוו!!!

חיים ברוך דיין שפראך איז עפעס געוואלדיג, און די רעיונות... כ'האב נישט קיין ווערטער!

השי"ת ישמחנו כימות עניתנו אין די טעג וואס מיר קוקן עקסטער ארויס אויף די ישועה שלימה ווען די שכינה איז נענטער צו אונז (כל רודפיה השיגוה...)במהרה דידן אנס"ו.
לחיים ולברכה
שר האלפיים
תגובות: 2554
זיך איינגעשריבן אום: דאנערשטאג פעברואר 22, 2007 1:10 pm
לאקאציע: אונטער'ן נעץ

  • ציטיר
  • צו לייגן א דאנק דארפט איר זיין אריינגעלאגט

תגובה דורך לחיים ולברכה »

קליקו האט געשריבן:גאר שטארק באנומען, ריכטיגע זאצן.

בבקשה להבא נאך אזעלכע שטיקלעך (אויך אויף עשה טוב מהלך)

ארויפלייגן א פילטער איז נישט עשה טוב?
זיך בעסער אפגעבן מיט די קינדער איז דען נישט עשה טוב?
זיך דערנענטערן צו השי"ת איז דען נישט עשה טוב?
און....... שרייבן מוסר שמועסן איז נישט עשה טוב?
אם אין אני לי, אויב איך וועל נישט טוהן פאר מיינע אייגענע קינדער, מי לי, ווער וועט דאס טוהן אנשטאט מיר?
צו די זאך
שר חמישים ומאתים
תגובות: 288
זיך איינגעשריבן אום: דאנערשטאג אפריל 30, 2009 2:12 pm

  • ציטיר
  • צו לייגן א דאנק דארפט איר זיין אריינגעלאגט

תגובה דורך צו די זאך »

ר' פנחס פרידמאן אין "המחנה החרדי" האט ג'גנב'עט דעם קעפל פון דא (אפשר דער תוכן אויך ווער ווייסט........)

זאל ער כאטש געבן קרעדיט פאר אייוועלט.............................
די נעשכיזער איז א גוטער איד, מייערן אין צימעס איז א גוט מאכל.
זיידענע בעקיטשע
שר חמישים ומאתים
תגובות: 293
זיך איינגעשריבן אום: מאנטאג מאי 17, 2010 8:00 am

  • ציטיר
  • צו לייגן א דאנק דארפט איר זיין אריינגעלאגט

תגובה דורך זיידענע בעקיטשע »

הק' זיידענע בעקיטשע מיושבי ארץ הקודש
אוועטאר
derech eretz
שר ארבעת האלפים
תגובות: 4479
זיך איינגעשריבן אום: דאנערשטאג אוגוסט 04, 2011 3:13 pm

  • ציטיר
  • צו לייגן א דאנק דארפט איר זיין אריינגעלאגט

תגובה דורך derech eretz »

ארויפגעברענגט דעם הפלא'דיגען מאמר צום יארצייט, און דער למעשה'דיגע חלק איז אויך אין פלאץ יעצט...
גם העובד ד' ועוסק בתורה מן ההכרח שיעסוק גם במעט דר"ך אר"ץ - מאור ושמש פ' בחוקותי
אוועטאר
שלומי אמוני ישראל
שר האלף
תגובות: 1410
זיך איינגעשריבן אום: דינסטאג דעצעמבער 13, 2011 5:04 pm
לאקאציע: אונטער מיין הוט

  • ציטיר
  • צו לייגן א דאנק דארפט איר זיין אריינגעלאגט

תגובה דורך שלומי אמוני ישראל »

דאס איז א שטארקע ארטיקל
אנכי שלומי אמוני ישראל (שמואל ב' כ', י"ט)
אוועטאר
מעלער
אנשי שלומינו
תגובות: 1
זיך איינגעשריבן אום: דינסטאג יולי 03, 2012 5:07 pm

  • ציטיר
  • צו לייגן א דאנק דארפט איר זיין אריינגעלאגט

תגובה דורך מעלער »

די פאלגענדע מעסעדזש איז איבערגעגעבן געווארן פאריאר נאך די פטירה פון הילד לייבי ע"ה הי"ד, דורך אן אוטיסטיש קינד. עס קען אונז נאך היינט צינוצקומען.
גענומען פון:www.dani18.com פאר די ארגינאלע אין ענגליש דרוקט דא



בס"ד
א בריוו פון משה'לע
א צוריקגעשטאנענער קינד
איבערגעטייטש פון ענגליש
יג תמוז תשע"א

פון מויש'לע צו די ערליכע אידן אין אמעריקע

July 15,11 למס"

ראשית כל וויל איך איבערגעבן מיינע טיפסטע טרייסט ווערטער, צו די עלטערן פון לייבי ז"ל, און צו גאנץ כלל ישראל.
לייבי ז"ל איז למעשה געווען א קרבן ציבור, ער איז געשטארבן על קידוש ה'. עס איז נישט פארשטענדליך פארוואס דער שרעקליכער מארד איז גערעכנט אלס א מעשה פון קידוש ה', אבער אין דער אמת'ן איז דער קליינער לייבי גע'הרג'עט געווארן אויף קידוש ה', זיין נשמה איז געווען ריין און ער איז גע'הרג'עט געווארן נישט דורך א גוי, נאר דורך א איד, וואס ס'איז קלאר אז ער איז נישט געווען נארמאל.
ער איז געשטארבן צוליב אונזערע שרעקליכע עבירות, ער איז געשטארבן כדי צו ציהען די אויפמערקזאמקייט פון עם ישראל צו דעם פאקט וואס מיר אידישע קינדער אין די גאנצע וועלט, אבער ספעציעל אין אמעריקע, האבן פארגעסן וואס מיינט צו זיין א אמת'ער איד, מיר זענען ליידער פארגאנגען אין דעם ערגסטן סארט וועג, צו פארבייטן די אידישקייט אויף אידישקייט פון פלאסטיק, אין א וועג וואס קערט אפ פון הקב"ה, אנהאלטנ'דיג זיך אין דעם עק פון דעם עגל הזהב, און זיך לאזן פון אים אונז אריינצושלעפן אין די וועלט פון גשמיות.

די דורכשניטליכע פרומע אידן אין אמעריקע, לערנען, ארבעטן, טראגן בארד און פיאות, דאווענען מער ווייניגער 3 מאל אין טאג, עסן וואס עס איז געשטעמפלט כשר, און קוקן אויס מער ווייניגער ווי א שומר תורה ומצוות. אבער דער אמת איז, אז דער היינטיגער מאדערנער פרומער אמעריקאנער איד, דער וואס רופט זיך א פרומער איד, איז זייער דורכגענומען מיט גשמיות, מען לעבט אין שיינע הייזער, גרויסע קארס, גרויסארטיגע וואקאציעס (חופשות) וכו', און מען מאכט זיך נישט וויסנדיג פון וויכטיגע פרטים ווי צניעות און תשובה.
יעצט זענען די צייטן אסאך שווערער, מענטשן ליידן מער בכללות, און דערפאר זענען זייערע הערצער מער אפן צו שינויים (ענדערונגען), אבער פונדעסטוועגן, מיט אלע פינאנסיעלע שוועריגקייטן (בעיות כלכליות) און אומנארמאלע טראגעדיעס, איז די פרומע קהילה ממשיך אין דעם שוואונג, צום ריכטונג פון זעלבסטמארד ח"ו (התאבדות), אין ריכטונג וואס דער עגל הזהב שלעפט אונז.
דער לעבן פון א איד אין אמעריקע איז געווארן אויבערפלעכליך ביז גאר, דער פארקערטער ריכטונג פון אידישקייט, מען טוהט אן די עבירות אין צדקות, אבער ווען מען קראצט אפ (מען שיילט אפ) דעם אויבערשטן שיכט פון די מצוות, זעהט מען אז דאס איז באמת עבירות. און דערפאר איז דער קליינער לייבי געווען א שאק (צוטרייסלונג) פאר די פרומע קהילה, דער קליינער לייבי איז נישט גע'הרג'עט געווארן דורך א אנטיסעמיטישן גוי, און נישט דורך א אראבער אדער א נוצרי, נישט דורך א שווארצן, און נישט דורך א ווייסן, נאר ער איז גע'הרג'עט געווארן דורך איינעם וואס רופט זיך א איד, אונזערע קהילות זענען אפגע'שחט'ן דורך כביכול פרומע אידן מיט זייערע שקרים.
מיר ווערן געלערנט פארשידענע סארטן געדרייטע נוסחאות פון אידישקייט, און מיר זענען מחנך אונזערע קינדער אין די זעלבע אידישקייט, וואס איז אייגנטליך נישט אידיש. מיר זענען זיי מחנך צו זיין עגאאיסטיש כאטש מיר גיבן אסאך צדקה, מיר זענען זיי מחנך קעגן די אמת'ע צניעות, און פונדעסטוועגן איז עם ישראל אנגערופן מער צניעות'דיג ווי אנדערע פעלקער, מיר זענען זיי מחנך כביכול צום אמת, אבער אין אמת'ן שלעפט מען זיי אריין צום שקר. דער שקר איז אז די גשמיות איז געקליידעט אין אידישקייט, אינדער'אמת'ן אבער איז גשמיות שקר און אידישקייט איז אמת, און מיר מוזן צוריקגיין צו די אידישקייט וואס איז אמאל געווען, די אידישקייט פון די אבות און די גרויסע צדיקים, וואס האבן געלעבט מיט זייער ווייניג גשמיות אבער מיט אסאך תורה, און מיט אמת און נאנטקייט צו הקב"ה, זיי זענען געווען לויטער און צניעות'דיג, מיט אמת'ע טהרה און אמת'ע צניעות.
די קומענדיגע חדשים וועלן ברענגען אויף די וועלט נאך אסאך טראגעדיעס, ערגער ווי די לעצטע פאר יאהר. די גשמיות פאר רוב מענטשן וועט נאכמער פאלן, און די וועלט וועט ווערן עקסטרעם מסוכן, מער וויפל עס איז געווען ביז היינט. וועקט זיך אויף עם ישראל, אלעס טוהט זיך וועגן אייך, אויך לייבי'ס טראגעדיע איז אלעס וועגן אייך, זייט בודק אייערע נשמות, זייט בודק אייערע מעשים, קוקט אוואו איר זענט באמת דורכגעפאלן און ענדערט אייערע וועגן.
איך בין מסופק צו אסאך פון אייך זענען מסוגל צו פארשטיין מיינע רייד. איר זענט שוין פארקראכן צו ווייט פון די אמת'ע אידישע השקפה, אז עס איז שווער פאר מיר אפילו זיך צו פארשטעלן ווי איר קומט צוריק. מאכט דעם ערשטן טריט און איך בין זיכער אז הקב"ה וועט אייך אנכאפן ביים האנט כביכול און אייך פירן צוריק צום ריכטיגן וועג.

ש': פארוואס איז עס א מעשה פון קידוש ה', אויב ער איז גע'הרג'עט געווארן דורך א איד?
ת': ווייל עס איז נישט משנה ווער עס האט אים גע'הרג'עט, עס איז למעשה די גוי'אישקייט אין אונז אליין וואס האט אים גע'הרג'עט, און דאס מאכט עס פאר א מעשה פון קידוש ה'.
א אמת'ער איד וואלט קיינמאל נישט גע'הרג'עט א קינד אזוי ווי ער האט געטאהן, סיידן ער איז אינגאנצן משוגע, און אפילו דאן, א אמת'ע אידישע נשמה קען קיינמאל נישט בלייבן גלייכגילטיג צו אזא אכזריות, און דערפאר איז ער געשטארבן על קידוש ה', די גוי'אישקייט אין אונז, דאס האט אים גע'הרג'עט.

ש': איז די מעשה פון לייבי נישט קיין חילול ה' אין די גרויסע וועלט?
ת': דער חילול ה' וואס קומט ארויס פון לייבי'ס מעשה, איז נאר דאס, אז אונזערע שמוציגע וועש איז ארויס אינדרויסן, און די גאנצע וועלט זעהט עס, עס ווייזט פאר די גאנצע וועלט אז הקב"ה האט אונז דערווייטערט פון צו זיין זיין בן יקיר (זיין טייער קינד), דאס איז זייער שלעכט, אבער אויב בארא פארק וועט זיך בייטן און טאהן א גאנצע תשובה, וועט זיך די גאנצע וועלט אויך בייטן און תשובה טאהן בעז"ה.

ש': וואס קענען מיר טאהן כדי נישט צו פארגעסן די גרויסע טראגעדיע, אזוי ווי מיר האבן פארגעסן די פטירה פון אזוי פיל גדולים לעצטנ'ס.
ת': איך בין נישט זיכער אז מען וועט עס נישט פארגעסן ח"ו, ווייל מיר זענען אין א שווערן מצב, אבער יעדער איד דארף זיך מתגבר זיין צו געדענקען דעם לימוד וואס מיר האבן אפגעלערנט די לעצטע וואך, ווייל מיר האבן זייער ווייניג מנהיגים וואס זענען גרייט אונז צו לערנען די ריכטיגע השקפה, פון דאס וואס האט פאסירט און וואס צו לערנען דערפון, און ווייניג מנהיגים שטופן דעם פאלק צו תשובה דורך זייערע ווערטער און תפילות, כדי צו העלפן פאר עם ישראל צוריק צו גיין צו די אמת'ע אידישקייט. דערפאר בין איך זייער זייער באזארגט פון דעם וואס האט פאסירט מיט לייבי אז מען זאל עס נישט פארגעסן, און טאמער וועט מען חלילה פארגעסן, וועט אונזער סוף זיין אסאך ערגער פון וואס עס האט פאסירט מיט לייבי.

ש': פארוואס איז אויסגעקליבן געווארן דורכן רבש"ע, - דווקא בארא פארק, פאר די טראגעדיע - פון אלע ערטער אין די וועלט?
ת': בארא פארק איז דער צענטער (מרכז) פון דעם עגל הזהב פון די ערליכע אידן, דער עגל הזהב דאס איז דער גוי'אישע מאטריאליזם (חומריות) וואס האט אריינגעדרונגען אין די אידישע קהילה אין די גאנצע וועלט, כולל ארץ ישראל, אבער דער צענטער פון דעם איז אין בארא פארק.

ש': אויב מיר וואלטן תשובה געטאהן די לעצטע 2 וואכן וואס די 4 גדולים זענען אוועק, וואלט עס אויך פאסירט?
ת': מען קען נישט זאגן וואס וואלט, למעשה האט עס ליידער נישט פאסירט (אז מען האט תשובה געטאהן) האט הקב"ה געשיקט די מעשה פון לייבי. די איינציגע זאך וואס איך קען זאגן אויף זיכער וועגן די מעשה פון לייבי איז, אז לייבי'ס נשמה איז א ריינע נשמה פון א גרויסן צדיק.

ש': פארוואס האט לייבי'ס קערפער געדארפט אזוי פארדארבן ווערן?
ת': ווייל מיר פארדארבן רוחניות'דיג אונזערע קינדער, מיט אונזער גשמיות, און דאס איז נאך אפילו ערגער פון דאס וואס דער מערדער האט געטאהן צו לייבי'ס קערפער, ווייל ער האט גע'הרג'עט נאר זיין גוף, און מיר הרג'ענען די נשמות פון אונזערע קינדער.

ש': מיט וועלכע גשמיות פארדארבן מענטשן די נשמות פון זייערע קינדער?
ת': די ערשטע, און די הויפט זאך איז צניעות, און דאס איז נוגע יעדן איינעם, סיי מענער סיי פרויען. דאס וועט שאדן (פוגע זיין) אין די קומענדיגע דורות. צוליב די שוואכקייט אין צניעות טוהען מיר עבירות אין פארשידענע אופנים (פארעמ'ס), וואס דאס איז משפיע שלעכט אויף די קומענדיגע דורות, קדושה צווישן אידן איז אויף די נידריגסטע דרגה, און דאס איז די ערגסטע פון די ערגסטע עבירות וואס מיר פירן אריבער צו די קינדער און די ווייטער'דיגע דורות. די ישיבות, תלמוד תורה'ס און אלע פרומע מוסדות, זענען זייער אפט מסוכנ'דיגע פלעצער, און די מאס פון קדושה צווישן מענער און פרויען איז אינגאנצן וויפל דער פארנעם פון א ברעקל זאלץ, מיר האבן נישט קיינעם וואס זאל אונז לערנען און מדריך זיין מיט א פעסטע האנט, מיר האבן נישט א רב אדער רבי אדער א מנהיג וואס זאל אונז פירן בדרך הקדושה, די אידישע הויז איז אמערסטנ'ס שטארק (אויפגעבראכן) פרוץ, (און געפירט דורך נישט צניעות'דיגע גורמים) די קדושה האט פארלאזן די אידישע היים. אין אסאך פאלן רעאגירן די רבנים צו איידל צו מצבים פון עקסטרעמע פרצות אין קדושת הבית, און דערפאר די שכינה, דער דריטער און הויפט שותף אין דעם צוזאמען לעבן פון א מאן און פרוי פארלאזט אפט דעם הויז, און ווען די הייליגע שכינה פארלאזט, בלייבט די אידישע הויז פרוץ צו די גוי'אישקייט, וואס דאס ברענגט צו די גרויסע (נעגאטיווע) שלילית'דיגע תוצאה. ווען עס פעלט צניעות אין יעדן פארעם (צו עס איז אין דעם צוזאמענלעבן צווישן מאן און פרוי, אדער אלע אנדערע סארט פארבאטענע פעולות, נישט אויסגעהאלטענע קליידונג, אפילו זאכן וואס קוקן נישט אויס אזוי געפערליך, למשל מענער וואס זענען פריינדליך צו פרעמדע פרויען, אדער פארקערט פרויען וואס זענען פריינדליך צו פרעמדע מענער, אדער נאך זאכן פון דעם סארט) נעמט עס אוועק דעם איד צו אלע סארטן פארבאטענע פרעמדע פלעצער, פון פלאכע און נארישע אקטיוויטעט (פעילות) וואס מאכט שיטער די אידישקייט.
מיר האבן פארביטן דעם ענין פון חסד צו א געלעכטער, מענטשן גיבן געלט פאר רבנים צו בויען ישיבות, שוהלן און קהילות, אבער זיי ווילן אז די רבנים זאלן זיי צוזאגן אז זיי וועלן מצליח זיין אין זייערע ביזנעס, און אויב עס ארבעט נישט פונקט ווי זיי האבן געוואלט, באשולדיגן זיי דעם רב אדער דעם רבי'ן אדער מנהיג, אבער זיי ווענדן זיך נישט צו הקב"ה, כאילו הקב"ה איז דא נישט א שותף ח"ו, נאר דער רבי, ער איז דער איינציגער וואס דורך אים קען מען פועל'ן, און נישט הקב"ה ח"ו.
אסאך אידן האבן פארדרייטע השקפות אויף אידישקייט, און כאטש עס זענען דא אסאך אמת'ע בעלי חסד, אבער מערסטנ'ס זענען נישט אזוי, עס זענען פארהאן וואס לערנען תורה טאג און נאכט, אבער אויב זייערע פרויען ארבעטן אין אפיסעס און זיי רעדן צו פרעמדע מענער פריי, און זיי זענען נישט געקליידעט צניעות'דיג, פארלירן די מענער זייער לימוד התורה, און זיי פארלירן אלעס.
פארהאן נאך א גרויסער פראבלעם אין אמעריקע און אין די גאנצע וועלט, די אמעריקאנער זענען מקיל אין דעם נושא פון כשרות אין די עסן, די אמעריקאנער מוזן האבן זייערע רעסטאראנטן ) מסעדות( מיט זייערע עקסטערע געשמאקע עסן, אפילו אויב עס מיינט עסן שפייז וואס זייער כשרות איז א גרויסע פראגע צייכן.
עס איז דא א גרויסע שאלה ארום די כשרות פון די שחיטה, און פונדעסטוועגן, נאכן גרויסן סקאנדאל מיט אפאר יאהר צוריק, איז נאך אלס די בכללות'דיגע השגחה אויף די שחיטה זייער שוואך, און איך מוז אייך זאגן, אז בכלל פיל זאכן וואס מיר עסן האט באקומען א גויא'ישן אויסזעהן, און צווישן די פיצה מיט די סושי קען מען ברעכן.
נאך א קרענק אין אמעריקע איז דער רעדן ביים דאווענען, און ספעציעל ביי קריאת התורה ה"י, און דאס איז א ביישפיל ווי ווייט אסאך אידן זענען פארקראכן. רעדן ביים דאווענען און ביי קריאת התורה, איז א סימן אויף דעם איד וואס טוהט עס, אז ער האט פארלארן זיין קשר מיט הקב"ה, ער לעבט מיט א שלט רחוק (רימוט קאנטראל), ער שטעלט אפ דעם דאווענען ווען עס איז אים פאסיג, זיין הארץ איז נישט ביים דאווענען, און ער האט זיך דערווייטערט ווייט פון דעם אמת און פון הקב"ה.
ענטפערן טעלעפאנען און שיקן טעקסטן אין די צייט פון דאווענען איז גענצליך (אבסאלוט) פארבאטן, און קיין איד טאר נישט ענטפערן א טעלעפאן און שיקן טעקסטן אין די צייט פון דאווענען, עס איז מיר שווער צו אויסדריקן מיט ווערטער, ווי שרעקליך הארב עס איז די עוולה.
ווי קען איך זאגן צו מענטשן זיי זאלן נישט רעדן און טעקסטן ביים דאווענען? א איד וואס טוהט די זאך, ווי קען ער פארשטיין די הארבקייט, ער איז געפאלן אזוי נידריג און ער האט זיך אזוי דערווייטערט, ער איז געווארן א גוי אין אידישע קליידער, אן קיין יראת שמים.

ש': ווי דארפן מיר זיך פירן אין די קומענדיגע וואכן?
ת': עם ישראל דארף זיך פארנעמען די קומענדיגע וואכן מיט תפילה און מיט פארגיסן טרערן, זיצן אויף די ערד, אנטאהן זעק אויפן קערפער און וויינען און וויינען און וויינען פאר אלע אונזערע עבירות, בעטן ביי הקב"ה ער זאל העלפן פאר עם ישראל. זיך צו ענדערן און ווערן ריינע אידן מיט ריינע נשמות, אפשר דעמאלס וועלן מיר זיין מסוגל צו מקבל זיין משיח צדקנו ברחמים. ווי נישט ווי אבער גלויב איך נישט אויף מערסטנ'ס אידן אז זיי וועלן עס טאהן, זיי וועלן אפלאכן פון מיינע רייד, און זאגן אז עס איז נארישקייטן, אויב אונזערע רבנים זאגן אונז נישט צו טאהן אזוי, דאן פארוואס זאלן מיר עס טאהן? נאר ווייל א צוריקגעשטאנענער קינד האט עס געזאגט?
געדענקט מיינע קומענדיגע ווערטער, איר צדיקים בעלי עבירה!

די קומענדיגע פאר מאנאטן וועלן ברענגען שרעקליכע פאסירונגען פון אלע ריכטונגען ח"ו, מענטשן וועלן שרייען פון פחד און צומישטקייט (בלבול) מאכט זיכער אז ווען עס וועט קומען די צייט צו שרייען נאך הילף, זאלט איר שרייען נאר צו הקב"ה און נישט צו די פרעמעדע אפגעטער און פאלשע נביאים.

דער קליינער לייבי איז געווען אונזער קרבן, און איך בין נאר מתפלל צו ה' אז זיין בלוט זאל נישט זיין פארגאסן אומזיסט, מיין הארץ איז פול מיט טרויער און צער, איך וויין שטארק פאר די עלטערן פון לייבי און פאר לייבי זעלבסט, נאר אזוי ווי מצות שילוח הקן האף איך אז דער פארלוסט און די טרערן פון די מאמע, וועלן ברענגען צו א תשובה שלימה פון עם ישראל.
שרייב תגובה

צוריק צו “אז נדברו”