מיט א גיטען אפעטיט

[Anonymous]

א סערוועי פין די קינאו נייעס אגענטורהאט געוויזן אז 99.99 מענטשן גייען עסן די וואך שבת אין די קאך

איך בין נישט אין די מוט יעצט צי צילייגען פינקטליך ווי אזוי אזא שבת גייט צי, בפרט ווען דריי פערטעל הויז איז שוין פסח'דיג געמאכט
אבער אזויפיל וועל איך יא טיען. אנווינטשען פאר אלע קרעטשמע מיטגלידער 'א פרייליכען שבת' 'א ליסטיגען שבת' 'עסט די שבת סעודות מיט א גיטן אפעטיט'

[איך_הער]

א דיינעם שאנק, ביידאוועי, איך פלאן סיי די וואך און סיי נעקסטע וואך, צו עסן אין דיינונג רום, און יא, איך מאך אליינס דעם סדר ביי מיר אינדערהיים, אויך אין דיינונג רום.

[יאנאש]

שמערל; א גרויסן דאנק פאר די ברכה, זעהט אויס אז דאס איז געווען די סיבה פאר די רואיגע שבת.

[סאכדעס]

און כ'מוז זיך מצטרף זיין לדברי ידידי יאנאש, ס'איז אדורך רואיג.

[שוועמל]

אדורך רואיג?
יוי די קינדער! האט זי געשריגן אלע וויילע.

[יגרסהדותא]

גאנץ בחסד אדוירעך, די עיקר סיבה, ווייל ס'איז געווען א "טשענדזש" אזאך וואס מיינע קינדער לאטווען.

די וואך - פ' צו שבה"ג - גייט מען עסן אין גראדזש, איך האלט אינמיטן אויספרעגן מיינע מייזלעך צו ס'איז א גוטער מקום..

[3x0]

ביי אונז האט מען שוין געגעסן די לעצט צוויי שבתים אין קאך, און מען שמועסט שוין פון עסן היי-וואך (נישט אזוי, קרעמער?) און די קליינע האלל, לעבן די גאס טיר.

[סאכדעס]

ביי מיר איז אויך אזוי געווען אין פלאן. לבסוף האמיר זיך בארעכנט אז מ'פארקויף מיר די גאנצע חמצ'דיגע קיך. אלזא העלמיר דעם שבת מערצעשעם אויך עסן אין קאך.

[צייטליך]

יאך האב געגסן דעם שבת ביים שוויגער, לקיים מה שנאמר "על" מצות "ומרורים יאכליהו"...
הגם ס'איז טאקע געווען אין קיך, אבער פארט האט זי די שווערע ארבייט, נישט איך.

[קרעמער]

ביי מיר עסט מען ב"ה חמץ אויפן דיינונג רום טיש ביז בדיקת חמץ טאג, ולא עד בכלל (ביום בדיקת חמץ עסט מען פארעווע נאכטמאל - כלומר נישט חמץ און נישט מצה)

[פירשט]

קרעמער:
דו וואונסטעך אין ווילי , דו האסט בכלל א קיך?

[Chairlift]

איך האב געמאכט אזא דיל מיטן שוויגער, זי קימט צי מיר עסן דעם גרויסן שבת, און בשכר זאת לאזט זי מיך אריין צי זיך אויף גאנץ יום טוב,

פארשטייט זיך ס'כאפן זיך מיט א שוואגער דא אין דארט באט נעווער מיינד.

וואס זאגט עטץ צים דיל הא?

[יאנאש]

גרעיט מיינדס טינק עלייק.

[מיין שטעלונג]

איך זוך דעם מוח א 'טשוכע' צו געבן. גארנישט מיט א טשורעפאכע וואס מאנכע רופן 'טשוכעפאכע'. איך רעד פון דעם היינט-שוין-אזוי-שטארק-און-גלייכצייטיג-וואויל-בארימטער "זיך אויסטשוכענען".

אן הלכה,
אין א משפחה,
איז א ברכה,
דמעה ימחה,
כי שחה,
רבי בכה,
שלו ככה,
אן הנחה,
אן אויסטשוכע!

מ'ארבעט, מ'ארבעט, מ'ארבעט-מ'ארבעט-מ'ארבעט. עפעס מעג מען זיך אביסל אפרוען אמאל. און צו-וואס זאל דאס זיך אפרוען, אדער - אזויגערופענער - אויסטשוכענען, ברויכן דעם קאפ נוצן. לאז אים טאקע זיך אביסל אויסרוען. סתם. לאז אים וואנדערן ווי א צייגיינער אויף די וועגן. צו וואס צולייגן קאפ צו עפעס? עפעס מחדש זיין? עפעס פארענטפערן? עפעס זאל שטימען? פארוואס???

איז, למעשה, אמממ, גארנישט. פלעין. גארנישט.

איך קען אריינגיין אין אלע אקטיווע פארברענגן אשכולות, אבער דארט דארף איך זיין א 'מענטש'. ס'דארף שטימען. אדער מוז איך ענטפערן צו דער זאך און די ווייכע ווארע אינעם קאפ נוצן, אדער דארף איך לאזן פאלן עפעס אזא וויץ וואס זאל קיין שפור פון מילבן נישט געבן. נו, איך וויל זיך דאך אויסטשוכענען יעצט, ניין?

איי, צו וואס פונקט דער אשכול? נו, איר זענען דאך נישט אויף אייער 'טשוכע-געבן' פעריאדע. איר מעגט דאך יא נוצן דעם קאפ. נו, פרובירט עטץ אפירצוקומען מיט אן אורזאך צו מיין 'טשוכע' אין דיזן אשכול.

א פרייליכן שבת.

[מעכל קנעכל]

טשוכעט אייך אויס מיט א גוטן אפעטיט.