Khsidish [Hasidic] boys pose outside the synagogue of the Belzer Khsidim [Hasids]. (Written on back in Yiddish) "The Belzer 'kloyz' [small synagogue] which was desecrated and robbed by the Munkacsher khsidim (hasidim). Special to the 'Morgn Dzhurnal' [Morning Journal]."
רבי חיים אלעזר שפירא ממונקאטש זצ"ל המנחת אלעזר - ב' סיון
די אחראים: אחראי,גבאי ביהמד
דער בעלזער קלויז אין דער שטאט מונקאטש
- אטעטשמענטס
-
- yivovd_48499.jpg (9.51 KiB) געזען 4365 מאל
דאס בית המדרש פונעם מנחת אלעזר
The 'besmedresh' (house of prayer) of the Munkacsher 'rebe', Khayem Elieyzer Shapira [Hayyim Eleazar], "where the decision to cease robbing and abusing the 'kloyz' [small house of prayer] of the Belzer [khsidim] took place. Special to the 'Morgn Zhurnal'." (in Yiddish.)
- אטעטשמענטס
-
- yivovd_48498.jpg (9.06 KiB) געזען 4359 מאל
- שאץ מאץ
- שר שלשת אלפים
- תגובות: 3031
- זיך איינגעשריבן אום: דאנערשטאג מאי 15, 2008 5:01 pm
- לאקאציע: איבעראל
- פארבינד זיך:
מ'פארציילט אז אמאל ביינאכט האט דער מנח"א שפאצירט מיטן גבאי'ן נעבן דעם בעלזא שטיבל, דער גבאי האט באמערקט אז איינער א אנהענגער פונעם מנח"א גייט אריין אהין אינעם באלזע שטיבל האט ער געוואלט שרייען אויף יענעם, האט אים דער מנח"א געזאגט שריי נישט, ווייל איצט גייט ער אהין נאר ביינאכט, אז דו וועסט שרייען וועט ער גיין אהין בייטאג אויך....
לפי ידועתי איז די חברה קדישא אין מונקאטש געוועהן אין די האנט פון די בעלזא חסידים, איינער האט מער דעטאלן?
לפי ידועתי איז די חברה קדישא אין מונקאטש געוועהן אין די האנט פון די בעלזא חסידים, איינער האט מער דעטאלן?
http://shatzmatz.blogspot.com/" onclick="window.open(this.href);return false;
- שאץ מאץ
- שר שלשת אלפים
- תגובות: 3031
- זיך איינגעשריבן אום: דאנערשטאג מאי 15, 2008 5:01 pm
- לאקאציע: איבעראל
- פארבינד זיך:
ווילאנג ס'איז בלויז היסטאריע מעג מען עס שרייבן..., אויף מיין אחריות
http://shatzmatz.blogspot.com/" onclick="window.open(this.href);return false;
- ווארד2007
- שר חמישים ומאתים
- תגובות: 483
- זיך איינגעשריבן אום: דאנערשטאג אפריל 30, 2009 2:25 pm
- לאקאציע: אין אייגן זעקל
איך האב געהערט די וואך א געוואלדיגע מעשה פון מנחת אלעזר
ס'איז געווען א חשובער איד אין מונקאטש וואס האט זיך נישט פארטראגן מיט איינעם פון די דיינים, האט ער געזאגט פאר ס'ווייב זיינע, הער נאר, פון דעם דיין פרעג מער נישט קיין שאלות, איך קען אויך פסק'נען, סט'מיר פרעגן.
אין א שיינעם פרייטאג קומט ער אהיים, און זעט אויפן טיש ליגט פלייש שהורה בו חכם, פרעגט ער דאס רעבעצין וועם האסטו געפרעגט, זאגט ער דעם און דעם דיין, רעגט ער זיך אויף און זאגט, כ'האדאר דאך געזאגט פרעג נישט יענעם, איך קען דיר אויך פסק'נען די שאלות, זאגט זי אנטשולדיגט ס'איז שפעט, שוין באלד שבת, ווי לאנג על'איך ווארטן אויף דיר.
שוין ער געט א קוק אויף די פלייש און... ער זעט א סירכא
ער נעמט זיך ליארעמען, קוק אן, דער דיין איז מאכיל נבילות וטריפות די גאנצע שטאט.
מוצאי שב"ק לויפט ער אריבער צום מנחת אלעזר מיט די פלייש, און ווייזט אים עס, און שרייט און פארפירט, ווי מעג מען האלטן אזא דיין וואס איז מאכיל נבילות וטריפות
דער מנחת אלעזר קוקט אויף די פלייש, און רופט זיך אן ס'איז כשר, און כהרף עין מאכט ער א ברכה שהכל נהי' בדברו און עסט דערפון.
כמובן דער איד האט אפגעפוצט פון דארט
האט איינער פון די מענטשן וואס זענען דארט געווען געפרעגט דעם מנח"א, ילמדינו רבינו, ס'איז טאקע כשר, אבער ס'איז דאך פארט נישט גלאט?!
רופט זיך אן דער הייליגער מנחת אלעזר:
און יענעם'ס בלוט איז יא גלאט!!!!!!!!!!!!!!!!!!??????????????
ס'איז געווען א חשובער איד אין מונקאטש וואס האט זיך נישט פארטראגן מיט איינעם פון די דיינים, האט ער געזאגט פאר ס'ווייב זיינע, הער נאר, פון דעם דיין פרעג מער נישט קיין שאלות, איך קען אויך פסק'נען, סט'מיר פרעגן.
אין א שיינעם פרייטאג קומט ער אהיים, און זעט אויפן טיש ליגט פלייש שהורה בו חכם, פרעגט ער דאס רעבעצין וועם האסטו געפרעגט, זאגט ער דעם און דעם דיין, רעגט ער זיך אויף און זאגט, כ'האדאר דאך געזאגט פרעג נישט יענעם, איך קען דיר אויך פסק'נען די שאלות, זאגט זי אנטשולדיגט ס'איז שפעט, שוין באלד שבת, ווי לאנג על'איך ווארטן אויף דיר.
שוין ער געט א קוק אויף די פלייש און... ער זעט א סירכא
ער נעמט זיך ליארעמען, קוק אן, דער דיין איז מאכיל נבילות וטריפות די גאנצע שטאט.
מוצאי שב"ק לויפט ער אריבער צום מנחת אלעזר מיט די פלייש, און ווייזט אים עס, און שרייט און פארפירט, ווי מעג מען האלטן אזא דיין וואס איז מאכיל נבילות וטריפות
דער מנחת אלעזר קוקט אויף די פלייש, און רופט זיך אן ס'איז כשר, און כהרף עין מאכט ער א ברכה שהכל נהי' בדברו און עסט דערפון.
כמובן דער איד האט אפגעפוצט פון דארט
האט איינער פון די מענטשן וואס זענען דארט געווען געפרעגט דעם מנח"א, ילמדינו רבינו, ס'איז טאקע כשר, אבער ס'איז דאך פארט נישט גלאט?!
רופט זיך אן דער הייליגער מנחת אלעזר:
און יענעם'ס בלוט איז יא גלאט!!!!!!!!!!!!!!!!!!??????????????
אז ס''איז ערב ראש השנה און מ'רעדט פון הרה"ק בעל מנחת אלזער זי"ע, וואלט איך פארציילט וואס כ'האב געהערט פון א מונקאטשער חסיד.
דער איידעם ר' ברוכ'ל האט נישט געוואלט לערנען די קליינע אותיות, ער האט זיך נישט געהאלטן ראוי דערפאר. האט אים דער שווער געוואלט מסביר זיין וואו וויכטיג ס'איז פאר א רבי צו קענען קבלה מעשיות, האט ער אים פארציילט די מעשה אזוי.
ס'איז אפאר וואכן פאר ראש השנה, דער בעלזר חסיד וויל זיין ביים רבין אויף יום טוב, ס'איז א מהלך רב אבער קיין געלט צו פארן מיטן באן אדער וואגן איז נישטא. וואס טוט מען, מ'שפאצירט שוין פון אפאר וואכן פריער אז אויף יו"ט זאל מען זיין אין בעלז.
נאך אפאר וואכן זיך שלעפן אויף די וועגן און שטעגן, קומט ער ענדליך אן ערב ראש השנה צופרי. ער גייט שנעל אראפלייגן זיין זעקל אין הקדש שטיבל, דארט גייט ער איינשטיין אויף יו"ט. ער לויט אין מקוה און גייט אין ביהמ"ד כאפן א פלאץ אז ער זאל הערן און זעהן דעם רבין.
ס'קומט די צייט פון דאווענען קומט צו אים א חסיד און געט אים א רוק אוועק: ס'איז מיין חזקה, איך שטיי שוין דא יארן. ער גייט אביסל אהינציר און שטייט דארט ביז א צווייטער ריקט אים ווייטער בטענת חזקה, אזוי א דריטער, פערטער, פיפטער וכו'. ס'קומט צו דאווענען זעהט ער זיך אינדרויסן, נישט ער זעהט און נישט ער הערט. שטייענדיג אזוי אינמיטן דאווענען ווייזט אים איינער אויף א טשוואק, דארט גיב דיר א שלעפ ארויף וועסטו זעהן. דער חסיד פוילט זיך נישט, ער געט זיך א צי ארויף, אבער געזעהן דעם רבין האט ער נישט מער וואו דעם שטריימעל, דעם רבין אליין האט שוין נישט געזעהן.
קומט דער חסיד אהיים נאך יו"ט און זאגט פארן בני בית: ס'האט זיך געלוינט די נסיעה מיט די גאנצע טירחה, כ'האב געזעהן דעם רבין'ס שטריימעל!
דאס איז אין בעלז.
מאידך גיסא פארט א חסיד קיין מונקאטש. ער פארט ארויס ביינאכט פאר ראש השנה מיטן באן, ער האט א באקוועמע זיץ אינעם ערשטן קלאס, ער שטייט איין ביי א קרוב מיט א באקוועמע צימער, ער האט א זיץ אין ביהמ"ד אויפ'ן אויבן-אן, ער הערט, ער זעהט, ממש פון אלעם גוטן.
נאך יו"ט קומט ער אהיים און זאגט פאר די אידענע: נעה, ס'האט זיך נישט אזוי געלוינט, דער רב איז געווען אביסל הייזעריג...
זאגט דער שווער פארן איידעם, איב וועסט נישט קענען די קליינע אותיות ווער וועט דען קומען צו דיר....
דער איידעם ר' ברוכ'ל האט נישט געוואלט לערנען די קליינע אותיות, ער האט זיך נישט געהאלטן ראוי דערפאר. האט אים דער שווער געוואלט מסביר זיין וואו וויכטיג ס'איז פאר א רבי צו קענען קבלה מעשיות, האט ער אים פארציילט די מעשה אזוי.
ס'איז אפאר וואכן פאר ראש השנה, דער בעלזר חסיד וויל זיין ביים רבין אויף יום טוב, ס'איז א מהלך רב אבער קיין געלט צו פארן מיטן באן אדער וואגן איז נישטא. וואס טוט מען, מ'שפאצירט שוין פון אפאר וואכן פריער אז אויף יו"ט זאל מען זיין אין בעלז.
נאך אפאר וואכן זיך שלעפן אויף די וועגן און שטעגן, קומט ער ענדליך אן ערב ראש השנה צופרי. ער גייט שנעל אראפלייגן זיין זעקל אין הקדש שטיבל, דארט גייט ער איינשטיין אויף יו"ט. ער לויט אין מקוה און גייט אין ביהמ"ד כאפן א פלאץ אז ער זאל הערן און זעהן דעם רבין.
ס'קומט די צייט פון דאווענען קומט צו אים א חסיד און געט אים א רוק אוועק: ס'איז מיין חזקה, איך שטיי שוין דא יארן. ער גייט אביסל אהינציר און שטייט דארט ביז א צווייטער ריקט אים ווייטער בטענת חזקה, אזוי א דריטער, פערטער, פיפטער וכו'. ס'קומט צו דאווענען זעהט ער זיך אינדרויסן, נישט ער זעהט און נישט ער הערט. שטייענדיג אזוי אינמיטן דאווענען ווייזט אים איינער אויף א טשוואק, דארט גיב דיר א שלעפ ארויף וועסטו זעהן. דער חסיד פוילט זיך נישט, ער געט זיך א צי ארויף, אבער געזעהן דעם רבין האט ער נישט מער וואו דעם שטריימעל, דעם רבין אליין האט שוין נישט געזעהן.
קומט דער חסיד אהיים נאך יו"ט און זאגט פארן בני בית: ס'האט זיך געלוינט די נסיעה מיט די גאנצע טירחה, כ'האב געזעהן דעם רבין'ס שטריימעל!
דאס איז אין בעלז.
מאידך גיסא פארט א חסיד קיין מונקאטש. ער פארט ארויס ביינאכט פאר ראש השנה מיטן באן, ער האט א באקוועמע זיץ אינעם ערשטן קלאס, ער שטייט איין ביי א קרוב מיט א באקוועמע צימער, ער האט א זיץ אין ביהמ"ד אויפ'ן אויבן-אן, ער הערט, ער זעהט, ממש פון אלעם גוטן.
נאך יו"ט קומט ער אהיים און זאגט פאר די אידענע: נעה, ס'האט זיך נישט אזוי געלוינט, דער רב איז געווען אביסל הייזעריג...
זאגט דער שווער פארן איידעם, איב וועסט נישט קענען די קליינע אותיות ווער וועט דען קומען צו דיר....
לעצט פארראכטן דורך יוסלמאן אום פרייטאג סעפטעמבער 18, 2009 8:44 am, פארראכטן געווארן 1 מאל.
-
- שר ארבעת האלפים
- תגובות: 4124
- זיך איינגעשריבן אום: זונטאג יולי 13, 2008 7:11 pm
- לאקאציע: צווישן סקרענטאן און סיראקיוז
מי יודע האט געשריבן:א פחד פון א מעשה,
להתבונן ולראות אז קנאות איז נישט אין געגנזאץ מיט מדות טובות
לכל זמן ועת לכל חפץ
פון הגה"צ ר' יצחק שלמה אונגאר זצ"ל גאב"ד חוג-חת"ס אין ארויסגעקומען א שיין ספר פון סיפורי צדיקים וואס ער האט דערציילט, מיטן נאמען "רשומים בשמך". דערציילט ער דארט אז זיין פאטער הגה"צ ר' אברהם צבי זצ"ל (אב"ד קאפאוואר) איז געווען א מונקאטשער חסיד, און איז אמאל דארט געווען אויף שב"ק און ביי ס"ג האט דער מנחת אלעזר זי"ע כדרכו בקודש געפייערט אקעגן די פארטייען למיניהם, און נאך ס"ג האט ר' אברהם צבי אהיימבאגלייט דעם מנחת אלעזר לביתו נאוה קודש, אנקומענדיג אהיים האט מען אראפגעלייגט פארן מנחת אלעזר אויפן טיש א צייטונג, וואס דארט איז געשטאנען געשריבן אז איינער פון די 'חלוצים הציונים' איז דער'הרג'עט געווארן. דער מנחת אלעזר האט זיך גענומען וויינען ממש ווי אויף א אייגן קינד מיט בכיות נוראות!
אט דאס מיינט "אמת'דיגע" ערליכע קנאות, וועלע שפראצט ארויס פון א הייליג אידיש הארץ., און נישט פון ח"ו מדות מגונות, ודי. (ועיין בס' ברך משה פ' קדושים וועלכע ברענגט אראפ אז תחת אחד השיחים האט זיך מתאונן געווען פאר אים מרן דודו רביה"ק מסאטמאר זי"ע אז די מערכה קעגן ציונות קען פילייכט אריינברענגען מידות רעות ביים עולם, דערפאר ליגט א שטארקע פליכט צו מחנך זיין די קינדער צו מידות טובות).
לחיים ולברכה!
איך האב פינקט יעצט געהערט, אז ביים ברית פין הרה"צ ר' הירשעלע ספינקער זצ"ל, איז דער חקל יצחק געווען דער סנדק, דער מנחת אלעזר איז געווען מוהל. (דער חקל יצחק האט דעלמאץ געוואוינט אין מונקאטש). ביי דער סעודה איז דער מנח"א אוועקגעגאנגען אין דער בעלזער רב איז געקימען. דער בעלזער רב האט געזאגט פארן חקל יצחק: איך בין אייך מקנא אז איר פארשטייט זיך מיטן מונקאטשער רב.
ברוקלין האט געשריבן:דער בעלזער רב האט געזאגט פארן חקל יצחק: איך בין אייך מקנא אז איר פארשטייט זיך מיטן מונקאטשער רב.
ס'איז דא אבער אן אנדערע מעשה אויך, אז דער חקל יצחק האט געזאגט - בנוגע דעם מנחת אלעזר - ווען בעלזער רב איז אוועקגעפארן פון מונקאטש, 'יעצט וועט ער זיך נעמען צו מיר'... . און אזוי ווערן דערציילט כמה סיפורים בנוגע הנ"ל, ודי.
- דארפסמאן
- שר ששת אלפים
- תגובות: 6484
- זיך איינגעשריבן אום: דינסטאג נאוועמבער 14, 2006 2:52 pm
- לאקאציע: אין דארף
מיין זיידע ז"ל פלעגט זייער באדערען ווען מען פלעגט רעדן פון די מחלוקה. ער האט מיר געזאגט אז זיין טאטע איז ממש קראנק געווארען פון די מחלוקה (ער פלעגט גיין צו ביידען, געווען איז ער א בעלזער חסיד אבער זייער נאנט געווען מיטן מיקאטשער רב)
זכיתם הקדושים יגן עלינו ועכי"א
זכיתם הקדושים יגן עלינו ועכי"א
הכו"ח ר' אברהם דארפסמאן שליט"א
פה ב'דארף יצ"ו -
פה ב'דארף יצ"ו -
דארפסמאן האט געשריבן:ער פלעגט גיין צו ביידען, געווען איז ער א בעלזער חסיד אבער זייער נאנט געווען מיטן מונקאטשער רב
זכותם הקדושים יגן עלינו ועכי"א
בדרך בדיחותא מעג מען אנמערקן אז דאס איז ממש א 'יקר המציאות' אז אפילו ער איז געווען א בעלזער חסיד איז ער אויך געגאנגען צום מונקאטשער רב, ודי.
מען דערציילט אז ווען רביה"ק מסאטמאר איז געווען אין פעסט אינאיינעם מיט הרה"ק מהר"א מבעלזא (דוכט זיך ש"ק וישלח תש"ד) האט דער בעלזער רב געזאגט פארן רב'ין מיט א ווערטל "מיר האבן בשותפות'דיגע חסידים (הכוונה שהחסידים הלכו לשני הרביים)", האט דער רבי געענטפערט מיט א שמייכל "אפשר פארקערט (היינו שחסידיו הם ג"כ חסידי בעלזא), אבער דאס זיכער נישט"...
אבער אזוי ווי דארפסמאן האט געזאגט, ס'פעלט נישט אויס צו רעדן פון די זאכן.
- farshlufen
- שר שלשים אלף
- תגובות: 35244
- זיך איינגעשריבן אום: פרייטאג נאוועמבער 16, 2007 8:26 am
- לאקאציע: אויף די פאליצעס אין ספרים שאנק
טענצל, אינו פליאה כל כך
איך האב געהערט (קען זיין ס'שטייט שוין אפילו דא אין אשכול) אז איינע פון די גרויסע דיינים אין מונקאטש פלעגט יעדע וואך גיין זאגן גוט שבת פארן בעלזער רב, אמאל האט מען אים פאר'מסר'ט פארן מנחת אלעזר, האט דער מנחת אלעזר געזאגט "ער מעג, ער מיינט כבוד התורה".
איך האב געהערט (קען זיין ס'שטייט שוין אפילו דא אין אשכול) אז איינע פון די גרויסע דיינים אין מונקאטש פלעגט יעדע וואך גיין זאגן גוט שבת פארן בעלזער רב, אמאל האט מען אים פאר'מסר'ט פארן מנחת אלעזר, האט דער מנחת אלעזר געזאגט "ער מעג, ער מיינט כבוד התורה".
אידעלע זיי פרייליך, שטארק דיך שטארק דיך אצינד, ווייל דו ביסט דאך א בן מלך, דעם באשעפער'ס קינד.