שאלות אין הלכות שבת

די אחראים: אחראי,גבאי ביהמד

קדושת לוי
שר העשר
תגובות: 21
זיך איינגעשריבן אום: דינסטאג סעפטעמבער 03, 2019 2:14 pm

  • ציטיר
  • צו לייגן א דאנק דארפט איר זיין אריינגעלאגט

תגובה דורך קדושת לוי »

דורש ומבקש האט געשריבן:שאלה א קען זיין מותר.
קודם כל איז עס א קובע מלאכתו אן א אמירה.
און עס איז א אמירה דאמירה דהיינו אז איך האב נישט גערעדט צום טראק דרייווער דיירעקט, נאר דורך א צווייטן גוי. און די גאנצע איסור על פי רוב איז נאר הוצאה בכרמלית.
סך הכל ס'איז דא אסאך ציריפים להתיר און פרעג דיין דיין וואס ער האלט להלכה

זה ברור דקובע מלאכתו אסור אסור אף בלא אמירה כמבואר בכמה מקומות עיין פמ"ג סימן רמ"ד משב"ז ס"ק ה
לגבי אמירה דאמירה. זה תלוי במחלוקת. ולרוב הפוסקים הוא בגדר שבות דשבות(כמ"ש בשבות יעקב ועוד) דמותר רק במקום הפסד מרובה או צורך הרבה
והשאלה הוא בדאורייתא (דרייווען א טראק איז מלאכת מבעיר)
קדושת לוי
שר העשר
תגובות: 21
זיך איינגעשריבן אום: דינסטאג סעפטעמבער 03, 2019 2:14 pm

  • ציטיר
  • צו לייגן א דאנק דארפט איר זיין אריינגעלאגט

תגובה דורך קדושת לוי »

למעלה משבעים האט געשריבן:
דורש ומבקש האט געשריבן:שאלה א קען זיין מותר.
קודם כל איז עס א קובע מלאכתו אן א אמירה.
און עס איז א אמירה דאמירה דהיינו אז איך האב נישט גערעדט צום טראק דרייווער דיירעקט, נאר דורך א צווייטן גוי. און די גאנצע איסור על פי רוב איז נאר הוצאה בכרמלית.
סך הכל ס'איז דא אסאך ציריפים להתיר און פרעג דיין דיין וואס ער האלט להלכה

זינט ווען איז קובע מלאכתו בשבת דווקא דורך ארויסזאגן מיטן מויל? סיינען א קאנטראקט איז פונקט אזוי אסור, די סיבה פארוואס ס'איז אסור איז די זעלבע סיי מיטן זאגן און סיי בכתב.
אמירה דאמירה אפילו בדרבנן אפילו פון ער"ש איז מען למעשה בכלל נישט מתיר סתם אזוי ווייל די ווילסט עס האבן פריער.
איר קענט אזוי גוט זיין און זאגן וואס נאך צירופים איר האט געטראפן?

א קאנטראקט איז ממש אמירה וזה אינו חידוש כלל
דריידל
שר תשעת אלפים
תגובות: 9184
זיך איינגעשריבן אום: דינסטאג יולי 07, 2015 2:13 pm

  • ציטיר
  • צו לייגן א דאנק דארפט איר זיין אריינגעלאגט

תגובה דורך דריידל »

ווען מ'איז שבת אין האטעל ווי די טיר צום בנין עפענט זיך אויטאמאטיש מעג מען אריינגיין צוזאמען מיט א גוי אפילו מ'איז גורם די טיר זאל זיך האלטן אפן לענגער?
מעג מען בעטן א גוי זאל עפענען די טיר?
מעג מען רירן די קארטל/שליסל אדער איז עס מוקצה?

אויפן צד אז אלעס איז מותר, איז עס א לכתחילה אדער איז בעסער נישט איינצושטיין אויף אזא פלאץ?
כ'הא נישט קיין צייט יעצט; רוף מיך צוריק נאכמיטאג
דורש ומבקש
שר מאה
תגובות: 185
זיך איינגעשריבן אום: זונטאג יולי 05, 2015 7:03 pm

  • ציטיר
  • צו לייגן א דאנק דארפט איר זיין אריינגעלאגט

תגובה דורך דורש ומבקש »

קדושת לוי האט געשריבן:
למעלה משבעים האט געשריבן:
דורש ומבקש האט געשריבן:שאלה א קען זיין מותר.
קודם כל איז עס א קובע מלאכתו אן א אמירה.
און עס איז א אמירה דאמירה דהיינו אז איך האב נישט גערעדט צום טראק דרייווער דיירעקט, נאר דורך א צווייטן גוי. און די גאנצע איסור על פי רוב איז נאר הוצאה בכרמלית.
סך הכל ס'איז דא אסאך ציריפים להתיר און פרעג דיין דיין וואס ער האלט להלכה

זינט ווען איז קובע מלאכתו בשבת דווקא דורך ארויסזאגן מיטן מויל? סיינען א קאנטראקט איז פונקט אזוי אסור, די סיבה פארוואס ס'איז אסור איז די זעלבע סיי מיטן זאגן און סיי בכתב.
אמירה דאמירה אפילו בדרבנן אפילו פון ער"ש איז מען למעשה בכלל נישט מתיר סתם אזוי ווייל די ווילסט עס האבן פריער.
איר קענט אזוי גוט זיין און זאגן וואס נאך צירופים איר האט געטראפן?

א קאנטראקט איז ממש אמירה וזה אינו חידוש כלל


דא איז נישט די מקום מאריך צו זיין בדרוש, און איך האב נישט לעת עתה די צייט נאכצוקוקען די מראה מקומות, דאך בקיצור לאמיר מסביר זיין מיינע ווערטער

א. קובע מלאכתו איז א גרויסע מחלוקת אחרונים די פמ"ג און מ"ב האלטן אז אפי' בלי אמירת ישראל איז עס אסור (זיי לערנעןאז עס איז אסור מדין שלוחות) אבער די שולחן ערוך הרב האלט אז נאר מיט אן אמירה איז עס אסור עז איז געבויעט אויף א מ"א בסי' ש"ז (סק"ג ?) און עס ווערט מבואר בארוכות בתהלה לדוד ובעיקר בספר זכרון יוסף (עס איז א"א להאריך דא אין דעם) , נאר די שאלה איז צי כתיבה אדער דורך א קאמפיאטער הייסט ווי גערעדט אדער נישט , און עס איז דא א תשובה פון ר' יונתן שטייף אויף סי' רמ"ז וואס ער איז מצדד להקל און דעם

ב. אמירה דאמירה איז די חת"ס מקיל אויב ער האט גערעדט צום גוי פון פאר שבת, און די מ"ב איז מקיל לצורך גדול, ממילא פאר א צירוף איז עס זיכער גיט, ועוד ס'איז מסתבר אז נאר ווען ס'איז אסור מדין שליחות אסר'ט די מ"ב ועוד אבער ווען ס'איז נאר אסור אלטץ קובע מלאכתו, מדין אמירה איז מותר לכו"ע

ג. לגבי די אנצונדען די טראק, איז א מחלוקת אחרונים צי ס'איז אסור, ווייל מצד הישראל קען ער גיין מיטען פיס ער טוט עס נאר פאר זיך, אזוי ווי מ'זעט ביי מאפען די ערד אז ער קען אן דעם, און דא איז איוך מסתבר אז קובע מלאכתו אן שליחות איז גרינגער, ווייל סוף כל סוף אן אמירה פאר דעם איז נישט געווען...

ד. על פי רוב איז עס נאר ריבוי בשעורים ווייל די גוי האט נאך אנדערע פעקליך, און ריבוי בשעורים דורך א גוי איז א גרויסע מחלוקת אחרונים צי ס'איז אסור, וכ"ש בכגון דא וואס איז דא די סברה פון נר א' נר למאה.....

איך שרייב עס נישט ח"ו להקיל להלכה, נאר ארויס צוברענגען אז מ'דארף עס פרעגן פון א דיין , מכל שכן במקום וואס עס איז דא עפעס א צורך....
אוועטאר
למעלה משבעים
שר עשרת אלפים
תגובות: 12394
זיך איינגעשריבן אום: זונטאג מארטש 02, 2008 10:17 pm
לאקאציע: ערגעץ פארבלאנדזשעט אויף די גראדע וואסערן

  • ציטיר
  • צו לייגן א דאנק דארפט איר זיין אריינגעלאגט

תגובה דורך למעלה משבעים »

דורש ומבקש האט געשריבן:דא איז נישט די מקום מאריך צו זיין בדרוש, און איך האב נישט לעת עתה די צייט נאכצוקוקען די מראה מקומות, דאך בקיצור לאמיר מסביר זיין מיינע ווערטער

א. קובע מלאכתו איז א גרויסע מחלוקת אחרונים די פמ"ג און מ"ב האלטן אז אפי' בלי אמירת ישראל איז עס אסור (זיי לערנעןאז עס איז אסור מדין שלוחות) אבער די שולחן ערוך הרב האלט אז נאר מיט אן אמירה איז עס אסור עז איז געבויעט אויף א מ"א בסי' ש"ז (סק"ג ?) און עס ווערט מבואר בארוכות בתהלה לדוד ובעיקר בספר זכרון יוסף (עס איז א"א להאריך דא אין דעם) , נאר די שאלה איז צי כתיבה אדער דורך א קאמפיאטער הייסט ווי גערעדט אדער נישט , און עס איז דא א תשובה פון ר' יונתן שטייף אויף סי' רמ"ז וואס ער איז מצדד להקל און דעם

איך ווייס נישט פונקטליך וואספארא מחלוקת איר רעדט פון, און איך ווייס נישט וואס איר האט געטראפן אין רב, והאמת אגיד די נושא האב איך שוין נישט געלערנט מן הסתם פאר אזא גוטע 6-7 יאר, אבער די שועה"ר ליגט מיר איינגעקריצט אין די ביינער.

אין שועה"ר קען מען זיך זייער גרינג טועה זיין, מען דארף באמת מקיף זיין איבעראל ווי ער רעדט פון די איסור פון אמירה לעכו"ם צו תופס זיין זיין מהלך, בכל אופן די קלארסטע איז אין קו"א סי' רס"ג סק"ח, אין מיטן זיינע ווערטער אין די נייע דרוק איז עס ד"ה והענין הוא, ווי ער איז מבאר זייער קלאר די איסור פארוואס א גוי טאר נישט טון א מלאכה אדעתא דישראל אפילו אן קיין אמירה, דאס איז צוליב די איסור פון שליחות, דיש שליחות לנכרי לחומרא לענין שבת, און בכללות דבריו אין די סימנים פון דעם נושא רופט ער דאס אן מיטן לשון מיחזי כשלוחו, דאס איז נישט קיין מראית עין, און דאס איז אויך נישט קיין גזירה פון חשד אז פאר מענטשן קוקט עס אויס ווי א שליח, נאר חז"ל האבן דאס אנגעקוקט ווי שליחות וואס איז אסור [אסאך קלארקייט קומט צו אין דעם נושא ווען מען פארשטייט דעם געדאנק], אמירה איז אן עקסטערע איסור אלץ ממצוא חפציך וואס איז נאר אסור אין שבת.

אלץ די איסור פון מיחזי כשלוחו, אויב דער גוי טוט דער מלאכה אין שבת אדעתא דישראל איז דאס אייביג אסור, און בעצם דאס איז די מעלה פון קבלנות, ווייל דאן טוט ער די מלאכה אדעתא דנפשיה, אבער אפילו אין אזא פאל, אויב וועט דער איד באיזה אופן שהוא מגלה דעת זיין פארן גוי אז ער וויל די מלאכה זאל זיין דייקא אין שבת, טוט ער עס שוין אדעתא דישראל און ס'איז אסור אלץ שליחות, כמבואר בשועה"ר סי' רנ"ב ס"ד. ממילא וואס איז די חילוק צו ס'איז בכתב צו באמירה אדער אויף אן אנדערע וועג, אויב דער גוי ווייסט דורך דעם וואס דער איד האט אים דאס מגלה געווען אז ער דארף עס אין שבת טוט ער דאס אדעתא דישראל.

דורש ומבקש האט געשריבן: ב. אמירה דאמירה איז די חת"ס מקיל אויב ער האט גערעדט צום גוי פון פאר שבת, און די מ"ב איז מקיל לצורך גדול, ממילא פאר א צירוף איז עס זיכער גיט, ועוד ס'איז מסתבר אז נאר ווען ס'איז אסור מדין שליחות אסר'ט די מ"ב ועוד אבער ווען ס'איז נאר אסור אלטץ קובע מלאכתו, מדין אמירה איז מותר לכו"ע

די מ"ב איז נישט מסכים צו דעם חת"ס מיטן טענה אז ס'איז דא א בפירוש'ע רשב"א אנדערש, די מ"ב וואס איז מקיל לצורך איז מקיל בכלל אין אמירה דאמירה אפילו אין שבת. די צווייטע חלק פארשטיי איך נישט וואס איר זאגט, איר האט דאך פריער געזאגט אז לויטן מ"ב איז קובע מלאכתו בשבת אסור מדין שליחות נישט מכח אמירה.

דורש ומבקש האט געשריבן:ג. לגבי די אנצונדען די טראק, איז א מחלוקת אחרונים צי ס'איז אסור, ווייל מצד הישראל קען ער גיין מיטען פיס ער טוט עס נאר פאר זיך, אזוי ווי מ'זעט ביי מאפען די ערד אז ער קען אן דעם, און דא איז איוך מסתבר אז קובע מלאכתו אן שליחות איז גרינגער, ווייל סוף כל סוף אן אמירה פאר דעם איז נישט געווען...

ד. על פי רוב איז עס נאר ריבוי בשעורים ווייל די גוי האט נאך אנדערע פעקליך, און ריבוי בשעורים דורך א גוי איז א גרויסע מחלוקת אחרונים צי ס'איז אסור, וכ"ש בכגון דא וואס איז דא די סברה פון נר א' נר למאה.....

איך שרייב עס נישט ח"ו להקיל להלכה, נאר ארויס צוברענגען אז מ'דארף עס פרעגן פון א דיין , מכל שכן במקום וואס עס איז דא עפעס א צורך....

כ'הער אייערע אנדערע צירופים, און מען קען דערין דן זיין, און מען דארף וויסן צו די מציאות איז טאקע אזוי, בכל אופן להוי ידועה, צירופים זיכט מען ווען ס'איז א צורך, און נישט סתם אזוי ווייל מיר שמעקט צו האבן עפעס פריער.
דורש ומבקש
שר מאה
תגובות: 185
זיך איינגעשריבן אום: זונטאג יולי 05, 2015 7:03 pm

  • ציטיר
  • צו לייגן א דאנק דארפט איר זיין אריינגעלאגט

תגובה דורך דורש ומבקש »

מפני כבוד אותו זקן וועל איך פראבירן צו ענטפערן
א. איר האט אנגעצייכנט די קונטרת אחרון אין סי' רס"ג קוקט דארט אריין בד"ה והענין וואס ער צייכנט אן די דין פון מכס וואס מ'האט מתיר געווען קובע מלאכתו אבער נישט שכיר יום, איז די רב מסביר אז שכיר יום וואס איז מטעם שליחות האט מען נישט געוואלט מתיר זיין משא"כ קובע מלאכתו,
און דאס איז די הסבר פארוואס רמז שלא בדרך ציווי איז מותר ביי קובע מלאכתו הגם די גוי פארשטייט די רמז כמבואר במ"א בסוף סי' ש"ז...., עס איז מבואר כמה פעמים בהרב להמדייק בסי' רמ"ז און אין סי' רנ"ב
ואפשר להאריך עוד אבער איך מיין ס'איז שלא לצורך

ב. איך האב געמיינט צו זאגן אז העומדים בשיטות המ"ב קענען מודה זיין ביי קובע מלאכתו, לויט ווי ס'איז מבואר אין די אחרונים אז מ'נעמט אן די רב שו"ע לענין קובע מלאכתו, ( דלשיטתו מובן המ"א בסי' ש"ז ועוד כמה דברים בהסגי')
אוועטאר
למעלה משבעים
שר עשרת אלפים
תגובות: 12394
זיך איינגעשריבן אום: זונטאג מארטש 02, 2008 10:17 pm
לאקאציע: ערגעץ פארבלאנדזשעט אויף די גראדע וואסערן

  • ציטיר
  • צו לייגן א דאנק דארפט איר זיין אריינגעלאגט

תגובה דורך למעלה משבעים »

דורש ומבקש האט געשריבן:מפני כבוד אותו זקן וועל איך פראבירן צו ענטפערן
א. איר האט אנגעצייכנט די קונטרת אחרון אין סי' רס"ג קוקט דארט אריין בד"ה והענין וואס ער צייכנט אן די דין פון מכס וואס מ'האט מתיר געווען קובע מלאכתו אבער נישט שכיר יום, איז די רב מסביר אז שכיר יום וואס איז מטעם שליחות האט מען נישט געוואלט מתיר זיין משא"כ קובע מלאכתו,
און דאס איז די הסבר פארוואס רמז שלא בדרך ציווי איז מותר ביי קובע מלאכתו הגם די גוי פארשטייט די רמז כמבואר במ"א בסוף סי' ש"ז...., עס איז מבואר כמה פעמים בהרב להמדייק בסי' רמ"ז און אין סי' רנ"ב
ואפשר להאריך עוד אבער איך מיין ס'איז שלא לצורך

ב. איך האב געמיינט צו זאגן אז העומדים בשיטות המ"ב קענען מודה זיין ביי קובע מלאכתו, לויט ווי ס'איז מבואר אין די אחרונים אז מ'נעמט אן די רב שו"ע לענין קובע מלאכתו, ( דלשיטתו מובן המ"א בסי' ש"ז ועוד כמה דברים בהסגי')

איך בין סתם נייגעריג, איר האט שוין דורכגעלערנט גרינטליך דעם שועה"ר מיט די קו"א אויף די סימנים און פארשטאנען אלעס? אדער איר האט געטראפן דעם זכרון יוסף וואס ס'האט אייך אויסגעזען איר פארשטייט און געגאנגען מיט דעם לויט אייער הבנה?

ווי איר שרייבט נעמט איר עס פונעם זכרון יוסף, נאך וואס איר וועט זען מיינע ווערטער נעמט ארויס דעם זכרון יוסף, לערנט עס איבער וועט איר זען אז ער זאגט ממש דאס.

בכל אופן ווען מען שטעלט צוזאם אלעס וואס דער שועה"ר שרייבט אין די סימנים, קענסטו נישט לערנען אז די איסור פון קובע מלאכתו בשבת פאר א קבלן איז נישט אלץ נראה כשלוחו נאר אלץ אן עקסטערע איסור פון אמירה [וואס איז אסור אלץ? דהיינו איסור האמירה שנתחדש פה לדבריכם מה זה? ממצוא חפציך? הייסט דאס איז מותר לפני השבת?].

קען זיין כ'בין נישט געווען גענוג קלאר פריער, עמער פראבירן צו זיין קלארער, די ווערטער פונעם שועה"ר ווי ער רעדט פון שליחות דארף מען שטארק מדייק זיין, דורכאויס די אלע סימנים בפנים און פון קו"א בויעט זיך ארויס אז ער האט געהאלטן אז די איסור פון אמירה לעכו"ם איז צוליב שליחות, אבער ער צוטיילט עס אין צוויי חלקים, און שוין גלייך אין סי' רמ"ג הייבט ער אן מיט די צוויי, דהיינו ס'איז דא שליחות ממש, און ס'איז דא נראה כשלוחו.

די דוגמא פון שליחות ממש, איז א שכיר יום וואס איז במציאות ממש א שליח פונעם איד צו ארבייטען דעם איד'ס ארבייט אויף דעם שבת טאג, און ווי ער איז מסביר אין קו"א איז דאס נישט דוקא ווייל די איד האט אים קובע געווען צו ארבייטן שבת, נאר אפילו אויב דער גוי אליין האט דאס געקליבן, וויבאלד דער גוי קלייבט זיך נאר וועלכע טאג צו זיין דער שליח פונעם איד, און די סיבה פארוואס ער איז מסכים צו זיין א שליח, איז די געלט וואס ער באקומט פארן ארבייטן דעם איד'ס ארבייט, אן אנדערע דוגמא ווי ער איז א שליח ממש איז לגבי חולב זיין א בהמה אין שבת דוכט זיך סי' ש"ה.

די דוגמא פון נראה כשלוחו, איז ביי א קבלן, וואס באמת איז בכלל נישט קיין שליח פונעם איד, וויבאלד דער מלאכה איז זיינס, אבער אפילו אזוי איז דא אופנים וואס חז"ל האבן דאס אנגעקוקט ווי כאילו ער איז דעם איד'ס שליח, אין קורצן רופט ער עס צומאל נראה כשלוחו, אדער מיחזי כשלוחו, אדער כעוסק בשליחות הישראל וכדו', אלעס מיינט די זעלבע, במציאות איז ער נישט קיין שליח, אבער חז"ל האבן דאס נאך אלץ גערעכט ווי א שליח [נישט גזירה אטו שליח ממש].

די חילוק צווישן די צוויי, געדענק איך נאר אויפן מינוט וואס שטייט אין קו"א לגבי הפסד מרובה אדער צורך מצוה, דהיינו שליחות ממש וואלט מען נישט מתיר געווען אפילו במקום הפסד מרובה, אפילו ס'איז א שבות דשבות, משא"כ מחזי כשלוחו יא. און דאס איז די הסבר פארוואס במכס האט מען מתיר געווען קובע מלאכתו בשבת, וויבאלד למעשה איז ער א קבלן, איז שליחות ממש נישטא, און נראה כשלוחו האט מען יא מתיר געווען שבות דשבות לצורך מצוה.

דאס וואס איר זאגט לגבי רמז שלא בדרך ציווי, האמת אגיד איך בין נישט בתוך הדברים צו געדענקן יעדן דעטאל, אבער מיר ליגט אין קאפ פונעם שועה"ר אז דארט איז בכלל נישט קובע מלאכתו בשבת, איי פארוואס טוט עס די גוי דוקא אום שבת און ווארט נישט אויף נאך שבת, דאס איז ווייל ער האט טאקע ריכטיג פארשטאנען אז דער איד וויל עס ליינען, אבער דאס נישט ווארטן אויף נאך שבת איז מצד דעם גוי, ווייל דער גוי וויל דאך שוין ענדיגן ווי פריער דעם שליחות פון ברענגן דעם בריוו, און ער שפירט אז ביז ווילאנג די איד קען עס נישט ליינען האט ער נישט אויסגעפירט זיין שליחות אויף וואס ער ווערט באצאלט.
דורש ומבקש
שר מאה
תגובות: 185
זיך איינגעשריבן אום: זונטאג יולי 05, 2015 7:03 pm

  • ציטיר
  • צו לייגן א דאנק דארפט איר זיין אריינגעלאגט

תגובה דורך דורש ומבקש »

איר קענט מיר ביטע אנצייגן ווי די רב שו"ע רופט אן קובע מלאכתו מיחזי כשלוחו אדער נראה כשלוחו ( אחוץ ווען ס'איז דא די סברת המהרי"א פון סי' רמ"ג) ?
קדושת לוי
שר העשר
תגובות: 21
זיך איינגעשריבן אום: דינסטאג סעפטעמבער 03, 2019 2:14 pm

  • ציטיר
  • צו לייגן א דאנק דארפט איר זיין אריינגעלאגט

תגובה דורך קדושת לוי »

ביטע זייט מסביר וואס מיינט "קובע מלאכתו אן קיין אמירה" איך פארשטיי נישט ווי אזוי עס קען זיין אזא הכי תמצא (ביי רמז קומט נישט אריין קובע מלאכתו בכלל) און בכלל אפשר זאגט איר מיר ווי דער רב רעדט פון דעם איך מיין אז איר מישט אויס מיט דעם באקאנטען חידוש הרב לגבי איסור מהרי"א אז ס'איז נישטא קיין איסור מרוויח אן קיין ציווי אדער מיינט איר וואס ער זאגט לגבי מרה"ע בכמה מקומות אז ס'איז נישט אסור אן קיין ציווי
לגבי די עצם שאלה, אויב מרעדט במקום הפסד וכדומה איז גענוג דאס אליין אז קובע מלאכתו איז מותר במקום הפסד כמבואר בסימן רמ"ד סעיף ו' און די היתר פון חת"ם סופר נעמט מען אויך אן במקום צורך גדול בזמנינו. די שאלה איז אויב איך וויל עס אן קיין שום צורך
קדושת לוי
שר העשר
תגובות: 21
זיך איינגעשריבן אום: דינסטאג סעפטעמבער 03, 2019 2:14 pm

  • ציטיר
  • צו לייגן א דאנק דארפט איר זיין אריינגעלאגט

תגובה דורך קדושת לוי »

דורש ומבקש האט געשריבן:איר קענט מיר ביטע אנצייגן ווי די רב שו"ע רופט אן קובע מלאכתו מיחזי כשלוחו אדער נראה כשלוחו ( אחוץ ווען ס'איז דא די סברת המהרי"א פון סי' רמ"ג) ?

ער זאגט דאס נישט און ערגעץ ער זאגט אמירה לנכרי שבות אבער דאס איז פשוט אז דאס איז נישט אסור אלץ שליחות ממש (דהא מותר במקום הפסד ובאמת מקשה התהל"ד דמ"ש ובאמרי יושר (סימן מ"ב?) כתב איה"נ דמותר ובחזון נחום האריך להקשות עליו) ובספרי זמנינו כתבו לבאר דדין זה דדומה להאיסור בסימן ש"ז סעיף כ"א (בשל בשר זה) ושם האיסור משום מיחזא
דורש ומבקש
שר מאה
תגובות: 185
זיך איינגעשריבן אום: זונטאג יולי 05, 2015 7:03 pm

  • ציטיר
  • צו לייגן א דאנק דארפט איר זיין אריינגעלאגט

תגובה דורך דורש ומבקש »

קדושת לוי האט געשריבן:ביטע זייט מסביר וואס מיינט "קובע מלאכתו אן קיין אמירה" איך פארשטיי נישט ווי אזוי עס קען זיין אזא הכי תמצא (ביי רמז קומט נישט אריין קובע מלאכתו בכלל)

פארוואס איז נישט שייך קובע מלאכתו ביי רמז? די איד האט מרמז געווען אז ער זאל אים טוען א מלאכה בשבת דווקא, און די גוי טוט עס ווייל ער האט פארשטאנען די רמז.
קדושת לוי
שר העשר
תגובות: 21
זיך איינגעשריבן אום: דינסטאג סעפטעמבער 03, 2019 2:14 pm

  • ציטיר
  • צו לייגן א דאנק דארפט איר זיין אריינגעלאגט

תגובה דורך קדושת לוי »

דורש ומבקש האט געשריבן:
קדושת לוי האט געשריבן:ביטע זייט מסביר וואס מיינט "קובע מלאכתו אן קיין אמירה" איך פארשטיי נישט ווי אזוי עס קען זיין אזא הכי תמצא (ביי רמז קומט נישט אריין קובע מלאכתו בכלל)

פארוואס איז נישט שייך קובע מלאכתו ביי רמז? די איד האט מרמז געווען אז ער זאל אים טוען א מלאכה בשבת דווקא, און די גוי טוט עס ווייל ער האט פארשטאנען די רמז.

קובע מלאכתו איז טייטש אז די גוי טוט די מלאכה ביום השבת דוקא וויבאלד די איד האט דאס פארלאנגט פון עם "אפילו ברמז" זאג איך אז אפילו די גוי טוט די עצם מלאכה פאר זיך (קבלן) אבער דאס וואס דער גוי טוט עס דוקא אום שבת מחמת ישראל זעהט עס אויס ווי זיין שליח און ס'איז אסור, אבער דאס איז אלעס נאר ווען דער גוי איז דיין פועל ער טוט די מלאכה מתחילה ווייל די האט עם געהייסען, רמז מיינט די איד האט עם קיינמאל גארנישט געהייסען נאר ער איז עם מרמז (שלא בדרך ציווי דוקא דאס הייסט אז ער הייסט עם גארנישט צו טין, משא"כ צו זאגן וויש אפ דיין נאז כדי ער זאל פארשטיין צו אפווישען די פחם פין די לעכט איז אסור כמבואר ברב) צו אנצונדען די לעקטער (במקום דליכא הנאה כ"כ, דמותר ליהנות) אזא פאל איז מותר אפילו די גוי פארשטייט עס צו טין אום שבת אבער "די האסט עם גארנישט געהייסען" אזא פאל האט זיין פעולה קיין שום שייכות נישט מיט'ן איד
דורש ומבקש
שר מאה
תגובות: 185
זיך איינגעשריבן אום: זונטאג יולי 05, 2015 7:03 pm

  • ציטיר
  • צו לייגן א דאנק דארפט איר זיין אריינגעלאגט

תגובה דורך דורש ומבקש »

קדושת לוי האט געשריבן: אפילו די גוי פארשטייט עס צו טין אום שבת אבער "די האסט עם גארנישט געהייסען" אזא פאל האט זיין פעולה קיין שום שייכות נישט מיט'ן איד

מיין קליין מח פארשטייט נישט וואס די שרייבסט.
אפשר איז שוין אדורך צופיל יאר זייט איך האב געלערנט אין כולל, חבל על דאבדין.....

פארוואס ווייל איך האב נאר מרמז געווען ווערט ער אויס שליח, פארוואס הייסט עס אז די איד האו נישט קיין שום שייכות מיטן מלאכה, סוף כל סוף טוט עס די גוי פארן איד און וועגן די איד, ווייל ער האט פארשטאנען די רמז און ער נעמט עס אן פונקט ווי ווען די איד הייסט אים....
צו איז דא א דין אין שליחות אז ס'מוז זיין מיט אן אמירה מפורשת ?
קדושת לוי
שר העשר
תגובות: 21
זיך איינגעשריבן אום: דינסטאג סעפטעמבער 03, 2019 2:14 pm

  • ציטיר
  • צו לייגן א דאנק דארפט איר זיין אריינגעלאגט

תגובה דורך קדושת לוי »

דורש ומבקש האט געשריבן:
קדושת לוי האט געשריבן: אפילו די גוי פארשטייט עס צו טין אום שבת אבער "די האסט עם גארנישט געהייסען" אזא פאל האט זיין פעולה קיין שום שייכות נישט מיט'ן איד

מיין קליין מח פארשטייט נישט וואס די שרייבסט.
אפשר איז שוין אדורך צופיל יאר זייט איך האב געלערנט אין כולל, חבל על דאבדין.....

פארוואס ווייל איך האב נאר מרמז געווען ווערט ער אויס שליח, פארוואס הייסט עס אז די איד האו נישט קיין שום שייכות מיטן מלאכה, סוף כל סוף טוט עס די גוי פארן איד און וועגן די איד, ווייל ער האט פארשטאנען די רמז און ער נעמט עס אן פונקט ווי ווען די איד הייסט אים....
צו איז דא א דין אין שליחות אז ס'מוז זיין מיט אן אמירה מפורשת ?

און איין ווארט קובע מלאכתו איז נאר ווען ער איז דיין פועל משא"כ לגבי רמיזה איז ער נישטט דיין פועל, וזה פשוט
קדושת לוי
שר העשר
תגובות: 21
זיך איינגעשריבן אום: דינסטאג סעפטעמבער 03, 2019 2:14 pm

  • ציטיר
  • צו לייגן א דאנק דארפט איר זיין אריינגעלאגט

תגובה דורך קדושת לוי »

די שאלה איז א כללות'דיגע שאלה ס'האט נישט מיט קובע מלאכתו, און די תירוץ איז פשוט, ער ווערט נישט דיין שליח ווען די הייסט עם נישט ולכן מותר לרמוז
אוועטאר
למעלה משבעים
שר עשרת אלפים
תגובות: 12394
זיך איינגעשריבן אום: זונטאג מארטש 02, 2008 10:17 pm
לאקאציע: ערגעץ פארבלאנדזשעט אויף די גראדע וואסערן

  • ציטיר
  • צו לייגן א דאנק דארפט איר זיין אריינגעלאגט

תגובה דורך למעלה משבעים »

דורש ומבקש האט געשריבן:איר קענט מיר ביטע אנצייגן ווי די רב שו"ע רופט אן קובע מלאכתו מיחזי כשלוחו אדער נראה כשלוחו ( אחוץ ווען ס'איז דא די סברת המהרי"א פון סי' רמ"ג) ?

ווי געזאגט בין איך נישט יעצט בתוך הענינים איז דורך שבת האב איך פשוט איבערגעקוקט וואס ליגט מיר אין זכרון, און כ'האף די זכרון נער'ט מיר נישט... נאך איין נקודה פאר איך ענטפער, כ'ענטפער מיטן חשבון אז די האסט פארפעלט א ווארט אין דיין שאלה, די ווארט "בשבת", דהיינו קובע מלאכתו "בשבת", נישט אז די פרעגסט בכללות ווי ער זאגט אז ביי א קבלן זאל נאך אלץ זיין א פראבלעם פון מחזי כשלוחו, ווייל דאס שטייט אין כמה וכמה פלעצער קלאר.

לאמיר דיר אנווייזן לפי זכרוני איינע פון די פלעצטער פון ווי דאס קומט ארויס, און ווי שוין געשריבן, אמת עס שטייט נישט ארויס די ווערטער ברחל בתך הקטנה "הקובע מלאכתו בשבת לקבלן שקצץ, אסור דמחזי כשלוחו", אבער פון וואס די שועה"ר שרייבט דורכאויס די סימנים, שטייט עס יא קלאר.

ווי שוין געשמועסט אין סי' רס"ג אין קו"א ברענגט ער ארויס די נקודה וואס די פראבלעם איז אז די גוי טוט די מלאכה בשביל ישראל [אדעתא דישראל]. איז ער עס דארט מסביר כלפי מכס, פארוואס האט זיך פארלאנגט ביי מכס כדי צו מתיר זיין במקום הפסד אז ער זאל זיין א קבלן, ווייל אויב איז ער נישט קיין קבלן טוט ער די מלאכה אדעתא דישראל, און ווען א גוי טוט עפעס בשביל ישראל ווערט ער א שליח פון דעם איד, ויש שליחות לחומרא.

און ווי שוין געברענגט איז די שועה"ר טאקע מחלק אין קו"א סי' רמ"ג צווישן א קבלן און א שכיר יום לגבי מכס, אז א קבלן האט מען מתיר געווען בהפסד מרובה, ווייל למעשה די עצם ארבעט טוט ער למעשה אדעתא דנפשיה, און נישט צוליב דעם איד, משא"כ א שכיר יום איז ער סך הכל באצאלט צו טון דעם איד'ס שליחות בעצם יום השבת און דאס איז אסור אפילו בהפסד מרובה. און די הסבר דערצו זעט מען אין סי' ש"ה, אז א גוי וואס איז נישט קיין קבלן, און ווערט נישט באצאלט אויב טוט ער א מלאכה בשביל ישראל איז ער א שליח ממש און דאס איז אייביג אסור, משא"כ א קבלן טוט דאך די עצם מלאכה אדעתא דנפשיה.

ווייס מיר שוין אז אויב טוט ער בשביל ישראל איז ער א שליח ממש, אבער דערווייל האמיר דאס נאר געזען ביי איינער וואס איז נישט קיין קבלן. וואס טוט זיך מיט א קבלן אויף א פאל וואס ער טוט יא בשביל ישראל, איז ער א שליח גמור אדער נאר מחזי כשלוחו, אדער גאר אן אנדערע איסור פון "אמירה".

איז לאמיר זען וואס שטייט אין סי' רמ"ז, רעדט מען פון נעמען א קבלן צו שיקן א בריוו פאר אן אנדערע איד, שטייט דארט אין שועה"ר אז מען טאר נישט שיקן א בריוו אם לא קצץ, ואין קבוע בי דואר בעיר, אפילו ס'איז דא צייט אנצוקומען פאר שבת, לויטן רא"ש איז די איסור נאר ער"ש, און לויטן רי"ף והרמב"ם איז די איסור אפילו פון זונטאג.

זאגט דארט די שועה"ר אז דאס אלעס איז נאר בכתב ישראל, אבער בכתב עכו"ם מעג מען יא, ווייל די טעם האיסור איז אלץ מראית עין, שיאמרו שבשבת נתנה לו הישראל, און דאס איז נאר שייך ווען ס'איז אן אידישע כתב.

אין קו"א גייט ער אריין מבאר זיין לויט וועם איז די חילוק פון כתב ישראל אדער כתב עכו"ם און מיטן טעם צוליב מראית עין, הייבט ער קודם אן מסביר זיין אז דאס שטימט לויטן רא"ש, און ער זאגט דארט אז לכאורה לויטן רמב"ם וואלט געדארפט זיין אסור אפי' בכתב עכו"ם, און זיין הסבר איז אזוי, ווייל די רמב"ם האלט דאך אז אפילו ביום ראשון איז אסור, הגם דאז לא נראה כלל כאילו שולחו לילך בשבת, און די טעם האיסור לויטן רמב"ם איז ווייל ער טוט די מלאכה בשביל הישראל [און מיר ווייסן דאך פון סי' ש"ה אז ווען א גוי טוט א מלאכה בשביל ישראל איז ער א שליח ממש] און דאן איז נישט קיין חילוק וועלכע טאג אין וואך ער מאכט אים זיין שליח, ממילא אפילו ס'איז נישט כתב ישראל, דאך טוט ער עס בשביל הישראל, און ווערט א שליח ממש פונעם איד, דארף עס זיין אסור.

זאגט ער אבער אז דאס איז נישט ריכטיג, ווייל אין ב"י איז מבואר אז נישט דאס איז די טעם האיסור לויטן רמב"ם, נאר לויט יעדן איז די טעם האיסור בלא קצץ אלץ "מחזי כשלוחו", און נישט דאס אליין ווייל ער טוט די מלאכה בשביל ישראל, נו אויב אזוי איינמאל ס'איז דא צייט אנצוקומען דארט וואלט געדארפט זיין מותר, ווייל דאן איז דאך שוין נישט מחזי כשלוחו, אויף דעם איז די הסבר אז דא רעדט מען בכתב ישראל, און דאן איז שוין דא א נייע פראבלעם פון מראית העין [וואס די רא"ש האט נישט מורא געהאט מופלג לפני השבת].

סך הכל וואס מען זעט פון דא איז, אז ביי א קבלן זאגן מיר נישט אז ער איז א שליח ממש, אבער דאך קען נאך אלץ זיין אן איסור מטעם "מחזי כשלוחו" אויב ער טוט די מלאכה בשביל הישראל, וואס אין דעם פאל איז דאס צוליב וואס ער האט נישט קוצץ געווען.

יעצט לאמיר צוקומען צום נקודה פון קובע מלאכתו בשבת, שטייט אין סי' רנ"ב אז ביי א קבלן, אויב האט ער נישט קוצץ געווען, אפילו אויב ער האט אים עס געגעבן זונטאג, און ער האט געהאט גענוג צייט עס צו ענדיגן פאר שבת, דאך אויב זעט ער אים טון די מלאכה, דארף די איד מוחה זיין אויף אים, ווייל אויב נישט הגם ער איז א קבלן, דאך וויבאלד די איד זעט, וועט ער עס טון בשביל הישראל.

איז ער דארט מאריך אין קו"א צו דווקא אויב ער זעט צו אויך אויב ער ווייסט, עכ"פ בתוך הדברים ברענגט ער ארויס אז די חילוק צו ער האט קוצץ געווען צו נישט, איז נאר אויב וואלט ער עס געקענט ענדיגן פאר שבת, זאגט ער אזוי וז"ל "אבל כשאי אפשר לה להעשות בחול בגלל הישראל, אזי מקרי עשיית השבת בשבילו, אף על גב דקצץ, וצריך למחות אף שאינו רואה".

זעט מען דא אז די פראבלעם פון קובע זיין מלאכתו בשבת ביי א קבלן אפילו כשקצץ איז אז "מקרי עשיית השבת בשבילו", און נישט עפעס א נייעם איסור פון "אמירה", נו, לויט די אויבנדיגע ידועות אז ביי א קבלן כשלא קצץ אויב די גוי ארבעט בשביל הישראל איז די טעם האיסור אלץ מחזי כשלוחו, איז כ"ש בקצץ איז ער נישט קיין שליח ממש נאר מחזי כשלוחו.

איי וואס איז טאקע די הסבר, ער איז דאך א קבלן, וואס טוט די ארבעט אדעתא דנפשיה, איז ווי קומט שליחות אהער, איז די ענטפער גאר פשוט, ווי מען זעט אזא חילוק אין קו"א סי' רמ"ד בתו"ד, אז ס'איז דא די עצם מלאכה, און ס'איז דא די טאג וואס ער ארבעט, אמת אז אויף די עצם מלאכה איז ער א קבלן, אבער חוץ דעם אויף דעם טאג שבת, פארוואס ארבעט ער דייקא דעם טאג, דאס דארף אויך זיין אדעתא דנפשיה. און אויב איז די איד קובע דעם טאג צו זיין דייקא שבת, קומט אויס אז דאס קלויבן דייקא דעם טאג איז אדעתא דישראל וואס דאן איז ביי א קבלן אסור אלץ מחזי כשלוחו.

אבער חוץ די ראיה ליגט מיר אין קאפ אז ס'איז דא גאנץ אסאך מאל וואס מען זעט פונעם שועה"ר וואס ער זאגט די פארקערטע אז אויב מען איז נישט מקפיד איז נישט נראה כשלוחו, ומכלל לאו אתה שומע הן.
אוועטאר
למעלה משבעים
שר עשרת אלפים
תגובות: 12394
זיך איינגעשריבן אום: זונטאג מארטש 02, 2008 10:17 pm
לאקאציע: ערגעץ פארבלאנדזשעט אויף די גראדע וואסערן

  • ציטיר
  • צו לייגן א דאנק דארפט איר זיין אריינגעלאגט

תגובה דורך למעלה משבעים »

די תגובה איז ארויסגעקומען לענגער ווי כ'האב געוואלט, אבער ס'איז בעצם קורצע נקודות נאר אן אריכות פון וואס מ'רעדט, איז לאמיר עס מאכן בקיצור נמרץ. עס קומט ארויס פון די ווערטער אינעם שועה"ר פון די פאלגענדע צוזאמשטעל.

עכו"ם העושה בשביל ישראל נאסר מכח שליחות - קו"א סי' רס"ג
חילוק בין קבלן שעושה אדעתא דנפשיה לשכיר יום אם מותר בהפסד מרובה - קו"א סי' רמ"ג
הסבר החילוק הוא כמו שרואין דכשעושה בשביל הישראל הוא שליחו ממש ואסור לצורך מצוה - סי' ש"ה
קבלן העושה בשביל ישראל אינו שלוחו ממש, רק מחזי כשלוחו - קו"א סי' רמ"ז.
קובע מלאכתו בשבת אסור מטעם דמקרי עשיית השבת בשבילו - קו"א סי' רנ"ב.
להתיר קבלן צריך שיעבוד אדעתא דנפשיה הן עצם המלאכה והן עצם עשיית המלאכה בשבת - קו"א סי' רמ"ד.

ומכיון דרק בשכיר יום הוא שליח ממש, אבל בקבלן כשעושה בשביל ישראל הוא רק מיחזי כשלוחו, בהכרח מה שכתב טעם שאסור קובע מלאכתו בשבת מטעם שעושה בשביל ישראל הוא מטעם מחזי, וההסבר לזה הוא דאיה"נ דעצם העבודה עושה לעצמו, אבל הקבע לעבוד דייקא ביום השבת הוא בשביל הישראל ומחזי כשלוחו לזה.
דורש ומבקש
שר מאה
תגובות: 185
זיך איינגעשריבן אום: זונטאג יולי 05, 2015 7:03 pm

  • ציטיר
  • צו לייגן א דאנק דארפט איר זיין אריינגעלאגט

תגובה דורך דורש ומבקש »

איך פארשטיי נישט די גאנצע סאמעטאכע כבוד הרב

בראשית כל. זעהט מען קלאר אז שליחות ממש איז נישט דא. איז שוין גילטיג אלעס וואס איך האב געשריבן ווייל די איסור איז נאר מיט אן אמירה ממש והא ראי' רמז, די שאלה איז נאר וואס איז די טעם האיסור לויט די רב שו"ע וואס האלט אז שליחות איז נישט דא...

איר פארשטייט אז די איסור איז וועגן מיחזי כשליחו. איך הער אייער פשט, אבער אינעם רב שו"ע שטייט עס נישט קלאר, ער זאגט נאר אז מיקרי עשיית השבת בשבילו. איך האב עס נישט לעצטענס געלערנט צי קענען זיך מפלפל זיין אויף דעים, נאר לפי זכרוני האב איך געלערנט אז עס איז א איסור פון אמירה( איך מיין אז עס שטייט אין זכרון יוסף, ס'איז נאר זייער שווער נאכציקוקן) ס'ליגט מיר אין זכרון אז דאס האט אויסגעגראד אסאך שווערקייטן, און אז דאס איז פשט פון די טעם שלא יהא שבת קלה בעיניו ויבוא לעשות בשבת וואס די רב ברענגט אראפ אנהייב רמ"ג (אפשר האט מען געאסרט אמירה וועגן ס'איז דעמעלטס נראה קצת כשלוחו)
קדושת לוי
שר העשר
תגובות: 21
זיך איינגעשריבן אום: דינסטאג סעפטעמבער 03, 2019 2:14 pm

  • ציטיר
  • צו לייגן א דאנק דארפט איר זיין אריינגעלאגט

תגובה דורך קדושת לוי »

1)אויב איז קובע מלאכתו אסור אלץ אמירה ביטע זייט מסביר פארוואס איז דאס מותר במקום הפסד? איז דען אמירה מותר במקום הפסד?
2)איינמאל די גוי איז דיין פועל (אפילו קבלן) איז נישטא קיין שום חילוק וויאזוי ער פארשטייט פון דיר אז די מלאבה דארף געטון ווערן אום שבת, און אפילו ס'איז נאר ברמז איז דאס אסור, ואין שום חולק על זה
3)ביטע מסביר זיין וועלכע מחלוקת בין הפמ"ג ומשנ"ב להרב איר האט אויבן דערמאנט
דורש ומבקש
שר מאה
תגובות: 185
זיך איינגעשריבן אום: זונטאג יולי 05, 2015 7:03 pm

  • ציטיר
  • צו לייגן א דאנק דארפט איר זיין אריינגעלאגט

תגובה דורך דורש ומבקש »

אייעם סארי. אבער איך פארשטיי נישט דיינע שאלות..

פון ווי נעמסטו די החלטה אז רמז איז אסור ביי קבלן ?
יעדע עושה בחינם איז מותר וועגן טובת הנאה, דהיינו מ'קוקט אים אן ווי א קבלן
אוועטאר
למעלה משבעים
שר עשרת אלפים
תגובות: 12394
זיך איינגעשריבן אום: זונטאג מארטש 02, 2008 10:17 pm
לאקאציע: ערגעץ פארבלאנדזשעט אויף די גראדע וואסערן

  • ציטיר
  • צו לייגן א דאנק דארפט איר זיין אריינגעלאגט

תגובה דורך למעלה משבעים »

דורש ומבקש האט געשריבן:איך פארשטיי נישט די גאנצע סאמעטאכע כבוד הרב

בראשית כל. זעהט מען קלאר אז שליחות ממש איז נישט דא. איז שוין גילטיג אלעס וואס איך האב געשריבן ווייל די איסור איז נאר מיט אן אמירה ממש והא ראי' רמז, די שאלה איז נאר וואס איז די טעם האיסור לויט די רב שו"ע וואס האלט אז שליחות איז נישט דא...

איר פארשטייט אז די איסור איז וועגן מיחזי כשליחו. איך הער אייער פשט, אבער אינעם רב שו"ע שטייט עס נישט קלאר, ער זאגט נאר אז מיקרי עשיית השבת בשבילו. איך האב עס נישט לעצטענס געלערנט צי קענען זיך מפלפל זיין אויף דעים, נאר לפי זכרוני האב איך געלערנט אז עס איז א איסור פון אמירה( איך מיין אז עס שטייט אין זכרון יוסף, ס'איז נאר זייער שווער נאכציקוקן) ס'ליגט מיר אין זכרון אז דאס האט אויסגעגראד אסאך שווערקייטן, און אז דאס איז פשט פון די טעם שלא יהא שבת קלה בעיניו ויבוא לעשות בשבת וואס די רב ברענגט אראפ אנהייב רמ"ג (אפשר האט מען געאסרט אמירה וועגן ס'איז דעמעלטס נראה קצת כשלוחו)

דארט ווי איר זעט אז שליחות ממש איז נישטא זעט איר אז מחזי כשלוחו איז יא דא, איר האט זעט אויס נישט געכאפט די עיקר נקודה וואס איך ברענג ארויס, די שועה"ר דארף נישט יעדע מאל מסביר זיין די טעם האיסור, ער זאגט עס איינמאל און פון דארט וועסטו עס נעמען ווייטער. און ער זאגט זייער קלאר די טעם פארוואס ווען א גוי ארבעט בשביל ישראל איז אסור, אן קיין קבלנות איז עס שליחות ממש, און מיט קבלנות איז עס מחזי כשלוחו, ממילא דארף ער בכלל נישט איבערזאגן איבעראל די עצם טעם, ס'איז גענוג צו זאגן די מציאות אז ס'איז "בשבילו". ממילא שטייט עס קלאר אין שועה"ר.

לגבי די זכרון יוסף, קוקט ביטע נאך דא אמת ער ניצט די לשון אמירה לעכו"ם שבות, אבער ער מיינט די איסור וואס ער זאגט פארדעם [15 שורות פון אונטן] אז ס'איז מבואר אין שועה"ר אז ס'איז אלץ מחזי כשלוחו.

און באמת איז דאס די נקודה וואס איך האב ארויסגעברענגט אין מיין ערשטן תגובה, אז לענין אמירה לעכו"ם איז פארהאן צוויי חלקים, א שליח ממש און מחזי כשלוחו, און נישט אז די מחזי איז עפעס א שוואכע איסור, נאר ביידע זענען די זעלבע אסור, עס מאכט נאר א חילוק לגבי הפסד מרובה אדער צורך מצוה.

די טעם פון שלא תהא שבת קלה, זאגט ער פארוואס חז"ל האבן בכלל דא מחמיר געווען צו זאגן יש שליחות לחומרא. בכל אופן איר פירט דאך בעצם אויס די זעלבע ווי מיר... נאר איר האלט אז דייקא אמירה איז אסור, איך זע עס נישט אין די שועה"ר. אויב עפעס זע איך אנדערש ווי מען וועט שוין צוקומען.

וואס איר ברענגט פון רמז אז די סיבת ההיתר איז ווייל ס'איז נישט קיין אמירה, איז פשוט נישט ריכטיג, די שועה"ר זאגט אן אנדערע טעם דארט, ער זאגט די טעם ההיתר איז ווייל ס'איז נישט בשביל ישראל, נאר "לדעת עצמו הוא עושה", ווייל ער איז א קבלן בעצם מיטן שיקן די בריוו, און ער וויל דא פשוט ענדיגן זיין ארבעט [חוץ אויב איר רעדט פון אן אנדערע הלכה].

שנית לדבריכם אויב איז ביי א קבלן אסור נאר מיט אן אמירה, וואס איז די הסבר פארוואס ווען ס'איז לא קצץ, וואס בעצם האט זיך גארנישט געטוישט דער גוי ארבעט ווייטער באמת אדעתא דנפשיה און נישט בשביל ישראל, און ער האט אים עס געגעבן בד' וה' איז בכלל נישטא די פראבלעם פון מחזי כשלוחו אויך נישט כמבואר בשועה"ר סי' רנ"ב, אבער דאך איז מבואר דארט אין שועה"ר, אז אויב זעט ער אים ארבייטן הייסט דאס בשביל ישראל, איר קענט מסביר זיין איינס, פארוואס הייסט דאס בשביל ישראל ער איז דאך א קבלן, צוויי לאמיר שוין זאגן אז ער טוט עס בשביל ישראל, וואס איז די איסור דערמיט, פארוואס זאל עס זיין א פראבלעם, נישט נאר קיין אמירה איז נישט געווען, נאר אפילו קיין רמז אויך נישט?

כ'וועל אייך זאגן די תירוץ, ס'איז ע"פ דעם שועה"ר אז א קבלן אויב טוט ער בשביל ישראל איז אסור ווייל ס'איז נראה כשלוחו, און דאס איז אסור אפילו אן קיין אמירה בכלל, און אויף דעם ארויף זאגט ער וואס איך האב פריער געברענגט, אז אויב טוט עס די גוי אין שבת דייקא צוליב דעם איד, הייסט עס געטון די מלאכה בשבילו אפילו בקצץ, און וואס איז די איסור? די זעלבע איסור פון וואס מען רעדט דא, מחזי כשלוחו.

דורש ומבקש האט געשריבן:אייעם סארי. אבער איך פארשטיי נישט דיינע שאלות..

פון ווי נעמסטו די החלטה אז רמז איז אסור ביי קבלן ?
יעדע עושה בחינם איז מותר וועגן טובת הנאה, דהיינו מ'קוקט אים אן ווי א קבלן

עס שטייט קלאר אין שועה"ר סי' ש"ז ס"ח, אויב דער איד פרעגט אים נאך שבת פארוואס האסטו עס נישט געטון אום שבת, וואס דאס איז נישט א רמז בדרך ציווי, דאך איז אסור ביי א קבלן, און נאר ווען דער גוי טוט עס מעצמו צוליב א טובת הנאה איז מותר.
קדושת לוי
שר העשר
תגובות: 21
זיך איינגעשריבן אום: דינסטאג סעפטעמבער 03, 2019 2:14 pm

  • ציטיר
  • צו לייגן א דאנק דארפט איר זיין אריינגעלאגט

תגובה דורך קדושת לוי »

דורש ומבקש האט געשריבן:אייעם סארי. אבער איך פארשטיי נישט דיינע שאלות..

פון ווי נעמסטו די החלטה אז רמז איז אסור ביי קבלן ?
יעדע עושה בחינם איז מותר וועגן טובת הנאה, דהיינו מ'קוקט אים אן ווי א קבלן

וועלכע חלק פון שאלה א און ג האט איר נישט פארשטאנען?
קדושת לוי
שר העשר
תגובות: 21
זיך איינגעשריבן אום: דינסטאג סעפטעמבער 03, 2019 2:14 pm

  • ציטיר
  • צו לייגן א דאנק דארפט איר זיין אריינגעלאגט

תגובה דורך קדושת לוי »

למעלה משבעים האט געשריבן:
דורש ומבקש האט געשריבן:אייעם סארי. אבער איך פארשטיי נישט דיינע שאלות..

פון ווי נעמסטו די החלטה אז רמז איז אסור ביי קבלן ?
יעדע עושה בחינם איז מותר וועגן טובת הנאה, דהיינו מ'קוקט אים אן ווי א קבלן

עס שטייט קלאר אין שועה"ר סי' ש"ז ס"ח, אויב דער איד פרעגט אים נאך שבת פארוואס האסטו עס נישט געטון אום שבת, וואס דאס איז נישט א רמז בדרך ציווי, דאך איז אסור ביי א קבלן, און נאר ווען דער גוי טוט עס מעצמו צוליב א טובת הנאה איז מותר.

זה טעות, הרב שם אוסר מטעם איסור מהרי"א דכיון דרק הישראל מרוויח מהמלאכה בשבת אסור
קדושת לוי
שר העשר
תגובות: 21
זיך איינגעשריבן אום: דינסטאג סעפטעמבער 03, 2019 2:14 pm

  • ציטיר
  • צו לייגן א דאנק דארפט איר זיין אריינגעלאגט

תגובה דורך קדושת לוי »

דורש ומבקש האט געשריבן:איך פארשטיי נישט די גאנצע סאמעטאכע כבוד הרב

בראשית כל. זעהט מען קלאר אז שליחות ממש איז נישט דא. איז שוין גילטיג אלעס וואס איך האב געשריבן ווייל די איסור איז נאר מיט אן אמירה ממש והא ראי' רמז, די שאלה איז נאר וואס איז די טעם האיסור לויט די רב שו"ע וואס האלט אז שליחות איז נישט דא...

איר פארשטייט אז די איסור איז וועגן מיחזי כשליחו. איך הער אייער פשט, אבער אינעם רב שו"ע שטייט עס נישט קלאר, ער זאגט נאר אז מיקרי עשיית השבת בשבילו. איך האב עס נישט לעצטענס געלערנט צי קענען זיך מפלפל זיין אויף דעים, נאר לפי זכרוני האב איך געלערנט אז עס איז א איסור פון אמירה( איך מיין אז עס שטייט אין זכרון יוסף, ס'איז נאר זייער שווער נאכציקוקן) ס'ליגט מיר אין זכרון אז דאס האט אויסגעגראד אסאך שווערקייטן, און אז דאס איז פשט פון די טעם שלא יהא שבת קלה בעיניו ויבוא לעשות בשבת וואס די רב ברענגט אראפ אנהייב רמ"ג (אפשר האט מען געאסרט אמירה וועגן ס'איז דעמעלטס נראה קצת כשלוחו)

איך מיין די מיינסט זכרון יוסף אות רכא, ער איז מבאר אז קבלן "כשלא קצץ" אויב ער טוט די מלאכה אום שבת דוקא מחמת הישראל דעמאלטס איז ער א "שליח ממש" (מיט דעם איז ער מסביר דברי שועה"ר ריש סי' רמג עי"ש), אבער דאס איז אלעס ביי "לא קצץ", ביי קצץ זאגט ער "דבזה אף אם אומר לו שיעשה בשבת לא נעשה שלוחו ולא אסור מדינא אלא מחומרא בעלמא" (נישט גענוג?)
דורש ומבקש
שר מאה
תגובות: 185
זיך איינגעשריבן אום: זונטאג יולי 05, 2015 7:03 pm

  • ציטיר
  • צו לייגן א דאנק דארפט איר זיין אריינגעלאגט

תגובה דורך דורש ומבקש »

הרב למעלה.
איך זעה אז איר זענט אויסגעקאכט אין די סגי'. ליידער בין איך נישט אזוי שטארק אין די סגי'....

אבער דאס איז א קלארע הלכה אז א קבלן מיט אמירת ישראל צי ארבעטן שבת איז אסור. און אויב איז עס דורך א רמז איז מותר די מקור איז סי' ש"ז און עס שטייט אינעם רב שו"ע מערערע מאל.
במציאות איז די גוי א קבלן בכל אופן. און ער טוט עס אין שבת דייקא ווייל די איד וויל אדער האט אים עס די איד געזאגט בפירוש אדער דורך א רמז. נאר די דין זאגט אז כל זמן די איד האט נישט גערעדט הייסט עס נישט ווי די גוי טוט עס בשביל הישראל (וואס די טעם איז.דאס איז אונזער שאלה...).
איעדער פארשטייט אז ווען איך זאג פאר א גוי צונד אן די לעקטער אדער איך זאג ס'איז טינקעל, בכל אופן פארשייט די גוי די זעלבע זאך אבער די הלכה טוישט זיך (לאמיר נישט רעדן וועגן הנאה אד"ג)

דאס וואס איר שרייבט וועגן לא קצץ. דאס איז סגי' פאר זיך ווייל דארט איז די גוי נישט פארזיכערט מיטן געלד. און די שו"ע האלט אז מצד א' איז עס נאך ערגער פון א שכיר יום וואס באקומט עכ"פ באצאלט און ס'איז אסור אפי' בדיעבד....
שרייב תגובה

צוריק צו “הלכות שבת”