"שלום זכר" אדער "שלום זכור"?
די אחראים: יאנאש,אור המקיף,אחראי,געלעגער
- קלאָצקאָפּ
- שר עשרת אלפים
- תגובות: 10239
- זיך איינגעשריבן אום: דינסטאג יולי 25, 2017 9:24 pm
- לאקאציע: ערגעץ אנדערש
"שלום זכר" אדער "שלום זכור"?
שוין פרובירט צו ערווענען אינעם "זכר בונדל" אשכול, אבער קיינער האט זיך נישט אנגערופן.
וואס איז די ריכטיגע, שלום זכר אדער שלום זכור (מיט א ו')?
לויט ווי איך האב אמאל געהערט איז פארהאן טעמים אויף ביידע, און הגם עס איז אנגענומען אלס "שלום זכר", איז אבער "שלום זכור" דער עיקר.
האב איך געוואלט בעטן ווער ס'האט עפעס ידיעות דערוועגן (נישט פון אייגענע השערות), זאל ביטע אראפברענגען די מקורות.
א דאנק
וואס איז די ריכטיגע, שלום זכר אדער שלום זכור (מיט א ו')?
לויט ווי איך האב אמאל געהערט איז פארהאן טעמים אויף ביידע, און הגם עס איז אנגענומען אלס "שלום זכר", איז אבער "שלום זכור" דער עיקר.
האב איך געוואלט בעטן ווער ס'האט עפעס ידיעות דערוועגן (נישט פון אייגענע השערות), זאל ביטע אראפברענגען די מקורות.
א דאנק
-
- שר חמישים ומאתים
- תגובות: 332
- זיך איינגעשריבן אום: מאנטאג יוני 15, 2015 3:32 pm
ידוע מה שכתב היעב"ץ במגדל עז.
ובדרישה יו"ד סי' ש"ה כתב 'ואני כתבתי בדרשתי סמך לסעודה שעושין בליל שבת וקוראין לו זכר ובשבת בשחרית הולכין אצל היולדת שהוא נגד זכור ושמור'. (בענין המנהג של שבת בבקר ראה זכרון יעקב ליפשיץ ח"א סי' כ"ב.)
וראה עוד בתהלה לדוד מהרה"ק מבוטשאטש על תהילים פרק ק"ד פסוק י"ד.
ובדרישה יו"ד סי' ש"ה כתב 'ואני כתבתי בדרשתי סמך לסעודה שעושין בליל שבת וקוראין לו זכר ובשבת בשחרית הולכין אצל היולדת שהוא נגד זכור ושמור'. (בענין המנהג של שבת בבקר ראה זכרון יעקב ליפשיץ ח"א סי' כ"ב.)
וראה עוד בתהלה לדוד מהרה"ק מבוטשאטש על תהילים פרק ק"ד פסוק י"ד.
- קלאָצקאָפּ
- שר עשרת אלפים
- תגובות: 10239
- זיך איינגעשריבן אום: דינסטאג יולי 25, 2017 9:24 pm
- לאקאציע: ערגעץ אנדערש
- farshlufen
- שר שלשים אלף
- תגובות: 35431
- זיך איינגעשריבן אום: פרייטאג נאוועמבער 16, 2007 8:26 am
- לאקאציע: אויף די פאליצעס אין ספרים שאנק
- קלאָצקאָפּ
- שר עשרת אלפים
- תגובות: 10239
- זיך איינגעשריבן אום: דינסטאג יולי 25, 2017 9:24 pm
- לאקאציע: ערגעץ אנדערש
כ'האב לעצטנס אריינגעקלערט אין דעם זכר-זכור נושא, וואס בפשטות איז זכר, א בן זכר, און זכור א ל' פון געדענקען, זכור את אשר עשה לך וכו'. למעשה איז נישט אויסגעשלאסן אז זכור איז אויך אן אפטייטש אויף א בן זכר. מ'זעט דאס קלאר ביי לשון ארמי. דכר, זכר אויף אראמיש, ווערט אויך גענוצט אויף געדענקען, 'אידכר', וכהנה רבות. זעט מען אז בשורש איז עס איינס.
לא לנו האט געשריבן:כ'האב לעצטנס אריינגעקלערט אין דעם זכר-זכור נושא, וואס בפשטות איז זכר, א בן זכר, און זכור א ל' פון געדענקען, זכור את אשר עשה לך וכו'. למעשה איז נישט אויסגעשלאסן אז זכור איז אויך אן אפטייטש אויף א בן זכר. מ'זעט דאס קלאר ביי לשון ארמי. דכר, זכר אויף אראמיש, ווערט אויך גענוצט אויף געדענקען, 'אידכר', וכהנה רבות. זעט מען אז בשורש איז עס איינס.
דאס איז קיין ראיה, וווייל וואס דער אראמישער ד' איז אין פלאץ פונעם לשה"ק ז' והוא פשוט
מיללער האט געשריבן:לא לנו האט געשריבן:כ'האב לעצטנס אריינגעקלערט אין דעם זכר-זכור נושא, וואס בפשטות איז זכר, א בן זכר, און זכור א ל' פון געדענקען, זכור את אשר עשה לך וכו'. למעשה איז נישט אויסגעשלאסן אז זכור איז אויך אן אפטייטש אויף א בן זכר. מ'זעט דאס קלאר ביי לשון ארמי. דכר, זכר אויף אראמיש, ווערט אויך גענוצט אויף געדענקען, 'אידכר', וכהנה רבות. זעט מען אז בשורש איז עס איינס.
דאס איז קיין ראיה, וווייל וואס דער אראמישער ד' איז אין פלאץ פונעם לשה"ק ז' והוא פשוט
אבער וועסט נישט טרעפן דארט דכר מיט דכור.
- קלאָצקאָפּ
- שר עשרת אלפים
- תגובות: 10239
- זיך איינגעשריבן אום: דינסטאג יולי 25, 2017 9:24 pm
- לאקאציע: ערגעץ אנדערש
פייערמאן האט געשריבן:ידוע מה שכתב היעב"ץ במגדל עז.
זעען מיר אז ער רופט עס אן "זכר", אבער נישט מל' זכר, נאר מל' זכרון, ואולי צ"ל "זֵכֶר" או זָכַר.
די ענין איז אסאך זאכען איך וועל ארפ ברענגען אפאר
מען איז מקבל פנים די נשמה אויף די וועלט עס ווערט עם ביטער אין פינסטער טרייסט מען די נשמה מיט שבת לפי דעם שלם זכר מען זאגט פאר די זכר אז עס איז דא די לעכטיגע שבת די טעםהאב איך געזען ברענגען פאר וואס איז אייביג דא א שבת פאר א ברית
מען איז מקבל די השפעות אויף א גאנץ לעבען ביי די שלום זכור מען געדענקט(זכור) צו קימען וויטשען כדי עס זאל זיין אגאנץ לעבען שלום מיט אלע גיטע השפעות טובות
עס שטייט אין ספרים הקד' אז ווען אידן וואלטען געוויסט זייער כח אין די קליינע ברכה מזל טוב וואס מען ווינשט וואלט מען נישט געקארגט אין מען וואלט געגאנגען צו וועלעכע זכר מען קען כדי אז פאר נאך א איד זאל זיין גיט
יש עוד הרבה אבער איך געדענק נישט יעצט
מען איז מקבל פנים די נשמה אויף די וועלט עס ווערט עם ביטער אין פינסטער טרייסט מען די נשמה מיט שבת לפי דעם שלם זכר מען זאגט פאר די זכר אז עס איז דא די לעכטיגע שבת די טעםהאב איך געזען ברענגען פאר וואס איז אייביג דא א שבת פאר א ברית
מען איז מקבל די השפעות אויף א גאנץ לעבען ביי די שלום זכור מען געדענקט(זכור) צו קימען וויטשען כדי עס זאל זיין אגאנץ לעבען שלום מיט אלע גיטע השפעות טובות
עס שטייט אין ספרים הקד' אז ווען אידן וואלטען געוויסט זייער כח אין די קליינע ברכה מזל טוב וואס מען ווינשט וואלט מען נישט געקארגט אין מען וואלט געגאנגען צו וועלעכע זכר מען קען כדי אז פאר נאך א איד זאל זיין גיט
יש עוד הרבה אבער איך געדענק נישט יעצט
זייטיגע נאטיץ
איר קאנט נאכזאגן מיינע אין אייער נאמען, נאר זאגט נישט אייערס אין מיין נאמען!
פייערמאן האט געשריבן:ידוע מה שכתב היעב"ץ במגדל עז.
דער לינק איז נישט צום יעב"ץ
פייערמאן האט געשריבן:ובדרישה יו"ד סי' ש"ה כתב 'ואני כתבתי בדרשתי סמך לסעודה שעושין בליל שבת וקוראין לו זכר ובשבת בשחרית הולכין אצל היולדת שהוא נגד זכור ושמור'.
farshlufen האט געשריבן:דהיינו, אז ביינאכט מאכט מען א סעודה און בייטאג גייט מען צו די יולדת, איז ביינאכט קעגן זכור און בייטאג קעגן שמור.
קלאָצקאָפּ האט געשריבן:נו, איז דאך עס יא א טעם גערופן צו ווערן "זכור"!
נישט בדיוק... ער זאגט דאך קלאר "וקוראין לו זכר"
דער סעודת זכר איז כנגד זכור אבער נישט אז דער נאמען טוישט זיך. די ליכט וואס איז קעגן זכור הייסט נישט זכור און די אנדערע הייסט נישט שמור
קלערסט אז שבת צופרי הייסט דער גיין צו די יולדות שמור...?
ס'קען זיין א טעם פארוואס מ'רופט עס זכר ווייל דאס קינד איז א זכר (מלשון זכר ונקבה ברא אתם)
ס'איז דער מגדול עז פונעם יעב"ץ מיט א פירוש, די אויבערשטע איז דער יעב"ץ.
אויב עס איז 'זכר' דארף מען נישט קיין טעמים און מקורות, עס איז פשוט ווייל די קינד איז א זכר, איך האב נאר געברענגט אנדערע וואס איז משמע פון זיי אז עס איז זכור, צו אזוי ווי דער יעב"ץ מלשון זכרון, אדער דער דרישה קעגן זכור ושמור.
פון דאס וואס זיי שרייבען 'זכר' איז לכאורה נישט קיין ראי', 'זכור' קען אויך געשריבען ווערן חסר, און אזוי אויך דער יעב"ץ וואס זאגט אז עס איז מלשון זכרון שרייבט אויך חסר.
אויב עס איז 'זכר' דארף מען נישט קיין טעמים און מקורות, עס איז פשוט ווייל די קינד איז א זכר, איך האב נאר געברענגט אנדערע וואס איז משמע פון זיי אז עס איז זכור, צו אזוי ווי דער יעב"ץ מלשון זכרון, אדער דער דרישה קעגן זכור ושמור.
פון דאס וואס זיי שרייבען 'זכר' איז לכאורה נישט קיין ראי', 'זכור' קען אויך געשריבען ווערן חסר, און אזוי אויך דער יעב"ץ וואס זאגט אז עס איז מלשון זכרון שרייבט אויך חסר.
פייערמאן האט געשריבן:פון דאס וואס זיי שרייבען 'זכר' איז לכאורה נישט קיין ראי', 'זכור' קען אויך געשריבען ווערן חסר, און אזוי אויך דער יעב"ץ וואס זאגט אז עס איז מלשון זכרון שרייבט אויך חסר.
איינער האט אויבן מעורר געווען אז אפשר דער יעב"ץ רופט עס זכר (בצירי)
אבער ס'איז מסתמא נישט ריכטיג ווייל אויב זֵכֶר וואלט ער נישט געזאגט "אולי הוא לשון זכרון וזכירה" נאר ודאי מלשון זכירה.
ממילא אין יעבץ ביסטו גערעכט, אבער נישט בתוך כדי דבור צו טוישן פון זכר צו זכור, און בכלל איז נישט משמע מדבריו אז ער באציט זיך צום נאמען זכר ווי דערמאנט.
השתא דאתית להכי.. קען זיין דער יעב"ץ האט עס גערופען זָכָר און דאס איז אויך מלשון זכרון כידוע.. (בסוף פסוק: אותם זכר) ווייל אויב וואלט ער עס גערופען זכור דאן וואלט נישט געווען קיין ספק אז עס איז מלשון זכירה ווי געזאגט.
בלייבט נאר שווער פארוואס דער יעבץ האט געזוכט רמזים ווען עס קען גאר זיין אז מ'רעדט פונעם בן הנולד.. קען זיין דער יעבץ האט געהאלטן אז דאס האט נישט קיין פשט צו רופן א סעודה זכר ע"ש הזכר, דאס איז עפעס נישט קיין געהעריגער נאמען?
בלייבט נאר שווער פארוואס דער יעבץ האט געזוכט רמזים ווען עס קען גאר זיין אז מ'רעדט פונעם בן הנולד.. קען זיין דער יעבץ האט געהאלטן אז דאס האט נישט קיין פשט צו רופן א סעודה זכר ע"ש הזכר, דאס איז עפעס נישט קיין געהעריגער נאמען?