ר' יענקי האט געשריבן:א גרויסן ייש"כ הרב מתבונן! אין מילים! און איר זאלט האבן הצלחה און העלפן אונזערע ליבע יודישע ברודער בשביה, המתחיל במצוה אומרים לו.....זיי ממשיך, אויב מעגליך. ייש"כ
אסאך מאל דרייט זיך איינער ארום מיט דאגות, פחדים, ענקזייעטיס, און מען פראבירט זיך מחזק צו זיין מיט אמונה און בטחון, אבער זייער אסאך מאל גייט עס נישט, די ענקזייעטי איז אזוי שטארק אז מ'קען זיך נישט בארואיגן מיט אמונה, און אסאך מענטשן פאנגען זיך אן צו וואונדערן אויף זיך אליין, 'וואס גייט פאר מיט מיר? וואו איז מיין אמונה? גלייב איך דען נישט אז אלעס איז לטובה? גלייב איך דען נישט אז דער באשעפער פירט די וועלט און אלעס קומט פון אים? בין איך שוין נישט דער איד וואס איך בין געווען נעכטן?'
דער תירוץ שטייט אינעם וואכעדיגן פרשה. ווען משה רבינו האט געזאגט פארן אויבערשטן אין פרשת שמות, אז וויאזוי קען איך גיין צו די אידן און זאגן אז דער באשעפער האט מיר געשיקט, 'והן לא יאמינו לי', די אידן גייען מיך נישט גלייבן. האט דער באשעפער אים באשטראפט מיט צרעת, ווייזינדיג פאר משה, אז ער האט גערעדט לשון הרע אויף די אידן, ווייל די אידן זענען נאטירליך מאמינים בני מאמינים און זיי גלייבן אז ס'איז דא א באשעפער.
און אזוי איז טאקע געווען, אז די ערשטע מאל ווען משה האט פארציילט פאר די אידן אז דער באשעפער גייט זיי ארויסנעמען, האבן זיך די אידן זייער געפרייט און געגלייבט אז אט אט קומט שוין די גאולה. נאר שפעטער ווען פרעה האט געהייסן אז די אידן מוזן זיך אליין קלויבן די שטרוי, זענען זיי געווארן אויפגערעגט אויף משה, היתכן אז זיי האבן גאר ערגער געמאכט, ווי בעסער געמאכט. דאס האט צוריק אריינגעלייגט די אידן אין א דערביטערטקייט.
יעצט אין פרשת וארא, ווען משה האט איבערגעזאגט וואס דער בשעפער האט אים געהייסן זאגן, אז 'והוצאתי אתכם... והבאתי אתכם...' רבותי ס'קומט גוטע צייטן, האבן די אידן שוין ניטאמאל געהערט וואס ער זאגט, 'ולא שמעו אל משה...'
אבער וואס איז געשען מיט זייער נאטירליכע אמונה? אויף דעם ענדיגט דער פסוק צו, 'מקוצר רוח ומעבודה קשה', און רש"י איז מסביר וואס איז דאס 'קוצר רוח', 'כל מי שמיצר, רוחו ונשימתו קצרה, ואינו יכול להאריך בנשימתו', דאס טייטשט, אז ווען איינער איז שטארק פאר'צרה'ט, און איז שטארק פארווייטאגט, האט ער א קערצערע גייסט און אטעם, און קען נישט אטעמען געהעריג, און אינזער שפראך הייסט דאס 'ענקזייעטי', מ'איז שרעקליך פאר'דאגה'ט און מ'קען נישט געהעריג אטעמען און קומען צו זיך. ווען איינער איז אין אזא מצב, קען ער נישט הערן וואס מ'זאגט אים, און קען נישט גלייבן וואס מ'זאגט אים, און ס'איז זייער שווער צו הערן דברי תנחומין, אפילו מען איז בעצם א מאמין אינעם אויבערשטן. די מצב הגוף והנפש איז נישט אויסגעשטעלט אין אזא פאל זיך צו לאזן בארואיגן.
דאס איז נישט א חסרון אין אמונה, דאס איז א מענטש. ערשט ווען מען לאזט דער מענטש קומען צו זיך, זיין אטעם קומט אים אביסל צוריק, קען מען צוריק הערן דברי תנחומין און דברי אמונה.
מתבונן האט געשריבן:אסאך מאל דרייט זיך איינער ארום מיט דאגות, פחדים, ענקזייעטיס, און מען פראבירט זיך מחזק צו זיין מיט אמונה און בטחון, אבער זייער אסאך מאל גייט עס נישט, די ענקזייעטי איז אזוי שטארק אז מ'קען זיך נישט בארואיגן מיט אמונה, און אסאך מענטשן פאנגען זיך אן צו וואונדערן אויף זיך אליין, 'וואס גייט פאר מיט מיר? וואו איז מיין אמונה? גלייב איך דען נישט אז אלעס איז לטובה? גלייב איך דען נישט אז דער באשעפער פירט די וועלט און אלעס קומט פון אים? בין איך שוין נישט דער איד וואס איך בין געווען נעכטן?'
דער תירוץ שטייט אינעם וואכעדיגן פרשה. ווען משה רבינו האט געזאגט פארן אויבערשטן אין פרשת שמות, אז וויאזוי קען איך גיין צו די אידן און זאגן אז דער באשעפער האט מיר געשיקט, 'והן לא יאמינו לי', די אידן גייען מיך נישט גלייבן. האט דער באשעפער אים באשטראפט מיט צרעת, ווייזינדיג פאר משה, אז ער האט גערעדט לשון הרע אויף די אידן, ווייל די אידן זענען נאטירליך מאמינים בני מאמינים און זיי גלייבן אז ס'איז דא א באשעפער.
און אזוי איז טאקע געווען, אז די ערשטע מאל ווען משה האט פארציילט פאר די אידן אז דער באשעפער גייט זיי ארויסנעמען, האבן זיך די אידן זייער געפרייט און געגלייבט אז אט אט קומט שוין די גאולה. נאר שפעטער ווען פרעה האט געהייסן אז די אידן מוזן זיך אליין קלויבן די שטרוי, זענען זיי געווארן אויפגערעגט אויף משה, היתכן אז זיי האבן גאר ערגער געמאכט, ווי בעסער געמאכט. דאס האט צוריק אריינגעלייגט די אידן אין א דערביטערטקייט.
יעצט אין פרשת וארא, ווען משה האט איבערגעזאגט וואס דער בשעפער האט אים געהייסן זאגן, אז 'והוצאתי אתכם... והבאתי אתכם...' רבותי ס'קומט גוטע צייטן, האבן די אידן שוין ניטאמאל געהערט וואס ער זאגט, 'ולא שמעו אל משה...'
אבער וואס איז געשען מיט זייער נאטירליכע אמונה? אויף דעם ענדיגט דער פסוק צו, 'מקוצר רוח ומעבודה קשה', און רש"י איז מסביר וואס איז דאס 'קוצר רוח', 'כל מי שמיצר, רוחו ונשימתו קצרה, ואינו יכול להאריך בנשימתו', דאס טייטשט, אז ווען איינער איז שטארק פאר'צרה'ט, און איז שטארק פארווייטאגט, האט ער א קערצערע גייסט און אטעם, און קען נישט אטעמען געהעריג, און אינזער שפראך הייסט דאס 'ענקזייעטי', מ'איז שרעקליך פאר'דאגה'ט און מ'קען נישט געהעריג אטעמען און קומען צו זיך. ווען איינער איז אין אזא מצב, קען ער נישט הערן וואס מ'זאגט אים, און קען נישט גלייבן וואס מ'זאגט אים, און ס'איז זייער שווער צו הערן דברי תנחומין, אפילו מען איז בעצם א מאמין אינעם אויבערשטן. די מצב הגוף והנפש איז נישט אויסגעשטעלט אין אזא פאל זיך צו לאזן בארואיגן.
דאס איז נישט א חסרון אין אמונה, דאס איז א מענטש. ערשט ווען מען לאזט דער מענטש קומען צו זיך, זיין אטעם קומט אים אביסל צוריק, קען מען צוריק הערן דברי תנחומין און דברי אמונה.
א גוט שבת.
ש'כח מתבונן, זייער שיין, געטראפן א רמז אין פסוק וואס רעדט פון ענקזייעטי, אפשר קענט איר אויך טרעפן ווי אזוי משה רבינו האט זיי ארויסגענומען פון די ענקזייעטי?
מתבונן האט געשריבן:אסאך מאל דרייט זיך איינער ארום מיט דאגות, פחדים, ענקזייעטיס, און מען פראבירט זיך מחזק צו זיין מיט אמונה און בטחון, אבער זייער אסאך מאל גייט עס נישט, די ענקזייעטי איז אזוי שטארק אז מ'קען זיך נישט בארואיגן מיט אמונה, און אסאך מענטשן פאנגען זיך אן צו וואונדערן אויף זיך אליין, 'וואס גייט פאר מיט מיר? וואו איז מיין אמונה? גלייב איך דען נישט אז אלעס איז לטובה? גלייב איך דען נישט אז דער באשעפער פירט די וועלט און אלעס קומט פון אים? בין איך שוין נישט דער איד וואס איך בין געווען נעכטן?'
דער תירוץ שטייט אינעם וואכעדיגן פרשה. ווען משה רבינו האט געזאגט פארן אויבערשטן אין פרשת שמות, אז וויאזוי קען איך גיין צו די אידן און זאגן אז דער באשעפער האט מיר געשיקט, 'והן לא יאמינו לי', די אידן גייען מיך נישט גלייבן. האט דער באשעפער אים באשטראפט מיט צרעת, ווייזינדיג פאר משה, אז ער האט גערעדט לשון הרע אויף די אידן, ווייל די אידן זענען נאטירליך מאמינים בני מאמינים און זיי גלייבן אז ס'איז דא א באשעפער.
און אזוי איז טאקע געווען, אז די ערשטע מאל ווען משה האט פארציילט פאר די אידן אז דער באשעפער גייט זיי ארויסנעמען, האבן זיך די אידן זייער געפרייט און געגלייבט אז אט אט קומט שוין די גאולה. נאר שפעטער ווען פרעה האט געהייסן אז די אידן מוזן זיך אליין קלויבן די שטרוי, זענען זיי געווארן אויפגערעגט אויף משה, היתכן אז זיי האבן גאר ערגער געמאכט, ווי בעסער געמאכט. דאס האט צוריק אריינגעלייגט די אידן אין א דערביטערטקייט.
יעצט אין פרשת וארא, ווען משה האט איבערגעזאגט וואס דער בשעפער האט אים געהייסן זאגן, אז 'והוצאתי אתכם... והבאתי אתכם...' רבותי ס'קומט גוטע צייטן, האבן די אידן שוין ניטאמאל געהערט וואס ער זאגט, 'ולא שמעו אל משה...'
אבער וואס איז געשען מיט זייער נאטירליכע אמונה? אויף דעם ענדיגט דער פסוק צו, 'מקוצר רוח ומעבודה קשה', און רש"י איז מסביר וואס איז דאס 'קוצר רוח', 'כל מי שמיצר, רוחו ונשימתו קצרה, ואינו יכול להאריך בנשימתו', דאס טייטשט, אז ווען איינער איז שטארק פאר'צרה'ט, און איז שטארק פארווייטאגט, האט ער א קערצערע גייסט און אטעם, און קען נישט אטעמען געהעריג, און אינזער שפראך הייסט דאס 'ענקזייעטי', מ'איז שרעקליך פאר'דאגה'ט און מ'קען נישט געהעריג אטעמען און קומען צו זיך. ווען איינער איז אין אזא מצב, קען ער נישט הערן וואס מ'זאגט אים, און קען נישט גלייבן וואס מ'זאגט אים, און ס'איז זייער שווער צו הערן דברי תנחומין, אפילו מען איז בעצם א מאמין אינעם אויבערשטן. די מצב הגוף והנפש איז נישט אויסגעשטעלט אין אזא פאל זיך צו לאזן בארואיגן.
דאס איז נישט א חסרון אין אמונה, דאס איז א מענטש. ערשט ווען מען לאזט דער מענטש קומען צו זיך, זיין אטעם קומט אים אביסל צוריק, קען מען צוריק הערן דברי תנחומין און דברי אמונה.
א גוט שבת.
ש'כח מתבונן, זייער שיין, געטראפן א רמז אין פסוק וואס רעדט פון ענקזייעטי, אפשר קענט איר אויך טרעפן ווי אזוי משה רבינו האט זיי ארויסגענומען פון די ענקזייעטי?
ש'כח מתבונן, זייער שיין, געטראפן א רמז אין פסוק וואס רעדט פון ענקזייעטי, אפשר קענט איר אויך טרעפן ווי אזוי משה רבינו האט זיי ארויסגענומען פון די ענקזייעטי?
ש'כח מתבונן, זייער שיין, געטראפן א רמז אין פסוק וואס רעדט פון ענקזייעטי, אפשר קענט איר אויך טרעפן ווי אזוי משה רבינו האט זיי ארויסגענומען פון די ענקזייעטי?
עת לחשוב האט געשריבן:זייער זייער שיין. הערליך. מאכט אסאך סענס. אבער די קשיא איז א מעכטיגע קשיא, ווי איז די וועלט פארוואס שלאפן זיי??
איך פלעג אויך אמאל האבן די קושיא, ווען איך בין עלטער געווארען האב איך געזען אז מען קען טרעפן גאר א סך זאכן וואס די אפיציעלע ווערסיע פון מעדיקעל-רעגירונג בלייבט ביים אלטען און רוקט זיך נישט אפילו עס זענען דא אנדערע מהלכים וואס קענען פילייכט פראדוצירען בעסערע רעזולטאטען.
(איין דוגמא, קוק וויפיל צענדליגער יארן עס האט גענומען אביסל צו טוישן די אפיציעלע ווערסיע אז קארבס זענען מוראדיג געזונט ואכמ"ל)
כהיימישער. די מעדיקעל וועלט, בפרט די אינשורענס קאמפעניס, שטופן בעיקר די 'צו די פוינט' מהלך פון סי בי טי, און אפילו די וואס טוישן זייער מהלך צו א נישט מעדיקעל מהלך, מוזן זען צו שרייבן און זייערע צעטליך ווי זיי טוען כלומרשט סי בי טי ארבעט. למעשה זענען דא מערערע מהלכים וואס גייען אוועק פון די מעדיקעל מאדעל און זעהן די סימפטומען ווי עפעס וואס איך וויכטיג צו זיין, א שטייגער ווי internal family systems, NLP, און נאך און נאך. נאר וואדען, די מארקעטינג סטראטעיגיעס וואס זיי נוצן איז סאך מער ווי ביי די קאהערענס טערעפי אינסטיטוט. אנדערע מהלכים האבן אסאך מער אגרעסיווע שריט צו פאמפען זייער ארבעט, ווידער ק"ט קומט נאר יעדע שטיק צייט ארויס מיט נאך א סטעפ ווייטער, וואס דאס שטייטערט אפ זייער וויקס. אלעס ווענד זיך אויב דו גייסט בעיקר פאר PR, אדער דו קוקסט אויף די תוכן. ודי בזה.
די תוצאות אין היילונג איז די זעלבע ביי internel family system און ביי קאהירענס טערעפי? אדער קאהירענס טערעפי גייט נאך טיפער און די תוצאות זענען בעסער?