שלום עליכם אויף אידיש
די אחראים: יאנאש,אחראי,געלעגער
שלום עליכם אויף אידיש
א אלטע שיינע אידישע ניגון
שלום עליכם .....
ווען א יוד קומט פרייטאג צונאכט'ס פון שול צו גיין
באגלייטן איהם צוויי מלאכים ביזן שטוב אריין
ער נעמט זיך זינגען ווארעם - מיט א ניגון א זיסן
שלום עליכם - די מלאכים צו באגריסן
שלום עליכם - הייליגע מלאכים
די שליחים פון מלך, מלכי המלאכים
בואכם לשלום ....
מה טוב ומה נעים, ברוכים הבאים - בשם השם
מלאכי אלוקים - קוק'טס ארום -
ווי שיין איז א יודיש היים
בואכם לשלום - אין די יודישע אוהלים
די קדושה, איז דאך - יעדען דערקענט
א יעדער זיצט ארום די טיש
מיט'ן שבת לבוש
ס'איז גרייט די וויין און חלות
און די ליכט עס ברענט
ברכינו לשלום ....
עס זיצן ביים טיש - די גאנצע משפחה
און מיר בעטן די מלאכים - זאלן אונז געבן א ברכה
דער מלאך טוב, ווינשט אהן
ס'זאל ווייטער זיין אזוי שיין
יהי רצון שתהא לשבת הבאה כן
און דער מלאך רע - צו ער וויל יא צו ניין
בעל כרחו יענה אמן
צאתכם לשלום ....
ברוך אתה בבואך - ברוך אתה בצאתך
כי מלאכיו יצוה לך לשמרך בכל דרכיך
מיר ווינטשען בהאי שעתא
צאתכם לשלום מעתה
ועד עולם אמן סלה
שלום עליכם .....
ווען א יוד קומט פרייטאג צונאכט'ס פון שול צו גיין
באגלייטן איהם צוויי מלאכים ביזן שטוב אריין
ער נעמט זיך זינגען ווארעם - מיט א ניגון א זיסן
שלום עליכם - די מלאכים צו באגריסן
שלום עליכם - הייליגע מלאכים
די שליחים פון מלך, מלכי המלאכים
בואכם לשלום ....
מה טוב ומה נעים, ברוכים הבאים - בשם השם
מלאכי אלוקים - קוק'טס ארום -
ווי שיין איז א יודיש היים
בואכם לשלום - אין די יודישע אוהלים
די קדושה, איז דאך - יעדען דערקענט
א יעדער זיצט ארום די טיש
מיט'ן שבת לבוש
ס'איז גרייט די וויין און חלות
און די ליכט עס ברענט
ברכינו לשלום ....
עס זיצן ביים טיש - די גאנצע משפחה
און מיר בעטן די מלאכים - זאלן אונז געבן א ברכה
דער מלאך טוב, ווינשט אהן
ס'זאל ווייטער זיין אזוי שיין
יהי רצון שתהא לשבת הבאה כן
און דער מלאך רע - צו ער וויל יא צו ניין
בעל כרחו יענה אמן
צאתכם לשלום ....
ברוך אתה בבואך - ברוך אתה בצאתך
כי מלאכיו יצוה לך לשמרך בכל דרכיך
מיר ווינטשען בהאי שעתא
צאתכם לשלום מעתה
ועד עולם אמן סלה
- וויכטיג מאכער
- Site Admin
- תגובות: 32412
- זיך איינגעשריבן אום: מיטוואך מארטש 12, 2008 6:21 pm
- לאקאציע: צווישן טרעק 4 און טרעק 5.
-
- שר חמישים ומאתים
- תגובות: 396
- זיך איינגעשריבן אום: פרייטאג פעברואר 01, 2008 12:53 am
- פארבינד זיך:
כ'האב אמאל געהערט א טעיפ פון דעם לעגענדארער פייטן אין טיפער בעל תפילה ר' דוד בוים ז"ל ווי ער זינגט עס. אבער ער מאכט א הקדמה בעפאר.
אין זיין הקדמה זאגט ער.
ער האט עס געהערט פון דעם פארפאסער, דאס איז זיינס א שוואגער. בעפאר די צווייטע וועלט קריג. אין ער זינגט עס (אפשר) אביסל ענליך צו דעם אויבן דערמאנטן גראם..
ער פירט אויס, אז ס'איז היינט ציטאג דא אסאך נסחאות דערין, אבער "וכל המשנה ידו על התחתונה".
דיכט זיך אז ער הייבט אן:
ווען דאס אידעלע קומט פרייטוג צו נאכט פון דעם שוהל אהיים.
באגלייטן אים צווי מלאכים ביז אין שטוב אריין.
דער מלאך טוב ווינטשט אים אן לשבת הבא כן.
אין דער מלאך רע מוז בעל כרחו נאכזאגן אמן.
אבער דאס איז נאר די פיזמון, ס'איז א גאר לאנגע ניגון.
אין אויף עתיקא קדישא זינגט עס טאקע ירמי' דאמען, אבער אויף זיין אייגנארטיגן שטייגער.
(מעיגליך אז איך רעד פון עפעס אנדערשט..)
אין זיין הקדמה זאגט ער.
ער האט עס געהערט פון דעם פארפאסער, דאס איז זיינס א שוואגער. בעפאר די צווייטע וועלט קריג. אין ער זינגט עס (אפשר) אביסל ענליך צו דעם אויבן דערמאנטן גראם..
ער פירט אויס, אז ס'איז היינט ציטאג דא אסאך נסחאות דערין, אבער "וכל המשנה ידו על התחתונה".
דיכט זיך אז ער הייבט אן:
ווען דאס אידעלע קומט פרייטוג צו נאכט פון דעם שוהל אהיים.
באגלייטן אים צווי מלאכים ביז אין שטוב אריין.
דער מלאך טוב ווינטשט אים אן לשבת הבא כן.
אין דער מלאך רע מוז בעל כרחו נאכזאגן אמן.
אבער דאס איז נאר די פיזמון, ס'איז א גאר לאנגע ניגון.
אין אויף עתיקא קדישא זינגט עס טאקע ירמי' דאמען, אבער אויף זיין אייגנארטיגן שטייגער.
(מעיגליך אז איך רעד פון עפעס אנדערשט..)
נישט נאר א פארברענג, נאר אויך צום פארברענג.
www.supremesalads.net
www.supremesalads.net
-
- שר חמש מאות
- תגובות: 605
- זיך איינגעשריבן אום: מאנטאג נאוועמבער 09, 2009 3:53 pm
salads האט געשריבן:כ'האב אמאל געהערט א טעיפ פון דעם לעגענדארער פייטן אין טיפער בעל תפילה ר' דוד בוים ז"ל ווי ער זינגט עס. אבער ער מאכט א הקדמה בעפאר.
אין זיין הקדמה זאגט ער.
ער האט עס געהערט פון דעם פארפאסער, דאס איז זיינס א שוואגער. בעפאר די צווייטע וועלט קריג. אין ער זינגט עס (אפשר) אביסל ענליך צו דעם אויבן דערמאנטן גראם..
ער פירט אויס, אז ס'איז היינט ציטאג דא אסאך נסחאות דערין, אבער "וכל המשנה ידו על התחתונה".
דיכט זיך אז ער הייבט אן:
ווען דאס אידעלע קומט פרייטוג צו נאכט פון דעם שוהל אהיים.
באגלייטן אים צווי מלאכים ביז אין שטוב אריין.
דער מלאך טוב ווינטשט אים אן לשבת הבא כן.
אין דער מלאך רע מוז בעל כרחו נאכזאגן אמן.
אבער דאס איז נאר די פיזמון, ס'איז א גאר לאנגע ניגון.
אין אויף עתיקא קדישא זינגט עס טאקע ירמי' דאמען, אבער אויף זיין אייגנארטיגן שטייגער.
(מעיגליך אז איך רעד פון עפעס אנדערשט..)
- ניגון עתיק
- שר האלף
- תגובות: 1435
- זיך איינגעשריבן אום: דאנערשטאג אוגוסט 01, 2013 2:51 pm
- לאקאציע: אינעם ניגון
געטראפן אין א וויזניצע זמירות דעם ניגון, "זמירות ישראל באידיש" זינגט די גאנצע. ווארשיינליך מיינט איר דאס.
פזמון:
דעם שבת ווער עס הייליגט,
דער ווערט גערייניגט,
פון א יעדע עבירה,
ווער עס פארשטייט די כונה,
דעם איז עס א מתנה,
דער באקומט א נשמה יתירה.
דער שבת איז טייער,
ער ברענט ווי א פייער,
ממש מעין עולם הבא,
נאר דער קען דאס שפירן,
ווער עס טוט זיך יודיש פירן,
וואויל איז איהם בזה ובבא.
א
אין אלע הייליגע ספרים געפונען מיר שטיין,
דעם טעם פארוואס שבת הייסט אות געבן זיי צו פארשטיין,
ווייל פון שבת זעהט א יעדער לויטער און ריין,
אז דאס עם סגולה איז היינט אויך נאר דאס יודעלע אליין.
ב
ווייל כאטש דאס יודעלע איז שוין 2 טויזענט יאהר אין גלות פארשפרייט,
און א גאנצע וואך פון דאגות און פון צרות פארדרייט,
עס קומט אבער פרייטאג צונאכט נישט גערישט און נישט געגרייט,
ווערט ער פול מיט נחת און מיט פרייד.
ג
דאס קען מען דאך אנדערש גארנישט משיג זיין,
ווי אזוי די שמחה איז געווארן אזוי גרויס און די דאגה, אזוי קליין,
נאר אז דאס איז דער אור פון שבת וואס לייכט אין יודיש׳ן הארץ אריין,
מן השמים פון באשעפער אליין.
(פזמון)
ד
ווען דאס יודעלע קומט פרייטאנ צונאכט פון דעם שול אהיים,
באגלייטן איהם צוויי מלאכים ביז אין שטיב אריין,
דער מלאך טוב וואונטשט איהם אן לשבת הבא כן,
און דער מלאך רע מוז בעל כרחו נאכזאגן אמן.
ה
דאס יודעלע נעמט זיך זאגן אזוי ווי מ׳ברויך,
פייערדיג מיט גרויס כונה שבת שלום ומבורך,
דערנאך באגריסט ער זיינע געסט די מלאכי מרום,
שלום עליכם מלאכי השלום.
ו
ער פארגעסט פון אלע זאכן פון א גאנצע וואך,
פון געשעפטן שמועסט ער גארנישט ער דענקט נאך זיי נישט נאך,
אזוי ווי די חכמים דרש׳ענען וביום השביעי,
יהא בעיניך כאילו כל מלאכתך עשויה.
(פזמון)
ז
ווי שיין איז דאס צוצוקוקן ווי דאס יודעלע זאגט זיך פרום,
פייערדיג מיט גרויס כונה רבון כל העולמים,
דאס בני בית זיצט מיט דרך ארץ און הערט צו שטיל,
זינגען דעם זמר אשת חיל.
ח
קדוש צו מאכן מיט גרויס כונה נעמט ער זיך דערצו,
און זאגט ויהי ערב ויהי בוקר יום הששי,
ויכלו השמים והארץ וכל צבאם,
הוא יצרם והוא בראם,
ט
די קדושה הערשט אין שטובעלע עס לייכטן זיך די לעכט,
אויפן טיש ליגט לחם משנה מיט א שיין געפלעכט,
די צוויי מלאכים בענטשן איהם און זאגן דעם פסוק פאר,
וסר עוונך וחטאתך תכופר.
(פזמון)
י
מ׳וואשט זיך צום דעם לחם משנה און מ׳זעצט-זיך צו דעם טיש,
מ׳דערלאנגט איהם באלד א פארציע מיט פיש,
ער זינגט אתקינו סעדתא און ויהא רעוא דערנאך,
מ׳דערלאנגט איהם באלד א פרישן טעלער יאך.
יא
פלייש און צושפייז פעלט אויך נישט עס איז פון אלעם דא,
אפילו פירות ברענגט מען אויך צו דער שבת סעדה,
ביים ארומאן איז אויך אנגעגרייט בכל מכל כל,
אזוי ווי אין פסוק שטייט לא ניכר שוע לפני דל.
יב
דאס יודעלע איז גוט געלוינט און זינגט זיך פריילאך אזוי,
כל מקדש שביעי כראוי לו,
ליכטיגקייט און פרייליכקייט איז ביים יודעלע אומעטום,
ווען ער זינגט מנוחה ושמחה אור ליהודים.
(פזמון)
יג
ווי שיין איז דאס צוצוקוקן און ווי אזוי זיס,
ווי דאס יודעלע פאר׳מח׳ט זיך ביי מה ידידות,
עס איז דאך גארנישט צו שילדערן ווי אזוי דאס איז באטעמ׳ט,
ווען ער זינגט מה יפית ומה נעמת.
יד
און אויך אזוי ביי דעם זמר צור משלו,
אשרי העם שככה לו,
מ׳שטעלט זיך אויף און מ׳מאכט א רעדל ארום און ארום,
מ׳זינגט דעם זמר רננו צדיקים.
טו
רבונו של עולם קוק שוין אראפ פון הימל אויף אונז אמאל,
און זעה שוין אז מי כעמך ישראל,
דו מעגסט דיך מיט זיי אלע אויפרומען,
אפילו ריקנים שבהם מלאים מצוות כרימון.
(פזמון)
טז
איי ס׳איז דא נעבאך יודעלעך וואס היטן דעם שבת נישט,
איז אויך נאר ווייל אונז זענען פארטריבן פון דיין הייליגן טיש,
ווייל מיר זענען שוין 2 טויזענט יאהר נתונים בצרה,
פארגעסן זיי פון שבת קודש הנתונים במרה.
יז
טו אונז נאר פון דעם גלות ארויסציען,
וועסטו זעהן אז זיי אלע וועלן אויך רוען,
בונד שוין אויף פון אונזערע הענט די שטריק די גרויסע,
וועסטו זעהן שוין אז כל עדת ישראל יעשו אותו.
יח
רבש״ע ווי לאנג וועלן מיר נאך אין גלות שרייען,
לשנה הבאה בירושלים,
העלף אונז שוין און לייז אונז שוין אויס בזכות דער תפלה,
וואס דאס יודעלע בעט זיך שבת קודש אויף דער גאולה.
(פזמון)
יט
ער שרייט מיט א יאמערלעך קול טאטע זיסע,
אלקא דיליה יקר ורבותא,
פרוק ית ענך מפום אריותא,
ואפק ית עמך מגו גלותא.
כ
שומע צעקת דל ומאזין תחנה,
דו ווייסט דאך אז די גאנצע כונה איז נאר וועגן גלות השכינה,
ס׳זאל שוין מקודש ווערן שמך המחולל בגויים,
על אלה אני בוכיה עיני יורדה מים.
כא
רבש״ע נעם דיך שוין אן פאר דיין כבוד,
און שיק אונז שוין גיך און באלד משיח בן דוד,
ס׳זאל מקויים ווערן דער פסוק והיתה לה׳ המלוכה,
תנחילנו ליום שכולו שבת ומנוחה.
(פזמון)
פזמון:
דעם שבת ווער עס הייליגט,
דער ווערט גערייניגט,
פון א יעדע עבירה,
ווער עס פארשטייט די כונה,
דעם איז עס א מתנה,
דער באקומט א נשמה יתירה.
דער שבת איז טייער,
ער ברענט ווי א פייער,
ממש מעין עולם הבא,
נאר דער קען דאס שפירן,
ווער עס טוט זיך יודיש פירן,
וואויל איז איהם בזה ובבא.
א
אין אלע הייליגע ספרים געפונען מיר שטיין,
דעם טעם פארוואס שבת הייסט אות געבן זיי צו פארשטיין,
ווייל פון שבת זעהט א יעדער לויטער און ריין,
אז דאס עם סגולה איז היינט אויך נאר דאס יודעלע אליין.
ב
ווייל כאטש דאס יודעלע איז שוין 2 טויזענט יאהר אין גלות פארשפרייט,
און א גאנצע וואך פון דאגות און פון צרות פארדרייט,
עס קומט אבער פרייטאג צונאכט נישט גערישט און נישט געגרייט,
ווערט ער פול מיט נחת און מיט פרייד.
ג
דאס קען מען דאך אנדערש גארנישט משיג זיין,
ווי אזוי די שמחה איז געווארן אזוי גרויס און די דאגה, אזוי קליין,
נאר אז דאס איז דער אור פון שבת וואס לייכט אין יודיש׳ן הארץ אריין,
מן השמים פון באשעפער אליין.
(פזמון)
ד
ווען דאס יודעלע קומט פרייטאנ צונאכט פון דעם שול אהיים,
באגלייטן איהם צוויי מלאכים ביז אין שטיב אריין,
דער מלאך טוב וואונטשט איהם אן לשבת הבא כן,
און דער מלאך רע מוז בעל כרחו נאכזאגן אמן.
ה
דאס יודעלע נעמט זיך זאגן אזוי ווי מ׳ברויך,
פייערדיג מיט גרויס כונה שבת שלום ומבורך,
דערנאך באגריסט ער זיינע געסט די מלאכי מרום,
שלום עליכם מלאכי השלום.
ו
ער פארגעסט פון אלע זאכן פון א גאנצע וואך,
פון געשעפטן שמועסט ער גארנישט ער דענקט נאך זיי נישט נאך,
אזוי ווי די חכמים דרש׳ענען וביום השביעי,
יהא בעיניך כאילו כל מלאכתך עשויה.
(פזמון)
ז
ווי שיין איז דאס צוצוקוקן ווי דאס יודעלע זאגט זיך פרום,
פייערדיג מיט גרויס כונה רבון כל העולמים,
דאס בני בית זיצט מיט דרך ארץ און הערט צו שטיל,
זינגען דעם זמר אשת חיל.
ח
קדוש צו מאכן מיט גרויס כונה נעמט ער זיך דערצו,
און זאגט ויהי ערב ויהי בוקר יום הששי,
ויכלו השמים והארץ וכל צבאם,
הוא יצרם והוא בראם,
ט
די קדושה הערשט אין שטובעלע עס לייכטן זיך די לעכט,
אויפן טיש ליגט לחם משנה מיט א שיין געפלעכט,
די צוויי מלאכים בענטשן איהם און זאגן דעם פסוק פאר,
וסר עוונך וחטאתך תכופר.
(פזמון)
י
מ׳וואשט זיך צום דעם לחם משנה און מ׳זעצט-זיך צו דעם טיש,
מ׳דערלאנגט איהם באלד א פארציע מיט פיש,
ער זינגט אתקינו סעדתא און ויהא רעוא דערנאך,
מ׳דערלאנגט איהם באלד א פרישן טעלער יאך.
יא
פלייש און צושפייז פעלט אויך נישט עס איז פון אלעם דא,
אפילו פירות ברענגט מען אויך צו דער שבת סעדה,
ביים ארומאן איז אויך אנגעגרייט בכל מכל כל,
אזוי ווי אין פסוק שטייט לא ניכר שוע לפני דל.
יב
דאס יודעלע איז גוט געלוינט און זינגט זיך פריילאך אזוי,
כל מקדש שביעי כראוי לו,
ליכטיגקייט און פרייליכקייט איז ביים יודעלע אומעטום,
ווען ער זינגט מנוחה ושמחה אור ליהודים.
(פזמון)
יג
ווי שיין איז דאס צוצוקוקן און ווי אזוי זיס,
ווי דאס יודעלע פאר׳מח׳ט זיך ביי מה ידידות,
עס איז דאך גארנישט צו שילדערן ווי אזוי דאס איז באטעמ׳ט,
ווען ער זינגט מה יפית ומה נעמת.
יד
און אויך אזוי ביי דעם זמר צור משלו,
אשרי העם שככה לו,
מ׳שטעלט זיך אויף און מ׳מאכט א רעדל ארום און ארום,
מ׳זינגט דעם זמר רננו צדיקים.
טו
רבונו של עולם קוק שוין אראפ פון הימל אויף אונז אמאל,
און זעה שוין אז מי כעמך ישראל,
דו מעגסט דיך מיט זיי אלע אויפרומען,
אפילו ריקנים שבהם מלאים מצוות כרימון.
(פזמון)
טז
איי ס׳איז דא נעבאך יודעלעך וואס היטן דעם שבת נישט,
איז אויך נאר ווייל אונז זענען פארטריבן פון דיין הייליגן טיש,
ווייל מיר זענען שוין 2 טויזענט יאהר נתונים בצרה,
פארגעסן זיי פון שבת קודש הנתונים במרה.
יז
טו אונז נאר פון דעם גלות ארויסציען,
וועסטו זעהן אז זיי אלע וועלן אויך רוען,
בונד שוין אויף פון אונזערע הענט די שטריק די גרויסע,
וועסטו זעהן שוין אז כל עדת ישראל יעשו אותו.
יח
רבש״ע ווי לאנג וועלן מיר נאך אין גלות שרייען,
לשנה הבאה בירושלים,
העלף אונז שוין און לייז אונז שוין אויס בזכות דער תפלה,
וואס דאס יודעלע בעט זיך שבת קודש אויף דער גאולה.
(פזמון)
יט
ער שרייט מיט א יאמערלעך קול טאטע זיסע,
אלקא דיליה יקר ורבותא,
פרוק ית ענך מפום אריותא,
ואפק ית עמך מגו גלותא.
כ
שומע צעקת דל ומאזין תחנה,
דו ווייסט דאך אז די גאנצע כונה איז נאר וועגן גלות השכינה,
ס׳זאל שוין מקודש ווערן שמך המחולל בגויים,
על אלה אני בוכיה עיני יורדה מים.
כא
רבש״ע נעם דיך שוין אן פאר דיין כבוד,
און שיק אונז שוין גיך און באלד משיח בן דוד,
ס׳זאל מקויים ווערן דער פסוק והיתה לה׳ המלוכה,
תנחילנו ליום שכולו שבת ומנוחה.
(פזמון)
אית היכלא דלא מפתח אלא בנגינה, ובגין דא דוד המלך ע"ה מתקרב לההיא היכלא בנגינה (תיקוני זוהר)
-
- שר מאה
- תגובות: 102
- זיך איינגעשריבן אום: מאנטאג יוני 15, 2015 10:45 am
Re:
salads האט געשריבן:כ'האב אמאל געהערט א טעיפ פון דעם לעגענדארער פייטן אין טיפער בעל תפילה ר' דוד בוים ז"ל ווי ער זינגט עס. אבער ער מאכט א הקדמה בעפאר.
אין זיין הקדמה זאגט ער.
ער האט עס געהערט פון דעם פארפאסער, דאס איז זיינס א שוואגער. בעפאר די צווייטע וועלט קריג. אין ער זינגט עס (אפשר) אביסל ענליך צו דעם אויבן דערמאנטן גראם..
ער פירט אויס, אז ס'איז היינט ציטאג דא אסאך נסחאות דערין, אבער "וכל המשנה ידו על התחתונה".
דיכט זיך אז ער הייבט אן:
ווען דאס אידעלע קומט פרייטוג צו נאכט פון דעם שוהל אהיים.
באגלייטן אים צווי מלאכים ביז אין שטוב אריין.
דער מלאך טוב ווינטשט אים אן לשבת הבא כן.
אין דער מלאך רע מוז בעל כרחו נאכזאגן אמן.
אבער דאס איז נאר די פיזמון, ס'איז א גאר לאנגע ניגון.
אין אויף עתיקא קדישא זינגט עס טאקע ירמי' דאמען, אבער אויף זיין אייגנארטיגן שטייגער.
(מעיגליך אז איך רעד פון עפעס אנדערשט..)
חינוך האט געזיגט!