א חשובער ידיד מיינער האט מיר דערציילט אז לכבוד שבת תולדות איז ער געפארן צו זיינע תולדות אין באלטימאר...
לויט ווי ער לייגט עס אראפ קוקט אויס אז ער האט שטארק הנאה געהאט פון די הרחבת הדעת ביי די קינדער ב"ה. די דירה איז הערליך, די חבורה פון די כולל אינגעלייט זעהט אויס צו זיין גאר א חשובער.
און דאס איז זיין טאג-בוך:
ער איז אנגעקומען ליל שישי און געדאווענט מעריב מיט די 10:30 מנין אין ביהמ"ד "אגודה" ווי עס זענען געווען לכה"פ 50 אידן, צווישן זיי אויך עטליכע אברכי הכולל, אזוי אז ער האט שוין געזעהן זייער דאווענען אויך, ער האט זיך אויסגעדרוקט: "דער נחת האט זיך שוין אנגעהויבען!"
פרייטאג האט ער געדאווענט שחרית אויך אין אגודה, אויפן דריטן שטאק מיט דעם לעצטן מנין ,9:00 אזייגער. א "GESHMAK" ישיבה'שער דאווענען, נוסח אשכנז. לכה"פ העלפט זענען געווען בחורים פון הרב שלאנגער'ס "בית המדרש ומתיבתא ד'באלטימאר".
ער איז אנגעקומען שוין נאך ברכות און דער ביהמ"ד איז שוין געווען פול, מען האט איהם געמאכט פלאץ און אויסגעזוכט א בענקל. אויך האט מען איהם מכבד געווען מיט אן עלי' (געדענקסט שויניש? פרייטאג איז געווען ראש חודש) און אויסגערופן אלס "הרב", אזוי אז ער האט זיך געפילט זעהר בא'גדול'ט...
עס האט אבער לאנג נישט אנגעהאלטן, ווייל נאכן דאווענען האט איהם בלויז איין גאנצער איד געוואונטשן א גוטן חודש... אבער נישט א איד ווי מיין ידיד באליידיגט זיך דערפון... אדרבה, ער גיט איהם א פרעג "דאס איז באלטימאר, וואו מען איז יעדען מקבל בסבר יפות?" ערשטוינט איז ער געווען צו הערן יענעם'ס תשובה "אין דעם ביהמ"ד איז מען שטארק נזהר בקדושת המקום!"
נעבן איהם איז געשטאנען א בחור'ל מיטן גאנצן חסידישער לבוש, א לאנג רעקל,
הויכע סאמעטער הוט און געקרייזעלטע פיאות, אבער מיט א געשטרייפטע "פאלא שירט" עס האט שטארק אפגעשראקען "קוים 14 און שוין א 'קול גאי'?" האט ער געטראכט ביי זיך. אבער ווען ער האט איהם געזעהן דאווענען מיט א חיות און איהם געהערט ענטפערן UMAIN האט ער הערשט אנגעהויבן באמערקן די אינטערעסאנטקייט פון באלטימאר....
קהל וכולל חסידים באלטימאר האט דערווייל א פראוויזארישער קאראוואן פאר א ביהמ"ד, וזו תוארה
דא זעהט מען די ביהמ"ד מאמצעה ולצד צפון, מען קען זעהן 2 פון די עידית שבעידית וואס זיצן אין ביהמ"ד און לערנען פלייסיג, בין הסדרים.
די וואנט אויף צפון איז צאמלייגבאר, דערווייל איז גענוג פאר די כולל אהן דעם חלק וואס זי פארשטעלט. שבת קודש נוצט מען א פארטעבל מחיצה פאר די עזרת נשים.
מנחה פרייטאג דאווענט מען ביי די שקיעה בלייבט צייט צווישן מנחה און קבלת שבת (קריאת שמע איז ביים צאת), זאגט דער ראש הכולל/רב א שטיקל תורה, די וואך א קושיא אויף דעם תבואות שור "ואפילו פתח ידו בכוונה שתלך ותשחוט לא מהני" פון א יד רמה אין די סוגיא פון זרק חץ "דהא גיריה כי קאזלי נמי לאו מחמת כחו קא אזלי אלא מחמת דשביק ליתרה של קשת ואזלי גירי ממילא" דעם תירוץ האט ער געלאזט אויף נעקסטע וואך.
ער האט געמישט אידיש מיט ענגליש וועגען די לאקאלע אידן וואס האבן אריינגעפרעגט. (ער באוואונדערט ווי דער עולם איז געזיצן די גאנצע צייט און צוגעהערט מיט דרך ארץ. איז געדרינגען אז ארויסגעלאפן אדער פארשטאפט די אויערן האט מען נישט...)
צו קבלת שבת איז צוגעגאנגען איינער פון די חברי הכולל, גאנץ א גוטער בעל תפילה, אבער געזינגען לכה דודי האט א קאפעליע פון 3 אינגעלייט אזוי אויך ביי קל אדון און ממקומך. (נאך א סיבה אהין צו מופן, ניין?...)
פרייטאג-צו-נאכטס און מוצש"ק מאכט מען א רקידה'לע, ש"ק פארמיטאג יעדע וואך א קידוש, מעניו? לעקיך, "שווארץ'ס הערינג" און אייער קיכלעך.
עס זענען געווען נאך 3 געסט, אויך עלטערן פון חברי הכולל, איינער פון זיי קען מיין ידיד,
גאר א חשובער איד הרב בלומינג א סקווירא'ער חסיד. איינער פון זיי איז געווען א סאטמארער חסיד, פון וו"ב! (נעבן וועם מיין ידיד איז געזעסען ביי סעודה שלישית) און
האט געמאכט אויף איהם גאר א שטארקען רושם. אויפען באס קומענדיג אהיים האט ער איהם געהערט לערנען מיט א חברותא אויפן טעלעפאן. (צו ער האט געהאט א חבורה לימוד צו א פריוואטע האב איך איהם נישט געפרעגט...)
ביי די תפילות קבלת שבת און שחרית איז געווען דער ביהמ"ד פול, חוץ די חברי הכולל איז געווען בערך 30 תושבי באלטימאר, גאר אן אינטערסטנטער בלענד. פון ר' יוסף חיים
סאלאזאר נ"י א
גר צדק אן אדוואקאט. א ראחמיסטריווקער חסיד מיט א שטריימל און אינגלעך מיט ממגעקרייזלטע פאות, ביז אידן וואס האבען זיך געשניטען די בארד ר"ח.
גור האט דארט אויך איינער וואס רעפרעזענטירט זיי... א שו"ב איז ער. (ער פארקויפט פלייש פאר די אינגעלייט אן ריוח! ביים סינק אין ביהמ"ד איז געשטאנען א צעטאלע "מי שקנה בשר וכו' נא להתקשר, הוט טעה בחשבון[...])
נאך איינער מיט א ספאדיק וואוינט דארט, א מאדזשיצער.
באבוב איז אויך רעפרעזענטירט דורך א תושב (מחמת עניני בריאות).
די אברכי כולל זענען אויך א כמעשה'דיגער בלענד... 5 אינגעלייט מיט ווייסע זאקן, איינער
מיט סטראקעס, איינער מיט שווארצע זאקן (א בעלזא'ער), איינער מיט א
סקווירא ט"ק, 2 קלויזענבורגער און לכה " פ איינער פון ק"ק כוונת הלב.
ביי מנחה ושל"ס איז געווען נאר די חברי הכולל און די געסט פון די אברכים און בערך 15 תושבים.
ביי סעודה ג' האט מען געגעבן חלה ספעציעל אימפארטירט פון ברוקלין, שווארץ'ס הערינג, מים חיים וואסער און גאלדען-פלאו אראנזש-דזשוס. דער רב/ראש הכולל האט געזאגט תורה מיוסד אויף א מורא'דיג שטיקל מוסר פון חתם סופר אין די תשובות חלק ו' סימן נ"ט (און אפשר גענוצט איין ווארט ענגליש).
צו מעריב האט יורד געווען לפני התיבה א בחור'ל מיט א בעקיטשע און אראפגעלאזטע פאות אבער מיט די לאקאלע הברה BORCHU וכדו' (א זון פון דעם באבובער)
זונטאג נאכמיטאג ביי א הכנסת ס"ת פון "קהל מחזיקי תורה" (מיסודה של הרב שטערנהעל) האב זיך מיין ידיד געטראפען מיט זיינס ידיד פון די ישיבה יארן, דער מנהל פון די לאקאלע מתיבתא "כוכב יצחק", און דער לעצטער האט געזאגט אז די ניי כולל תושבים זענען גאר חשוב'ע אינגעלייט!
ארויפגייענדיג אויפן באס זונטאג נאכמיטאג שטעלט איהם א איד אפ "You were here to visit family in the new Kolel?"
דעם קאמפלימענט האט ער נישט געדענקט ביים דערציילן זיין באריכט, אבער אזויפיל האט ער געדענקט אז הכרת פניו ענתה בו אז ער איז צופרידן פון די נייע שכנים.
