איך קוק אין שפיגל און קוק צוריק צו זיך
איינער קוקט צום צווייטן מיט א פראגע
וואס זעהן זיי?
כ'קוק נענטער, שטערקער
טיפער
כ'פראביר צו שמייכל'ן און יענער שמייכלט צוריק
איך ווייס אבער דעם אמת
כ'זעה דעם הוילקייט
די גלאנצלאזע אויגן
איז דאס נישט שרייענד?
בין איך טאקע דער איינציגסטע וואס שפירט?
וואס זעהט אונטער דער מאסקע?
צי זעהען זיי אן אנדערע בילד?
אדער כאפן זיי נישט.
פארוואס נישט?
זיי באגעגענען מיך יעדן טאג
זאג'זשע עפעס א גוט ווארט
האלט אונז אונטער
מאך פריילעך
אמער ביזט דא דער מומחה
איך קוק אין שפיגל און קוק צוריק צו זיך
איך בעט זיך ביים מומחה אין שפיגל
א גוט ווארט. האלט אונטער
מאך פריילעך
ביזט דאך דער מומחה
כ'זאג מומחה אלס קאמפלימענט
עס הערט זיך ענדערש ווי א שפאט
די גלאנצלאזע אויגן שפעטן, פאדערען
מאך פריילעך
מומחה!
מומחה – כ'לאך פון זיך אליין
אבער דער לאכעריי ווערט פארוואנדעלט אין געוויין
א טרער'לאזע געוויין
אמער כ'טאר נישט האבן רויטע אויגן
כ'בין דאך דער מומחה!
א מומחה צו מאכן פריילעך
כ'דערשטיק מיין געוויין
מיין מאסקע ציה איך צוריק ארויף
כ'בין ווידער דער מומחה
דער לוסטיגע בדחן.