שמעלקא טויב האט געשריבן:אויף דף ו' ע"ב רש"י ד"ה הותרה היא בציבור זאגט רש"י: ואף קרבן שלו דוחה את הטומאה שהרי זמנו קבוע וקרבנו תלוי בו, אז אפי' די קרבן "יחיד" וואס דער כהן פריוואט ברענגט משלו איז אויך אין כלל פון טומאה הותרה בציבור וויבאלד ס'איז זמן קבוע לו וקרבנו תלוי בו.
לכאו' אויף דף ז' ע"א זאגט די גמרא באילים מיינט באילו של אהרן דאע"ג דקביע ליה זמן כיון דיחיד הוא מהדרינן, אז אפי' ס'איז קבוע ליה זמן מיט דעם אלעם זוכט מען עס צו מאכן בטהרה און נישט זאגן טומאה הותרה. וואסי די חילוק פריער אז מ'זאגט הותרה ווייל ס'איז קביע ליה זמן און דא איז מהדרינן ווייל ס'איז דיחיד?
מאכט דער ריטב"א קדישא א חילוק צווישן ברענגן א קרבן בטומאה פונעם כהן צו אז דער עצם זאך זאל זיין טמא. אזוי האב איך פארשטאנען דעם ריטב"א, אויב איינער קען עס ביטע מעתיק זיין.
די לשון הריטב"א איז
זאת אומרת טומאה הותרה בציבור פרש"י ז"ל וביום הכפורים כוליה קרבן צבור ואף קרבן שלו דוחה את הטומאה שהרי זמנו קבוע וקרבן ציבור תלוי בו(לפננו כתב ברש"י וקרבנו תלוי בו). וקשה דהא לקמן אמרי' דאילו של אהרן אע"ג דקביע ליה זמן כיון דיחיד הוא מהדרי' לעשתו בטהרה.
ויש לומר דהתם הוא שלא לעשותו בטומאה ממש ואומר להביא אחרת תחתיה, אבל לענין דלא נטרח למעבד הפרשה דין קרבן צבור יש לו. ובתוס' פירשו דאע"ג דאילו קרבן יחיד משום אילו בלבד לא רצו להפרישו, דהא פר קרבן צבור הוא חשוב כי רוב עבודות התלויות בקרבן השעיר ציבור תלוי בו
דער ריטב"א זאגט צוויי תירוצים, די ערשטע מאכט ער א חילוק, דא רעדט מען פון הפרשה אז דער כה"ג זאל נישט טמא ווערן, אויף דעם זאגט איך אז ס'פעלט נישט אויס. אבער דארט ביים איל רעדט מען ס'איז זיכער טמא געווארן, זאגט מען מ'זאל מקריב זיין אן אנדערע איל, אדער אז דער כה"ג איז באמת טמא געווארן, זאג איך אז דער צווייטע כהן זאל עס מקריב זיין.
די צווייטע תי' זאגט ער, אז עס איז א חילוק צווישן די פר החטאת פונעם כה"ג און די איל פונעם כה"ג, די פר החטאת פונעם כה"ג האט א דין קרבן ציבור, ווייל די שעיר החטאת של ציבור איז תלוי אינעם פר, ווי דער ריטב"א ברענגט די לשון רש"י וקרבן ציבור תלוי בו, אויב איז דער כה"ג מקריב זיין פר קען מען מקריב זיין די שעיר החטאת, און אויב נישט איז עס מעכב. אבער די איל איז נישט מעכב, וועגן דעם פארן פר וואס איז ווי א קרבן ציבר פעלט נישט אויס קיין הפרשה, און פארן איל אליין האבן מען נישט מתקן געווען קיין הפרשה.
זאגן זיי שוין פארוואס טאקע פארן איל אליין האט מען נישט מתקן געווען קיין הפרשה, ווייל אויב ווערט דער כה"ג טמא, קען דער כהן אחר מקריב זיין די איל.