ענדע צדיק! האט געשריבן:מיללער האט געשריבן:ענדע צדיק! האט געשריבן:איז מיר שווער געווארן אזא קשיא:
אויב איז "כתב והמכתב" - וואס אפי' לויט די 2'טע פשט אין רש"י - איז כתב פשט די צורת האותיות, וויאזוי איז געווען געשריבן די תורה פאר וועלט באשאף אש שחורה ע"ג אש לבונה? מיט וואספארא אותיות אין שפראך?
אש שחורה ע"ג אש לבנה איז עס געגעבן געווארן ביי מתן תורה, ה' מסיני בא וגו' מימינו אש דת למו. אבער פאר בריאת העולם איז די תורה נאר געווען באשאפן בכח נישט בכתב (דברי יעקב דוב)
אינטערסאנטע פשט, איך זעה האסט פלייצעס. אבער פארוואס זאגט עס רש"י דא?
לויט ווי עס שרייבט דער קדושת לוי (און נאך אסאך ספרי חסידות, ס'קומט פון ספרי קבלה וואס מ'האמיר נאכנישט געלערנט), אז אותיות זענען די סאמע ערשטע פעבריק וואס די וועלט איז באשאפן געווארן. דער קדושת לוי זאגט א משל אז ווען איינער זאגט ראובן און דו ווייסט ווער ס'איז, ווייסטו אויך אז דער מענטש האט נישט קיין שום שייכות אפילו א מעין דמעין צו די אותיות ריש אלף בית ויו נון, נאר ווען איינער זאגט דעם ווארט ראובן כאפסטו אז ער מיינט דעם מענטש ראובן. די זעלבע זאך איז דער אות "אלף" וואס דאס איז אן אור נעלם וואס בהשתלשלות איז עס דער באגריף פונעם אלף, סיי אינעם אות, סיי אינעם אויסזען, און סיי אין די גמטריא, און אינעם טייטש. און ווען דעם איז אלף גמטריא 1, און במילואו 111, און אויך טויזנט, וכו'.
דער ערבי נחל דאכצעך, לייגט צו אז ס'מוז זיין אז די צורת האותיות פון לשה"ק זענען נישט סתם סימנים נאר ס'איז אויך אראפגעקומען בהשתלשלות מעולם לעולם פון אן אור ביז ס'איז געווארן דער אויסקוק כדמותו וכצלמו, ווייל אויב נישט וויאזוי קען עס ארבעטן אין קמעות אויף משביע צו זיין מלאכים וואס דארפן נישט נוצן אונזערע סימנים, אלא מאי איז אלף נישט נאר א שמיר מיט טינט אויף א פאפיר, נאר ס'סימבאלירט די עכטע אינערליכע כוח פונעם אור וואס אן אלף מיינט.
לפי"ז איז כתב א בריאה כשלעצמו דער קריאת שם האותיות און מכתב דער אויסקוק פון די אותיות, לויט'ן ערשטן פשט פון רש"י, אן לויטן צווייטן ליגט ביידע אין 'כתב' און מכתב איז דער מציאות פון קענען שרייבן מיט א פעדער, ווי רש"י זאגט אז מ'דארף עס מנקד זיין מיט א פתח מם שוא כף פתח תיו, שרייב געצייג.
ואולי אז היות די שריפט אויף די לוחות איז אויך געווען בנס, מם וסמך שבלוחות, קען זיין אז לויט'ן צווייטן פשט בינדט רש"י צו דעם ומכתב צו והלוחות.
