המשך נירע עפאכע, חלק ג'
די פאלגענדע עפיזאד האט זיך אפגעשפילט אין יאר תשס"ב. שמואל וואלדמאן פון לעיקוואד, א היימישע ענגערישער ביזנעסמאן אין זיינע דרייסיגער יארן, האט זיך דערוויסט דאס זיין נאנסטע פריינד'ס זון א יונג קינד ליידט אויף די נירן ל"ע, און ער מיז ליידער צוקומען צו דיאלעסעס. און צו די ווייטאג פון די עלטערען האבן די דאקטורים זיי געלאזט וויסען אז צו לאנג וועט די קליינע קערפער פונען קינד נישט קענען פארנעמען די יסורים וואס די דיאלעסעס ברענגט מיט זיך, און מען מיז דרינגענד טרעפן א פרישע ניר.
האבענדיג מיטלייד מיט זיין פריינד האט ער זיך אנגעפאנגען אריינצולייגען אין דעם גאנצען ענין פון "נירן טרענספלענטס" צו זעהן מיט וואס ער קען בייהילפיג זיין. ווי שמואל דערציילט האט ער ביז דעמאלטס נישט געלייגט צופיל אכט אויף די נירן, ער האט געוויסט אז ערגעץ אין די בויך רעכטס אדער לינקס זענען די נירן סטאנצירט, מער פון דעם האט ער נישט געוויסט. יעצט נאכפארשענדיג די נירן איז ער דערגאנגען וואסערע וויכטיגע חלק דאס איז פארן מענטש, און די יסורים וואס מען גייט אדורך ווען זיי פונקאציאנירען נישט ווי עס דארף צו זיין.
שמואל האט מחליט געווען אז ער וועט זיין דער שליח פון הימל וואס וועט ראטעווען דאס לעבן פון דעם יונגעלע, און ער וועט אוועק געבן איינע פון זיינע נירן פארן קינד. ער האט זיך דורך גערעדט מיט זיין פרוי, זי האט אים געגעבען איר הסכמה דערצו, און נאך צוגעשטיפט. אומר ועושה, שמואל איז געגאנגען נעמען א בלוט טעסט צו זעהן אויב ער פארמאגט די זעלבע בלוט טייפ ווי דעם קינד. צו זיין פרייד איז דער רעזולטאט געווען אז ער פארמאגט די זעלבע בלוט טייפ. שמואל האט ציוויסען געטון זיין פריינד אז ער איז גרייט אוועק צו געבן זיין ניר.
עטליכע וואכן שפעטער האבן די דאקטורים איינגעמאלדן שמואל, אז מען דארף מאכן א רי-טעסט אויף די בלוט, ווייל צוליב די דיאלעסעס, האבן זיך פארמערט אינעם קינד "אנטיבאדי"ס" אויף זייער א הויכע פארנעם, און דאס קען פאראורזאכן אן ארויסשטויס פון יעדע פרעמעדע אבר וואס קומט אריין אינעם קינד. נאכן מאכן די רי-טעסט איז דער רעזולטאט געווען אז די בלוטען שטימען נישט מער!. שמואל איז זייער צובראכן געווארן, האבענדיג מיטלייד מיט זיין נאנטער פריינד.
נישט געזארגט!! מיר האבן א גרויסען טאטען אין הימעל וואס ער זארגט זיך פאר אונז, שמואל האט געגעבען, און דאס קינד האט באקומען. פאר וועם האט שמואל געגעבען? און פון וועם האט דאס קינד באקומען? אט דאס ליינט ווייטער.
*
דאס קינד זייענדיג אין א שווערע מצב איז ער ארויפגעלייגט געווארן אויף די "עקטיוו וועטינג ליסטע" פון די UNOS "יונייטיד נעטווארק פאר ארגע"ן שערינ"ג" דעמאלטס זענען געווען אזויפיל ווי 68,471 מענטשען וואס האבן געווארט צו באקומען א פרישע ניר.
פרייטיג צונאכטס פ' וירא תשס"ב 10:30 האבן די נייעס באריכטן געמאלדן א "נייעס אלערט": דער דעמעקראטישער סענעטא"ר פון מינעסאטא פאול וועלשטיין אכט און פופציג יאר אלט, זיין ווייב און טאכטער, און דריי שטאב מיטגלידער, און צוויי פילאט'ס זענען אומגעקומען אין פליגער קראך נעבן עיוועלעט מינעסטא.
דער פריינד פון שמואל האט שוין דאן געהאלטען נאכן סעודת שבת קודש. צוויי שעה שפעטער האט זיך דער טעלעפאן צוקלינגען, דער פריינד ווארטענדיג פיר און צוואנציג שעה א טאג אויף די טעלעפאן קאל פון די UNOS האט שנעל אויפגעהויבען דעם טעלעפאון (זייענדיג א פיקוח נפש פאל), אויף די אנדערע זייט טרייבעל האט מען אים איבערגעגעבן אז ער זאל שוין אריבער קומען צום מעי"א קליניק שפיטאל מיט זיין קינד, ווייל מען האט א ניר וואס עס שטימט מיט די בלוט פון זיין קינד.
דער איד אנקומענדיג אין שפיטאל איז ער געוואר געווארן די נייעס אז א סענטאר איז אומגעקומען אין א פליגער קראך, און ער האט נאך אין זיין לעבן אינטערגעשריבען אז מען קען ניצען זיינע אברים צו ראטעווען די לעבנ'ס פון אנדערע מענטשען [פארשטייט זיך אז פאר א איד איז דאס אסור]. און די ניר פון די סענעטאר וועט זיין זון באקומען. דאס קינד איז ברוך השם אדורך א סוקסעספולען נירן טרענספלענט.
*
שמואל וואלדמאן, האט זיך אריינגעלייגט אין דעם סוגיא פון נירן טרענספלענטס ראשו ורובו, ער איז נאכגעגאנגען די פארשידענע דיזיזעס וואס פאראורזאכן אז די נירן זאלן אויפהערן צו פונקאצירן. ווי אויך איז ער נאכגעגאנגען די מיטמאכענישען וואס די ליידענדע גייען אדורך.
א כראנישער נירן דיזיס טוט פאראורזאכן אז די נירן זאלן נישט פילטערען די טרינקען וואס קומט אריין אינעם קערפער, ווי אויך טוט עס פאראורזאכן ציקער פראבלעמען, וואס צוליב די דיזיס ווערט די ציקער נישט געהעריג באלאנסירט.
מיטן היינטיגער טענעלאגיע ווערט די פליכט פון די נירן ערזעצט דורך דיאלעסעס. דיאלעסעס טוט ממש איבערנעמען די לעבן פונעם מענטש. עס מיז געטוהן ווערן דריי מאל א טאג, אויב ווערט עס געטון אין שפיטאל געדארט עס דריי שעה, ווי דער פאציענט ווערט אנגעהאקט צו א מאשין. און אויב ווערט עס געטון אינדערהיים געדראט עס אכט שעה!. און דאס טוט פאראורזאכן פארשידענע סייד עפעקט'ס, ווי. פיבער, נארשעס, שרעקליכע שוואכקייט, בויך ווייטאג. ווי אויך פארשידענע אינפעקשאנס וואס ווערט פאראורזאכט צוליבען אריינלייגען און ארויסנעמען די טובּ'ס.
שמואל איז פון די אלע פארשונגען נאך שטערקער ערצייגט געווארן אז ער מיז זעהן צו ראטעווען א אידיש קינד דורך אוועק געבן א ניר פון זיך.
שמואל פלעגט כסדר צו זעהן די עד'ס אין די אידישע צייטונגען ווי מענטשן בעטן זיך פאר א ניר. ביז דאן האט ער זיך נישט צופיל וויסענדיג געמאכט דערפון, ווי מען מיינט נישט אים נאר יענעם. זינט ער האט זיך אריינגעלייגט אין די אויספארשינגען האט עס נאך ווי אים געמיינט.
אזוי איז טאקע געווען, שמואל האט געזעהן אין איינע פון די פאפלורע אידישע צייטונגען א פארלאנג פאר א ניר. ער האט זיך נישט געפוילט נאר תיכף אנגערופען די נומער וואס איז געשאטאנען דארט. א ענסערינג מאשין האט אויפגעהויבען, ער האט איבערגעלאזט א מעסעדזש אז מען קען זיך פארבינדען מיט אים.
עטליכע שעה שפעטער האט שמואל באקומען א טעלעפאן קאל, אויפען אנדערען זייט טרייבעל איז געווען א איד וואס האט זיך אנגעגעבען אלס דער קרוב פון דעם פאציענט, און ער האט דערציילט פאר שמואל פון וואס עס רעדט זיך דא: מען רעדט דא פון א דרייצען יעריג מיידל פון ארץ ישראל.
אנגעפאנגען האט זיך עס ווען זי איז אלט געווען עלף יאר, מען האט געזעהן אויף איר אז זי קען נישט מיטהאלטען אין קלאס. נישט מיטהאלטענדיג די שיעורים איז זי אטאמאטיש ארויסגעפאלן פון קלאס. מען האט איר גענומען צו א דאקטאר, און נאך פארשידענע טעסט'ס איז אויסגעקומען אז אירע נירן פונקאציאנירען נישט ווי עס דארף צו זיין. די דאקטורים האבן פראבירט צו טוהן אלע מעגליכקייטן זי זאל נישט דארפן צוקומען צו קיין דיאלעסעס, צוליב די הויכע מאס אנטיבאדי"ס וואס זי האט פארמאגט, און דאס קען נאך פארמערט ווערן דורך די דיאלעסעס.
פאר צוויי יאר איז געלונגען פאר די דאקטורים מיטן באשעפערס הילף, איר צו האלטן אין קאנטראל דורך מעדיצינען. נאך צוויי יאר האבן די מעדעצינען אויפגעהערט צו ווירקען אויף איר. דער דאקטאר האט איר בשום אופן נישט געוואלט לייגען אויף דיאלעסעס צוליב די אנטיבאדי"ס, ווי פריער דערמאנט. דער דאקטאר האט געזאגט פאר די עלטערען אז עס פארלאנגט זיך פאר איר א נירן טרענספלענט די שנעלסטע וואס נאר מעגליך.
דער קרוב האט ווייטער פארציילט, אז מען האט קודם פראבירט צו טרעפן א ניר אין די משפחה, אבער די טאטע'ס בלוט שטימט נישט מיט איר'ס, און פון די מאמע קען מען נישט נעמען וויבאלד זי ליידט אויף דיפרעסיע, אויף אזוי ווייט אז די שטוב איז צוטיילט, און טייל קינדער געפונען זיך ביי קרובים. ווידעראום דער מאמע'ס שוועסטער האט חתונה געהאט צו א משפחה וואס פיר פון די משפחה מיטגלידער זענען שוין דורך געגאנגען נירן טרענספלענט'ס, און איר ניר איז שוין פארמשכונ'ט. אט דאס איז דער מצב האט דער קרוב פארענדיגט זיין שמועס. שמואל האט אים פארזיכערט אז ער גייט זיך אריינלייגען דערין.
אפאר טעג שפעטער, איז שמואל אראפגעפארן צו די "נעשענאל אינסטעטוט אף העלט" אין בעטסדע"י מערילענ"ד, וואס איז באקאנט אלס אמעריקע'ס בעסטע ריסירטש סענטער. וויבאלד די "טרענספלענט'ס" איז נאך אפעציעל אין די קעטעגאריע פון "ריסירטש", איז די עצם אפעראציע אומזיסט.
דארט אינעם שפיטאל האט זיך שמואל געטראפן מיט א "עדווייזער" וואס זיין פליכט איז געווען אפצושאצן די גייסטישע מצב פונעם נדבן, צו זעהן אויב ער איז סטאביל, און אז דער נדבן האט געמאכט זיין אייגענע ענטשיידונג אז ער וויל אוועק געבן זיין ניר. ווי אויך פארשן זיי נאך צו ער טוט דאס נישט פאר קיין געלט, וואס דאס איז לעגאל נישט אויסגעהאלטן. נאכן אפשאצונג האבן זיי געגעבן די "אקעי" אז מען קען גיין ווייטער.
דערנאך האבן זיי אפגעשאצט זיין פיזישען מצב. צום ערשט האבן זיי געמאכט א קרא"ס מעטשינ"ג טעס"ט ווי מען מישט אויס די בלוטען פון די צוויי צו זעהן צו זיי פארטראגן זיך. דערנאך מאכן זיי פארשידענע אנעדערע טעסט'ס. ווי אויך טוען זיי נאכקוקען זיין גענעטישער אפשטאם.
אינצווישען די צייט האבן די דאקטורים פונעם מיידעל אריבערגעשיקט אירע מעדעצינישע פיילס. נאכן נאכקוקען אירע פיילס האבן די דאקטורים פון אמעריקע געגעבען זייער צושטימונג צו די אפעראציע.
עס איז באשטימט געווארן א דאטום צו די אפעראציע, ווען א משפחה מיטגליד האט געפרעגט שמואל'ן עטליכע טעג בעפאר די אפעראציע צו ער איז נערוועז? האט ער גענטפערט, עס איז זייער עמנאציעל אוועק צו געבן א חלק פון דיין קערפער, אפילו איך האב נישט געוויסט פונקטליך ווי די נירן זענען סטאנצירט, און איך האב כמעט נישט געלייגט קיין אכט אויף זיי. אבער איך האב ביי מיר אין מחשבה אפגעמאכט, אז איך טוה די ריכטיגע שריט, און יא! איך גיי מיר לאזן אפערירען. נאכן אפמאכן דאס ביי מיר, בין איך נישט נערוועז, און איך האב נישט קיין מורא דערפון.