טעארעטישע פאקטן האט געשריבן:איך פלעג אלס בחור אסאך לײנען פון די צװײטע װעלט מלחמה, (כ׳בין נאך טראומאטיזירט פון די בילד אין ״נצח קדושים״ װי א דײטש שיסט א מאמע האלטנדיג איר קינד, װער האט געמאכט די ספר?) מיט די צײט האב איך אױפגעהערט װײל עס פלעגט מיר ברענגען צו עצבות, הײנט לײן איך דערפון נאר דא דארט בעיקר טאקע תשעה באב, ס׳נישט צו פארשטײן װיאזױ אונזערע זײדעס און באבעס זענען געבליבן בײם זינען נאכן צוזען די אלע שרעליכע סצענעס, און נאך געהאט די איבערמענטשליכע כוחות צוריק אױפצושטעלן ערליכע אידישע דורות, אומבאגרײפליך!
איינצעלנע פאקטן
1.אסאך זענען אראפ פון זינען, זיי זענען נישט אנגעקומען קיין וויליאמסבורג
2. די שוואכע הערצער און גופים האבן נישט איבערגעלעבט
3. זייער אסאך "אונגארישע" איבערלעבער האבן נישט מיטגעהאלטן די פיינונגען בשעת מעשה, ליין אביסל די דיטעילס ווי זיי זענען געווען.
4. אידן פון אנדערע לענדער וואס די מלחמה איז געווען פריער און מיטגעמאכט מער און לענגער, האבן אדער נישט איבערגעלעבט אדער אנטלאפן פארדעם, אדער זיך אויסבאהאלטן, אבער איבערלעבן א לאגער פון פוילן און ארום איז איינס פון מיליאן. דוגמת ר' דוד ווערדיגער ע"ה. (תש"ד ווען די דייטש איז אריינגעקומען און אונגארן האט מען שוין נישט געהאט ווי צו לויפן, בעפאר דעם יא)
5. ועל כולם איז געווען א נס פון הימל וואס האט אוועקגענימען (פארטעמט) זייערע געפיעלן און געלאזט נאכאמאל חתונה האבן און אויפשטעלן א דור.
די וועלט ענדיגט זיך נישט ביי אייוועלט, וואטסעפ און בחצרות. זעצט אייך לערנען וועט איר טרעפן א נייע וועלט.