דריידל האט געשריבן:אסדר לסעודתא האט געשריבן:בארביקיא האט געשריבן:מענטשן האבן נישט ליב די ווארט "תקנות" דאס הייסט אפאר עסקנים וועלן אפמאכן עפעס פאר מיר?
פון די אנדערע זייט גייען מענטשן אויס עס זאל זיין א בעסערע סטאנדארט. איך וויל נישט זיין דער וואס גייט אויסטרעפן דעם נייעם סקעדזשול פון א חתונה, צוליב פארשידענע טעמים.... אבער ווען א זאל וואלט עדווערטייזט א נייע "סטאנדארט" פון א חתונה וואלט איך דאס זיכער קאנסידערט.
ס'קוקט אויס ווי דו ביסט פון די אידן וואס זענען בכלל שולדיג אז מ'דארף מאכן תקנות.
ווען א זאל אדווערטייזט א נייע סטאנדערט, סטייל, משוגעת, אפפער וכו' וואס זיי מיינען בלויז זייער געלט, ביסטו פון די מענטשן וואס וועלן עס נעמען אין באטראכט, אבער נישט ווען עסקנים העוסקים לש"ש שלא ע"מ לקבל פרס וואס זענען דא נאר צו העלפן דעם ציבור.
האסט זיך גוט ארויסגעברענגט.
איך ווייס נישט וואס @בארביקיא האט געמיינט, איך וויל בלויז זאגן מיין מיינונג. פרדס פיגא און כרם מנחם איז טאקע א הילף פאר אסאך אבער ס'טוישט נישט די סטאנדארד אין זשענערל.
ווען מ'מאכט חתונה איז דא לכה"פ 6 דיעות, מחותנים, מחותעניסטע און חתן כלה. אפילו טאמער די מחותן איז וויליג צו זיין שפארזאם איז אבער זייער אומבאטעמט אז מ'דארף לייגן פרעשור אויף איינע פון די אנדערע 6 צו טון עפעס וואס שמעקט נישט. מ'וויל אז יעדער זאל צוגיין צו די שמחה מיט א פריילעכקייט און נישט באבלאזן. טאמער וועט מען נידערן די סטאנדארד וועו דאס העלפן א געוואלד.
פאר א פריוואטע זאל גען מען נישט איינטיילן וויאזוי ער זאל צושטעלן די שמחה אבער היות רוב זאלן געהערן פאר מוסדות דארף מען דאס קענען דורכפירן. מ'דארף מאכן תקנות פאר די זאלן וואס זיי מעגן ערלויבן פאר א חתונה. אויטאמאטיש וועט ווערן אז א חתונה אין איינע פון די נישט מוסדות האל'ס וועט זיין עבאוו סטענדערד און ס'וועט זיין גרינגער פאר יעדעם זיך צוצושטעלן צו די תקנות.
תקנות קען ארבייטן גוט אבער עס דארף ארבייטען פון אלע זייטן. ווי איך האב שוין דערמאנט ערגעץ אנדערש דא.
וו.צ.ב. דא האט איר עטליכע זאכן וואס שטעלט אהער די שמחה אויף א העכערע סטאנדארט.
-טייערע עסן. ווער געדענקט ווען ביי א חתונה איז נאר געווען איין סארט זופ אדער ווען מען האט געגעסן טשיקן באדעמס ביי א חתונה?
- האט פוד. פלעגט נישט אמאל פאר תקנות זאלן זיין אפי׳ ביי בע״בתישע חתונות. נאר ביי רייכע.. (חוץ קוגל)
- טייערע, לוקסוסזירענדע הערליך געבויטע זאלן, וואס דער געשטעל דערפון (אזוי צו זאגן) ״פארלאנגט״ מען זאל ״זיך״ שענער און סאך טייערער אהערשטעלן. ספעציעל אין עזרת נשים.
- מצוה טאנץ, כמו וואך נאכט סעודות.. וואס ווען איך זאל בלויז באשטעלן אזא סעודה ביים קעיטערער וואלט דאס געקאסט ארום אכט מאות.
ועוד
די אלע זאכן האלטן די שמחה צו א הויעכן סטאנדארט און אלעס ארום וואס איז נישט בידם פון די תקנות שטעלן״זיך״ די מוחתנים/סטעס צו אויף א טייערען אויפן. ווי למשל די טייער אהערגעשטעלטע שמחה ״פארלאנגט זיך״ א טייערען קלייד פאר די מחותנתטע, טייערע בלומען וכו׳ וואס אין א פשוטערען שמחה זאל ״פארלאנגט זיך״ דאס נישט.
וועט מען מאכן תקנות אויף קליידער און בלימען וועט זיין אנדערע ענדליכע הוצאות. הצד השוה שבהן אז ווי לאנג דער סטאנדארט איז הויעך ״קאסט״ דאס אסאך געלט.
און אזוי אויך נישט מיטלייגן מיט די תקנות זייטיגע זאכן ווי למשל זמנים פון חתונות וואס שפארט נישט קיין סך געלט קעגן ווי גרויסע חלק עס איז פון די תקנות, און כמה פעמים בלייבט דאס די עיקר.
