פסוקים ומאמרי חז"ל שגורים מחוסרי מקור

[למעלה משבעים]

איר זאלט מיר מוחל זיין, אבער אויב קענט איר דעם חינוך בעסער ווי בר אילן, דאן גיב איך אויף, בר אילן טרעפט נישט אזאנס אין ספר החינוך.

[למעלה משבעים]

אבער דאס האט ער יא געטראפן אין מגיד מישרים (פרשת מקץ מהדורא בתרא, ד"ה הנהפך): "והיינו דאמר ר' יוחנן דין גרמא דעשיראה ביר, דודאי איכא למיתמה דהוה מנחם לבני נשא על דרך צער רבים חצי נחמה, והאי לאו נחמה דחכימי כוותיה איהו, אלא רזא דמילתא דלא הוה אמר הכי אלא לאינון דהוו צדיקייא ולא אתגלגלו אלא לאשלומי דרא, והוה אמר להו דלא ליצטערון דלית להון צורכא דבנין כמה דהוה ליה דמתו בנוי ולא מצטער עלייהו דלא הוה צריך לון, ומאי דקאמר דין גרמא דעשיראה ביר למירמז דמעשר ספירן יניק הוה וכלהו אשפיעו ביה ולא מתו אלא משום דלא הוה צריך להון:".

[הער שליוואוויץ]

כמה וכמה מחברי ספרים צייכענען צו אין זייערע הקדמות, בשם הרוקח, אז דער מחבר זאל כולל זיין זיין נאמען, מיט זיין טאטן'ס נאמען, אינעם נאמען פונעם ספר. אני הגבר האב אפיר געזוכט דער מקור צו דעם אין רוקח, און כ'האב בלויז געטראפן אז ער זאגט מ'זאל כולל זיין דעם אייגענעם נאמען, און רעדט נישט קיין איין ווארט וועגן כולל זיין אויך דעם טאטן'ס נאמען ווייסט איינער פון ווי ס'שטאמט דער מקור?

אחר העיון בהקדמת הרוקח מצאתי כן להדיא וז"ל שם: וקראתי הספר הזה 'רוקח' (רקח=308) בשמי 'אלעזר (=308) וסימן ר'קח מרקחת מעשה רקח שמן 'אלעזר בן 'יהודה ( שמן=390 אלעזר בן יהודה = 390) עכ"ל.
וטעו בזה המוציאים לאור ספר הרוקח החדש שהעתיקו תיבת שמן לעיל עם וא"ו (מעשה רוקח שמו) ולא שמן עם ני"ן , וכונת הרב בעל רוקח הי' על שם הכתוב רוקח מרקחת מעשה רוקח, שמן משחת קודש
ומובן לפי זה טעות השואל שרקח מרקחת מעשה רקח שמו אלעזר בן יהודה משמע שכתב על עצמו ששמו הוא אלעזר בן יהודה ולא לשון הקרא שמן משחת קודש

[קרעמער]

אין אדם מוריש שקר לבניו
ווייסט איינער ווי די מקור אויב עס איז בכלל דא, אויף די מאמר...
יא! די רמב"ן אין פרשת ואתחנן, ביי די פסוק פון השמר לך ושמר נפשך מאד... איז מאריך אין דעם יסוד אמונתינו, שלא נעיד שקר לבנינו הייסט עס אז ער וועט נישט מעיד זיין א ליגענט, אבער פארירשענען א ליגענט אויך נישט ??

געטראפן דעם געדאנק אין אבן עזרא (תהלים מ"ד, ב') אויפן פסוק אבותינו ספרו לנו, וז"ל: והמספרים היו אבותינו שהיו צדיקים והם נאמנים, "ועוד טעם אבותינו, שכל אב אוהב את בנו ולעולם לא יורנו רק האמת לבדו" עכ"ל

[קעכער]

אין אדם מוריש שקר לבניו
מובא בהקדמה לספר החינוך, ובעיקרים מאמר ראשון, וכעי"ז ברמב"ן ואתחנן ד' ט. כי לא נעיד שקר לבנינו ולא ננחול אותם דבר הבל ואין בם מועיל וכו'.
קרעדיט: הרב אברהם מייזעלס בגליון פתגמין קדישין - סאטמאר ירושלים

[יגעתי ומצאתי]

צרת רבים חצי נחמה. די לשון איז נישט קיין חז"ל, די חינוך מצוה של"א שרייבט כמאמר החכם צרת רבים נחמה.

די מקור איז מדרש רבה דברים פרק ב', צרה שהוא של יחיד צרה וכל צרה שאינה של יחיד אינה צרה.

יעצט געטראפן בשם יערות דבש חלק א' דרוש ד'. כאמרם ז"ל צרת רבים חצי נחמה.

[ניק ניק]

זיכענדיג דעם אשכול האב איך געפונען דעס אויך
עכ"פ ווי איז דער מקור פון "מה שלא יעשה השכל יעשה הזמן"?

[msp]

סברא היא למה לי קרא...

[זיידענע בעקיטשע]

קען זיין אז מהאט שוין דאס געברענגט
דעם פסוק וברכתיך בכל אשר תעשה

סאיז דא ענדלכע פסוק וברכך בכל אשר תעשה.

אזוי אויך:
אין דבר העומד בפני הרצון.

[boropark]

אין הקב"ה מונה הדפים אלא השעות
ווערט געברענגט אין פלא יועץ ערך לימוד

ווי אויך איז דא א באקאנטע מאמר הרמב"ם אין שמחה כהתרת הספיקות

למעשה זע איך ברך משה פ' תבא צייכנט ער צו: הובא בפרי מגדים או''ח ריש סימן תר''ע

שו"ת רמ"א סימן ה' "כי לא טעם שמחה מי שלא טעם שמחת ספיקות והתרתם"

[סיגוט]

קען זיין אז מהאט שוין דאס געברענגט
דעם פסוק וברכתיך בכל אשר תעשה

סאיז דא ענדלכע פסוק וברכך בכל אשר תעשה.[/b].

למעשה שטייט נישט וברכתיך נאר משום איזה סיבה איז אזוי געדרוקט אין ספריט בית סיגעט געהערט אמאל א הסבר

[סיגוט]

איך ווייס נישט אויב דערמאנט דא עס איז אמאל ארויסגעקומען א קונטרס פון ר' ירחמיאל פישער ר"מ בישיבת גער ב"פ ילקוט מאמרי חז"ל וואס איז נישט באקאנט

[יהיה כן]

איך ווייס נישט אויב דערמאנט דא עס איז אמאל ארויסגעקומען א קונטרס פון ר' ירחמיאל פישער ר"מ בישיבת גער ב"פ ילקוט מאמרי חז"ל וואס איז נישט באקאנט

איר מיינט ר׳ ירחמיאל זעלצער ז״ל בעמח״ס נר למאה
שוין גערעדט דערפון מאך א געזוך

[ohrchodosh]

איך זיך א מאמר חז"ל מען נעמט אסאך און מען מאכט דערפון איינס

קען איינער העלפן?

[קרעמער]

איך זיך א מאמר חז"ל מען נעמט אסאך און מען מאכט דערפון איינס

קען איינער העלפן?

e pluribus unum...

[קרעמער]

איך זיך א מאמר חז"ל מען נעמט אסאך און מען מאכט דערפון איינס

קען איינער העלפן?

אין וועלכן קאנטעקסט? די שטיינער פון יעקב אבינו?

[ישלהוסיף]

ווי שטייט דער מאמר חז"ל "איזה עבודה תמה שאין אחריה עבודה"? כ'ווייס אז ס'דא ענליכע מאמרי חז"ל, אבער איך זיך דעם מאמר וואס הייבט זיך אן איזה עבודה תמה.

[קרעמער]

ווי שטייט דער מאמר חז"ל "איזה עבודה תמה שאין אחריה עבודה"? כ'ווייס אז ס'דא ענליכע מאמרי חז"ל, אבער איך זיך דעם מאמר וואס הייבט זיך אן איזה עבודה תמה.

לא מצאתי.

[msp]

נישט אין יומא?
לגבי העבודות שזרות פוסלת?

[farshlufen]

יומא כד ע"א:
"עבודה תמה ולא עבודה שיש אחריה עבודה".

[קרעמער]

איר האט אלע פארזעהן אז ער זוכט "איזה עבודה תמה", און אזא אויסדרוק געפונט זיך נישט אפ דורך מיין תקליטור תורני.

[הרבטייטעלבוים]

יעצט לערנענדיג מגילה דף ג' שטייט דארט און תוס' אז דרך חז"ל צו צזאם שמעלצען אמאל פסוקים עיי"ש

ואפשר דכן הדרך של החכמים בכל הדורות (למשל איסהו עבודה תמה, כיון דמצינו שזו עבודה תמה
וכן מאן מלכי רבנן כיון דאמרי חז"ל לשון של מאן... רבנן אמרו החכמים שבכל דור ודור בלשון מליצה כיון דרבן איקרי מלכא

וזה מיישב גם הוברכתיך וכדומה

[יהיה כן]

יש פירוש המשניות להרמב"ם בסוף מסכת זבחים שמביא ראיה מסמיכות הפסוקים כי בחר ה' בציון אוה למושב לו כי יעקב בחר לו קה ישראל לסגולתו כי לא יטוש ה' את עמו ונחלתו לא יעזוב, ובאמת הפסוקים הללו אינם סמוכים כלל זל"ז!! אלא אומרים אותם ביחד בפסוקי יהי כבוד בתפלת שחרית!!, ועמד על זה הרש"ש שם עי"ש, והוא פלאי

[למעלה משבעים]

מיינסט דעם שטיקל?

[ח] קרא את ירושלם נחלה בגלל קביעות קדושתה וקיומה לעולם ועליה אמר הנביא ונחלתו לא יעזב, לפי שכבר אמר בתחלת הענין כי ה' בחר את ירושלם לשכינתו ובחר את ישראל לו יתעלה סגולה, ואמר אחר כך כי ה' לא יטוש את האומה הזו אשר בחר לנחלתו ולא אותו המקום אשר בחרו והוא אמרו כי בחר ה' בציון אוה למושב לו, כי יעקב בחר לו י - ה ישראל לסגלתו, כי לא יטוש ה' עמו ונחלתו לא יעזב, וכבר באר נצחיות קדושתה ואמר זאת מנוחתי עדי עד. וענין לפנים מן הקלעים בתוך כתלי העזרה כמו שבארנו כמה פעמים.

אויב יא, זע איך נישט ווי ער דרש'נט "סמוכות", איך זע ווי ער וויל ארויסברענגן די סיבה פארוואס ירושלים הייסט א נחלה, אויפדעם ברענגט ער פסוקים אז די באשעפער גייט נישט פארלאזן ירושלים און נישט די אידן, און ממילא פארדעם הייסט ירושלים נחלה.

די פסוקים זענען אזוי "כי בחר ה' בציון אוה למושב לו" אז די באשעפער האט אויסגעקליבן אין ירושלים, נאך א פסוק "כי יעקב בחר לו וגו'" הייסט אז די באשעפער האט אויסגעקליבן אין די אידן, יעצט ברענגט ער די פסוק "כי לא יטוש ה' עמו ונחלתו לא יעזב", אז דער באשעפער גייט נישט פארלאזן זיין פאלק (ווער? דאס איז די פסוק כי יעקב) און זיין נחלה (ווי? דאס איז די פסוק כי בחר).

און דאס איז אויך די המשך הפסוק פון כי בחר "זאת מנוחתי עדי עד", ממילא פארדעם הייסט ירושלים א נחלה ווייל די באשעפער גייט אייביג היטן דעם וועם ער האט אויסדערוועלט (די אידן) אין דעם פלאץ וואס ער האט אויסדערוועלט (ירושלים).

עס האט מיט סמיכות קיין שייכות. לערן איך פאלש?

[יהיה כן]

וואס מיינט די ערטער שכבר אמר 'בתחלת הענין', 'והוא אמרו'..., איז עפעס יא משמע אז ער דרש'נט דעם סמוכת וראה ברש"ש שם, ובמהדורא החדשה של פיה"מ