וואו איז דער מקור?....

[משה כהן]

ריכטיג

[משה כהן]

שמעתי בשם הרב רי"י רייזמאן זצ"ל חבר הביד"ץ בירושלים עיה"ק: די ערליכע (אמר: די חסידים) זאגן וואס מען מעג מעג מען, און (אבער) וואס מען טאר נישט טאר מען נישט, און דער המון עם זאגט וואס מען טאר נישט טאר מען נישט, און וואס מען מעג מען..... והבן....
איינער ווייסט מער פרטים??

[המחפש]

רבות מחשבות בלב איש ועצת ה' היא תקום
יושב בשמים ישחק ה' ילעג למו
ה' ישחק לו כי יראה כי יבוא יומו

געזען שוין אין א מעשה ביכל 'בית נחום' פון תרפ"ז, ברענגט דאס "דער מענטש טראכט אין דער הימעל לאכט".
שטימט אביסל מיט די פסוק "יושב בשמים ישחק".

[משה כהן]

איינער ווייסט מער פרטים???? וכמו שאמר הרה"ק מקאברין זי"ע כי כשיהודי הולך בשוק לקנות דברים, או כשיהודי יוצא ממסחרו וכו' והמוכר מאמין באמונה שלימה כי רשום בשמים בדיוק כמה שירויח וכו', וכן שהקונה מאמין שמה שהוא יקנה וכמה שזה יעלה לו וכו' הכל רשמים בשמים 'אני ערב לו שיצליח' וכו'.

[המחפש]

איינער ווייסט מער פרטים???? וכמו שאמר הרה"ק מקאברין זי"ע כי כשיהודי הולך בשוק לקנות דברים, או כשיהודי יוצא ממסחרו וכו' והמוכר מאמין באמונה שלימה כי רשום בשמים בדיוק כמה שירויח וכו', וכן שהקונה מאמין שמה שהוא יקנה וכמה שזה יעלה לו וכו' הכל רשמים בשמים 'אני ערב לו שיצליח' וכו'.

תורת אבות קאברין - מובא בספר אמרות משה עמו' ק"ז וז"ל:
אמר לאנשיו: כאשר אדם לוקח עמו כסף ויוצא לשוק לקנות דבר מה, אם יאמין בבירור כי החפץ שרצה לקנותו הוא מהשגחתו ית', והדעת שהכניס בו לקנות, וכן הסכום שקבעו, הכל בהשגחתו - ואותו דבר במוכר דבר מה, שיאמין כי הדעת למכור, והסכום וכו' הכל בהשגחתו וכוחו ית', ערב אני בעדו כי השם יתברך יעזור לו בהצלחה. ואם כי מי אני להיות ערב, בכל זאת אני ערב לו.

[עזריאל]

וואו איז די מקור אז יעקב אבינו האט אראפ גענומען די שטיין מיט איין פינגער, אויב געדענק איך גוט זאגט די מדרש מיט איין האנט, [קען זיין אז איך בין מיר טועה אבער אזוי ליגט מיר אין זיכרון]

דער מדרש רבה זאגט:
"ויהי כאשר ראה יעקב ויגש יעקב ויגל את האבן" א"ר יוחנן כזה שהוא מעביר פקק מעל פי צלוחית.
אין מדרש שכל טוב שרייבט ער:
באחד מזרועותיו להודיע כח גבורתו.

סא די מדרש זאגט טאקע מיט איין האנט, תרגום יונתן זאגט אויך בחדא מאדרועי, סא הפלא ופלא פון ווי שטאמט די מאמר העולם אז מיט איין פינגער.

"דער" מדרש זאגט נישט פונקטליך, נאר כזה שהוא מעביר פקק.

מיינע צוויי אינגלעך האבן גראדע ביידע געלערנט מיט איין האנט.

איך מיין אז ס'נאר א משל פון די מלמדים, ארויסצוברענגן ווי גרינג ער האט דאס אראפגענומען.

אבער לענ''ד איז עס א גרויסע פראבלעם, פארוואס דארף מען נעמען די מציאות'דיגע געשעעניש, וואס די הייליגע מענטשליכע שכל קען משיג זיין, און עס פארוואנדלען אין א נס וואס איז קיינמאל נישט געשעהן.
עפעס יעדע זאך אין חומש איז 'למעלה מהשגת אנוש'?
(און דאס איז אויסער די פראבלעם פון שקר, די היפך פון תורת אמת.)
אגב, איך זעה נישט די מדרש זאל זאגן אז עס איז געווען מיט איין האנט.

[המחפש]

מ'דארף פרעגן די עלטערע מלמדים די קבלת אבות אויף די אלע סארטן זאכן וואס מ'זאגט פאר די קינדער, וואס האט נישט קיין ריכטיגע מקור, למשל ווען מ'טראגט די קינד צו זאגן א"ב, פירן זיך אסאך עלטערע מלמדים אראפצוווארפן העכער די קינדס קעפעלע, צוקערלעך, און מ'זאגט אז ס'פאלט פון הימל, ווייל מ'לערנט די הייליגע תורה.
למשל מ'טאר נישט גיין אויפן טיש ווייל שלחן דומה למזבח...

[קלאָצקאָפּ]

...צו דער סגולה פון שמירן אויפ'ן שטערן פונעם ערשטן שניי?

[קנאפער ידען]

...צו דער סגולה פון שמירן אויפ'ן שטערן פונעם ערשטן שניי?

אין ליקוטי מהרי"ח סוף פון סדר תפילה רנב"ה:
"ועיין במשנת חסידים סדר יום ראשון שירחוץ מצחו בשלג כי שלג בגימטריא שכחה, ועיין בס' זכירה דהכוונה הוא בשלג ראשון."

און אין ספר נהר שלום פונעם רש"ש (רבי שלום שרעבי) דף מז עמוד א:
"כונת המצח ימרח מצחו בשלג ג"פ ויכוין להמשיך ג' אלפין של ג' אהי"ה במילוי הג' אלפין גי' שלג והם בבינה להמשיכם במצחא דז"א למתק הדינים שאותו המצחא ויתרחצו בחלב והוא טוב מאוד להסיר הכעס והשכחה"

[קלאָצקאָפּ]

יישר כח!

[נחום וואהלינער]

...צו דער סגולה פון שמירן אויפ'ן שטערן פונעם ערשטן שניי?

עס ווערט דערמאנט אין מגן אברהם להמגיד מטריסק

[חלה]

צו ווארפן האנטעכער אויף א חתן ביי הבדלה?

[קנאפער ידען]

צו ווארפן האנטעכער אויף א חתן ביי הבדלה?

שווער דא א געשריבענע מקור דאס איז א מנהג וואס מען פירט זיך שוין אבער יארן, רוב זאגן אז עס שטאמט פון ירושלים, אבער עגעין אן קיין עכטע מקור אדער טעם.

פון לעצטיגע איז שוין יא דא הסברים, אבער עס מיינט נישט אז וועגן דעם טוט מען דאס...נאר קען פונקט אזוי זיי אז איינעמאל מען טוט עס (צוליב אומבאוויסטע סיבות וואס מען ווייסט נישט היינט) האט מען עס אזוי מסביר געווען.

פון פורום אוצה"ח:

אמש שמעתי ממו"ר הגר"ש אויערבאך שליט"א, כי הטעם למנהג זה הוא, כי המנהג היה שהחתן הבדיל על הכוס, ולא פעם התבלבל החתן ונכלם בגמגמו את מילות ההבדלה, ולכן זרקו מגבות כבר באמצע ההבדלה, לנמק בכך כביכול את סיבת כשלונו למען לא יבוש. והפטיר, כיום לא שייך המנהג כי אבדה מדת הבושה, וגם הסידור פתוח בפני החתן, ומ"מ המנהג נשאר...

און דא ברענגט איינער א בילד פונעם ספר נעימות החיים (א גאר שיינע ליקוט אויף עניני ומנהגי נשואין פון הרה"ח ר' חיים גרוס ז"ל) וואס שרייבט טעמים (אבער ווידער אן קיין עכטע מקור):

מקור לזריקת האנטאכער במוצאי שבת שבע ברכות בסוף ספר נעימת החיים גרוס.JPG (45.46 KiB) געזען 2163 מאל

[א. טראכטער]

ווי אזי דער מקור ''אין מתחילין בב''ד'?

האט בכלל א מקור?

[מה ידידות]

ווען מ'לייגט זיך שלאפן זאל מען ליגן אויף די לינקע זייט

אז מ'שלאפט נישט מיט די קאפ צו די טיר

[למעלה משבעים]

ווי אזי דער מקור ''אין מתחילין בב''ד'?

האט בכלל א מקור?

שו"ע יו"ד סי' קע"ט ס"ב.

[למעלה משבעים]

ווען מ'לייגט זיך שלאפן זאל מען ליגן אויף די לינקע זייט

אז מ'שלאפט נישט מיט די קאפ צו די טיר

רמב"ם הל' דעות פ"ד ה"ה. ומובא בקיצור שו"ע סי' ע"א.

די צווייטע חלק כמדומה איינער האט שוין צוגעצייכנט לעצטנס א מקור, געדענק איך נישט אויף די מינוט ווי.

[farshlufen]

די צווייטע חלק כמדומה איינער האט שוין צוגעצייכנט לעצטנס א מקור, געדענק איך נישט אויף די מינוט וואו

בלאט 28

[איטשע]

און דא ברענגט איינער א בילד פונעם ספר נעימות החיים (א גאר שיינע ליקוט אויף עניני ומנהגי נשואין פון הרה"ח ר' חיים גרוס ז"ל) וואס שרייבט טעמים (אבער ווידער אן קיין עכטע מקור):

מקור לזריקת האנטאכער במוצאי שבת שבע ברכות בסוף ספר נעימת החיים גרוס.JPG

דאס איז דער ״מקור״ צו דער מנהג?
צוליב דעם האט מען איינגעפירט אזא מנהג?
האט איינער געזעהן אז מען זאל זיך אזוי פירן ביי זיינע רבי׳ס?
דאס זענען ליבערשט שיינע טעמים, פאר א מקורות׳לאזער מנהג!

[zugurnish]

שמעתי בשם הרב רי"י רייזמאן זצ"ל חבר הביד"ץ בירושלים עיה"ק: די ערליכע (אמר: די חסידים) זאגן וואס מען מעג מעג מען, און (אבער) וואס מען טאר נישט טאר מען נישט, און דער המון עם זאגט וואס מען טאר נישט טאר מען נישט, און וואס מען מעג מען..... והבן....
איינער ווייסט מער פרטים??

בחב"ד יש פתגם אחר בנושא בשם בעל התניא

הביאו הרבי בספרו היום יום ליום כ"ה אדר שני
כה אדר ב
החסיד ר' מרדכי האראדאקער סיפר: פתגם הראשון ששמעו מרבינו הזקן כשבאנו לליאזנא הי': וואס מען טאר ניט טאר מען ניט, און וואס מ'מעג דארף מען ניט.
- כשלש ארבע שנים עבדנו בזה עד שהבאנו אופן זה בעניני חיינו, ורק אז נכנסנו ליחידות לשאול דרך בעבודה.

[zugurnish]

ס'איז דא א מאמר פונעם הייליגן צמח צדק מליובאוויטש אז צווישן מינות און קרירות איז דא בלויז א דין ווענטל
איינער ווייסט אפשר וואו ס'געפינט זיך די מקור דערפון?

נישט פון צמח צדק נאר הרבי רש"ב מליובאוויטש

דער רבי ברענגט דעם ווארט אין זיין ספר היום יום ליום ט"ז שבט
טז שבט
אאמו"ר אמר: צווישען קעלט און כפירה איז נאר א דינע מחיצה. עס שטעהט כי ה' אלקיך אש אוכלה הוא, אלקות איז פלאם פייער, לערנען און דאווענען דארף מען מיט התלהבות הלב, אז כל עצמותי תאמרנה די דברי ה' אין תורה ותפלה.

[zugurnish]

עס איז באקאנט אז זאל פראבירן עולה צו זיין לתורה אין די הייליגע טעג

האב איך אמאל געהערט אז דער וואס קען נישט עולה זיין ר"ה ויה"כ זאל לכה"פ עולה זיין ערגעץ בין כתר לעשר

איינער האט אפשר א מקור?

* בין כסה לעשור (בכסה ליום חגנו{=ראש השנה} )

[נחום וואהלינער]

עס איז באקאנט אז זאל פראבירן עולה צו זיין לתורה אין די הייליגע טעג

האב איך אמאל געהערט אז דער וואס קען נישט עולה זיין ר"ה ויה"כ זאל לכה"פ עולה זיין ערגעץ בין כתר לעשר

איינער האט אפשר א מקור?

* בין כסה לעשור (בכסה ליום חגנו{=ראש השנה} )

דבר בעתו מה טוב: מ'קען נאך אריין כאפן יעצט בימי החנוכה

[zugurnish]

עס האט גארנישט מיט משה רבינו עס האט מיט די פסוק לא ידין ריחו באדם בשגם הוא בשר והיו ימיו מאה ועשרים שנה.

פון רש"י און אבן עזרא זעהט נישט אזוי אויס
רש"י
והיו ימיו וגו' עד מאה ועשרים שנה אאריך להם אפי ואם לא ישובו אביא עליהם מבול ואם תאמר משנולד יפת עד המבול אינו אלא מאה שנה אין מוקדם ומאוחר בתורה כבר הייתה הגזירה גזורה עשרים שנה קודם שהוליד נח תולדות וכן מצינו בסדר עולם (פרק כח) יש מדרשי אגדה רבים בלא ידון, אבל זה הוא צחצוח פשוטו

אבן עזרא
והיו ימיו יש אומרים שזה קצב כל האדם ואם מצאנו יותר כן מצאנו מעט רק על הרוב ידבר ואין זה אמת כי הנה שם חיה שש מאות וכל הדורות אחריו חיו שנים רבות ובימי פלג חסרו השנים ומימות דוד עד היום שבעים או שמונים שנה והאמת מה שאמר המתרגם ארמית שנתן קץ לאדם כטעם ועוד ארבעים יום ואם ישובו ימלטו ואם לא ישובו וימותו ואל תשים לבך אל מספר

Untitled.png

____________
אין נאדווערנא ווינטשט מען 160 דעם חשבון האב איך נישט געזעהן\געהערט

אמאל געהערט אז עס איז א פרקי דר''א אדער תדב''א, כ'געדענק נישט וועלכע.

------------

ייש"כ פאר דעם מלבי''ם. איך האב עס לעצטנס געהאט געזען און איך האב מיר פרובירט צו דערמאנען וואו ביז איך האב עס געזען אינעם זיידן'ס תגובה.

ראה זהר חלק א דף נח
"והיו ימיו מאה ועשרים שנה אוריכו דקוסטירא דקיטרא

ובניצוצי אור מסביר פירוש אריכות אחדות הקשר של הנשמה והגוף

[קיקיון]

דעם עש"ק האט נכדי כמר מרדכי .. ני"ו באנייט זיין בעקיטשע און הוט דעם מיטוואך וועט כ"ק אדמור מ... שליט"א אים אנטוען תפילין
ער ווערט בר מצוה ז שבט הבעל"ט

אימיצער ווייסט פארוואס מען טוט אן די בגדי שבת פאר די תפילין ?
אפשר אז עס זאל שוין זיין בגדי שבת צו תפילין לייגען