עס ווערט ג'ברענגט אין גמרא און אין ראשונים עטליכע מעשה'ס ווען עס איז גווארן שטארק פארוואלקענט, און מ'האט געמיינט אז עס איז שוין נאכט, דערנאך "נתפזרו העבים און "זרחה השמש". לפי די גאונים איז דאס זייער פארשטענדליך; עס איז געווען גאנץ נאנט צו די צייט פון די שקיעה, און שטארק פארוואלקענט אז מ'האט ג'מיינט אז עס איז שוין ג'ווען די שקיעה אבער דערווייל האט די זון צוריק אויפג'שיינט. לויט ר"ת <כפי האופק> איז גאנץ שווער זיך מצייר זיין אז עס איז גווארן אזוי טונקל אז מ'האט ג'מיינט אז עס איז שוין נאנט צום זמן פון יציאת כוכבים בינוניים. אבער פארט אולי מעגליך צו הערן. לויט ר"ת 72 מינוט=ד' מיל איז דאך ממש נישט צום פארשטיין; קודם כל איז דאך נישט מעגליך אז עס זאל זיין אזוי טונקל פאר שקיעת החמה אז מ'זאל זיך טועה זיין אז עס איז שוין כמעט צאה"כ. ועוד, יעדער טאג ווארט מען דאך קרוב צו א שעה נאך די שקיעת החמה ביז עס ווערט ביהש"מ, איז וויאזוי האבן זיי זיך טועה געווען און געמיינט אז עס איז אזוי שנעל טונקל גווארן. ווידער צו זאגן אז עס איז געווען אזוי טונקל בעוד היום גדול והחמה בראש כל אדם איז כמעט נישט מעגליך במציאות.
החודש אשר ישועות בו מקיפות... ניס"ן בגימטריא ניסי"ם
שלא אחד בלבד עמד עלינו לכלותינו - והקדוש ברוך הוא מצילנו מידם
יידישע קהילות האט געשריבן:עס ווערט ג'ברענגט אין גמרא און אין ראשונים עטליכע מעשה'ס ווען עס איז גווארן שטארק פארוואלקענט, און מ'האט געמיינט אז עס איז שוין נאכט, דערנאך "נתפזרו העבים און "זרחה השמש". לפי די גאונים איז דאס זייער פארשטענדליך; עס איז געווען גאנץ נאנט צו די צייט פון די שקיעה, און שטארק פארוואלקענט אז מ'האט ג'מיינט אז עס איז שוין ג'ווען די שקיעה אבער דערווייל האט די זון צוריק אויפג'שיינט. לויט ר"ת <כפי האופק> איז גאנץ שווער זיך מצייר זיין אז עס איז גווארן אזוי טונקל אז מ'האט ג'מיינט אז עס איז שוין נאנט צום זמן פון יציאת כוכבים בינוניים. אבער פארט אולי מעגליך צו הערן. לויט ר"ת 72 מינוט=ד' מיל איז דאך ממש נישט צום פארשטיין; קודם כל איז דאך נישט מעגליך אז עס זאל זיין אזוי טונקל פאר שקיעת החמה אז מ'זאל זיך טועה זיין אז עס איז שוין כמעט צאה"כ. ועוד, יעדער טאג ווארט מען דאך קרוב צו א שעה נאך די שקיעת החמה ביז עס ווערט ביהש"מ, איז וויאזוי האבן זיי זיך טועה געווען און געמיינט אז עס איז אזוי שנעל טונקל גווארן. ווידער צו זאגן אז עס איז געווען אזוי טונקל בעוד היום גדול והחמה בראש כל אדם איז כמעט נישט מעגליך במציאות.
חב״ד ווייס איך האט ער זיכער נישט געמיינט ווען ער האט געזאגט חסידישע(נישט פאליטיק ביטער דא)(איך זאג וואס ער האט געמיינט)בלייבט אפשר יא איבער כמעט לפי כמות חסידישע אנשים
יידישע קהילות האט געשריבן:עס ווערט ג'ברענגט אין גמרא און אין ראשונים עטליכע מעשה'ס ווען עס איז גווארן שטארק פארוואלקענט, און מ'האט געמיינט אז עס איז שוין נאכט, דערנאך "נתפזרו העבים און "זרחה השמש". לפי די גאונים איז דאס זייער פארשטענדליך; עס איז געווען גאנץ נאנט צו די צייט פון די שקיעה, און שטארק פארוואלקענט אז מ'האט ג'מיינט אז עס איז שוין ג'ווען די שקיעה אבער דערווייל האט די זון צוריק אויפג'שיינט. לויט ר"ת <כפי האופק> איז גאנץ שווער זיך מצייר זיין אז עס איז גווארן אזוי טונקל אז מ'האט ג'מיינט אז עס איז שוין נאנט צום זמן פון יציאת כוכבים בינוניים. אבער פארט אולי מעגליך צו הערן. לויט ר"ת 72 מינוט=ד' מיל איז דאך ממש נישט צום פארשטיין; קודם כל איז דאך נישט מעגליך אז עס זאל זיין אזוי טונקל פאר שקיעת החמה אז מ'זאל זיך טועה זיין אז עס איז שוין כמעט צאה"כ. ועוד, יעדער טאג ווארט מען דאך קרוב צו א שעה נאך די שקיעת החמה ביז עס ווערט ביהש"מ, איז וויאזוי האבן זיי זיך טועה געווען און געמיינט אז עס איז אזוי שנעל טונקל גווארן. ווידער צו זאגן אז עס איז געווען אזוי טונקל בעוד היום גדול והחמה בראש כל אדם איז כמעט נישט מעגליך במציאות.
יידישע קהילות האט געשריבן:עס ווערט ג'ברענגט אין גמרא און אין ראשונים עטליכע מעשה'ס ווען עס איז גווארן שטארק פארוואלקענט, און מ'האט געמיינט אז עס איז שוין נאכט, דערנאך "נתפזרו העבים און "זרחה השמש". לפי די גאונים איז דאס זייער פארשטענדליך; עס איז געווען גאנץ נאנט צו די צייט פון די שקיעה, און שטארק פארוואלקענט אז מ'האט ג'מיינט אז עס איז שוין ג'ווען די שקיעה אבער דערווייל האט די זון צוריק אויפג'שיינט. לויט ר"ת <כפי האופק> איז גאנץ שווער זיך מצייר זיין אז עס איז גווארן אזוי טונקל אז מ'האט ג'מיינט אז עס איז שוין נאנט צום זמן פון יציאת כוכבים בינוניים. אבער פארט אולי מעגליך צו הערן. לויט ר"ת 72 מינוט=ד' מיל איז דאך ממש נישט צום פארשטיין; קודם כל איז דאך נישט מעגליך אז עס זאל זיין אזוי טונקל פאר שקיעת החמה אז מ'זאל זיך טועה זיין אז עס איז שוין כמעט צאה"כ. ועוד, יעדער טאג ווארט מען דאך קרוב צו א שעה נאך די שקיעת החמה ביז עס ווערט ביהש"מ, איז וויאזוי האבן זיי זיך טועה געווען און געמיינט אז עס איז אזוי שנעל טונקל גווארן. ווידער צו זאגן אז עס איז געווען אזוי טונקל בעוד היום גדול והחמה בראש כל אדם איז כמעט נישט מעגליך במציאות.
די קשיא פרעגט שוין דער מנחת כהן (מאמר ב' פ"ז) אויפן תרומת הדשן (וואס רעכנט די שעות היום מעלה"ש עד צה"כ), און האט טאקע נישט קיין תירוץ. קודם האט ער צוליב די קשיא געוואלט אננעמען אז לפי ר"ת ווערט נאכט ביי ד' מילין שוות, אבער צום סוף ווענדט ער דאס אפ און שרייבט אז ס'איז נישטא קיין שום מקום צו זאגן אזאנס, עיי"ש.
איך הייב נישט אן צו כאפן דיין תמי', סוף טאג ווען ס'איז שטארק פארוואלקנט אפאר שעה, פון וואו אין די וועלט זאל מען וויסן אויב ס'איז נישט גענוג נאכט אויף קענען מקבל שבת זיין.
בלעטל האט געשריבן:איך הייב נישט אן צו כאפן דיין תמי', סוף טאג ווען ס'איז שטארק פארוואלקנט אפאר שעה, פון וואו אין די וועלט זאל מען וויסן אויב ס'איז נישט גענוג נאכט אויף קענען מקבל שבת זיין.
פון דער פאקט אז די מערסטע פארוואלקנטע טאג קומט נישט צו צו 45 מינוט נאך די שקיעה.
החודש אשר ישועות בו מקיפות... ניס"ן בגימטריא ניסי"ם
שלא אחד בלבד עמד עלינו לכלותינו - והקדוש ברוך הוא מצילנו מידם
בלעטל האט געשריבן:איך הייב נישט אן צו כאפן דיין תמי', סוף טאג ווען ס'איז שטארק פארוואלקנט אפאר שעה, פון וואו אין די וועלט זאל מען וויסן אויב ס'איז נישט גענוג נאכט אויף קענען מקבל שבת זיין.
פון דער פאקט אז די מערסטע פארוואלקנטע טאג קומט נישט צו צו 45 מינוט נאך די שקיעה.
איך פארשטיי באמת נישט וואס דו זאגסט, אין קעיס האסט נישט פארשטאנען וואס איך זאג וועל איך איבערזאגן, ווען ס'איז שטארק פארוואלקנט אפאר שעה, מיט שווארצע וואלקנס סוף פון טאג במשך די צייט וואס דארף ווערן שקיעה און נאכט, איז נישט מעגליך אין די וועלט צו וויסן וואו מ'האלט, חוץ אויב ס'איז דא זייגערס. דאס איז א העכסט נארמאלע זאך, און מעשים בכל יום.
בלעטל האט געשריבן:איך הייב נישט אן צו כאפן דיין תמי', סוף טאג ווען ס'איז שטארק פארוואלקנט אפאר שעה, פון וואו אין די וועלט זאל מען וויסן אויב ס'איז נישט גענוג נאכט אויף קענען מקבל שבת זיין.
פון דער פאקט אז די מערסטע פארוואלקנטע טאג קומט נישט צו צו 45 מינוט נאך די שקיעה.
איך פארשטיי באמת נישט וואס דו זאגסט, אין קעיס האסט נישט פארשטאנען וואס איך זאג וועל איך איבערזאגן, ווען ס'איז שטארק פארוואלקנט אפאר שעה, מיט שווארצע וואלקנס סוף פון טאג במשך די צייט וואס דארף ווערן שקיעה און נאכט, איז נישט מעגליך אין די וועלט צו וויסן וואו מ'האלט, חוץ אויב ס'איז דא זייגערס. דאס איז א העכסט נארמאלע זאך, און מעשים בכל יום.
לויט ר"ת לדעת 72 מינוט, איז שוין נאך די שקיעה און דאך ווייסט מען ווען ס'ווערט ביהש"מ *נישט* דורך שטערנס (ווייל אין אנחנו בקיאים) נאר די צייט וואס איז פארביי געגאנגען פון די שקיעה הראשונה. איך האב נאך קיינמאל נישט געזען אזא מציאות אז עס זאל ווערן אזוי טונקל ווי 30 -45 מינוט נאך די שקיעה, פאר שקיעת החמה. וויאזוי האבן זיי ג'מיינט אז עס איז אזוי שפעט?
החודש אשר ישועות בו מקיפות... ניס"ן בגימטריא ניסי"ם
שלא אחד בלבד עמד עלינו לכלותינו - והקדוש ברוך הוא מצילנו מידם