פייש קרויז האט געשריבן:ווען דער בעלזער רבי איז איינגעשטאנען ביי אים אין כפר אתא, איז ער געשלאפן אין זיין בעט, און אין בעלז איז דאס עפעס אויסערגעווענליך, צו שלאפן אין א צווייטנס בעט איז אין בעלז געווען כמעט מן הנמנע.
ב''ה כל הסיפור הזהמצוץ מן האצבע . הרה''ק מבעלז מעולם לא הי בכפר -אתא-----------------------[עטה] ולא ישן ישן במיטת שני .ור' הערשעלע מעולם לא סיפר דבר זה. ------------------------------------------------נקודה------------------------------------------------------------------------------------------------------------
אנטשולדיגט, עס איז א דבר ידוע וואס קרעטשניפער רבי פלעגט דאס שטענדיג פארציילן אז דער הייליגער בעלזא רב זי"ע איז איינגעשטאנען ביי אים אינדערהיים, און קרעטשניפער רבי זצוק"ל פלעגט כסדר זיך באניצן מיט עטליכע זאכן וואס בעלזא רב האט געניצט פון יענע תקופה, נאר עס איז נישט געווען אין כפר עטה נאר אין ירושלים, פרעג דיך גיט נאך פאר די שרייבסט עפעס און שרייב נישט אבי געשריבן אז עס איז אויסגעזויגן פון די פינגער אינדערצייט וואס במחילת כבודך ווייסט איר נישט די פאקטן
אלעס באשערט האט געשריבן:היינט נאכט איז זיין יארצייט. זכרנו ימים מקדם זיין עבודה, ספעציעל יעדן שבת ווען ער האט געברענט ביי "נשמת" איך געדענק ווען איך בין געווען ביים רבין אויף א שבת אין מונסי, (געפירט דעמאלטס אין שער אפרים ישיבה) שבת אינדערפרי בעפארן לייענען איז די רבי ארויסגעגאנגען פאר א וויילע און זיך געטוישט בעקיטשע, בין איך צוגעגאנגען אנכאפן די בעקיטשע וואס ער האט זיך נארוואס אויסגעטאן, האב איך געפיעלט אז עס איז דורכגעווייקט נאס, טופח ע"מ להטפיח פון זיין ברען ביים שחרית דאווענען.
זכותו יגן עלינו ועכי"א
יא און אונז ווען אונז ענדיג מיר שחרית איז מיר די פיאות אינגאנצען נאס, נאך פון די מקוה, ער האט געהאט א מנהג ער פלעגט ארויס גיין נאך שחרית פארען ליינען זיך אפרוען פונעם שחרית האט ער אלץ געזאגט א ווערטעל אויפן וועג ארויס אמאל האב איך פארשטאנען און אמאל נישט, אבער געשמייכלט האט מען אלץ, צוליב זיין חן און צהלת פנים מיט וואס ער האט גערעדט געווען א פלאם פייערדיגער איד, אזא געשמאק, אזא דערהויבענקייט, אך ווייס נישט ווי אנצוהייבען, ווען סקומט זיין יארצייט וועקט זיך אביסל אויף די אלטע הרגשים ווי דערלעבט מען נאך אזא מנחה ערב שבת אזא השתפכות הנפש זיין צורה אליינס האט געברענגט א הרהור תשובה זכותו יגן עלינו
יא עס בענקט!!
דערצייל נאך. איך בין נאך אלס ברוגז אויף מיין חבר פארוואס ער האט מיר דאס אלעס נישט פארציילט ווען ער האט געלעבט, ליידער האב איך נישט זוכה געווען צו קענען געהעריג בחייו, אבער זייט מיין חבר האט מיך אנגעווארימט בין איך געווארן א שטיקל חסיד... עפעס אזעלכע סארט עבודות וואס מען זעהט נישט בימינו אלה, זיין מסירת נפש זיין קדושה, זיין לעכטיגקייט. וואס איך הער אלס צוזאם פון תלמידיו וחסידיו. נורא נוראות
א שאד א שאד אז בחייו האבן מיר נישט זוכה געווען כמעט אים צו קענען, גדולים צדיקים במיתתם יותר מבחייהם. זכותו הגדול יגן עלינו.
כתר ישועה האט געשריבן:ס'איז דא אפאר שמועס חיצוניות ודי וואס אנדערע גופים האבען צו געקלעיבט בנוגע דעם היסטורי' פון הרה"ק מוהרנ"ח פון בראדשין זי"ע הי"ד. יאך האב גיהערט א שמועס' פון דעם היינטיגען קרעטשניפער רבי שליט"א פון עיה"ק ירושלם ת"ו וואס ער האט פארציילט וועגען דאס טרעפין דעם ציון פון זיין זיידער הרה"ק ר' ניסן חיים זי"ע (אגב, דער הינטיגער רבי הרה"צ ר' ניסן שליט"א הייסט טאקער נאכ'ען זיידען זיינער. חיים הייסט ער נישט וועגן זיין זיידען פון מאמע זייט האט גיעלעבט הוא הרה"צ ר' חיים מרדכי ר"ב זצ"ל דער נאדווערנער רבי פון בני ברק). ס'האט דאס געטראפן א לויבאוויטשער חסיד וואס ווינט בשליחות דיכט זיך מיר און בראדשין ע"פ עדויות פון זקני המקום. דעם חבדסקער האט געלאזט רופן דעם רבי'ו זי"ע וועגען שמועס וואס ער הערט ארום דעם. און לאחר חקירה ודרישה כדבעי איז טאקער נתגלה געווארן מקום קבותו. די שמחה וואס האט זיך דאמאלטס געטראפן ביי רבינו הקדוש איז אין לשאר ואין ניתן לתאר על הכתב. דער רבי איז גליך ארויס געפארן צו דעם שטאט אינאיינעם מיט זיין עלסט'ען קינד ממלא מקומו שליט"א און מהאט דארט געטרונקען לחיים באנפין נהירין. ר' ניסן שליט"א האט פארציילט נאך וועגען דעם און אויך די מעגליכקייט פון די לעבן באתר דנן במעלת ושבחת החסיד לויבאוויטש הנ"ל, אבער ווען יאך ועל אי"ה האבן צייט. יעצט איז ערב פסח און הזמן דחוק מאד. העב א נייס דעי!
בדרך אגב, האב איך גהערט, אז רבי ניסן חיים זי"ע איז געקומען אין חלום בשנת תשנ"ח, צו זיין זון רבינו הק' און פאר געהאלטן פאר וואס מאכט ער נישט, קיין מציבה אויף זיין ציון, האט רבינו הק' געפרעגט טאטע איך ווייסט נישט דיין מקום מנוחתו, האט ער אים מגלה אז ליגט באהאלטן אין שטאט סטאניסלוב, אין דער רבי זי"ע איז געווארן זייער אויף געשוידערט.
און נאך יענעם תקופה, האט די אינטער גענומען די שווערע נסיעה צי דעם ווייטן אוקראיינה מיט די צובראכענע שטארזן, און מיט א טראנספארטציע וואס זייער שווער ארום צופארן, מען איז ארויס געפארן פון ירושלים עיה"ק, בשעטמו"צ, קודם איז מען געווען קיין אנטווערפן צו זיין אויף שבת, און פון דארטן, איז דער רבי ז''ל געפארן דורך קיוב לופטפעלד, עס האבן זיך משתתף געווען הרה"ח רבי מרדכי קורלאנד משב"ק. און ער געווען די דאלמיטשער (מתרגם בלע"ז).
און זיין חשובע אייניקל הרה"ג רבי יחזקאל שרגא ראזענבוים שליט"א. און נאך איינער א אדם חשוב, פון אנטווערפן. סך הכל איז געווען פיהר מענטשן. און מען צו געפארן קיין סטאסנילוב. אין מען איז איינגעשטאנען ביים ארטיגן רב הרה"ג ר' משה לייב קולסניק שליט"א. וואס ער וואוינט נאך איצט דארטן.
און ער האט פארציילט. פארן רבי ז''ל אז ער גובה עדות געווען פון אנשים נאמנים , אז מען האט דעפאטירט אלע אידן פון בראדטשין קיין סטאסנילוב לאגער, און יעדער וואס דארט אנקומען איז ליידער אומגעקומען געווארן. אבער די טאטע ז"ל האט מצליח געווען צו אנטלויפן. אין שטאט סטאניסלוב, און האט זיך באהאלטן אין א בונקער פאר דריי יאר. מיט געציילט'ע אידן. און נעבן דעם בונקער אביסל ארויפציר. איז געווען באהאלטן און אנדערע בונקער נאך דרייסיג אידן. עס איז געווען אין געגנט פון די הויף וואס עס געווען די הויז פון זיין פעטער הרה"ג רבי חיים'ל זצ"ל, וואס האט אנגפיהרט א חצר א ישיבה מיט א קהילה,
און דער טאטע האט געלעבט ביז די סאוויעטין זענען אריינגומען צו אייננעמען די שטאט פון די דייטשן ימ"ש. מען האט געמיינט אז די מלחמה איז שוין געעדיקט. אבער נאך אפאר וואכן האבן די דייטשן צירוק איבער גענומען די שטאט. פאר נאך אפאר חדשים. און יענעם ווינטער בשנת תש"ד. איז ער קראנק געווארן איז ער ל"ע נפטר לשמי מרומים. איז רבי משה לייב ממשיך . אז ער האט געהערט פון כמה וכמה אנשים. וואס זיי האבן זיך מטפל מיט די קבורה . איז זיין האבן מיט מסירת נפש. עס איז נאך געווען א סכנה ארויס צו גיין אויף די גאס. און זיין האבן באערדיגט בכבוד הראוי, ת"ח שמת הכל קרוביו, אבד"ק קהילת עיר בראדטשין, ביים חלקת הרבנים אינעם שטאט סטאניסלב בית החיים.
די רבי ז''ל איז ארויף צוזאמען צום בית החיים מיט אים. און ער האט אנגעצייגט בערך די מקום מנוחתו. און די רבי האט אויסגעברעכן אין ביטערן געוויין. מיט די בכיות נראות האבן מיט געוויינט אלע ארומיגע.
עס איז געווען א מחזה נורא אפילו עס ידוע אז די רבי איז א בעל בכי אבער דאס מאל. האט יעדער מיט געוויינט מיט שטורמעליכע געוויין. און די רבי האט אויסגבורכן מיט דברי הספד לקיים .... און איבער געבעטן די טאטע ז''ל כבן המתחטא לאביו אז ער האט נישט געהאט קיין מנוחה ביז יעצט.
פון די רעביצין מיט די קינדער איז נאך נישט קלאר. ביז יעצט וואס האט פארסירט צו זיי. קיין איינער ווייס נישט פאר זיכער צו זיי זענען אומגעקומען על קידוש השם .