מיללער האט געשריבן:ר' דויד'ל
יש לך את הכתובת ומספר טלפונו של דר. רייך?
אין לי אבל הרב מדזיקוב ב"פ הרב הורוויץ מכירו
די אחראים: אחראי,גבאי ביהמד
מיללער האט געשריבן:ר' דויד'ל
יש לך את הכתובת ומספר טלפונו של דר. רייך?
dovidal האט געשריבן:היום מאה שנה להסתלקותו של הרה"ק רבי יהושע מדזיקוב זי"ע
רימנובער אייניקעל האט געשריבן:היות שהיום היא הילולת הרה"ק רבי אליעזר מדזיקוב אספר סיפור נפלא ממקור מוסמך שסיפר הרה"ק רבי נפתלי צבי מבאבוב זצוק"ל. שרבי נפתלי מילער מחסידי רבי אליעזר מדזיקוב ישב על התורה והעבודה יומם ולילה,נכנסה אשתו לרבי אליעזר ,ובקשה ברכה לפרנסה.אמר לה רבי אליעזר שתקנה קמח והברכה יכנס לקמח,ושהיא לא תספר את זה לאף אחד,וכך הוה שנכנס ברכה לקמח וזה לא נגמר. והיא עשתה את עצמה כאילו שהוא יוצאת לשוק עם כדים ריקים לקנות קמח שלא יודע לאף אחד מהמופת.ופעם אחד היה דין תורה קשה בצאנז והדיינים מהעיר צאנז פחדו לדון בזה,מפני שהבעל דין היה גבר אלים,על כן הביאו דיינים מחוץ לצאנז, וגם הביאו את רבי נפתלי הנ"ל בתור דיין לצאנז, והדין תורה נגמר קרוב לשבועות,והיות וזה לא היתאים לרבי נפתלי לעזוב את הרה"ק מצאנז,על כן נשאר בצאנז לשבועות,ורבי נפתלי אמר שכזה שבועות הוא עוד לא טעם בחיו , ולראש השנה הלך רבי נפתלי לרבו הרה"ק רבי אליעזר מדזיקוב ,וכשרבו ראהו, שאלו איפה היה בשבועות ענה לו כל הסיפור הנ"ל ומפני כבודו של הרה"ק מצאנז נשאר שמה לשבועות, אז ענה הרה"ק מדזיקוב אם ככה שהרב מצאנז יפרנס אותך, ש צדיקי דזיקוב היקפידו לא ללכת לאדמורים אחרים, וכשחזר לביתו שאלו אשתו עם היה לו משהו עם הרבי ?, אז סיפר לה כל הסיפור, אז אמרה לו אשתו כל הסיפור מהקמח,ושזה ממש עכשיו נגמר הקמח,אז הלך להרה"ק מצאנז וסיפר לו כל הסיפור,והיפליא הרב מצאנז את המופת של הרבי מדזיקוב,שבדרך כלל בראפשיץ דזיקוב היה הכל מוסתר,ופה הראה כזה מופת, אז מינה אותו הרב מצאנז לדיין בעיר גארליץ,והיה לו פרנסה בהרחבה.והרב שמואל אהרן מיללער אבד"ק לאבאווע הי"ד היה בנו.זיע"א. והי מדובר שבשנת תר"כ כתר לפ"ק.יתגלה משיח צדקנו.והיה התעוררות גדול על זה ,ונכנס הרה"ק רבי אליעזר מדזיקוב לבית מדרשו ונשבע שמשיח לא יבוא בזאת השנה, וצדיקים היסבירו את זה שהסיבה שהוא עשה את זה ,והיות שראה ברוח קדשו שמשיח לא יגיע בזאת השנה,ופחד שאנשים יפרקו עול אם חלילה משיח לא יגיע ,בגלל זה נשבע, ורבי אליעזר מדזיקוב אמר לפמי פטירתו ,כל דבר שהיה בכלל,דבר זה המנהיג שמובא בגמרא דבר אחד לדור,הצדיק שחי,ויצא מן הכלל והוא הולך לצאת מן העלם,הסיבה הוא לא ללמד על עצמו יצא שהוא לא נפטר בעונו ,אלא על הכלל כולו יצא,שהוא נסתלק כדי לכפר על הדור. לא לשכוח להדליק נר וללמוד משניות לטובת נשמת הרה"ק רבי אליעזר בן רבי נפתלי צבי. זיע"א.
רימנובער אייניקעל האט געשריבן:און ריישא האט געוואינט א'איד א'תלמיד חכם מיט די נאמען ר' יוסל גלאגובער (פון שטאט גלאגוב) געווען א'חסיד פון הרה"ק מ'צאנז זיע"א און ער איז נאך געגאנגען א'קאפטין אינדערוואכען ( אזוי זענען געגאנגען די שארפע חסידים).
אמאל אלץ אינגערמאן איז ער מיט נאך צוויי חברים זיינע געפארען קיין צאנז אויף שבועות,נאך יום טוב זענען זיי צוריק א'היים געפארן, ארום פיר- פינעף פארטאגס זענען זיי דורך די שטאט דעמביץ לעבען די הויז פון הרה"ק רבי ראובן'לע פון דעמביץ זצוק"ל,(זוהן פון הרה"ק רבי אליעזר'ל פון דזיקוב זיע"א).
די צאנזער חסידים האבען געהאט שטארקע תרעומת אויף די ראפשיצער אייניקלעך ווייל זיי האבען זיך נישט אריין געמישט און די באקאנטע מחלוקת צאנז-סאדיגערע,ווען זיי זענען דורך לעבן דעמביצער רב'ס זצוק"ל הויז האבען זיי געמאכט א'ביסעלע גערידער מיט די פערד און וואגען,האט דעמביצער רב געפענט זיין פענסטער צו זעהן וואס איז דא די גערידער פארטאגס,און ווען ער האט געזעהן אז דאס זענען אידן האט ער זיי געפרעגט אויב זיי ווילן אריין קומען און עפעס טרינקען,אבער די חסידים האבען אנגעהויבן צו שרייען מיט חוצפה דעמביצער רב איר שלאפט נאך? צאנזער רב זיע"א האט שוין אנגעיאגט צו גיין יעצט דריי מאל און מקוה.
האט זיי דעמביצער רב געפרעגט ווילט איר אפשר טרינקען,האבען זיי זיך ווייטער זייער גע'חוצפה'ט,ווען דעמביצער רב האט געזעהן אז ער האט נישט מיט וועם צו רעדען האט ער פארמאכט זיין פענסטער און געמאכט א'תנועה מיט זיין האנט,און האט זיך עפעס אונטער געמורמעלט שטילער הייט,און זיי זענען ווייטער געפארן.
נאך א'ביסעלע פארענדיג,רופט זיך פלוצלינג אן רבי יוסל געלאגובער צו זיינע פריינט,די פארמאכען די פענסטער און די תנועה וואס ער האט געמאכט מיט זיין האנט געפעלט מיר זייער שטארק נישט,
האבען אים זיינע חברים געזאגט פון וואס האסטו מורא מיר האבען דאך אונזערע הייליגע רבי'ן צאנזער רב זיע"א און ס'איז נישט דא פון וואס צו מורא האבען,אבער רבי יוסל איז געווען שטארק ביי זיך און צו זיי געזאגט אז איר ווילט קענט איר ווייטער פארען,אבער איך גיי צוריק קיין צאנז,וכך הוה ער איז צוריק געפארען קיין צאנז און פארציילט צאנזער רב זיע"א די גאנצע מעשה וואס ס'האט פאסירט.
האט זיך צאנזער רב זיע"א אנגערופן פאר די אנדערע צוויי קען איך גארנישט העלפן,אבער פאר דיר וואס די ביסט צוריק געקומען אויב וועסטו זיין דא א'גאנצע יאר קען איך דיר אפשר העלפן.
וכך הוה, די אנדערע צוויי האבען נישט מוציא שנתם געווען ל"ע,אבער ר'יוסל וואס איז געבליבן און צאנז ביז איבער א'יאר שבועות איז געבליבען לעבן, נאך שבועות איז ער זיך געגאנגען געזעגענען פון צאנזער רב זיע"א.
איז ער א'היים געפארען און ער איז דורך דעמביץ און ער איז אריין צו דעמביצער רב זצוק"ל און ער האט אים געזאגט מיט א'חוצפה "זעהט איר דעמביצער רב,עוד יוסף חי,איך האב פאר אייך קיין מורא נישט,
האט אים דעמביצער רב גענטפערט "אויב אזוי לאמיר מאכן א'לחיים", איז דעמביצער רב צו געגאנגען צום שראנק און ארויס גענומען צוויי געלעזלעך און זיי אפגעווישט מיט א'רויטע פאטשיילע און זיין האבען געטרינקן א'לחיים.
ווי ער איז ארויס פון דעמביצער רב'ס הויז איז ער גלייך געווארען א'שיכור ל"ע,און אזוי איז ער געבליבען א'שיכור זיין גאנצע לעבן, און שטענדיג ווען ער איז דורך א'שענק אפילו פון גוים,האט ער זיך נישט געקענט איין האלטן און ער איז אריין טרינקען משקה,און פון דעמאלטס אן האט מען אים גערופן יוסל פיאק (שיכור און פויליש).
דאס האט פארציילט ר' תנחום פירסט ז"ל מ'חסידי סטיטשין וואס האט עס געהערט פון רבו הרה"ק רבי יודעלע הורוויץ זצוק"ל סטיטשינער רבי , און ר' תנחום האט צוגעלייגט אז זיין פאטער ר' יצחק אהרן הי"ד האט אים געקענט פון ריישא און ער געדענקט אז שטענדיג האט ער געהאט א'פלעשעל משקה ביי זיך און טאש.
dovidal האט געשריבן:רימנובער אייניקעל האט געשריבן:און ריישא האט געוואינט א'איד א'תלמיד חכם מיט די נאמען ר' יוסל גלאגובער (פון שטאט גלאגוב) געווען א'חסיד פון הרה"ק מ'צאנז זיע"א און ער איז נאך געגאנגען א'קאפטין אינדערוואכען ( אזוי זענען געגאנגען די שארפע חסידים).
אמאל אלץ אינגערמאן איז ער מיט נאך צוויי חברים זיינע געפארען קיין צאנז אויף שבועות,נאך יום טוב זענען זיי צוריק א'היים געפארן, ארום פיר- פינעף פארטאגס זענען זיי דורך די שטאט דעמביץ לעבען די הויז פון הרה"ק רבי ראובן'לע פון דעמביץ זצוק"ל,(זוהן פון הרה"ק רבי אליעזר'ל פון דזיקוב זיע"א).
די צאנזער חסידים האבען געהאט שטארקע תרעומת אויף די ראפשיצער אייניקלעך ווייל זיי האבען זיך נישט אריין געמישט און די באקאנטע מחלוקת צאנז-סאדיגערע,ווען זיי זענען דורך לעבן דעמביצער רב'ס זצוק"ל הויז האבען זיי געמאכט א'ביסעלע גערידער מיט די פערד און וואגען,האט דעמביצער רב געפענט זיין פענסטער צו זעהן וואס איז דא די גערידער פארטאגס,און ווען ער האט געזעהן אז דאס זענען אידן האט ער זיי געפרעגט אויב זיי ווילן אריין קומען און עפעס טרינקען,אבער די חסידים האבען אנגעהויבן צו שרייען מיט חוצפה דעמביצער רב איר שלאפט נאך? צאנזער רב זיע"א האט שוין אנגעיאגט צו גיין יעצט דריי מאל און מקוה.
האט זיי דעמביצער רב געפרעגט ווילט איר אפשר טרינקען,האבען זיי זיך ווייטער זייער גע'חוצפה'ט,ווען דעמביצער רב האט געזעהן אז ער האט נישט מיט וועם צו רעדען האט ער פארמאכט זיין פענסטער און געמאכט א'תנועה מיט זיין האנט,און האט זיך עפעס אונטער געמורמעלט שטילער הייט,און זיי זענען ווייטער געפארן.
נאך א'ביסעלע פארענדיג,רופט זיך פלוצלינג אן רבי יוסל געלאגובער צו זיינע פריינט,די פארמאכען די פענסטער און די תנועה וואס ער האט געמאכט מיט זיין האנט געפעלט מיר זייער שטארק נישט,
האבען אים זיינע חברים געזאגט פון וואס האסטו מורא מיר האבען דאך אונזערע הייליגע רבי'ן צאנזער רב זיע"א און ס'איז נישט דא פון וואס צו מורא האבען,אבער רבי יוסל איז געווען שטארק ביי זיך און צו זיי געזאגט אז איר ווילט קענט איר ווייטער פארען,אבער איך גיי צוריק קיין צאנז,וכך הוה ער איז צוריק געפארען קיין צאנז און פארציילט צאנזער רב זיע"א די גאנצע מעשה וואס ס'האט פאסירט.
האט זיך צאנזער רב זיע"א אנגערופן פאר די אנדערע צוויי קען איך גארנישט העלפן,אבער פאר דיר וואס די ביסט צוריק געקומען אויב וועסטו זיין דא א'גאנצע יאר קען איך דיר אפשר העלפן.
וכך הוה, די אנדערע צוויי האבען נישט מוציא שנתם געווען ל"ע,אבער ר'יוסל וואס איז געבליבן און צאנז ביז איבער א'יאר שבועות איז געבליבען לעבן, נאך שבועות איז ער זיך געגאנגען געזעגענען פון צאנזער רב זיע"א.
איז ער א'היים געפארען און ער איז דורך דעמביץ און ער איז אריין צו דעמביצער רב זצוק"ל און ער האט אים געזאגט מיט א'חוצפה "זעהט איר דעמביצער רב,עוד יוסף חי,איך האב פאר אייך קיין מורא נישט,
האט אים דעמביצער רב גענטפערט "אויב אזוי לאמיר מאכן א'לחיים", איז דעמביצער רב צו געגאנגען צום שראנק און ארויס גענומען צוויי געלעזלעך און זיי אפגעווישט מיט א'רויטע פאטשיילע און זיין האבען געטרינקן א'לחיים.
ווי ער איז ארויס פון דעמביצער רב'ס הויז איז ער גלייך געווארען א'שיכור ל"ע,און אזוי איז ער געבליבען א'שיכור זיין גאנצע לעבן, און שטענדיג ווען ער איז דורך א'שענק אפילו פון גוים,האט ער זיך נישט געקענט איין האלטן און ער איז אריין טרינקען משקה,און פון דעמאלטס אן האט מען אים גערופן יוסל פיאק (שיכור און פויליש).
דאס האט פארציילט ר' תנחום פירסט ז"ל מ'חסידי סטיטשין וואס האט עס געהערט פון רבו הרה"ק רבי יודעלע הורוויץ זצוק"ל סטיטשינער רבי , און ר' תנחום האט צוגעלייגט אז זיין פאטער ר' יצחק אהרן הי"ד האט אים געקענט פון ריישא און ער געדענקט אז שטענדיג האט ער געהאט א'פלעשעל משקה ביי זיך און טאש.
יישר איך מיין איך האב עס געזעהן לעצטינס אין א גליון = קענט איר מיר אפשר דערמאנען ווי
מיללער האט געשריבן:dovidal האט געשריבן:היום מאה שנה להסתלקותו של הרה"ק רבי יהושע מדזיקוב זי"ע
די צייטונג "המצפה" מעלדט די פטירה פונעם עטרת ישועה מדזיקוב:
http://www.jpress.nli.org.il/Olive/APA/ ... 4&rtl=true