פסיקתא האט געשריבן:חוץ פון דעם האט געשריבן:מענטשאלע האט געשריבן:רימנובער אייניקעל האט געשריבן:פארציילט מיר הרה"צ רבי אהרן בריזעל שליט"א כ"ק אדמו"ר מ'זשירקא.
זייענדיג א'תלמיד און סאטמאר'ע ישיבה בירושלים עיה"ק האט ער משמש געווען דעם ראש ישיבה הגאון הצדיק רבי משה ארי' פריינד זצוק"ל גאב"ד ירושלים עיה"ק.
האט ער אים פארציילט אז אמאל זייענדיג להסתופף בצילו הקדוש פון בעלזער רב זצוק"ל און קאטמאן פרייטאג צו נאכט ביים טיש האט אים בעלזער רב זצוק"ל געפרעגט וואס האלט סאטמאר רב זיע"א.
האט אים די באווסטע גבאי (ש.פ.) וואס איז געשטאנען אינטער דעם רב זצוק"ל געוויזן מיט די הענט אז ער ווארענט אים נישט ענטפערן, אז יא איז אחת דתו.
ווען רבי משה ארי' זצוק"ל האט פארענדיגט דערציילען די מעשה האט ער געגבן א'קרעכטץ זאגענדיג צום זשירקא רבי שליט"א אז ס'טוהט אים זייער וויי. ער וואלט געדארפט האבן מסירות נפש און יא זאגען וואס סאטמאר רב זצוק"ל האט געהאלטן.
ס'איז ידוע אז רבי משה ארי' האט געזאגט אז ידידו רבי ישראל משה דושינסקיא וואלט יא גיענטפערט.
לאמיר נישט פאגעסן וואס רבינו הק' פון סאטמער האט אינז געלערנט אין ספרו הקדוש ויואל משה, מאמר שלש שבועות אות קפ"ה וז"ל: וחסרי תבונה מתחשבים עם סיפורי מעשיות
שרובם ככולם שקרים וכזבים ומשתנים מפה אל פה בשינויים מן הקצה אל הקצה, ואם אלו השקרים נכתבו אח"כ בספר סוברים שהיא ס"ת. עכלה"ק.
אין פארשטייט זיך לפי משנת, הרה"ק מסאטמער איז יעדע מעשה וואס הייבט זיך אן בזה הלשון: סיפר לי אדער עס האט פארציילט וכו' האט נישט קיין שום תוקף! איז קען מען נישט ניצן אזא סארט ראי' לשיטתו.ודי.
דער מעשה האט פארציילט ר משה אריה נישט נאר פאר דער זירקא רבי נאר פאר אסאך מענטשען וואס לעבען היינט״ האבען עס געהערט פין דער בעל המעשה בכבודו ובעצמו, ייעטץ צי גיין זאגען אז חס ושלום ר משה אריה האט אויפגעמאכט א מעשה וואלט ער געקענט אויפ מאכען עפעס בעסערס , נישט דאס האט סאטמאר רב געמיינט ווען א ערליכער יוד ציילט א מעשה בדידי הוה עובדה( עכ״פ דער איסור פין נישט גלייבען גייט נישט דא אן, אין א ספק איז עס זיכער אפילו פאר דער מחמירים פין נישט גלייבען מעשיות)
ייעטץ איך מיין אז ענק דארפען נישט לייקענען ווייל יאך האב אמאל געהערט אז דער ענטפער איז אז דיר גבאי האט געהאלטען אז דער רב וויל נישט קיין תשובה
עס איז העכערע זאכען דאס פרעגען, אין ענק האבען כמה דוגמאות אז דער רב פלעגט עפעס פרעגען אין על פי פשטות האט נישט געהאט קיין פשט, אין עס האט געמיזט זיין עפעס העכערס, איז דער גבאי האט מחליט געווען ״על דעת עצמו״ אז דא טאר מען אויך נישט ענטפערען וויל ער האט ״״״פארשטאנען עס איז הימל קשיות אין מען טאר נישט ענטפערען״״״״
איי פארוואס????
אן אריינגיין אין קיין פרטים איבער אמיתות הדברים, לאמיר נאר פארשטיין ווי אזוי פארשטייט עטץ די מעשה?
בעלזער רב האט נישט געוואוסט דעת קדשו פונעם סאטמאר רב, און עס געוואלט הערן פון רבי משה אריה'ן, און אויב וואלט רבי משה אריה געזאגט דעם ריינעם אמת וואלט בעלזער רב זיכער משנה געווען דעת קדשו איבערן נושא... שטימט?
און וואס איז געווען ווען בעלזער רב האט עס שפעטער אליינס קלאר געהערט פונעם סאטמאר רב ביים באקאנטן באזוך, פארוואס האט ער נישט געמאלטס משנה געווען דעת קדשו???
איי פארוואס דען האט בעלזער רב עס געפרעגט פון רבי משה אריה'ן?
און פארוואס האט דער גבאי רבי שלום אזוי פארפירט אז ער זאל נישט זאגן?
אבער די אלע זאכן איז זייער שווער מסביר צו זיין פאר א פרעמדע צוזעהער, אדער נאכהערער. ווער עס האט געקענט אביסל די הלוך ילך ביים בעלזער רב וואלט געוואוסט, אז בעלזער רב איז נישט געווען סתם קיין שמועסער, ווען דער רב האט עפעס געפרעגט האט עס בכלל נישט געמוזט מיינען אז ער וויל באקומען א תשובה דערויף (אן אריינגיין אין הויכע ענינים, עס האט אמאל געקענט מיינען סתם צו מחזק זיין דעם נשאל, אדער עפעס ענליכעס), און אויב יא א תשובה, האט דער תשובה געמוזט שטימען מיט דאס וואס ער האט געוואלט הערן. ווען איינער האט אמאל גענטפערט עפעס א תשובה וואס איז נישט געווען אויסגעהאלטן לפי רוחו הק' האט ער געקענט ווערט צופייערט פאר שעות ארוכות, אויב נישט פאר גאנצע טעג. און דערויף איז געשטאנען דער געטרייע גבאי רבי שלו', און ביי אלע אזעלכע געלעגנהייטן האט ער שוין געוואוסט וואס דער רב וויל הערן, און כסדר צוגעוואונקן פארן נשאל וואס צו ענטפערן, אדער אויב בכלל ענטפערן.
אונז ווייסן מיר נישט וואס איז געווען די כוונה פון פרעגן רבי משה אריה'ן איבערן מיינונג פון זיין רבי'ן, אבער דאס איז קלאר אז אפילו וואוסענדיג זיין מיינונג, האט בעלזער רב אויך נישט געטוישט פון וואס ער האט געהאלטן.
טא קען עטץ זיך האלטן רוהיג אז רבי משה ארי' זצ"ל האט גארנישט פארלוירן דערמיט וואס ער האט אויסגעפאלגט דעם גבאי'ן.