גלייבן סיפורי צדיקים - מעשיות וואס שטימען נישט

[חמרא טבא]

אגב האב איך געהערט אז ר' אברהם יהושע סאלאווייציק האט געזאגט אזוי אויף שלא עשני אשה ווען עס איז ארויסגעקימען די בוך אויף רעביצין קנייבסקי...

[בית היין]

ר׳ אברהם מרדכי מלאך האט אמאל גערעדט פון ר׳ חיים קנייבסקי, האט ער געפרעגט פונעם עולם עטס ווייסט וועם איך מיין? רעביצין קנייבסקי׳ס מאן......!!!!

[חסדי אבות]

נאכנישט דורכגעליינט דעם גאנצן אשכול, אבער זאת אגיד בבירור, אז ניינציג פראצענט פון די מעשיות אויף גדולי ישראל - וועלכע זענען נישט דערציילט געווארן מפי צדיקים - זענען שקר, אדער אינגאנצן פארדרייט.

[El Rushbo]

נאכנישט דורכגעליינט דעם גאנצן אשכול, אבער זאת אגיד בבירור, אז ניינציג פראצענט פון די מעשיות אויף גדולי ישראל - וועלכע זענען נישט דערציילט געווארן מפי צדיקים - זענען שקר, אדער אינגאנצן פארדרייט.

איז מיין שאלה.

אויב איינער וויל פלאנצן א מעשה שקר צווישן ציבור, קאסט אים נישט מער געלט צו פארציילן די מעשה בשם א אדמו"ר ז"ל וואס האט אזוי פארציילט אויפן צדיק, און ער האט שוין א פערטיגע אינדארסמענט אויף וואס קיינער קען שוין נישט מחולק זיין, כ'מיין דו ווילסט דאך קריגן מיטן דברי חיים? ער האט דאך אליינס אזוי פארציילט...

[ראש הקהל]

נאכנישט דורכגעליינט דעם גאנצן אשכול, אבער זאת אגיד בבירור, אז ניינציג פראצענט פון די מעשיות אויף גדולי ישראל - וועלכע זענען נישט דערציילט געווארן מפי צדיקים - זענען שקר, אדער אינגאנצן פארדרייט.

איז מיין שאלה.

אויב איינער וויל פלאנצן א מעשה שקר צווישן ציבור, קאסט אים נישט מער געלט צו פארציילן די מעשה בשם א אדמו"ר ז"ל וואס האט אזוי פארציילט אויפן צדיק, און ער האט שוין א פערטיגע אינדארסמענט אויף וואס קיינער קען שוין נישט מחולק זיין, כ'מיין דו ווילסט דאך קריגן מיטן דברי חיים? ער האט דאך אליינס אזוי פארציילט...

חסדי אבות הונדערט פראצענט גערעכט.
סתם טאקע אונטרעסאנט אז פונקט דעם ערב שבת האט קול מבשר געהאט אן אונטערוויו מיט א רעכטע אור אייניקל פונעם דברי חיים לכבוד דו יארצייט, איינע הלברשאם פון פלעטבוש, כ'האב פארשטאנען א בחור נאך, בן אב"ד סוכו בן ר' ישעי'לע טשעחויבער, און ווען מען פרעגט איהם אן קראנטע מעשה וואס דרייט זיך במסורה און משפחה, ענטפערט ער נישט מער נישט וויינניגער, דער זיידע רבי ישעי' לע פלעגט אלס זאגען אז דו אלע מעשיות וואס מ'פארציילט אויפ'ן טאטען זענען כמעט אלע שקר וכיזב.... ווערטער זענען איבריג..

[סידיראם]

נאכנישט דורכגעליינט דעם גאנצן אשכול, אבער זאת אגיד בבירור, אז ניינציג פראצענט פון די מעשיות אויף גדולי ישראל - וועלכע זענען נישט דערציילט געווארן מפי צדיקים - זענען שקר, אדער אינגאנצן פארדרייט.

איז מיין שאלה.

אויב איינער וויל פלאנצן א מעשה שקר צווישן ציבור, קאסט אים נישט מער געלט צו פארציילן די מעשה בשם א אדמו"ר ז"ל וואס האט אזוי פארציילט אויפן צדיק, און ער האט שוין א פערטיגע אינדארסמענט אויף וואס קיינער קען שוין נישט מחולק זיין, כ'מיין דו ווילסט דאך קריגן מיטן דברי חיים? ער האט דאך אליינס אזוי פארציילט...

חסדי אבות הונדערט פראצענט גערעכט.
סתם טאקע אונטרעסאנט אז פונקט דעם ערב שבת האט קול מבשר געהאט אן אונטערוויו מיט א רעכטע אור אייניקל פונעם דברי חיים לכבוד דו יארצייט, איינע הלברשאם פון פלעטבוש, כ'האב פארשטאנען א בחור נאך, בן אב"ד סוכו בן ר' ישעי'לע טשעחויבער, און ווען מען פרעגט איהם אן קראנטע מעשה וואס דרייט זיך במסורה און משפחה, ענטפערט ער נישט מער נישט וויינניגער, דער זיידע רבי ישעי' לע פלעגט אלס זאגען אז דו אלע מעשיות וואס מ'פארציילט אויפ'ן טאטען זענען כמעט אלע שקר וכיזב.... ווערטער זענען איבריג..

And i say, that his words are also SHEKER VCHUZUV (btw he was a boy when reb shayala was nifter so how good can he remember)

[איטשע]

נאכנישט דורכגעליינט דעם גאנצן אשכול, אבער זאת אגיד בבירור, אז ניינציג פראצענט פון די מעשיות אויף גדולי ישראל - וועלכע זענען נישט דערציילט געווארן מפי צדיקים - זענען שקר, אדער אינגאנצן פארדרייט.

כ׳וואלט געוואלט וויסן אויף וואס די באזירסט דיין ״בבירור״, און דער חשבון פון ״ניינציג פראצענט״.
דאס איז אויסער אז לפי דבריך קומט אויס אז רוב רובן פון אוזנערע רבי׳ס זענען געווען שקרנים און בעלי דמיונות, און אונזערע זיידעס סתם אזוי בהמה׳ס פארן גלייבן אלעס וואס מען האט זיי געפיטערט.
כ׳הייב אן צו באקומען א שטיקל בליק אויף דיר.

כ׳זאג נישט מען דארף אלעס גלייבן.
יעדער מעשה פאר זיך קען מען שוקל זיין.
אבער דיין קאמענטאר שרייט ״לויטער ריינע ליצנות פןו צדיקים און אפיקורסות.״

[בלעטל]

איטשע, אונזערע רבי'ס זענען דען נישט קיין צדיקים? ער רעדט פון 'נישט דערציילט מפי צדיקים'
איך גלייך אבער אויך נישט זיין קאמענט

[איטשע]

רוב רובם פון די מעשיות שטאמען דירעקט פון צדיקים וואס פלעגן דאס דערציילן, מיט׳ן צולייגן די פאר ווערטער, האט ער זיך געוואלט באווארענען, אבער דאס איז בבחינת א כשר חזיר פיסל.

[farshlufen]

אם איני במי המדובר, קען מען אויף זיינע ווערטער גאר ווינציג בויען.

[בית היין]

דער באבוב׳ער רב זצ״ל פלעגט דערציילן, אז דער רבי ר׳ אליעזר׳ל פון דזיקוב איז געווען אין רוזין, אין ר׳האט געוואלט אריינגיין, אין די גבאים האבן נישט געוואלט עפענען די טיר פאר אים, ווייל דער רוזינער איז געזיצען דעמאלטס פאדביקות׳ט האבן די גבאים מורא געהאט צי עפענען די טיר, האבן זיי געזאגט אז די ווילס קענסטו אליין גיין, האט ער געעפענט די טיר זעהט ער ווי דער רוזינער זיצט פארדביקות און זינגט זיך אינטער דעם ניגון ״מלאכים שרפים וכו׳, זייט דעמאלס האט עס דער רבי ר׳ אליעזר׳ל געזינגען אויף אזמר בשבחין, ע״כ המעשה.

די פלא וואס איז מיט די מעשה, ווייל סיי אין רוזין און סיי אין דזיקוב ווייסט מען נישט פון אזא ניגון, און ביידע פון די חצרות איז ניגונים שטארקע מסורות,

וואו מ׳טרעפט יא דער ניגון, איז דווקא אין מקומות וואס קומען פון צאנז, כמו באבוב מונקאטש איך האב געהערט אז אין מעליץ זינגט מען דאס אויכט, כידוע איז ר׳ נפתלי מעליצער געווען זעהר אדוק און צאנז,

ס׳פרעגט נישט אפ די מעשה, ס׳קען זיין אז די מעשה איז געווען מיט גאר אן אנדערע ניגון.

[קיקיון]

איך האב געהערט ביי א פרקי אבות שיעור א אינטערסאנטען סיפור
האב איך עס ג'גולמט און געטראפען
איך האב איינגערינגעלט דעם חלק וואס דער מגיד האט ארויסגעלאזט
מיר שטומט נישט די גאנצע מעשה
דער אלטער האט דאס געזאגט פאר דעם עילוי ווען זיין רבי איז דארט געזעסען?
ר' איסר זלמן אין דער אלטער האבען געפירט דעם שמיעס בפניו?
ווער האט מפרסם געווען די מעשה?

דרך ארץ קדמה לתורה

הגאון רבי איסר זלמן מלצר זצ"ל, ראש ישיבת "עץ חיים" שבירושלים, היה רגיל לנסוע מדי
פעם לעיר חברון כדי להשתטח על קברי האבות. למסעות אלו היו נלווים אליו מקצת מטובי
הלמדנים בישיבתו, ובאותן הזדמנויות היה נכנס עמם לבקר אצל ה"סבא" מסלבודקה זצ"ל אשר
התגורר בעיר חברון. באחד מביקוריו אצל ה"סבא" הכריז הגרא"ז עם בואו: "היום הבאתי עמי
את הגדול שבכולם! זהו עילוי אשר העולם עוד ירעש ממנו!". ה"סבא" קיבלם בשמחה, הזמינם
להסב עמו ליד השולחן, וביקש מהרבנית שתגיש לאורחים כוסות תה וסוכר.
ישבו השלושה ושוחחו בדברי תורה. לפתע הבחין ה"סבא" שהעילוי הצעיר היושב עם שני
ה"אריות", מלקט בראשי אצבעותיו גרגירי סוכר אשר נשפכו על השולחן ומלקקם. הדבר לא
מצא חן בעיניו, כי ראה בזה פגם בדרך ארץ, שכן אין זה מן הראוי לנהוג כך כאשר יושבים עם
גדולי תורה. אולם כדי שלא לפגוע בו, העדיף ה"סבא" לשתוק ולא להעיר לו על כך בגלוי.
לקראת סוף הביקור פנה ה"סבא" אל הבחור, ואמר לו: "ברצוני לשאול אותך כמה שאלות.
אמור לי בבקשה, מי יותר חשוב אדם חי או אדם מת?" התפלא הבחור על השאלה, והשיב
בפשטות: "אדם חי, כמובן". הוסיף ה"סבא" ושאל: "אריה חי ואריה מת, מי מהם חשוב יותר?"
אף כאן נענה העילוי והשיב מיד: "מובן מאליו שהאריה החי הוא החשוב יותר". וה"סבא" אינו
מרפה וממשיך לשאול: "כלב חי וכלב מת, מי יותר חשוב?" והתשובה: "כלב חי", ושאלה
נוספת, אומר ה"סבא": "כלב חי ואריה מת, מי מהשניים חשוב יותר?" משיב הבחור: "הרי
זה פסוק מפורש: 'כי לכלב חי הוא טוב מן האריה המת' (קהלת ט)". "לסיום" אומר ה"סבא":
"ברצוני לחוד חידה. האם תוכל להצביע על מקרה של אדם חי ונבלה מתה, ובכל זאת הנבלה
עדיפה על פני האדם החי?". "אין מציאות כזו", השיב הבחור בהחלטיות. אמר לו ה"סבא":
"אמנם זו רק חידה, אך כאן שגית. חז"ל אומרים: 'כל תלמיד חכם שאין בו דעת, נבלה טובה
הימנו' (ויקרא רבה א)".
(רבי איסר זלמן הבין מיד, כלפי מה הדברים אמורים. כי "דעת" משמעו דרך ארץ, וכוונת
ה"סבא" היתה לרמוז לבחור שהתנהג שלא בדרך ארץ. לאחר שיצא הבחור מהחדר אמר
הגרא"ז ל"סבא": "יורשה לי להעיר שנדמה לי שה"סבא" הגזים, הרי אמרתי כבר שמדובר
כאן בעילוי שבעילויים ושהעולם עוד ירעש ממנו!". ה"סבא" נשאר בשלו ואמר: "די במעשה
הקטן הזה של ליקוק הסוכר, כדי ללמד על כך שאם הבחור לא ישנה את הליכותיו, לא זו בלבד
שהעולם לא ירעש ממנו, אלא הוא יהיה אפס אפסים!! ולא תהיה לו שייכות לעולם התורה!, גם
רבי איסר זלמן לא חזר בו מדעתו, ואמר: "מכל מקום נדמה לי שה"סבא" טועה".)
את הסיפור הנ"ל היה נוהג לספר הגה"צ רבי מאיר חדש זצ"ל לתלמידיו, והיה חותם את סיפור
המעשה בדברים האלה: "אני יודע במי המדובר, הכרתי את העילוי בצעירותו וגם לעת זקנתו.
יכול אני להעיד שהוא גדל והזקין, ולצערנו ה"סבא" צדק".

[חובב_ספרים]

איך האב געהערט ביי א פרקי אבות שיעור א אינטערסאנטען סיפור
האב איך עס ג'גולמט און געטראפען
אי
ך האב איינגערינגעלט דעם חלק וואס דער מגיד האט ארויסגעלאזט
מיר שטומט נישט די גאנצע מעשה
דער אלטער האט דאס געזאגט פאר דעם עילוי ווען זיין רבי איז דארט געזעסען?
ר' איסר זלמן אין דער אלטער האבען געפירט דעם שמיעס בפניו?
ווער האט מפרסם געווען די מעשה?

דרך ארץ קדמה לתורה

הגאון רבי איסר זלמן מלצר זצ"ל, ראש ישיבת "עץ חיים" שבירושלים, היה רגיל לנסוע מדי
פעם לעיר חברון כדי להשתטח על קברי האבות. למסעות אלו היו נלווים אליו מקצת מטובי
הלמדנים בישיבתו, ובאותן הזדמנויות היה נכנס עמם לבקר אצל ה"סבא" מסלבודקה זצ"ל אשר
התגורר בעיר חברון. באחד מביקוריו אצל ה"סבא" הכריז הגרא"ז עם בואו: "היום הבאתי עמי
את הגדול שבכולם! זהו עילוי אשר העולם עוד ירעש ממנו!". ה"סבא" קיבלם בשמחה, הזמינם
להסב עמו ליד השולחן, וביקש מהרבנית שתגיש לאורחים כוסות תה וסוכר.
ישבו השלושה ושוחחו בדברי תורה. לפתע הבחין ה"סבא" שהעילוי הצעיר היושב עם שני
ה"אריות", מלקט בראשי אצבעותיו גרגירי סוכר אשר נשפכו על השולחן ומלקקם. הדבר לא
מצא חן בעיניו, כי ראה בזה פגם בדרך ארץ, שכן אין זה מן הראוי לנהוג כך כאשר יושבים עם
גדולי תורה. אולם כדי שלא לפגוע בו, העדיף ה"סבא" לשתוק ולא להעיר לו על כך בגלוי.
לקראת סוף הביקור פנה ה"סבא" אל הבחור, ואמר לו: "ברצוני לשאול אותך כמה שאלות.
אמור לי בבקשה, מי יותר חשוב אדם חי או אדם מת?" התפלא הבחור על השאלה, והשיב
בפשטות: "אדם חי, כמובן". הוסיף ה"סבא" ושאל: "אריה חי ואריה מת, מי מהם חשוב יותר?"
אף כאן נענה העילוי והשיב מיד: "מובן מאליו שהאריה החי הוא החשוב יותר". וה"סבא" אינו
מרפה וממשיך לשאול: "כלב חי וכלב מת, מי יותר חשוב?" והתשובה: "כלב חי", ושאלה
נוספת, אומר ה"סבא": "כלב חי ואריה מת, מי מהשניים חשוב יותר?" משיב הבחור: "הרי
זה פסוק מפורש: 'כי לכלב חי הוא טוב מן האריה המת' (קהלת ט)". "לסיום" אומר ה"סבא":
"ברצוני לחוד חידה. האם תוכל להצביע על מקרה של אדם חי ונבלה מתה, ובכל זאת הנבלה
עדיפה על פני האדם החי?". "אין מציאות כזו", השיב הבחור בהחלטיות. אמר לו ה"סבא":
"אמנם זו רק חידה, אך כאן שגית. חז"ל אומרים: 'כל תלמיד חכם שאין בו דעת, נבלה טובה
הימנו' (ויקרא רבה א)".
(רבי איסר זלמן הבין מיד, כלפי מה הדברים אמורים. כי "דעת" משמעו דרך ארץ, וכוונת
ה"סבא" היתה לרמוז לבחור שהתנהג שלא בדרך ארץ. לאחר שיצא הבחור מהחדר אמר
הגרא"ז ל"סבא": "יורשה לי להעיר שנדמה לי שה"סבא" הגזים, הרי אמרתי כבר שמדובר
כאן בעילוי שבעילויים ושהעולם עוד ירעש ממנו!". ה"סבא" נשאר בשלו ואמר: "די במעשה
הקטן הזה של ליקוק הסוכר, כדי ללמד על כך שאם הבחור לא ישנה את הליכותיו, לא זו בלבד
שהעולם לא ירעש ממנו, אלא הוא יהיה אפס אפסים!! ולא תהיה לו שייכות לעולם התורה!, גם
רבי איסר זלמן לא חזר בו מדעתו, ואמר: "מכל מקום נדמה לי שה"סבא" טועה".)
את הסיפור הנ"ל היה נוהג לספר הגה"צ רבי מאיר חדש זצ"ל לתלמידיו, והיה חותם את סיפור
המעשה בדברים האלה: "אני יודע במי המדובר, הכרתי את העילוי בצעירותו וגם לעת זקנתו.
יכול אני להעיד שהוא גדל והזקין, ולצערנו ה"סבא" צדק".

עס שטייט: לאחר שיצא הבחור מהחדר אמר הגרא"ז ל"סבא"

[קיקיון]

עס שטייט: לאחר שיצא הבחור מהחדר אמר הגרא"ז ל"סבא"

יי"כ איך האב עס אויסגעטשרטראכען
אבער וואס מיט די אנדערע צווי תמיהות?

[חובב_ספרים]

עס שטייט: לאחר שיצא הבחור מהחדר אמר הגרא"ז ל"סבא"

יי"כ איך האב עס אויסגעטשרטראכען
אבער וואס מיט די אנדערע צווי תמיהות?

זיי זענען לכתחילה נישט אזוי שווער. פארוואס האט דעט אלטער נישט קעקענט פרעגן פאר הגרא"ז?
דאס צוויטער פראגער פרעגט נישט אפ דאס מעשה. אן א קלאר מקור איז דאס טאקע נאך נישט אזוי פארלאזליך, אבער דאס פרעגט נישט אפ דאס מעשה.

[קיקיון]

זיי זענען לכתחילה נישט אזוי שווער. פארוואס האט דעט אלטער נישט קעקענט פרעגן פאר הגרא"ז?
דאס צוויטער פראגער פרעגט נישט אפ דאס מעשה. אן א קלאר מקור איז דאס טאקע נאך נישט אזוי פארלאזליך, אבער דאס פרעגט נישט אפ דאס מעשה.

מוכיח זיין בפניו פון א דריטען שטימט דיר?
ווער האט דערציילט די מעשה אאז עס זענען דארט געזעסען נור די דריי?
דער עלוי?
הגרא"ז אדער דער אלטער אן א נאמען? פארוואס?

[חובב_ספרים]

זיי זענען לכתחילה נישט אזוי שווער. פארוואס האט דעט אלטער נישט קעקענט פרעגן פאר הגרא"ז?
דאס צוויטער פראגער פרעגט נישט אפ דאס מעשה. אן א קלאר מקור איז דאס טאקע נאך נישט אזוי פארלאזליך, אבער דאס פרעגט נישט אפ דאס מעשה.

מוכיח זיין בפניו פון א דריטען שטימט דיר?
ווער האט דערציילט די מעשה אאז עס זענען דארט געזעסען נור די דריי?
דער עלוי?
הגרא"ז אדער דער אלטער אן א נאמען? פארוואס?

אין אזא איידעלער אופן איז נשיט עק וועלט.
לויט וואס מיר דערציילט איז געווען נאר צווי מענטשין, וויל דער בחור איז שוין ארויס. אבער דאס מיינט נישט אז איז נישט געווען דארט אנדערער מענטשין. ר' מאיר חדש איז געווען א תלמיד פון דער אלטער, און דאס איז נישט אפגעפרעגט אז ער אליין איז געווען.

[יענקל פאטאש]

יעצט געהערט א מעשה אז ווען ר' אהרן קוטלר איז נפטר געווארן איז געווען אן עצירות גשמים אין א"י און מען האט געטוהן אן אלטע סגולה אריין לייגן א נאסע שמאטע מיטן ארון און אפאר שעה דערנאך איז געקומען א רעגן, אלע צייטונגן זענען געווען פול מיט דעם נס. האט מען דאס דערציילט פאר ר"י קאמינצקי האט ער געזאגט אז עס האט גארנישט מיט די סגולה נאר מען האט נעכטן נאכט אנגעהויבן זאגן ותן טל ומטר לברכה.

קוק איך נאך ווען ר' אהרן קוטלר איז נפטר געווארן Rav Kotler died at Columbia-Presbyterian Medical Center in New York City on November 29, 1962

https://www.dropbox.com/s/4hgxcnxii4zl7tc/rain.mp3?dl=0

[farshlufen]

און וויפיל טאג האט גענומען ביז די קבורה?

נאר די אר"י פרט שטימט נישט.

[יענקל פאטאש]

עס האט גענומען באלד א וואך ביז דו קבורה? קאן זיין, מען האט אים גענומען צו א"י.

[חוקר]

עס האט גענומען באלד א וואך ביז דו קבורה? קאן זיין, מען האט אים גענומען צו א"י.

לויט ווי איך געדענק הערן איז געווען דריי טאג הספדים און אמעריקע (סאטמער רב איז געווען די לעצטער מספיד אין אמעריקע) און דריי טאג און א"י

[מיסטעריעז]

ר׳ אהרן איז נפטר געווארן דאנערשטאג ב׳ כסליו, נאוועמבער 29, די לוי׳ אין אמעריקע איז געווען זונטאג ה׳ כסליו, דעצעמבער 2, און אין ארץ ישראל דינסטאג ז׳ כסליו, דעצעמבער 4.

[קיקיון]

Screenshot 2017-11-29 14.51.29.gif (323.24 KiB) געזען 2927 מאל

[שופר]

זקניך ויאמרו לך פר' ויצא

[חמרא טבא]

ר׳ אהרן איז נפטר געווארן דאנערשטאג ב׳ כסליו, נאוועמבער 29, די לוי׳ אין אמעריקע איז געווען זונטאג ה׳ כסליו, דעצעמבער 2, און אין ארץ ישראל דינסטאג ז׳ כסליו, דעצעמבער 4.

נו שטימט דאך שוין זייער גוט