געכאפט דעם פארברעכער!
די אחראים: יאנאש,אחראי,געלעגער
- קענסט מיך?
- שר חמש מאות
- תגובות: 519
- זיך איינגעשריבן אום: דאנערשטאג דעצעמבער 04, 2008 12:45 am
געכאפט דעם פארברעכער!
ביי א טיש אנגעהויפענט מיט דאקומענטן און וויכטיגע פאפירן, זיץ איך מיר איינער אליין שפעט ביינאכט, און פרוביר מסדר צו זיין אביסל, און ערלעדיגן וויכטיגע ענינים וואס מען האט נישט אויספיעט צו טוען במשך'ן טאג.
אזוי זיצענדיג פארזינקען אין מיין שווערע ארבעט פיל איך פלוצלונג א קיצל אויפן אויער, דזשממ דזשממ דזשממ... א חוצפא'דיג פליג האט זיך איינגעבראכן ביי מיר אין אפיס... אין די ערשטע מינוט האב איך באשלאסן זיך נישט וויסענדיג צו מאכן, אבער דאן פיל איך נאך א קיצל, און דאס מאל אויפן שפיץ נאז... מיט א נערוועזע בייג מיט די האנט פארטרייב איך דעם חוצפא'ניאק בשעת ווען מיט די אנדערע האנט קראץ איך אויפן ארט פונעם קיצל, און מען נעמט זיך ווייטער צו דער ארבעט...
עס גייט נישט דורך מער ווי געציילטע סקונדעס, און אודך... דער בחור איז דא... איך הייב שוין אן צו טראכטן עצות וויאזוי פטור צו ווערן פון דעם נודניק איינמאל פאר אלעמאל.
איך קוק מיר ארום אינעם גאנצן אפיס צו איך האב נישט פערצופאל דא א פליגן כאפער, אבער 'ואיננו'... שוין! איך מאך שלום מיטן מצב, אז נישט איז נישט... און מען ארבעט ווייטער... דזשממ דזשממ דזשממ... דזשממ דזשממ דזשממ... איך מאך מיר נישט וויסענדיג און איך פרוביר מיט אלע כוחות זיך צו האלטן רואיג... אבער דאן האט עס מיר ארויסגענומען פון די גלייזן ווען דער פליג האט זיך מיר גענומען קיצלען ביים לאך פון די אויער... יא נישט מער און נישט ווייניגער, דאס פליגל האט נישט געטראפן קיין בעסערע פלאץ פאר זיינע שטיק נאר פונקט אינעם אויער לאך... עד כאן האב איך באשלאסן, איך וועל זיך נישט לאזן בשום אופן פון דעם קליינעם עזות פנימ'ל... און איך דערקלער פולשטענדיג קריג קעגן דעם פליג, 'איך וועל דיר כאפן לעבעדיג אדער טויט' שריי איך הויעך אויס מיין סטעיטמענט.
וכך הוה: איך האב אנגעהויבן ארומצולויפן אינעם אפיס פון עק צו דער אנדערער ווי א פארסמ'ט מייזל, אבער אן ערפאלג... דער פליג לאזט זיך נישט, און פליעט ווייטער ארום מיט א גרויסן שמייכל, דזשממ... דזשממ... דזשממ... נאך עטליכע לאנגע מינוטן פאל איך אריין אין מיין באקוועמען אפיס טשיער א פארסאפטער און ערשעפטער, וויאזוי גיט מען זיך א עצה מיט דעם חברה מאן טראכט איך צו מיר?... אזוי טראכטענדיג לאנדט דער פליג אראפ אויף מיין לינקע האנט, און נעמט זיך צו קיצלען, איך הייב אויף מיין רעכטע האנט גרייט אראפצולאזן א קנאקעדיגן פראסק און אינאיינוועגס ערלעדיגן דעם פליג, אבער וואס זאל איך ענק זאגן? דער פליג איז געווען געשיקטער און האט אפגעטראגן מיט איין אטעם...
דער זייגער ריקט זיך... עס איז שוין קרוב לחצות הלילה, און איך האב נאכנישט ערלעדיגט ניטאמאל האלב וויפיל געפלאנט... וואס וועט זיין דא דער סוף, עס איז דאך נישט קיין תכלית... איך הייב שוין אן אויפצוגעבן, און זיך ווייטער נעמען צו דער ארבעט, און דאן איז ער ווידער דא, און דאס מאל אויפן רעכטן האנט.
איך האב באשלאסן צו פרובירן נאכאיינמאל, אפשר דאך וועט עס מיר געלונגען, איך נעם א טישא און איך הייב פאמעליך אויף מיין לינקע האנט ארום 12 אינטשעס העכערן פליג, און איך הייב עס אן אראפצולאזן גאר פאמעליך, ס'האלט שוין ביי 10 אינטשעס, 9, 8, און דער פליגל רירט זיך נאכנישט פון פלאץ, מען גייט ווייטער שטאטעלעך, ס'האלט שוין ביי בלויז 2 אינטשעס, 1, א האלבע אינטש, און דאן מיטן גאנצן כח געגעבן א קנאק אראפ... איך הייב צוריק אויף מיין האנט, און יאָפס! געכאפט דעם טעראריסט! דער פליג איז געליגן א טויטער אינעם טישא, איך לויף גלייך מיט איין אטעם צום טוילעט, און אראפגעפלאשט, און פרייליכערהייט זיך גענומען ווייטער צו דער ארבעט...
אזוי זיצענדיג פארזינקען אין מיין שווערע ארבעט פיל איך פלוצלונג א קיצל אויפן אויער, דזשממ דזשממ דזשממ... א חוצפא'דיג פליג האט זיך איינגעבראכן ביי מיר אין אפיס... אין די ערשטע מינוט האב איך באשלאסן זיך נישט וויסענדיג צו מאכן, אבער דאן פיל איך נאך א קיצל, און דאס מאל אויפן שפיץ נאז... מיט א נערוועזע בייג מיט די האנט פארטרייב איך דעם חוצפא'ניאק בשעת ווען מיט די אנדערע האנט קראץ איך אויפן ארט פונעם קיצל, און מען נעמט זיך ווייטער צו דער ארבעט...
עס גייט נישט דורך מער ווי געציילטע סקונדעס, און אודך... דער בחור איז דא... איך הייב שוין אן צו טראכטן עצות וויאזוי פטור צו ווערן פון דעם נודניק איינמאל פאר אלעמאל.
איך קוק מיר ארום אינעם גאנצן אפיס צו איך האב נישט פערצופאל דא א פליגן כאפער, אבער 'ואיננו'... שוין! איך מאך שלום מיטן מצב, אז נישט איז נישט... און מען ארבעט ווייטער... דזשממ דזשממ דזשממ... דזשממ דזשממ דזשממ... איך מאך מיר נישט וויסענדיג און איך פרוביר מיט אלע כוחות זיך צו האלטן רואיג... אבער דאן האט עס מיר ארויסגענומען פון די גלייזן ווען דער פליג האט זיך מיר גענומען קיצלען ביים לאך פון די אויער... יא נישט מער און נישט ווייניגער, דאס פליגל האט נישט געטראפן קיין בעסערע פלאץ פאר זיינע שטיק נאר פונקט אינעם אויער לאך... עד כאן האב איך באשלאסן, איך וועל זיך נישט לאזן בשום אופן פון דעם קליינעם עזות פנימ'ל... און איך דערקלער פולשטענדיג קריג קעגן דעם פליג, 'איך וועל דיר כאפן לעבעדיג אדער טויט' שריי איך הויעך אויס מיין סטעיטמענט.
וכך הוה: איך האב אנגעהויבן ארומצולויפן אינעם אפיס פון עק צו דער אנדערער ווי א פארסמ'ט מייזל, אבער אן ערפאלג... דער פליג לאזט זיך נישט, און פליעט ווייטער ארום מיט א גרויסן שמייכל, דזשממ... דזשממ... דזשממ... נאך עטליכע לאנגע מינוטן פאל איך אריין אין מיין באקוועמען אפיס טשיער א פארסאפטער און ערשעפטער, וויאזוי גיט מען זיך א עצה מיט דעם חברה מאן טראכט איך צו מיר?... אזוי טראכטענדיג לאנדט דער פליג אראפ אויף מיין לינקע האנט, און נעמט זיך צו קיצלען, איך הייב אויף מיין רעכטע האנט גרייט אראפצולאזן א קנאקעדיגן פראסק און אינאיינוועגס ערלעדיגן דעם פליג, אבער וואס זאל איך ענק זאגן? דער פליג איז געווען געשיקטער און האט אפגעטראגן מיט איין אטעם...
דער זייגער ריקט זיך... עס איז שוין קרוב לחצות הלילה, און איך האב נאכנישט ערלעדיגט ניטאמאל האלב וויפיל געפלאנט... וואס וועט זיין דא דער סוף, עס איז דאך נישט קיין תכלית... איך הייב שוין אן אויפצוגעבן, און זיך ווייטער נעמען צו דער ארבעט, און דאן איז ער ווידער דא, און דאס מאל אויפן רעכטן האנט.
איך האב באשלאסן צו פרובירן נאכאיינמאל, אפשר דאך וועט עס מיר געלונגען, איך נעם א טישא און איך הייב פאמעליך אויף מיין לינקע האנט ארום 12 אינטשעס העכערן פליג, און איך הייב עס אן אראפצולאזן גאר פאמעליך, ס'האלט שוין ביי 10 אינטשעס, 9, 8, און דער פליגל רירט זיך נאכנישט פון פלאץ, מען גייט ווייטער שטאטעלעך, ס'האלט שוין ביי בלויז 2 אינטשעס, 1, א האלבע אינטש, און דאן מיטן גאנצן כח געגעבן א קנאק אראפ... איך הייב צוריק אויף מיין האנט, און יאָפס! געכאפט דעם טעראריסט! דער פליג איז געליגן א טויטער אינעם טישא, איך לויף גלייך מיט איין אטעם צום טוילעט, און אראפגעפלאשט, און פרייליכערהייט זיך גענומען ווייטער צו דער ארבעט...
- סאכדעס
- שר שלשים אלף
- תגובות: 31438
- זיך איינגעשריבן אום: דינסטאג יוני 27, 2006 2:15 pm
- לאקאציע: אלעמאל נאנט צו התאחדות
- פארבינד זיך:
איך קען דעך נישט, פון וואנעט דען זאלעכדעך קענען? ביסט אפשר מיין שכן? קוים וואס כ'קען מיינע שכנים. ביסט מיין ברודער? ווילסטו מיך דאך נישט קענען. איז האבעך פלעין הנאה אז מ'האט איהם געכאפט.
ווער גדענקט דעניש ווען ביי מאשקע איז דאס גאנצע שלום בית געווען פארשווארצט, וועגן אטא דעם פארברעכער..
ווער גדענקט דעניש ווען ביי מאשקע איז דאס גאנצע שלום בית געווען פארשווארצט, וועגן אטא דעם פארברעכער..
פקודתו פון התאחדות שמרה רוחי!
- wildturkey
- שר מאה
- תגובות: 242
- זיך איינגעשריבן אום: דינסטאג יולי 22, 2008 11:11 pm
יא איך קען דיר! האבענדיג מיין אפיס ממש נעבן דיינס, ארויסגעכאפט פון דערהיים פאר אפאר רואיגע מינוט צום אפיס און......... קלאטש! קלאטש! כאמעך נישט געוואגט צו פרעגן טאמער די דארפסט הילף, ווייל די קוויטש נאכן פערדע מאל נישט געלונגען האט מיר ווי מודיע געווען אז איך קען שוין נישט העלפען מער, און ווי אויך די טענצעלע וואס די האסט געכאפט נאכן קאמאנדא אקציע אויפן באוויסטן טאן "אוי וכפאטי וכאפטי וכאפטי ב'אפיס ה'פליג לקוצר ימים לקוצר ימים" איז געווען א מאשמעלוי צו ווילד, אבער פאר אזא ארטיקל האט זיך אלעס געלוינט.
סאכדעס'ל טייערע פארוואס רעדסטו נישט פון דיין שיעור ש"ב פראבלעם פון די קלעבעדיגע קלעבאכטס? און ווי קומט דאס א דיין זאל נישט קענען די שכנים? ווער דען קומט צום דיין מיט די לעבערליך זאפט פרעגן טאמער די פלייש איז נישט געזאלצן?
סאכדעס'ל טייערע פארוואס רעדסטו נישט פון דיין שיעור ש"ב פראבלעם פון די קלעבעדיגע קלעבאכטס? און ווי קומט דאס א דיין זאל נישט קענען די שכנים? ווער דען קומט צום דיין מיט די לעבערליך זאפט פרעגן טאמער די פלייש איז נישט געזאלצן?
טרינקט נישט wild turkey אום שבת, ווייל עס פארלעשט דעם עיר קאנדיציע
- wildturkey
- שר מאה
- תגובות: 242
- זיך איינגעשריבן אום: דינסטאג יולי 22, 2008 11:11 pm