פייגלעך אין קאפ...!

[שמחת עולם]

מיט א קלאפעדיגע הארץ און שנעלע טריט האט ער זיך דערנענטערט צום בית המדרש. צו זיינע אויערן דערגרייכט שוין די קלאנג פונעם בעל תפילה וואס זינגט "מלאים זיו" מיטן צווייטן פאל.

זיין רעכטע האנט ליגט אריינגעשטעקט אין די לינקע ארבעל און די לינקע האנט אין די רעכטע זייט, ער ציט זיך ארויף אן ערנסטע פנים און פראבירט זיכער צו מאכן אז קיין שום צייכן פון א שמייכל זאל נישט זיין קענטיג אויף זיין געזיכט.

ווען ער טרעט איבער דאס שוועל און גרייט זיך אויסצוטוהן זיין רעדזשוואלקע, הערט ער ווי די גאנצע ציבור פלאצט אויס אין פלאמעדיגן געשריי פון "שבח.... נותנים לו....". ער ווייסט אז פון יעצט הייבט זיך אן זיין שפיל און ער מוז זיך מאכן אינגאנצן "תם מוותר", ער מוז הערן די נייעס און רעאגירן ווי כאילו ער הערט עס יעצט צום ערשטן מאל, קיינער זאל אפילו נישט האבן קיין הוה אמינא אז ידו במעל.

ער איילט זיך צו צום קאווע שטיבל, ער האפט צו הערן דארט עפעס פידבעק, כאפן עפעס א שמעק פון דעם דעת הקהל און וויאזוי זיי רעאגירן צום גאר פרישע נייעס. בשעת'ן מאכן א כלי שני שפיצט ער אויס זיין אויער, ער לייגט מער קאווע ווי געווענליך, צו קענען בלייבן אביסל לענגער שפיאנירן.

מיט א צוקער אין די האנט דערנענטערט ער זיך צום לעצטן קופקע וועלכע האבן שוין טיילווייזע זיך איינגעהילט אין זייערע טליתים. איינער קעמט נאך אויס אביסל זיינע ציצית וואס הענגן איהם פון די פלייצע און לאזט נאך הערן זיין לעצטן קאמענטאר אויף די נושא וואס מען האט נארוואס אדורך געטוהן בעפאר ער געבט א זאג - "שוין, לאמיר גיין דאווענען, עס איז שפעט, ברכו נפשי את השם...".

ער הייבט אן שפירן אז עס איז נישט פשוט, קיינער רעדט נישט דערוועגן, אפילו קיין רמז הערט מען נישט. הלואי וואלט ער געקענט צוגיין צו עמיצער און פרעגן דערוועגן, אבער דאס קען חלילה אויפדעקן זיין פנים און אראפנעמען זיין מאסקע. ער ענדיגט צו זיין קאווע וואס קיין שום ציקער קען עס מער נישט זיס מאכן נאכן אנערקענען אז עס איז לכאורה עפעס נישט געגאנגען ווי געפלאנט.

"וואס איז פשט אז קיינער רעדט נישט דערפון?" - טראכט ער מיט פארוואונדערונג, ער איז געווען זיכער אז דאס וועט זיין די שטאטס נייעס. "אבער לאמיר ווארטן ביז מיין שותף וועט זיך ארויסקראצן פון אונטער זיין דאכענע און מיר וועלן עס גרונטליך אדורך שמועסן." - בארואיגט ער זיך אליינס און ווארפט אוועק די פעיפער קאפ.

די זייגער קלאפט ווייטער אן אויפהער, און דער גבאי גרייט זיך שוין אויסצורופן דעם פערטן עלי'ה. אלעמענס אויגן זענען אויפגעהויבן צו זעהן ווער גייט באקומען רביעי, אבער זיינע בליקן זענען געוואנדן צום טיהר, "ווען קומט שוין דער שלעפּער צו גיין?" - זיין נערוועזקייט קען ער נישט באהאלטן, ער האפט אז קיינער הערט נישט זיינע הארץ קלאפענישן.

"ער מיינט אז דאס איז עפעס סתם א ליצנות?" - טראכט ער אויפגעברויזטערהייט, "וואו איז ער שוין?"

"עס איז געווען א אקציע וואס ווערט שוין פלאנירט עטליכע טעג, מיר האבן דאס אויסגעארבעט מיט יעדן פרט, אזויפיל האבן מיר משקיע געווען דערין. ווען בין איך אזוי לאנג געבליבן אויף א שלום זכר? ווען האב איך זיך געלייגט פרייטאג צו נאכטס ממש פארן עלות? און איך האב איהם נאך געמוזט וועקן ווי א נער!"

"אוי איז דאס געווען א ארבעט איהם ארויסצוזעהן פון זיין בעט, און דערנאך זיך צו שלעפן באישון לילה אין די קאלטע גאסן, מיט שטילע טריט זענען מיר געגאנגען ממש ווי גנבים און מיר האבן געציטערט פאר יעדן קליינע שאטן... און יעצט, לאזט ער מיך דא הענגן! וואו איז ער ווען מען דארף איהם?"

"וזאת התורה אשר שם משה..." האט זיך געהערט פון אלע זייטן פון היכל צוזאמען מיט דאס געקלאפ פון הונדערטע בענק, און ענדליך עפענט זיך די טיר און אריין טוט זיין חבר שפאצירן מיט פארקלעבטע אויגן באגלייט מיט א 18 יעריגע וויסקי וואס ער האלט אן פעסט אונטער זיין ארעם.

"אה, דא ביסטו, גוט שבת, האסט דיך אויפגעוועקט?" - לויפט ער אנטקעגן זיין קאלעגע מיט אויפגערעגטע אויגן און א צינישע שמייכל.

"הער צו, אונז מוזן מיר רעדן, קום מיט מיר צום אוצר הספרים", ער שלעפט איהם ביי די האנט אזש דאס ברוינפען פלאש האט זיך שיר נישט ארויסגעגליטשט.

"קוק אהער" זאגט ער מיט א שטילע שטימע וואס קוים ער אליינס קען הערן בשעת ער קוקט זיך אום צו עס זענען נישט דא נאך אויערן וואס האלטן מיט. - "עס האט געפלאפט, א מיאוס'ן דורכפאל, קיינער! אבער קיינער! רעדט נישט דערפון!"

"זאגסט מיר?" ענטפערט ער איהם צו זיין איבעראשונג, "פארוואס מיינסטו קום איך ערשט יעצט? איך האב נאך מיטגעהאלטן די המשך..."

"וואס הייסט, וואס איז געשעהן? דערצייל!" - הייבט ער אויף זיין טאן מיט נייגער.

"הערסטו דתן, פייגלעך! נישט מער און נישט ווייניגער ווי פייגלעך, זיי האבן זיך אראפגעלאזט אויף אונזער לאגער און אלעס פארלענדט, אפילו קיין ברעקל נישט איבערגעלאזט!"

"מיינסט עס נישט ערנסט" - פאטשט ער זיך גלייכצייטיג ביידע באקן.

ביידע זענען זיי געשטאנען דארט מיט א שטילקייט נישט וואוסענדיג וואס צו זאגן, קודם א שלאפלאזע נאכט און יעצט א שפראכלאזע מאמענט. זיי זעען איין זייער דורכפאל און אנערקענען אז אייגענטליך קען מען זיך נישט קריגן מיט משה רבינו און די תורה.

פון בית המדרש הערט מען שוין ארויס ווי עמיצער חזן'ט זיך "על כסאו לא ישב זר..." "אבירם," - געבט ער רוף אויס צו פריינד, - "פאק אויס דיין סחורה, וואס האסטו קידוש צו מאכן?" זיי האפן מיט דעם צו פארגעסן זייער נידערלאגע.

"זיי מיך אבער מוצא, איך בין נאך נישט גרייט פאר א טרינק."

"ושמרו בני ישראל את השבת..." זאגט ער מיט א הויעך קול פראבירנדיג צוריק צו הייבן זיין גיסטע, ער ווערט אבער איבערגעהאקט פון זיין חבר, "שא, די גאנצע בית המדרש הערט אונז!, שריי נישט אזוי!"

אבער מיר יודען זאגן צו אייך טייערע דתן, טייערע אבירם, מיר הערן אייך יא אפילו איר וועט דערנידערן אייער טאן, און אפילו מיר זענען שוין טויזענטע יאר שפעטער וועלן מיר ממשיך זיין די ווערטער וואס איר האט נארוואז אנגעפאנגען ".... לעשות את השבת לדורותם ברית עולם..."

אונזערע הייליגע חכמים האבן אונז אנטפלעקט די פלענער פון די צוויי טראבל מעקערס, אבער וויפיל אנדערע וואס מיר ווייסן נישט, האבן אויך געהאט "פייגלעך אין קאפ" און במשך די יארן געזוכט אונטער צו גראבן מיט כל מיני טאקטיקן און שלאפלאזע נעכט, אבער דער שומר ישראל האט אונז געראטעוועט פון זיי, אן מיר זאלן דערפון בכלל וויסן.

קומטס, לאמיר מקיים זיין די מנהג ישראל תורה און פארשפרייטן ברויט פאר די פייגלעך לכבוד שבת שירה, באגלייט מיט די המשך פון אונזערע ווערטער "... ביני ובין בני ישראל אות הוא לעולם." יא, א קליין סימן, א בלינק מיט די אויג צו אונזער טאטן אין הימל, אונז ווייסן מיר ווער עס שטייט אין היט אונז אפ שטענדיג.

***

"אבירם, עפעס מָן האסטו? מיר שמעקט יעצט א שטיקל גאלע..."

"טיפש דו, פון וואו ווילסטו איך זאל האבן, נאכדעם וואס מיר האבן אלעס ארום געווארפן. ווען מיר זאלן בלויז האבן איין שטיקל, וואלט איך עס געהאלטן פאר מיר, ווייל מיר גלוסט יעצט גראדע ענדערש א שטיקל הערינג."

***

[אונגארישע הייזער]

געוואלדיג שמחת!!
איך זעה דו האסט א גוטן פעדער, שרייב מער אפט!

[אונגארישע הייזער]

געוואלדיג שמחת!!
איך זעה דו האסט א גוטן פעדער, שרייב מער אפט!

[ענדע צדיק!]

פיינע נייעס! שוין לאנג נישט געליינט אזאפטיגן שטיקל ׳שמחת עולם׳, נאדיר א לחיים!

[עירמאנט'ער]

וואט א סטארי......!!!!

ישר כח און לחיים

[חוח בין השושנים]

זיס ווי צוקער-וואסער !!
ס'מיר נאר א חידוש וואס דו זאגסט אז די טראבל-מעיקערס האבן אנגעפאנגען פון 'ושמרו', איך בין אלס געווען זיכער אז די חברה האבן אנגעהויבן ביי 'זכור את יום השבת לקדשו'...

[שלעפשיץ]

אה פיינע נייעס.
שמחת שבת נישט שמחת עולם

[שטומפיג]

פיינע ווארע.....
We want more!

[קלאָצקאָפּ]

ריזיג!

[בלעכענער פנים]

wow אנבעליוועביל !
שרייב מער אפט פליז

[קרייסלער]

שיגענער איינער! וועגן דיר איז אבירם געקומען שפעט מיט זיין וויסקי און כאנישט קידוש געמאכט ביים ליינען

[אונגארישע הייזער]

איין זאך נאר האט איר פארגעסן אז די חברה'ניאקעס זענען געגאנגען מיט בגדי לבנים, כידוע מהרה"ק מצאנז זי"ע

[שמו]

שמחת עולם - שפראכ-לאז

אזוי גוט צו שרייבן

נאדיר א גרינע

שרייב מער

[יש בו]

פיינע נייעס @שמחת,
די פראבלעם איז אז די מעשה האט פאסירט פאר קבלת התורה, סא נישט קיין ליינען, נישט קיין עליות, נישט קיין ושמרו, און נישט קיין זכור את יום השבת לקדשו,

אבער ס'נאכאלץ גוט געווען, די שפייעכץ האט זיך מיר פארטריקנט ביים ליינען דאס

[איצל פיצל]

דאס מיינט עכט פיינע סחורה קיפ איט אפ

[שאראש-פאטאק]

געוואלדיג

[טישטוך]

ר' שמחת!

הלוואי שרייבסטו אזוי יעדע וואך איבער די פרשה, מ'קען רעדן דערפון?

[פאקטען]

פיינע סחורה דאס הרב שמחת עולם

[Haklal]

גאר גיטע ווארע, יישר כח אין שרייב עפטער

[שמחת עולם]

פיינע נייעס @שמחת,
די פראבלעם איז אז די מעשה האט פאסירט פאר קבלת התורה, סא נישט קיין ליינען, נישט קיין עליות, נישט קיין ושמרו, און נישט קיין זכור את יום השבת לקדשו,

אבער ס'נאכאלץ גוט געווען, די שפייעכץ האט זיך מיר פארטריקנט ביים ליינען דאס

א דאנק!

גראדע, צופעליג, די מצווה פון שבת האבן זיי באקומען אין מרה... אבער הכל מודים אז א גלעזעלע לחיים איז זיכער געווען...

ר' שמחת!

הלוואי שרייבסטו אזוי יעדע וואך איבער די פרשה, מ'קען רעדן דערפון?

יישר כח!

איך זאג אויך הלוואי,... הלוואי זאל ווען זיין די צייט, געדולד, השראה און אלעס וואס מען ברויך צו עקטיוועיטן דאס שרייב געצייג.


א עקסטערן דאנק פאר אלע אנדערע באדאנקערס און קאמענטאטארס, האטס מיר אלע א לעכטיגן שבת!

[הקולמוס שלי]

ייישר כח הערליכער ארבעט!

[גרינע בוים]

PDF

[א גולם]

[maybeeynot]

גוט אראפגעלייגט
יישר כח

[שמחת עולם]

PDF

א גרויסן דאנק אייך הרב גרינע בוים!