פאראינטערסירט האט געשריבן: די וואך מאכט RCCS א שבת אין מירון מיט הרב הצדיק ר' אלימלך בידערמאן שליט"א און מען גייט מוצ"ש מאכן א הדלקה און זינגען ניגוני התעוררות און ר' אלימלך וועט רעדן דברי כיבושין.
אבער די צווייטע חלק "מוזיקאלישע סליחות" דאס איז שוין באמת פראסט, און ברויך ווערן פארשריגן אויפן שארפ'סטען וועג!
לענ"ד איז הדלקה מיט נגוני התעוררות וכו' א גרעסערע חורבן ווייל דאס איז ממש מטהר השרץ בקן טעמים. די מונסי'ער קומזיץ איז אפיציעל פאר אזעלכע וואס ווילן אן איזי אידישקייט און אן ערענסטע מענטש ציעט עס נישט. ווען מ'פאנגט אבער אן מיט כלומרש'טע נגוני התעוררות על טהרת הקודש קען עס האבן סאך א ווייטערע השפעה און מענטשן ווייסן נישט מבחין צו זיין
ממש די ווערטער וואס כאב געוואלט שרייבן
די פוינט איז טיפער אז א ריזן עולם דארט זענען בני ארבעים ולמעלה און די געביגעלטע בתוכינו און דיי זענען וואס פארשטייען נישט געווענליך, #היפקראטיע ,די גרעסטע פראבלעם וואס מאכט חרוב דעם דור איז די היפקראטיע וואס הערשט ביי אונז ,#דאבעל סטענדארט
נאכאמאל און נאכאמאל פרובירן אריינדרייען אנדערע אין די פראבלעם כדי מכשיר צו זיין די עוולה פון די "מוזיקאלישע סליחות". #ער_טוט_אויך
א חסידישע פארברענגען נאכדערצו נישט נאר מיט סיפורי צדיקים נאר אנגעפילט מיט דברים המלהיבים את הנשמה ומשברים את הלב, שעות ארוכות בלי גוזמא, און דערנאך אן הדלקה לכבוד התנא ר' שמעון, איז נישט קיין קאושער ענטערטעינמענט, די אידן זיי ווילן ס"ה אויפפלאמען די נשמה צום באשעפער.
וואסערע שייכות האט דאס צו די פארדארבענע מוזיקאלישע סליחות???
וואס איז די חילוק צווישן "אויפפלאמען די נשמה" און "קאושער ענטערטעינמענט", זיי וועלן אויך זאגן "דו ווייסט ווי נאנט איך שפיר מיך צום באשעפער" און "אוי! ווי ס'פלאמט אויף די נשמה". בקיצור, ביידע וועלן זאגן א תירוץ פון "אויפפלאמען די נשמה" אדער "שפירן א טעם" און אין די זעלבע צייט זענען ביידע זאכן וואס מ'האמיר ניט געזעהן ביי אונזערע רבי'ס. סאו, וואס איז די חילוק? דעס שמעקט דיך יא און די אנדערע נישט???
פאראינטערסירט האט געשריבן: די וואך מאכט RCCS א שבת אין מירון מיט הרב הצדיק ר' אלימלך בידערמאן שליט"א און מען גייט מוצ"ש מאכן א הדלקה און זינגען ניגוני התעוררות און ר' אלימלך וועט רעדן דברי כיבושין.
אבער די צווייטע חלק "מוזיקאלישע סליחות" דאס איז שוין באמת פראסט, און ברויך ווערן פארשריגן אויפן שארפ'סטען וועג!
לענ"ד איז הדלקה מיט נגוני התעוררות וכו' א גרעסערע חורבן ווייל דאס איז ממש מטהר השרץ בקן טעמים. די מונסי'ער קומזיץ איז אפיציעל פאר אזעלכע וואס ווילן אן איזי אידישקייט און אן ערענסטע מענטש ציעט עס נישט. ווען מ'פאנגט אבער אן מיט כלומרש'טע נגוני התעוררות על טהרת הקודש קען עס האבן סאך א ווייטערע השפעה און מענטשן ווייסן נישט מבחין צו זיין
ממש די ווערטער וואס כאב געוואלט שרייבן
די פוינט איז טיפער אז א ריזן עולם דארט זענען בני ארבעים ולמעלה און די געביגעלטע בתוכינו און דיי זענען וואס פארשטייען נישט געווענליך, #היפקראטיע ,די גרעסטע פראבלעם וואס מאכט חרוב דעם דור איז די היפקראטיע וואס הערשט ביי אונז ,#דאבעל סטענדארט
נאכאמאל און נאכאמאל פרובירן אריינדרייען אנדערע אין די פראבלעם כדי מכשיר צו זיין די עוולה פון די "מוזיקאלישע סליחות". #ער_טוט_אויך
א חסידישע פארברענגען נאכדערצו נישט נאר מיט סיפורי צדיקים נאר אנגעפילט מיט דברים המלהיבים את הנשמה ומשברים את הלב, שעות ארוכות בלי גוזמא, און דערנאך אן הדלקה לכבוד התנא ר' שמעון, איז נישט קיין קאושער ענטערטעינמענט, די אידן זיי ווילן ס"ה אויפפלאמען די נשמה צום באשעפער.
וואסערע שייכות האט דאס צו די פארדארבענע מוזיקאלישע סליחות???
וואס איז די חילוק צווישן "אויפפלאמען די נשמה" און "קאושער ענטערטעינמענט", זיי וועלן אויך זאגן "דו ווייסט ווי נאנט איך שפיר מיך צום באשעפער" און "אוי! ווי ס'פלאמט אויף די נשמה". בקיצור, ביידע וועלן זאגן א תירוץ פון "אויפפלאמען די נשמה" אדער "שפירן א טעם" און אין די זעלבע צייט זענען ביידע זאכן וואס מ'האמיר ניט געזעהן ביי אונזערע רבי'ס. סאו, וואס איז די חילוק? דעס שמעקט דיך יא און די אנדערע נישט???