משלוח מנות פאר די עלטערן

[שוועמל]

ווידער אקטועל די אלטע פארווייטאגטע טעמע.
וואכן לאנג פלעגט מען שטיין אויפזיין ביז אין דער נאכט אריין מאכן די גרויסע געביידעס, ארומשניידן די קרוינען, די קאלער פאפיר מיט אלע שטותים.
דאס איז אלעס נאר די דרויסענדיגע, דאס וואס די 'גאס' גייט זען ווען מען טראגט עס ארויס צום קאר. פון די תוכן רעד איך שוין נישט, מינים ממינים שאקאלאדן און קריעם קעיק וואס מען קען סייווי נישט אין מויל נעמען.

ביז כ'אב געזאגט פאראריאר גענוג, נישטא מער קיין פענסי גרויסע שאלאך מאניס, פשוטע קאקאש קעיק מיט עפעס א פרוכט סאלאט, קאמפאט וכדומה.

עס האט זיך אויסגעצאלט שוין איינמאל, די מאמע האט געהאט מער צייט צו די קינדער, צו די מאן, און נישט געווען אזוי אנגעצויגן אז די פענסי משלוח מנות האט זיך 'פארריקט'.


הער איך היי יאר אז ס'יז פארהאן עלטערן וואס קוקן ארויס אויף אזעלכע באמבאסטישע שאלאח מאנעסער, א טייל טוען עס גאר פארלאנגען פון די קינדער בגלוי אדער ברמז.
האב איך מיר געיאוועט אפשרייבן דער פראגע פונעם ציבור.

[מאנאגרעמס]

איך פארשטיי נישט פארוואס א מאמע זאל דארפן א [פאר] גאנצע געביידע[ס] אין הויז א חודש פאר פסח?
זי זאל עס פארלאנגען?! איי נעווער עווער היערד אוו עניטינג לייק דעט ביפאר!

[וויכטיג מאכער]

ביי אונז אין די משפחה איז איינגעפיהרט אז יעדער מאכט עפעס פאר די סעודה, איינער מאכט קנישעס, איינער א פרוכט סעלעד, איינער א דרינק, איינער שלישקעס, אמאל פאטעיטאס...

מיין מאמע איזעך מחי' אז זי דארף נישט מאכן קיין סייד דישעס און קאמפאוט, א.ד.ג, און אונז האמער וואס צו שיקן, ס'קאסט נישט טייער, ס'גייט נישט אין גארבידזש, און די בעקעלע איז פארמאכט, סאו קיינער זעהט עניוועי נישט וואס דארט טוצעך, סאו קיינער איניש אנגעצויגן.

[שוועמל]

וויכי געבענטש זאל זיין ענקער משפחה!
איך מיין דאס איז די קלוגסטע שריט, יעדער ברענגט עפעס א חלק פון די סעודה.

[מאנאגרעמס]

ביי אונז אין די משפחה איז איינגעפיהרט אז יעדער מאכט עפעס פאר די סעודה

ביי אונז איז אויך אזוי איינגעפירט.

[דארפסמאן]

ביי מיר מאכט מען א אייז קרעים, דאס לאז איך ווייל אזוי האב איך צו קאסטן און ווען איך ווער הינגעריג גיי איך צום פריזער און מאכט נאכאמל גראד די ליין פון די אייז קרעים

[אלף בית]

ביי אונז אין די משפחה איז איינגעפיהרט אז יעדער מאכט עפעס פאר די סעודה, איינער מאכט קנישעס, איינער א פרוכט סעלעד, איינער א דרינק, איינער שלישקעס, אמאל פאטעיטאס..

עפ"י הלכה דארף מען דאך געבן א זאך וואס איז גרייט צום עסן (מיט רויע זאכן איז מען נישט יוצא), אין אנדערע ווערטער, מדארף עפעס געבן אז מזאל עס עסן און האבן א שמחת פורים. סתם פאטעיטע טשיפס אדער קענדיס עסט מען נישט פורים, אפגערעדט אז מבויעט אויף גאנצע געביידעס, וואס מטאר חלילה נישט אויפעסן קען מען זיכער נישט יוצא זיין מצות משלוח מנות. דעריבער איז עפ"י פשטות איז די מערסטע אויסגעהאלטן צו געבן א חלק פון די סעודות פורים.
וכן נהוג במשפחתינו, אבער מיין נישט אין שנה ראשונה האט מיין ב"ב צוגעגרייט א חלק פון די סעודה, אבער איינגערעפט אין שיינע געביידעס וכו'

[לכאורה]

ביי אונז אין די משפחה איז איינגעפיהרט אז יעדער מאכט עפעס פאר די סעודה, איינער מאכט קנישעס, איינער א פרוכט סעלעד, איינער א דרינק, איינער שלישקעס, אמאל פאטעיטאס..

עפ"י הלכה דארף מען דאך געבן א זאך וואס איז גרייט צום עסן (מיט רויע זאכן איז מען נישט יוצא), אין אנדערע ווערטער, מדארף עפעס געבן אז מזאל עס עסן און האבן א שמחת פורים. סתם פאטעיטע טשיפס אדער קענדיס עסט מען נישט פורים, אפגערעדט אז מבויעט אויף גאנצע געביידעס, וואס מטאר חלילה נישט אויפעסן קען מען זיכער נישט יוצא זיין מצות משלוח מנות. דעריבער איז עפ"י פשטות איז די מערסטע אויסגעהאלטן צו געבן א חלק פון די סעודות פורים.
וכן נהוג במשפחתינו, אבער מיין נישט אין שנה ראשונה האט מיין ב"ב צוגעגרייט א חלק פון די סעודה, אבער איינגערעפט אין שיינע געביידעס וכו'

הערה: דו רעדסט פאר דיר אליין... ביי אונז עסט מען כמעט נישט עפעס אנדערש.

[וויינשטאק]

מזל טויב לכאורה פאר שר המאה

[שוועמל]

ביי אונז אין די משפחה איז איינגעפיהרט אז יעדער מאכט עפעס פאר די סעודה, איינער מאכט קנישעס, איינער א פרוכט סעלעד, איינער א דרינק, איינער שלישקעס, אמאל פאטעיטאס..

עפ"י הלכה דארף מען דאך געבן א זאך וואס איז גרייט צום עסן (מיט רויע זאכן איז מען נישט יוצא), אין אנדערע ווערטער, מדארף עפעס געבן אז מזאל עס עסן און האבן א שמחת פורים. סתם פאטעיטע טשיפס אדער קענדיס עסט מען נישט פורים, אפגערעדט אז מבויעט אויף גאנצע געביידעס, וואס מטאר חלילה נישט אויפעסן קען מען זיכער נישט יוצא זיין מצות משלוח מנות. דעריבער איז עפ"י פשטות איז די מערסטע אויסגעהאלטן צו געבן א חלק פון די סעודות פורים.
וכן נהוג במשפחתינו, אבער מיין נישט אין שנה ראשונה האט מיין ב"ב צוגעגרייט א חלק פון די סעודה, אבער איינגערעפט אין שיינע געביידעס וכו'

הערה: דו רעדסט פאר דיר אליין... ביי אונז עסט מען כמעט נישט עפעס אנדערש.

ווייל יענץ עסט ער אגאנץ יאר... אלס ונהפוך הוא עסט ער פורים קנישעס מיט דרינק.

[לכאורה]

מזל טויב לכאורה פאר שר המאה

תזכו למצות. ווארט נישט שטייענדיג אויף אן ארטיקל...

[ראמני 08]

ביינונז אין די משפחה פירט מען זיך ווי ביי וויכי