אט איז די סיטואציע: איך האב נישט קיין נערווען יעצט צו קיין זאך אויף דער וועלט. איך זוץ אויפן אינטערנעט און איך בין טויט איינזאם און ליידיג. איך האב נישט קיין נערווען צום אינטערנעט. איך האב נישט יעצט קיין אפעטיט צו גארנישט. איך שפיר נישט קיין שום חשק צו סיי וואס. איך פיל א געדיכטע פוסטע וואלקען פילט אן מיין גאנצער וועזן. איך ווייס נישט וואס איז דא געשען מיט מיר. אפשר קען איינער מיר ארויסהעלפן? איך מיין אז עס איז נישט דאס ערשטע מאל וואס איך האב נישט קיין נערווען צו גארנישט, אבער אויף אזא מדרגה ווי איצט בין איך קיינמאל נישט צוגעקומען. איך שפיר נישט כחרס הנשבר, נישט ווי א פליענדער נבל, און אויך נישט ווי אן פארבייגייענדע טרוים. גארנישט. פראסט און איינפאך: גארנישט. דערגרייכען צו אזא פולקאמער ערגענצליכען גארניקס איז עפעס נישט אזוי איינפאך ווי איהר מיינט... איך שפיר ווי מיינע תאוות זענען געגאנגען א טבילה כאפן אינעם פייערדיגען דינור טייכל. מיינע רצונות זענען געגאנגען שלאפן זייער לאנגער ווינטער שלאף, און איך בין געבליבען דא אליין אויפן ליידיגען וואוסטען אינזעל וועלכע איז לעהר פון סיי וואספארא עמאציאנאלער פארב.
ווי גיבט מען זיך אן עצה?
איך האב נישט קיין נערווען צו גארנישט.
די אחראים: יאנאש,אחראי,געלעגער
-
Anonymous
-
זארעכפעפער
- שר האלפיים
- תגובות: 2176
- זיך איינגעשריבן אום: דאנערשטאג אוגוסט 24, 2006 2:28 pm
-
איך_הער
- סעקרעטאר
- תגובות: 18580
- זיך איינגעשריבן אום: דינסטאג יולי 04, 2006 6:47 pm
- לאקאציע: אין אפיס
- פארבינד זיך:
און גארנישט, ווייסטו יא וואס דאס מיינט?
איך וועל אים אביסל ארויס העלפן, ווייל אזא זאך קען פאסירן ביי אסאך מענטשן, נאר נישט יעדער האט עס פארוועם צו דערציילן, און געווענליך אין אזא צייט איז עס ערגער, ווייל אין די מינוט נאכן ארויס געבן דעם פראבלעם פילט מען זיך אסאך בעסער געווענליך, יעצט צום ענין, נערווען איז א זאך וואס מ'דארף האבן צו יעדע זאך וואס דארף ווערן געטוהן, אז די דאזיגע תגובה זאל געשריבן ווערן דארף איך הער האבן נערווען, אז די אויבערשטע תגובה זאל געשריבן ווערן, דארף זארעכפעפער האבן נערווען, און ווען איינער פילט אז ער האט נישט קיין נערווען צו גארנישט, מיינט דאס אז ער איז אריין געפאלן אין א שטיקל מרה שחורה, און ער האט נישט יעצט קיין חשק, צו גארנישט, נישט צו קיין מצוות און אויך נישט צו קיין עבירות, פארשטייט זיך אזעלעכע וואס מ'דארף טוהן א פעולה דערצו, ווייטער געדולד, מיינט אז ער וויל עפעס זאל געטוהן ווערן אבער ער האט נישט יעצט קיין געדולד דערצו, למשל איך הער וויל שוין עטליכע טעג צו לייגן א שטיקל פארזעצונג צו די מעשה נישט געשטויגן און נישט געפלויגן, אבער ער האט נאך דערווייל נישט געהאט קיין געדולד דערצו, דו קענסט נישט זאגן אז ער האט נישט קיין נערווען צו שרייבן, ווייל געב נאר א קוק וויפיל תגובות ער האט געשריבן אין די לעצטע פאר טעג, אבער נאך אלץ צו שרייבן די פארזעצונג האט ער נישט קיין געדולד, איך האף אז אצינד וועסטו עס שוין בעסער פארשטיין און אנשטאט צו חוזק מאכן פון א צובראכענעם קרעזי מענטש, זאלסטו אים ענדערש ארויס העלפן.
איך וועל אים אביסל ארויס העלפן, ווייל אזא זאך קען פאסירן ביי אסאך מענטשן, נאר נישט יעדער האט עס פארוועם צו דערציילן, און געווענליך אין אזא צייט איז עס ערגער, ווייל אין די מינוט נאכן ארויס געבן דעם פראבלעם פילט מען זיך אסאך בעסער געווענליך, יעצט צום ענין, נערווען איז א זאך וואס מ'דארף האבן צו יעדע זאך וואס דארף ווערן געטוהן, אז די דאזיגע תגובה זאל געשריבן ווערן דארף איך הער האבן נערווען, אז די אויבערשטע תגובה זאל געשריבן ווערן, דארף זארעכפעפער האבן נערווען, און ווען איינער פילט אז ער האט נישט קיין נערווען צו גארנישט, מיינט דאס אז ער איז אריין געפאלן אין א שטיקל מרה שחורה, און ער האט נישט יעצט קיין חשק, צו גארנישט, נישט צו קיין מצוות און אויך נישט צו קיין עבירות, פארשטייט זיך אזעלעכע וואס מ'דארף טוהן א פעולה דערצו, ווייטער געדולד, מיינט אז ער וויל עפעס זאל געטוהן ווערן אבער ער האט נישט יעצט קיין געדולד דערצו, למשל איך הער וויל שוין עטליכע טעג צו לייגן א שטיקל פארזעצונג צו די מעשה נישט געשטויגן און נישט געפלויגן, אבער ער האט נאך דערווייל נישט געהאט קיין געדולד דערצו, דו קענסט נישט זאגן אז ער האט נישט קיין נערווען צו שרייבן, ווייל געב נאר א קוק וויפיל תגובות ער האט געשריבן אין די לעצטע פאר טעג, אבער נאך אלץ צו שרייבן די פארזעצונג האט ער נישט קיין געדולד, איך האף אז אצינד וועסטו עס שוין בעסער פארשטיין און אנשטאט צו חוזק מאכן פון א צובראכענעם קרעזי מענטש, זאלסטו אים ענדערש ארויס העלפן.
-
זארעכפעפער
- שר האלפיים
- תגובות: 2176
- זיך איינגעשריבן אום: דאנערשטאג אוגוסט 24, 2006 2:28 pm
הייסט אזוי איז דיין פשעטל. אויב א מענטש איז אין מצב פון "שב ואל תעשה", דהיינו, ער האלט ביי גארניקס, דאן איז דער 'שם המושאל' געדולד = ער האט קיינע געדולד.
ווידעראום, אויב א מענטש איז אין א מצב פון "קום ועשה", דהיינו, איז ער איז נישט דערביי ביים טוהן די און די פעולה, דאן איז דער 'שם המושאל' נערווען = ער האט קיינע נערווען.
פארשטיי איך גוט? גאנץ א שיין פשעטלע!
אבער ביטע, דער מקור צו דיין חידוש?
ועוד, וואס עפעס האט מען געבארגט פונקט די צוויי שמות נרדפים, צו די דאזיגע צוויי סיטואציעס?
ווידעראום, אויב א מענטש איז אין א מצב פון "קום ועשה", דהיינו, איז ער איז נישט דערביי ביים טוהן די און די פעולה, דאן איז דער 'שם המושאל' נערווען = ער האט קיינע נערווען.
פארשטיי איך גוט? גאנץ א שיין פשעטלע!
אבער ביטע, דער מקור צו דיין חידוש?
ועוד, וואס עפעס האט מען געבארגט פונקט די צוויי שמות נרדפים, צו די דאזיגע צוויי סיטואציעס?
-
שוועמל
- שר עשרת אלפים
- תגובות: 14264
- זיך איינגעשריבן אום: מיטוואך יולי 19, 2006 8:40 pm
- לאקאציע: גידולו בכל מקום
דער הייליגער זיידע דער רבי ר' אלימלך פון ליזענסק שרייבט אין זיין צעטיל,
אז אפילו א מענטש איז א יושב ובטל בחדרו קען ער מקיים זיין די גרויסע מצוה פון
ונקדשתי בתוך בני ישראל.
מען קען טראכטן כאלו עומד לפניו אש גדול ונורא שבוער עד לב השמים
און מען טאנצט דערין אריין פאר גרויס אהבה און קדושה פאר השם יתברך
לקדש את שמו המיוחד, גלייכצייטיג ביסטו מעורר דיין לב פון די גדלות
און רוממות אלקותו יתברך, און ווי נישטיג ביסטו אנטקעגן אים.
דערמיט האסטו מקיים געווען במחשבה די מצות עשה של ונקדשתי
ומחשבה טובה הקב"ה מצרפה למעשה.
קרעזע קרעזי גלו !
זיי נישט געפאלן ביי דיר, אט די מצבים מאכן זיך ביי די שענסטע משפחות.
עס איז קורצער איבערגאנג וואס דער מענטש מאכט פאר זיך א באהאלטענע
(סובקאנשעסלי) חשבון הנפש און דאס רייסט שטיקער.
יעדער מענטש מיט קוואליפיקאציעס, פאדערט זיין מוח 'עפעס מער'
צו קענען ערפילן איר ליידיגקייט און ערזעצן מיט שטאף וואס פיטערט איר,
אויב קריגט זי נישט אירע פארלאנגען למחצה לשליש ולרביע
דאן שיקט זי א מעסעזש פאר אנדערע ארגאנען זיי זאלן נישט פונקציאנערן \
געהעריג, כדי דער מענטש זאל נוצן דעם מוח כאטש אויף דעם זיי צוריקצושטעלן
אויפן פלאץ.
דער נביא זאגט: הוי כל 'צמא' לכו למים! ואין מים אלא תורה.
מלך דויד זאגט: תורת השם תמימה 'משיבת נפש'.
כי ישרים דרכי השם צדיקים ילכו בם !!
אנפילן דעם מוח מיט תורה איז דער בעסטער מיטל פאר דעם מצב.
אז אפילו א מענטש איז א יושב ובטל בחדרו קען ער מקיים זיין די גרויסע מצוה פון
ונקדשתי בתוך בני ישראל.
מען קען טראכטן כאלו עומד לפניו אש גדול ונורא שבוער עד לב השמים
און מען טאנצט דערין אריין פאר גרויס אהבה און קדושה פאר השם יתברך
לקדש את שמו המיוחד, גלייכצייטיג ביסטו מעורר דיין לב פון די גדלות
און רוממות אלקותו יתברך, און ווי נישטיג ביסטו אנטקעגן אים.
דערמיט האסטו מקיים געווען במחשבה די מצות עשה של ונקדשתי
ומחשבה טובה הקב"ה מצרפה למעשה.
קרעזע קרעזי גלו !
זיי נישט געפאלן ביי דיר, אט די מצבים מאכן זיך ביי די שענסטע משפחות.
עס איז קורצער איבערגאנג וואס דער מענטש מאכט פאר זיך א באהאלטענע
(סובקאנשעסלי) חשבון הנפש און דאס רייסט שטיקער.
יעדער מענטש מיט קוואליפיקאציעס, פאדערט זיין מוח 'עפעס מער'
צו קענען ערפילן איר ליידיגקייט און ערזעצן מיט שטאף וואס פיטערט איר,
אויב קריגט זי נישט אירע פארלאנגען למחצה לשליש ולרביע
דאן שיקט זי א מעסעזש פאר אנדערע ארגאנען זיי זאלן נישט פונקציאנערן \
געהעריג, כדי דער מענטש זאל נוצן דעם מוח כאטש אויף דעם זיי צוריקצושטעלן
אויפן פלאץ.
דער נביא זאגט: הוי כל 'צמא' לכו למים! ואין מים אלא תורה.
מלך דויד זאגט: תורת השם תמימה 'משיבת נפש'.
כי ישרים דרכי השם צדיקים ילכו בם !!
אנפילן דעם מוח מיט תורה איז דער בעסטער מיטל פאר דעם מצב.
שוש אשיש בה', תגל נפשי באלקי! (ישעיה סא)
-
קרעזי
-
איך_הער
- סעקרעטאר
- תגובות: 18580
- זיך איינגעשריבן אום: דינסטאג יולי 04, 2006 6:47 pm
- לאקאציע: אין אפיס
- פארבינד זיך:
זארעכפעפער האט געשריבן:הייסט אזוי איז דיין פשעטל. אויב א מענטש איז אין מצב פון "שב ואל תעשה", דהיינו, ער האלט ביי גארניקס, דאן איז דער 'שם המושאל' געדולד = ער האט קיינע געדולד.
ווידעראום, אויב א מענטש איז אין א מצב פון "קום ועשה", דהיינו, איז ער איז נישט דערביי ביים טוהן די און די פעולה, דאן איז דער 'שם המושאל' נערווען = ער האט קיינע נערווען.
פארשטיי איך גוט? גאנץ א שיין פשעטלע!
אבער ביטע, דער מקור צו דיין חידוש?
ועוד, וואס עפעס האט מען געבארגט פונקט די צוויי שמות נרדפים, צו די דאזיגע צוויי סיטואציעס?
גראדע האב איך געשריבן פארקערט, און צווייטענס, דער חידוש דארף נישט קיין מקור טראכט גוט אריין אין די ווערטער וואס איך האב געשריבן וועסטו זען אז אויף דעם וועג ווערן גענוצט די אויסדרוקן, און צום ענדע פריי איך מיך צו זען אז דאס וואס איך האב פאראויס געזאגט איז טאקע געשען אז ווי נאר ער האט ארויס געגעבן וואס ס'קוועטשט אים, האט נישט גענומען לאנג און ס'איז אים בעסער געווארן.
-
מעסטערמיינד
- שר האלף
- תגובות: 1514
- זיך איינגעשריבן אום: זונטאג יוני 25, 2006 5:35 pm
