אוי וויי, ארחיקה האב איך אויסגעלאזט, ווי קען דאס אפילו זיין?!!! ויהי לפלא.
איך בין מיך דן לכף זכות אז אפשר האסטו דעמאלטס זיך פארוואנדערט ערגעץ גאר ווייט כדרכך, האב איך דיך פארזען, אנטשולדיגס. בעצם ביסטו פון מיינע פעוואריט ניקס דא, סאו נעם עס אן יהי רצון כאילו איך האב דיך אויסעגרעכנט אויך מיט דעם ניק. איך האף מיט דעם קאמפלימענט ביסטו מיר שוין מוחל פאר די רדיפות אין חדר, ווייסטעך, קינדער.
אויך וויל איך צולייגן טשאדעלע, א נייער, נקודה'לע, אסדר לסעודתא, מענטש צווישן, נו גוט נו שוין, און דו (זאלסטו נישט קומען מיט קיין טענות, דיך האב געמיינט).
און יעדער, יעדער געט נאר צו צו די שיינקייט פון דער פלאץ, יעדער איז מיין פעוואריט. און וואס עס געט נישט צו נעמט שוין לכאורה אראפ....
אוי וויי וואס דא טוט זיך, און אלעס איז מיין שולד.... וועל איך פרובירן צו בארוהיגן די מאסן,
די גאנצע לעבן איז מען נאר פארנומען איבערטראכטן וואס איך האב מיך פאררעדט און באנארישט, האלב לעבן באוויינט מען דער פרשה אלץ בחור און דער פרשה אלץ אינגערמאן מיטן שוויגער, און דער פרשה אין בית המדרש ביים עליה, און דעמאלטס אין ארבעט און יענע סטעיטמענט וואס איך האב געזאגט ווי א נער, דער זאך ענדיגט זיך נישט, די גאנצע לעבן וועט עטס נאר זיין פארנומען מיט חרטה האבן אויף יעדע טריט און שריט,
איך האב פאר ענק נייעס, ענק אליין זענען די איינציגסטע וואס טראכטן אויף זיך שלעכט, דער אנדערער איז אויך נאר ביזי טראכטן וואס דו טראכסט אויף אים, סוי ער האט ניטאמאל צייט צו טראכטן אויף דיך.. יעדע מענטש האט זיך זיין אייגענע פעקל אז ער האט ניטאמאל צייט צו טראכטן פון יענעם, און אפילו אויב יא, איז אויב טראכט ער, איז וואס?! ווער איז ער?!
גיי ווייטער אין לעבן און עס דיך נישט דאס געזונט, עס איז נישט געזונט, דו ביסט זייער גוט, האב נישט קיין קאמפלעקסן און מאך דיך נישט חרוב דיין לעבן וועגן די עבר, עס איז הוילע דמיונות, גיי ווייטער, דאווען, לערן, ארבעט, שרייב אויף אייוועלט און אלעס איז מסודר!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!
ווען איך בין געווען אינגער פלעג איך זאגן: די לעבן איז צו ערנסט צו נעמען אזעלכע נארישקייטן פערזענליך,
אבער היינט בין איך שוין שוין געקומען צום שכל און איך זאג: די לעבן איז צו נאריש צו נעמען אזעלכע ערנסטע זאכן פערזענליך