וויכטיג מאכער האט געשריבן:דו האלטסט אז די איינזערס זענען גערעכט אדער די צווייערס?
נישט אייביג איז דא איינער וואס איז גערעכט,
ביי אונזער פאל איז דער איינסער נישט גערעכט ווען ער רעדט נישט צום זאך, אבער דער צוייער איז כשמו צוויי מאל נישט גערעכט.
וויכטיג מאכער האט געשריבן:ווייטער האסטו גוטע איידיעס, וואס דארף מען טוהן אז מענטשן פאלגן נישט דיין עצה?
ביי די דזשורסי סיטי לויה האבעך געבעטן אז ביז נאך די לויה זאל מען נאר אפדעיטן... צום וואנט! כאב געשיקט פריוואט, מאנכע האבן זיך וויסענדיג געמאכט, אנדערע האבן מיך איגנארט... כאב פארשפארט די אשכול פאר 5 מינוט, האט פלוצלינג יעדער פארשטאנען...
דו שרייבסט אליין ״מאנכע האבן פארשטאנען״.
און אדס טענה איך אז אסאך (און לדעתי רוב) שרייבערס קומען נישט דא אנדרייען, נאר צומאל ווערט מען פארפארן, אדער צומאל איינער וואס האט יעצט אנגעהויבן שרייבן און האט נאכנישט דעם טאקט. סא ווען מאיז איהם מעיר באופן אישי נעמט ער עס גרינגער אן, שדי מעסעדזש איז שטערקער, ועל הכל ער פילט נישט אז מרייסט איהם אראפ און מקוקט איהם אראפ, אדרבה ער פארשטייט אז מוויל איהם דא האבן נאר ער דארף זיך אביסל צולערנען וואס און ווי אזוי משרייבט.
די פאר נארנים וואס וועלן זיך נישט לאזן הערן, זענען דאך דא טאקע צו אנדרייען, און זיי וועט נישט העלפן פארשפארן אדער מעקן, אדרבה ווען ער זעהט אז מהאט צוגעשפארט די אשכול ווועגן איהם פילט ער זיך גוט און וועט דאס ווידער טוען אפאר מינוט שפעטער, פון וואו ווייס איך? פון עדות החוש, זעהסט דאך אליין אז אויך נאך גרינע לאנגע מעסעדזשעס און רויטע שרעקדיגע ווארענונגען איז ער ממשיך. ווען מעקט איהם קלאפט ער זיך אויפן בייכל, אה א מחיה איך קען אין דריי איך בין א יצמח.
וויכטיג מאכער האט געשריבן:נאכאמאל, רעאלעטי איז אז מ'איגנארירט עס נישט... וואס איז דיין עצה?
מיין עצה איז זייער פשוט
1) שרייבערס זאל
בשום אופן נישט קאמענטן אין פאבליק אויף א תגובה אז סאיז נאריש, אויב איינער וויל זאל ער מעלדן ביים שטערנדל פאר די הנהלה, אדער ריכטיגער צו שיקן יענעם אין אישי. דאס וועט העלפן: א) די אשכול זאל נישט פארפארן, ווייל מדרך העולם ווען מקריטיקריט איינעם שיסט ער צוריק, ב) ווען ער באקומט עס אין אישי פאלירט ער די געשמאק צו זיין די אנדרייער נאכן זעהן אז אין פאבליק איגנארירט מען איהם.
2)
די אחראים זאל קיינמאל נישט שרייבן אין א אשכול ״מגייט שפארן״ ״מהאט געשפארט״ ״נאך איינמאל וועט די רבי אנשרייען״. נכלל אין דעם די פותחי אשכולות וואס הייבן אן אזוי: ״אזוי ווי איך ווייס אז מאנכע וועלן פאדרייען דעם שמועס וויל איך דא בעטן....״ די אלע זאכן זענען פירצה קוראת פאר די יעניגע אז דא איז א פלאץ וואס מקען אנדרייען.
(במאמר המוסגר לעצטנס זעה איך זייער אסאך ווען זיי מאכן אויף א אשכול און זיי מוזן ווייזן זייער שוואכע קאנפעדענטס, ווי למשל: במקום שאין איש, איך האב נאכנישט געטראפן א אשכול וועל איך גיין פתיחה, וכדו׳. די ערשטע תגובה פון א אשכול דארף אייביג זיין צום פוינט אן קיין בעקראונדס, און אזוי אויך אן קיין דעות און בויך וויי, די אלע זאכן טוט מען פון די צווייטע תגובה און ווייטער. אבער דאס איז א שמועס פאר זיך).
3)
מעקן גלייך א תגובה דארף מען זיך האלטן נאר צו ניבול פה, לשון הרע, רכילות, ציונות און [ליידער, גיי פארשטיי פארוואס] אמונה.
נארישקייטן זאל ווערן איגנארירט פאר א שטיק צייט. לאמיר זאגן א שעה צוויי. (לדעתי ביינאכט ווען די חברה האבן גענדיגט ישיבה, און זיי גייען נישט זעהן נאר מארגן נאך וואס די שמועס איז שוין לאנג אוועקגעפארן)
די מציאות איז אז יעדער ואס שרייבט ערווארט נארמאל אז מזאל איהם מגיב זיין,א דאנק, א הערה אדער גאר א קריטיק. ווען איינער שרייבט און מענטפערט איהם נישט וועט ער טשעקן איינמאל און נאכאמאל אפשר האט זיך דאך איינער מרחם געווען. אויב זעה איך אז איך שרייב עפעס און די עולם שמועסט ווייטער ווי כאילו לא הייתי כאן, ציפט מיר עס אז: סאיז נישט געווען אינטערסאנט מיין תגובה, די עולם איז נישט אינטערסירט אין מיינע דעות וכו׳.
דער וואס שריייבט די מינע תגובות, ווייזט דאך בשעת׳ן שרייבן אז ער דרייט אן, און ער איז שש אלי קרב גרייט צו אטיקירן די וואס גייען איהם ארינטעררייסן, אויב מעקט מען גלייך ווען מ׳איז נאך אונטער די עקסייטמענט פון ״מיין מעכטיגע געדאנק״ געבט עס נאר א שטופ צו אנגיין, און באופן הטוב פרעגן דא ״פארוואס האט מען געמעקט?״.
אבער אויב גייט אריבער א וויילע און דער כותב איז שוין בארואיגט פון די השפעות וואס זיין מורא׳דיגן רעיון האט איהם אויפגעהויבן, דעמאלטס ווען מ׳מעקט פילט ער זיך שוין נאריש צו צוריק דרייען (ועוד ער איז שוין ביזי מיט די נעקסטע מלחמה אין צווייטן אשכול).
נאך א נקודה אז ווען מ׳מעקט נאר שפעטער ווייזט דאס פאר א באזעצנקייט אז ממעקט נישט (פונקט ווי משרייבט נישט) אין די וועלט אריין, די זאך ווערט איבערגעטראכט פארן טוען.
איי שלמה המלך געווען דער אייציגסטער חכם אפילו מן השוטים, ומה יעשו אזובי קיר וואס פארשטייען נישט צו די פאר שוטים וואס נאך אלעס טראבלען זיי ווייטער.
די פאר וואס פארשטייען נישט און נאכן שיקן א אישי איז ער ווייטער ממשיך, שפאר ״איהם״ צו פאר פינעף מינוט און לאז די אשכול אפן (איך מיין דאס שטייט שוין אין תקנות המקום).
אונטערשטע שורה: ניין מ׳קען נישט מתקן זיין די וועלט, אייביג איז דא אנדרייערס, אדער צומאל פשוט מ׳ווערט פארשלעפט,
אבער ווי יעדער קען מעיד זיין אז לעצטנס איז 1) די מעקעריי און אפשפארן געווארן א דבר שבכל יום ושעה, 2) די נארישע תגובות א דבר שבכל שעה ורגע.
איך האלט אז נאמבער 2 צוואקסט זיך דורך נמבער 1.
און ווי איך האב געשריבן אויבן: איז דא איינער וואס האלט אנדערש? זיכער יא, און נאך אלטס שרייב איך מיין דעה און יעדער זאל טוען וואס ער פארשטייט.
אחד היה אברהם - שעבד את ה' רק על ידי שהיה אחד, שחשב בדעתו שהוא רק יחידי בעולם ולא הסתכל כלל על בני העולם!