געשריבן: מאנטאג מאי 15, 2017 8:23 am
וואס איז די נקודנה אונטערן מ פון חומש? חיריק? שיריק?
חומש ווערט דערמאנט אין די תורה איינמאל לפרעה לחמש, בפשטות טייטשט עס א פינפטל כאטש די מפרשים זענען נישט מפרש, [דער רד"ק אין שרשים ברענגט עס ניטאמאל, אבער פון תרגום איז אזוי משמע], דארט איז עס געפינטלט חולם חי"ת סגול מ"ם, אבער חומש איז עכט נישט אזוי לשון מקרא אז ס'זאל זיך לאזן דן זיין אין די ניקוד דערפון פונקטליך, ווייל בלשון מקרא זאגט מען געווענליך חמישית.
עס שטייט אויך אין שמואל ויכהו אבנר אל החמש, חולם וי"ו סגול מ"ם, אבער ס'מיינט נישט דארט א פינפטל.
אין לשון משנה נוצט מען אבער יא די ווארט חומש פאר א פינפטל. אנשטאט חמישית.
מיט א שורק מ"ם קומט עס זיכער נישט, די שאלה איז אויף די חי"ת צי ס'איז א מלאפו"ם אדער א וי"ו, און דערנאך אויף די מ"ם צי ס'איז א פת"ח אדער סגו"ל אדער קמץ.
אין משניות ווערט דערמאנט חומש הפקודים אין יומא פרק ז' און אין מנחות פרק ד'. די היינטיגע מנקדים פינטלען עס חומש, מלאפום וי"ו פתח מ"ם, לויט דעם קומט אויס אז דארט אז ס'איז סמוך צו הפקודים איז עס בפת"ח אבל ווען ס'שטייט סתם דארף עס זיין מיט א קמ"ץ. און אזוי זאגט מען טאקע א חומש פון די חמשה חומשי תורה, חומשים איז אויך מיט א קמץ, ביי חומשי תורה ווערט עס א שו"א.
א אנדערע אלטע כתב יד פינטלט עס מיט חולם וי"ו און סגול מ"ם, לפי זה ווען ס'איז נישט סמוך דארף עס זיין מיט א ציר"י, און אזוי הערט מען עס נאך היינט זאגן ביי טייל, און אזוי אויך ווען מ'רעדט אין די גמרא אייביג וועגן באצאלן א פינפטל א חומש, זאגט מען עס געווענליך מיט א חול"ם וי"ו נישט מיט א מלאפו"ם.