דער פאוסט א בראך אויף שעיקספעיר שטעלט פאר א ווידעאו פון א געוויסע פילם-פראדוצירער ווי זי ברויך הילף צו פארטייטשן געוויסע פאראגראפן אויף היימיש-אידיש.
אזוי ווי אונזער היימישער עולם איז דאך פרעמד פון די האליוואוד וועלט, האט זי געמוזט צוקומען צו געוויסע דראפ-אוטס פון פארשידענע קרייזן וואס האבן נעבעך מיטגעטיילט דעם גורל פון אסאך בחורים צווישן אונז און פארלוירן זייער אינטערעסע צו אידישקייט.
דער 'בראך אויף שעיקספעיר' איז אבער, אז די חברה אינגען זענען ווי מערסנטסטייל פון די סארט 'נישט צו קידוש און נישט צו הבדלה' ענגליש קענען זיי נאכנישט און אידיש האבן זייי שוין פארגעסן, די סלענג-וווערטער אויף ענגליש קענען זיי גוט אבער א נארמאלע זאץ ווייסן זיי נישט וויאזוי צו זעצן נישט אויף אידיש און נישט אויף ענגליש.
צווישן די קאמענטארען, האט מיר ארויסגעשטארט די קאמענט פון 'אברבנאל' וז"ל.
פֿאַראַן אַ שפּריכװאָרט בײַ יִידן
שױן פֿאַרגעסן כּתר און קען נאָכנישט נעריצך
װי קאָן מען זיך שמדן אַז אַפֿילו װי צו זיין יִידן װייסט מען נישט
מקאָן זיך אָנטון מעשה גױ און אױסקוקען ווי אשת פּוטיפר, פֿאַרפֿאַלן, דער צלם אלוקים רייט אױף זייערע נעזער, און זיי קוקן ארײַן אין שעקספּירן װי אַ האָן אין בני־אדם און ליימענע גולמים
מיט איין וואָרט
ס´גאַנצע מעשה קלעבט ווי אַרבעס צום וואַנט
נישט לה´ און נישט לעזאזל
איך האב גוט געלאכט פון זיינע שפריכווערטער, זאלן אנדערע אויך הנאה האבן.